ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เดลตาแอร์ไลน์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
BotMultichill (คุย | ส่วนร่วม)
robot Adding: zh:達美航空
SieBot (คุย | ส่วนร่วม)
robot Adding: lad:Delta Air Lines
บรรทัด 148: บรรทัด 148:
[[ja:デルタ航空]]
[[ja:デルタ航空]]
[[ko:델타 항공]]
[[ko:델타 항공]]
[[lad:Delta Air Lines]]
[[nl:Delta Air Lines]]
[[nl:Delta Air Lines]]
[[no:Delta Air Lines]]
[[no:Delta Air Lines]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 07:28, 8 กันยายน 2550

เดลต้า แอร์ไลน์
IATA ICAO รหัสเรียก
DL DAL Delta
ก่อตั้งพ.ศ. 2471 (ในชื่อ เดลต้า แอร์ เซอร์วิส)
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติฮาร์ทสฟิลด์-แจ็คสัน แอตแลนตา
ท่าอากาศยานนานาชาติซอลต์เลกซิตี
ท่าอากาศยานนานาชาติซินซินแนติ/นอร์เทิร์นเคนตักกี
ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เอฟ. เคนเนดี
ท่ารองท่าอากาศยานนานาชาติลอสแองเจลีส
เมืองสำคัญท่าอากาศยานนานาชาติโลแกน
ท่าอากาศยานนานาชาติออร์แลนโด
ท่าอากาศยานลากวาเดีย
สะสมไมล์สกายไมล์
พันธมิตรการบินสกายทีม
บริษัทลูกคอมแอร์
เดลต้าชัตเทิล
เดลต้า แอร์อีลีท
ขนาดฝูงบิน442 (สั่งซื้อ 86 รายการ)
จุดหมาย311
บริษัทแม่เดลต้า แอร์ไลน์ อินคอร์ปปอเรชั่น
สำนักงานใหญ่แอตแลนตา มลรัฐจอร์เจีย สหรัฐอเมริกา
บุคลากรหลักJohn F. Smith, Jr. (ประธาน)
Gerald Grinstein (ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร)
Jim Whitehurst (ประธานเจ้าหน้าที่ดำเนินการ)
Edward Bastian (ประธานเจ้าหน้าที่การเงิน)
เว็บไซต์www.delta.com

เดลต้า แอร์ไลน์ (Delta Air Lines) เป็นสายการบินสัญชาติอเมริกัน มีท่าอากาศยานหลักอยู่ที่ซอลต์เลกซิตี, ซินซินแนติ, นิวยอร์ก-เจเอฟเค และแอตแลนตา ให้บริการ 308 จุดหมายปลายทาง ไปยัง 52 ประเทศ ใน 5 ทวีปทั่วโลก

ในปีพ.ศ. 2548 เดลต้า แอร์ไลน์ให้บริการผู้โดยสารกว่า 86 ล้านคน[1] มากเป็นอันดับสองของโลก เป็นรองจากอเมริกันแอร์ไลน์



ฝูงบิน

ฝูงบินของสายการบินเดล้ตา แอร์ไลน์ ต่อจากนี้ เป็นข้อมูล ณ พฤศจิกายน พ.ศ. 2548[2]

ฝูงบินของสายการบินเดลต้า แอร์ไลน์
เครื่องบิน จำนวน ชั้นบิน
(ชั้นหนึ่ง/ประหยัด)
เส้นทาง หมายเหตุ
โบอิง 737-700 (สั่งซื้อ 10 รายการ) 124 ภายในประเทศ และเม็กซิโก เส้นทางบินระยะสั้น
โบอิง 737-800 84
(สั่งซื้อ 48 รายการ)
150 (16/134) ภายในประเทศ และแคริบเบียน เส้นทางบินระยะสั้น
โบอิง 757-200 121
(สั่งซื้อ 13 รายการ)
183 (24/159)
184 (26/158)
แคริบเบียน, เปอร์โตริโก, ลาตินอเมริกา, แอตแลนตา-ฟลอริดา และเที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก เส้นทางบินระยะกลาง
เครื่องบินทั้ง 13 ลำ ซื้อต่อจากทรานเวิลด์แอร์ไลน์และอเมริกันแอร์ไลน์
โบอิง 767-300 28 250 (24/226) เปอร์โตริโก, ลาตินอเมริกา, แอตแลนตา-ฟลอริดา และเที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก เส้นทางบินระยะกลาง
โบอิง 767-300ER 53 214 (36/178) อเมริกาใต้ และเที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เส้นทางบินระยะกลาง
โบอิง 767-400ER 21 285 (36/249)
241 (41/200)
ฮาวาย, แอตแลนตา-ฟลอริดา, เที่ยวบินฝั่งตะวันออก-ตะวันตก, เที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เส้นทางบินระยะกลาง
โบอิง 777-200ER 8 268 (50/218) เที่ยวบินข้ามมหาสมุทรแปซิฟิก และมหาสมุทรแอตแลนติก เส้นทางบินระยะไกล
โบอิง 777-200LR (สั่งซื้อ 6 รายการ) เริ่มให้บริการ พ.ศ. 2551
เส้นทางบินระยะไกล
แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-88 120 142 (14/128)
134 (0/134)
เดลต้า ชัตเทิล
ภายในประเทศ เส้นทางบินระยะสั้น
แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-90 16 150 (12/138) ภายในประเทศ เส้นทางบินระยะสั้น

ณ กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550 อายุการใช้งานเฉลี่ยของฝูงบินของเดลต้า แอร์ไลน์ คือ 13 ปี

อ้างอิง

  1. [1] (อังกฤษ)
  2. [2] (อังกฤษ)

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น