อ้ายซินเจว๋หลัว

อ้ายซินเจว๋หลัว

พระราชอิสริยยศ	สมเด็จพระจักรพรรดิจีน
ปกครอง	ราชวงศ์ชิง ประเทศแมนจูกัว
เชื้อชาติ	แมนจู
ประมุขพระองค์แรก	นู่เอ๋อร์ฮาชื่อ
ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบัน	องค์ชายเหิง เจิ้น
ประมุขพระองค์สุดท้าย	สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋
สถาปนา	ค.ศ. 1644
สิ้นสุด	ค.ศ. 1912

อ้ายซินเจว๋หลัว
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม	愛新覺羅
อักษรจีนตัวย่อ	爱新觉罗
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Àixīn Juéluó
ชื่อภาษาแมนจู
อักษรแมนจู

อ้ายซินเจว๋หลัว (อักษรจีนตัวเต็ม: 愛新覺羅; อักษรจีนตัวย่อ: 爱新觉罗; พินอิน: àixīn juéluó แมนจู: ) เป็นราชตระกูลในราชวงศ์ชิงซึ่งมีเชื้อสายแมนจู ในภาษาแมนจู "อ้ายซิน" มีความหมายว่า "ทอง" ราชวงศ์ชิงมีปฐมจักรพรรดิคือหนูเอ่อฮาชื่อ หนูเอ่อฮาชื่อแห่งตระกูลอ้ายซินเจว๋หลัวได้สถาปนาราชวงศ์จินขึ้นมา ก่อนจะถูกเปลี่ยนชื่อเป็นราชวงศ์ชิงในสมัยของจักรพรรดิหวงไท่จี๋ ราชวงศ์ชิงครองแผ่นดินจีนจนถึงปี พ.ศ. 2454 ก็เกิดการปฏิวัติซินไฮ่ อันเป็นการปฏิวัติเป็นสาธารณรัฐโดยซุน ยัตเซ็น และใน พ.ศ. 2455 จักรพรรดิผู่อี๋ ผู้ซึ่งเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์ชิงและของจีนได้สละราชสมบัติ ถือเป็นจุดสิ้นสุดของราชวงศ์ชิงและการปกครองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ของจักรวรรดิจีนในที่สุด โดยหลังจากสมเด็จพระจักรพรรดินู่เอ่อฮาเช่อ หรือ นู่เอ๋อร์ฮาชื่อ หรือ สมเด็จพระจักรพรรดิจินไท่จู่องค์ปฐมบรมมหาจักรพรรดิแห่งราชวงศ์ชิงได้ทรงสถาปนาพระองค์เองขึ้นครองราชย์สมบัติก็ทรงได้ตั้งพระบรมราชสกุลของพระองค์เองขึ้นมาใหม่ พระนามว่า "อ้ายซินเจว๋หลัว" และตั้งชื่อแผ่นดินที่พระองค์ครอบครองว่า "จักรวรรดิต้าจิน" (ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นจักรวรรดิต้าชิง)

การอพยพของเชื้อพระวงศ์อ้ายซินเจว๋หลัว

ในปี พ.ศ. 2467 สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋ ทรงถูกขับออกจากพระราชวังต้องห้ามโดยขุนศึก เฟิง ยู่เสียง ทำให้เชื้อพระวงศ์กว่า 100 ชีวิตที่อยู่ในพระราชวังต้องห้าม ต่างแยกย้ายไปคนละทิศคนละทางมีเพียงบางส่วนที่ติดตามสมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋ไป ส่วนเชื้อพระวงศ์ที่ไม่ได้ติดตามต่างก็พากันเปลี่ยนชื่อแซ่ เพื่อไม่ให้โดนจับและโดนลอบทำร้าย โดยเชื้อพระวงศ์เปลี่ยนแซ่แบ่งเป็น 2 แซ่ นั้นคือ

• แซ่ ล้อ ย่อมาจาก หลัว ซึ่งแปลว่า สกุล
• แซ่ จิน ย่อมาจาก เจว๋ ซึ่งแปลว่า นาม

เชื้อพระวงศ์ที่อพยพมาเพิ่งพระบรมโกศธิสมภาร ก็ได้เปลี่ยนนามสกุลในภาษาไทย ดังนี้

• ชินนะพิทักษ์
• จินทราราม
• ชิงชัยวัฒน์

เชื้อพระวงศ์หลายคนอพยพไปอยู่นอกประเทศ อาทิ ญี่ปุ่น เกาหลี เวียดนาม และไทย ต่อมาหลังจาก ประเทศแมนจู ล่มสลายในสงครามโลกครั้งที่ 2 สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋ ถูกทหารรัสเซียจับองค์และส่งไปยังประเทศจีนเพื่อรับการเปลี่ยนแปลงจน สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋ ถูกปล่อยตัวออกมาเป็น สามัญชน เชื้อพระวงศ์บางส่วนที่อพยพไปต่างประเทศได้กลับมาอีกครั้ง แต่บางส่วนก็ไม่กลับแต่อยู่ปักฐานในประเทศที่อพยพ บางส่วนก็ใช้แซ่ที่เปลี่ยนมานับแต่นั้นเป็นต้นมา และอยู่อย่างสามัญชนคนธรรมดา