ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระยาอินทวิไชย"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 31: | บรรทัด 31: | ||
==พระประวัติ== |
==พระประวัติ== |
||
พระยาอินทวิไชย หรือ '''พระญาอินทวิไชยราชา''' มีพระนามเดิมว่า ''เจ้าน้อยอินทวิไชย'' และมีตำแหน่งเดิมเป็น ''ท้าวอินราชา'' หรือ ''พระอินทราชา'' เป็นราชโอรสใน[[พระยาเทพวงศ์]] กับ[[แม่เจ้าสุชาดาราชเทวี]] ประสูติที่นครลำปางภายหลังได้มาช่วยราชบิดาทรงงานที่ |
พระยาอินทวิไชย หรือ '''พระญาอินทวิไชยราชา''' มีพระนามเดิมว่า ''เจ้าน้อยอินทวิไชย'' และมีตำแหน่งเดิมเป็น ''ท้าวอินราชา'' หรือ ''พระอินทราชา'' เป็นราชโอรสใน[[พระยาเทพวงศ์]] กับ[[แม่เจ้าสุชาดาราชเทวี]] ประสูติที่นครลำปางภายหลังได้มาช่วยราชบิดาทรงงานที่นครแพร่ และได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่ในปี พ.ศ. 2359 ขณะมีชันษาได้ 35 ปี<ref name="เจ้านาย">{{อ้างหนังสือ| ผู้แต่ง = วรชาติ มีชูบท| ชื่อหนังสือ = เจ้านายฝ่ายเหนือและตำนานรักมะเมียะ| จังหวัด = กรุงเทพฯ| พิมพ์ที่ = สร้างสรรค์บุ๊คส์| ปี = 2556| ISBN = 978-616-220-054-0| จำนวนหน้า = 428| หน้า = 20}}</ref> |
||
ในยุคที่พวกยุโรปกำลังล่าเมืองขึ้นและต้องการเมืองไทยเป็นอาณานิคมอังกฤษพยายามอย่างยิ่งที่จะยึดเมืองแพร่ เพราะมีป่าไม้สักที่อุดมสมบูรณ์จำนวนมหาศาล จึงขอเข้าทำกิจการป่าไม้ในเมืองแพร่คือบริษัท อิสต์ เอเชียติก พระยาอินทวิไชย ดำเนินวิทโยบายอย่างสุขมรอบคอบ พยายามมิให้เกิดปัญหาขัดแย้งกับชนต่างชาติ อันเป็นชนวนให้เกิดสงคราม เมืองแพร่จึงอยู่รอดปลอดภัยตลอดมา<ref name="เจ้าหลวง">{{cite web|title=เจ้าหลวงอินทวิชัย (อินต๊ะวิชัย)|url=http://wungfon.com/index.php?option=com_content&view=article&id=679:2011-09-04-06-57-18&catid=142:2010-11-06-02-33-05&Itemid=184|publisher=วังฟ่อนดอตคอม|date=22 กรกฎาคม 2554 | accessdate = 9 กุมภาพันธ์ 2559}}</ref> |
ในยุคที่พวกยุโรปกำลังล่าเมืองขึ้นและต้องการเมืองไทยเป็นอาณานิคมอังกฤษพยายามอย่างยิ่งที่จะยึดเมืองแพร่ เพราะมีป่าไม้สักที่อุดมสมบูรณ์จำนวนมหาศาล จึงขอเข้าทำกิจการป่าไม้ในเมืองแพร่คือบริษัท อิสต์ เอเชียติก พระยาอินทวิไชย ดำเนินวิทโยบายอย่างสุขมรอบคอบ พยายามมิให้เกิดปัญหาขัดแย้งกับชนต่างชาติ อันเป็นชนวนให้เกิดสงคราม เมืองแพร่จึงอยู่รอดปลอดภัยตลอดมา<ref name="เจ้าหลวง">{{cite web|title=เจ้าหลวงอินทวิชัย (อินต๊ะวิชัย)|url=http://wungfon.com/index.php?option=com_content&view=article&id=679:2011-09-04-06-57-18&catid=142:2010-11-06-02-33-05&Itemid=184|publisher=วังฟ่อนดอตคอม|date=22 กรกฎาคม 2554 | accessdate = 9 กุมภาพันธ์ 2559}}</ref> |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:30, 22 เมษายน 2561
พระยาอินทวิไชย | |||||
---|---|---|---|---|---|
เจ้าน้อยอินทวิไชย | |||||
พระยานครแพร่ | |||||
ครองราชย์ | พ.ศ. 2359 – พ.ศ. 2390[1] | ||||
รัชกาลก่อนหน้า | พระยาเทพวงศ์ | ||||
รัชกาลถัดไป | พระยาพิมพิสารราชา | ||||
ประสูติ | พ.ศ. 2324 | ||||
พิราลัย | พ.ศ. 2390 | ||||
พระชายา | แม่เจ้าสุพรรณวดีราชเทวี | ||||
| |||||
พระบุตร | 6 พระองค์ | ||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์เทพวงศ์ | ||||
พระบิดา | พระยาเทพวงศ์ | ||||
พระมารดา | แม่เจ้าสุชาดาราชเทวี |
เจ้าผู้ครองนครแพร่แห่ง ราชวงศ์แสนซ้าย | |
---|---|
* | พระยาแสนซ้าย |
* | พระยาเทพวงศ์ |
* | พระยาอินทวิไชย |
พระยาพิมพิสารราชา | |
เจ้าพิริยเทพวงษ์ | |
พระยาอินทวิไชย[2] หรือ เจ้าหลวงอินต๊ะวิไจย เป็นเจ้าผู้ครองนครแพร่ องค์ที่ 20 (องค์ที่ 2 แห่งราชวงศ์เทพวงศ์) ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์ได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่ต่อจากพระยาเทพวงศ์ผู้เป็นราชบิดา
พระประวัติ
พระยาอินทวิไชย หรือ พระญาอินทวิไชยราชา มีพระนามเดิมว่า เจ้าน้อยอินทวิไชย และมีตำแหน่งเดิมเป็น ท้าวอินราชา หรือ พระอินทราชา เป็นราชโอรสในพระยาเทพวงศ์ กับแม่เจ้าสุชาดาราชเทวี ประสูติที่นครลำปางภายหลังได้มาช่วยราชบิดาทรงงานที่นครแพร่ และได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่ในปี พ.ศ. 2359 ขณะมีชันษาได้ 35 ปี[1]
ในยุคที่พวกยุโรปกำลังล่าเมืองขึ้นและต้องการเมืองไทยเป็นอาณานิคมอังกฤษพยายามอย่างยิ่งที่จะยึดเมืองแพร่ เพราะมีป่าไม้สักที่อุดมสมบูรณ์จำนวนมหาศาล จึงขอเข้าทำกิจการป่าไม้ในเมืองแพร่คือบริษัท อิสต์ เอเชียติก พระยาอินทวิไชย ดำเนินวิทโยบายอย่างสุขมรอบคอบ พยายามมิให้เกิดปัญหาขัดแย้งกับชนต่างชาติ อันเป็นชนวนให้เกิดสงคราม เมืองแพร่จึงอยู่รอดปลอดภัยตลอดมา[3]
พระยาอินทวิไชย ถึงแก่พิราลัยเมื่อปี พ.ศ. 2390 สิริชันษาได้ 66 ปี[4]
ราชโอรส-ธิดา
พระยาอินทวิไชย มีราชโอรส-ธิดา กับแม่เจ้าสุพรรณวดีราชเทวี 6 พระองค์[3]
- 1.เจ้าหญิงบุญนำ
- 2.เจ้าน้อยศรวิชัย พบหลักฐานที่วัดพระหลวง สูงเม่น
- 3.เจ้าหญิงคำมูล
- 4.เจ้าหญิงน้อง
- 5.เจ้าหญิงบัวคำ
- 6.เจ้าหญิงเทียมตา(เตียมตา) เสกสมรสกับเจ้าธรรมปัญโญ
เนื่องจากราชโอรสพระยาอินทวิไชยถึงแก่อนิจกรรมตั้งแต่ยังทรงเยาว์ จึงทำให้ขาดรัชทายาทที่จะขึ้นครองราชย์ต่อจากพระองค์ พระยาราชวงศ์(พิมพิสาร) โอรสแม่เจ้าปิ่นแก้ว(เจ้าขนิษฐาของพระองค์)กับพระยาวังขวา จึงได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่เป็นพระยาพิมพิสารราชา
พงศาวลี
พงศาวลีของพระยาอินทวิไชย | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 วรชาติ มีชูบท. เจ้านายฝ่ายเหนือและตำนานรักมะเมียะ. กรุงเทพฯ : สร้างสรรค์บุ๊คส์, 2556. 428 หน้า. หน้า 20. ISBN 978-616-220-054-0
- ↑ เจ้าพระยาทิพากรวงศ์ (ขำ บุนนาค). พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ ๑-๔. กรุงเทพฯ : ศรีปัญญา, 2555. 2,136 หน้า. หน้า 1559. ISBN 978-616-7146-30-0
- ↑ 3.0 3.1 "เจ้าหลวงอินทวิชัย (อินต๊ะวิชัย)". วังฟ่อนดอตคอม. 22 กรกฎาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2559.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ ภูเดช แสนสา. เจ้าผู้ครองนครแพร่ยุคประเทศราชของสยาม
ก่อนหน้า | พระยาอินทวิไชย | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
พระยาเทพวงศ์ เจ้าผู้ครองนครแพร่ |
เจ้าผู้ครองนครแพร่ (พ.ศ. 2359 - พ.ศ. 2390) |
พระยาพิมพิสารราชา เจ้าผู้ครองนครแพร่ |