ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Narutzy (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 107,999 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Setawut (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 34,768 ครั้ง
ย้อนกลับไปรุ่นที่ 7752609 โดย Setawut: รัฐชาติ ไม่ต้องใส่ธงด้วยสจห.
ป้ายระบุ: ทำกลับ
บรรทัด 20: บรรทัด 20:


== สมาชิก ==
== สมาชิก ==
คณะมนตรีนี้ประกอบด้วยสมาชิกถาวร (Permanent members) 5 ประเทศ คือ [[ประเทศจีน|จีน]] [[ประเทศฝรั่งเศส|ฝรั่งเศส]] [[ประเทศรัสเซีย|รัสเซีย]] [[สหราชอาณาจักร]] และ[[สหรัฐ]] และสมาชิกไม่ถาวร (Non-permanent members) 10 ประเทศ ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง โดยมีวาระการดำรงตำแหน่ง 2 ปี และไม่สามารถลงสมัครรับเลือกตั้งซ้ำได้ในทันทีเมื่อหมดวาระ
คณะมนตรีนี้ประกอบด้วยสมาชิกถาวร (Permanent members) 5 ประเทศ คือ [[ประเทศจีน|จีน]] [[ประเทศฝรั่งเศส|ฝรั่งเศส]] [[ประเทศรัสเซีย|รัสเซีย]] [[สหราชอาณาจักร]] และ[[สหรัฐอเมริกา]] และสมาชิกไม่ถาวร (Non-permanent members) 10 ประเทศ ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง โดยมีวาระการดำรงตำแหน่ง 2 ปี และไม่สามารถลงสมัครรับเลือกตั้งซ้ำได้ในทันทีเมื่อหมดวาระ


=== สมาชิกถาวร ===
=== สมาชิกถาวร ===
[[ไฟล์:UNSC P5.PNG|thumb|260px|right|ประเทศสมาชิกถาวร]]
[[ไฟล์:P5countries.png|thumb|260px|right|ประเทศสมาชิกถาวร]]
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|- "
|- "
! รัฐชาติ
! รัฐชาติ
! กลุ่มภูมิภาค
! รัฐผู้แทนในปัจจุบัน
! รัฐผู้แทนในปัจจุบัน
! รัฐผู้แทนในอดีต
! รัฐผู้แทนในอดีต
|-
|-
|จีน
|{{flagicon|China}} [[ประเทศจีน|จีน]]
|{{flagicon|China}} [[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] (1971–ปัจจุบัน)
|เอเชีย-แปซิฟิก
|{{flagicon|China}} [[ประเทศจีน|สาธารณรัฐประชาชนจีน]] (ตั้งแต่ 1971)
|{{flagicon|Taiwan}} [[สาธารณรัฐจีน]] (1946–1971)
|{{flagicon|Republic of China}} [[สาธารณรัฐจีน (ค.ศ. 1912–1949)|สาธารณรัฐจีน]] (1946–1949) (รวม[[จีนแผ่นดินใหญ่|แผ่นดินใหญ่]]และ[[ไต้หวัน]])<br />{{flagicon|Taiwan}} [[ไต้หวัน|สาธารณรัฐจีน]] (1949–1971) (รวม[[ไต้หวัน]]ทั้งหมด)
|-
|-
|{{flagicon|France}} [[ประเทศฝรั่งเศส|ฝรั่งเศส]]
|ฝรั่งเศส
|{{flagicon|France}} [[สาธารณรัฐฝรั่งเศส]] (1958–ปัจจุบัน)
|ยุโรปตะวันตก<br/>และอื่นๆ
|{{flagicon|France}} [[ประเทศฝรั่งเศส|สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 5]] (ตั้งแต่ 1958)
|{{flagicon|France}} [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4]] (1946–1958)
|{{flagicon|France}} [[รัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส]] (1945–1946)<br />{{flagicon|France}} [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4]] (1946–1958)
|-
|-
|{{flagicon|Russia}} [[ประเทศรัสเซีย|รัสเซีย]]
|รัสเซีย
⚫
|{{flagicon|Russia}} [[สหพันธรัฐรัสเซีย]] (1992–ปัจจุบัน)
|ยุโรปตะวันออก
⚫
|{{flagicon|USSR}} [[สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต]] (1946–1991)
⚫
|{{flagicon|Russia}} [[ประเทศรัสเซีย|สหพันธรัฐรัสเซีย]] (ตั้งแต่ 1992)
⚫
|{{flagicon|Soviet Union}} [[สหภาพโซเวียต|สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต]] (1946–1991)
|-
|-
|บริติช
|{{flagicon|United Kingdom}} [[สหราชอาณาจักร]]
⚫
|{{flagicon|UK}} [[สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ]] (1946–ปัจจุบัน)
|ยุโรปตะวันตก<br/>และอื่นๆ
⚫
|{{flagicon|United Kingdom}} [[สหราชอาณาจักร|สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ]] (ตั้งแต่ 1946)
|—
|—
|-
|-
|อเมริกัน
|{{flagicon|United States}} [[สหรัฐ]]
⚫
|{{flagicon|USA}} [[สหรัฐอเมริกา]] (1946–ปัจจุบัน)
|ยุโรปตะวันตก<br/>และอื่นๆ
⚫
|{{flagicon|United States}} [[สหรัฐ|สหรัฐอเมริกา]] (ตั้งแต่ 1946)
|—
|—
|}
|}


=== สมาชิกไม่ถาวร ===
=== สมาชิกไม่ถาวร ===
[[ไฟล์:UNSC 2018.svg|thumb|245px|ประเทศสมาชิกคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติในปัจจุบัน]]
การเลือกตั้งสมาชิกไม่ถาวรของ UNSC จะแบ่งตามกลุ่มภูมิภาค 5 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มเอเชียและหมู่เกาะแปซิฟิก กลุ่มแอฟริกา กลุ่มลาตินอเมริกาและแคริบเบียน (GRULAC) กลุ่มยุโรปตะวันออก (EES) และ กลุ่มยุโรปตะวันตกและประเทศอื่น (WEOG) โดยกลุ่มเอเชีย-แปซิฟิกได้รับการจัดสรรที่นั่ง 2 ที่ กลุ่มแอฟริกา 3 ที่ กลุ่ม GRULAC 2 ที่ กลุ่มยุโรปตะวันออก 1 ที่ และกลุ่ม WEOG 2 ที่
การเลือกตั้งสมาชิกไม่ถาวรของ UNSC จะแบ่งตามกลุ่มภูมิภาค 5 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มเอเชียและหมู่เกาะแปซิฟิก กลุ่มแอฟริกา กลุ่มลาตินอเมริกาและแคริบเบียน (GRULAC) กลุ่มยุโรปตะวันออก (EES) และ กลุ่มยุโรปตะวันตกและประเทศอื่น (WEOG) โดยกลุ่มเอเชีย-แปซิฟิกได้รับการจัดสรรที่นั่ง 2 ที่ กลุ่มแอฟริกา 3 ที่ กลุ่ม GRULAC 2 ที่ กลุ่มยุโรปตะวันออก 1 ที่ และกลุ่ม WEOG 2 ที่


บรรทัด 79: บรรทัด 72:
|-
|-
!2019
!2019
| rowspan="2" | {{flag|South Africa}}|| rowspan="2" | {{flagcountry|Indonesia}}<ref>{{cite web|title=General Assembly Elects Belgium, Dominican Republic, Germany, Indonesia, South Africa as Non-permanent Members of Security Council|url=https://www.un.org/press/en/2018/ga12024.doc.htm|website=United Nations|accessdate=8 June 2018|date=8 June 2018}}</ref>|| rowspan="2" | {{flagcountry|Dominican Republic}}|| rowspan="2" | {{flagcountry|Belgium}}|| rowspan="2" | {{flagcountry|Germany}}
| rowspan="2" | {{flag|South Africa}}|| rowspan="2" | {{flagcountry|Indonesia}}<ref>{{cite web|title=General Assembly Elects Belgium, Dominican Republic, Germany, Indonesia, South Africa as Non-permanent Members of Security Council|url=https://www.un.org/press/en/2018/ga12024.doc.htm|website=United Nations|accessdate=8 June 2018|date=8 June 2018}}</ref>|| rowspan="2" | {{flagicon|Dominican Republic}} [[โดมินิกัน]]|| rowspan="2" | {{flagcountry|Belgium}}|| rowspan="2" | {{flagcountry|Germany}}
|-
|-
!2020
!2020

รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:13, 12 กันยายน 2561


คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ
ห้องประชุมคณะมนตรีความมั่นคงในนครนิวยอร์ก
ประเภทเสาหลัก
หัวหน้าประธานคณะมนตรี
จัดตั้งค.ศ. 1945 (พ.ศ. 2488)
เว็บไซต์un.org/en/sc/
ต้นสังกัดสหประชาชาติ
โครงสร้าง

  กลุ่มแอฟริกัน
  กลุ่มเอเชีย-แปซิฟิก
  กลุ่มยุโรปตะวันออก
  กลุ่มละตินอเมริกาและแคริบเบียน
  ยุโรปตะวันตกและกลุ่มอื่นๆ

คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ (อังกฤษ: United Nations Security Council; UNSC) เป็นหนึ่งใน 6 เสาหลักของสหประชาชาติ และเป็นองค์กรในสหประชาชาติที่มีอิทธิพลรองลงมาจากสมัชชาใหญ่ เป็นองค์กรที่มีอำนาจในการเรียกระดมพลจากรัฐสมาชิกในสหประชาชาติเพื่อจัดตั้งเป็นกองกำลังรักษาสันติภาพเข้าไปปฏิบัติหน้าที่รักษาสันติภาพในประเทศและสงครามต่างๆ และยังมีอำนาจในการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจต่อประเทศต่างๆ

สมาชิก

คณะมนตรีนี้ประกอบด้วยสมาชิกถาวร (Permanent members) 5 ประเทศ คือ จีน ฝรั่งเศส รัสเซีย สหราชอาณาจักร และสหรัฐอเมริกา และสมาชิกไม่ถาวร (Non-permanent members) 10 ประเทศ ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง โดยมีวาระการดำรงตำแหน่ง 2 ปี และไม่สามารถลงสมัครรับเลือกตั้งซ้ำได้ในทันทีเมื่อหมดวาระ

สมาชิกถาวร

ประเทศสมาชิกถาวร
รัฐชาติ รัฐผู้แทนในปัจจุบัน รัฐผู้แทนในอดีต
จีน จีน สาธารณรัฐประชาชนจีน (1971–ปัจจุบัน) สาธารณรัฐจีน สาธารณรัฐจีน (1946–1971)
ฝรั่งเศส ฝรั่งเศส สาธารณรัฐฝรั่งเศส (1958–ปัจจุบัน) ฝรั่งเศส สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 4 (1946–1958)
รัสเซีย รัสเซีย สหพันธรัฐรัสเซีย (1992–ปัจจุบัน) สหภาพโซเวียต สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต (1946–1991)
บริติช สหราชอาณาจักร สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ (1946–ปัจจุบัน) —
อเมริกัน สหรัฐ สหรัฐอเมริกา (1946–ปัจจุบัน) —

สมาชิกไม่ถาวร

การเลือกตั้งสมาชิกไม่ถาวรของ UNSC จะแบ่งตามกลุ่มภูมิภาค 5 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มเอเชียและหมู่เกาะแปซิฟิก กลุ่มแอฟริกา กลุ่มลาตินอเมริกาและแคริบเบียน (GRULAC) กลุ่มยุโรปตะวันออก (EES) และ กลุ่มยุโรปตะวันตกและประเทศอื่น (WEOG) โดยกลุ่มเอเชีย-แปซิฟิกได้รับการจัดสรรที่นั่ง 2 ที่ กลุ่มแอฟริกา 3 ที่ กลุ่ม GRULAC 2 ที่ กลุ่มยุโรปตะวันออก 1 ที่ และกลุ่ม WEOG 2 ที่

โดยการเลือกตั้งสมาชิกไม่ถาวร UNSC จะมีขึ้นในช่วงสมัยการประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ ซึ่งมีการประชุมหลักๆ ในช่วงเดือนกันยายน ถึงธันวาคมของทุกปี โดยประเทศที่จะได้รับการเลือกตั้งจะต้องได้รับเสียงสนับสนุนอย่างน้อย 2 ใน 3 ของสมาชิกที่เข้าร่วมการประชุม UNGA โดยเป็น การลงคะแนนลับ ทั้งนี้ สมาชิก UNSC ที่ได้รับการเลือกตั้งใหม่ จะเข้ารับตำแหน่งในวันที่ 1 มกราคม ของปีถัดไป

วาระ กลุ่มแอฟริกา กลุ่มเอเชีย-แปซิฟิก ละตินอเมริกาและแคริบเบียน ยุโรปตะวันตกและอื่นๆ ยุโรปตะวันออก
2017  เอธิโอเปีย  คาซัคสถาน  โบลิเวีย  สวีเดน  อิตาลี[1][2]
2018  โกตดิวัวร์  อิเควทอเรียลกินี  คูเวต  เปรู  เนเธอร์แลนด์  โปแลนด์
2019  แอฟริกาใต้  อินโดนีเซีย[3] สาธารณรัฐโดมินิกัน โดมินิกัน  เบลเยียม  เยอรมนี
2020

ประเทศที่สมัครเป็นสมาชิกถาวร

กลุ่มจี4ซึ่งประกอบด้วย บราซิล, อินเดีย, เยอรมนี และ ญี่ปุ่น
ประเทศสมาชิกภายใต้ฉันทามติร่วม

กลุ่มจี4 ได้เสนอให้มีการเพิ่มจำนวนสมาชิกคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติจากปัจจุบัน 15 ประเทศ เป็น 25 ประเทศ โดยให้เพิ่มสมาชิกถาวรหกประเทศ และสมาชิกไม่ถาวรสี่ประเทศ รวมทั้งจากเอเชีย แอฟริกา และละตินอเมริกา ซึ่งทางด้านสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศสได้ให้การสนับสนุนข้อเสนอของกลุ่มจี4 ส่วนด้านสหรัฐอเมริกาก็เห็นด้วยกับการเพิ่มจำนวนสมาชิกทั้งประเภทถาวรและไม่ถาวรในปริมาณจำกัด และต้องการให้มีการคัดเลือกสมาชิกถาวรใหม่โดยพิจารณาจากการเข้ามีส่วนร่วมในการรักษา สันติภาพและความมั่นคงระหว่างประเทศ และทางด้านรัสเซียและจีนก็ได้แสดงการสนับสนุนการเพิ่มจำนวนสมาชิกในคณะมนตรีความมั่นคง แต่ต้องการให้เพิ่มจำนวนเพียงจำกัดและอย่างค่อยเป็นค่อยไป และขึ้นอยู่กับความเห็นชอบในวงกว้างที่สุดในหมู่บรรดาสมาชิกสหประชาชาติ

การลงคะแนนเสียง

ข้อ 27 ของกฎบัตรสหประชาชาติกำหนดวิธีการลงคะแนนเสียงข้อมติ คือ แต่ละประเทศสมาชิกฯ มีคะแนนเสียงหนึ่งคะแนนเท่ากัน โดยคำวินิจฉัยของ UNSC ในทุกเรื่องจะต้องกระทำด้วยคะแนนเสียงเห็นชอบของสมาชิกอย่างน้อย 9 ประเทศ โดยต้องรวมคะแนนเสียงเห็นพ้องของประเทศสมาชิกถาวรทั้ง 5 ประเทศ ด้วย (เป็นที่มาของคำว่า “สิทธิยับยั้ง” (veto) อย่างไรก็ดี ไม่มีคำว่า veto ปรากฏในกฎบัตรฯ) ยกเว้นในกรณีพิจารณาความ (procedural matters) ต้องการเสียงเห็นชอบจากสมาชิกประเภทใดก็ได้จำนวนอย่างน้อย 9 ประเทศ

บทบาทและหน้าที่

  1. ธำรงรักษาสันติภาพ และความมั่นคงระหว่างประเทศตามวัตถุประสงค์และหลักการของสหประชาชาติ
  2. สอบสวนเกี่ยวกับกรณีพิพาทหรือสถานการณ์ใด ๆ ซึ่งอาจนำไปสู่การกระทบกระทั่งระหว่างประเทศ
  3. เสนอแนะวิธีที่จะใช้กรณีพิพาทเช่นว่านั้น หรือ เงื่อนไขที่ให้มีการตกลงปรองดองกัน
  4. วางแผนเพื่อสถาปนาระบบการควบคุมกำลังอาวุธ
  5. ค้นหาและวินิจฉัยว่ามีภัยคุกคามต่อสันติภาพ หรือ เป็นการกระทำที่รุกรานหรือไม่ แล้วเสนอแนะว่าควรจะปฏิบัติอย่างไร
  6. เรียกร้องให้สมาชิกประเทศทำการลงโทษในทางเศรษฐกิจ และใช้มาตรการอื่น ๆ ที่ไม่ถึงขั้นทำสงคราม เพื่อป้องกันมิให้เกิดหรือหยุดยั้งการรุกราน
  7. ดำเนินการทางทหารตอบโต้ฝ่ายที่รุกราน
  8. เสนอให้รับประเทศสมาชิกใหม่ รวมทั้งเงื่อนไขหรือกฎเกณฑ์ ในการที่จะเข้าเป็นภาคีตามกฎหมายของศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ
  9. ทำหน้าที่ให้ภาวะทรัสตีของสหประชาชาติ ในเขตที่ถือว่ามีความสำคัญทางยุทธศาสตร์
  10. เสนอแนะให้สมัชชาสหประชาชาติ แต่งตั้งตัวเลขาธิการและร่วมกับสมัชชาในการเลือกตั้งผู้พิพากษาศาลโลก
  11. ส่งรายงานประจำปีและรายงานพิเศษต่อสมัชชาสหประชาชาติบรรดาประเทศสมาชิกของสหประชาชาติ ต่างตกลงยินยอมที่จะปฏิบัติตามข้อมติใด ๆ ของคณะมนตรีความมั่นคง ทั้งยังรับรองที่จะจัดกำลังกองทัพของตนให้แก่คณะมนตรีความมั่นคงหากขอร้อง รวมทั้งความช่วยเหลือและและอุปกรณ์อื่น ๆ ที่จำเป็นต่อการธำรงรักษาไว้ซึ่งสันติภาพ และความมั่นคงระหว่างประเทศ

อ้างอิง

  1. ↑ "General Assembly Elects 4 New Non-permanent Members to Security Council, as Western and Others Group Fails to Fill Final Vacancy". United Nations. สืบค้นเมื่อ 9 August 2016.
  2. ↑ "Elected to Security Council in Single Round of General Assembly Voting, Italy Says It Will Cede Non-Permanent Seat to Netherlands after 1 Year". United Nations. สืบค้นเมื่อ 9 August 2016.
  3. ↑ "General Assembly Elects Belgium, Dominican Republic, Germany, Indonesia, South Africa as Non-permanent Members of Security Council". United Nations. 8 June 2018. สืบค้นเมื่อ 8 June 2018.

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=คณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติ&oldid=7840008"