ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระนางอเลนันดอ"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 20: | บรรทัด 20: | ||
'''พระนางอเลนันดอ''' มีพระนามจริงว่า '''ซีนบยูมะชีน''' ({{lang-my|ဆင်ဖြူမရှင်, Hsinbyumashin}} ซึ่งมีความหมายว่า นางพญาช้างเผือก; มีพระนามแรกประสูติว่า '''ศุภยากะเล''') พระราชธิดาใน[[พระเจ้าจักกายแมง]]แห่งพม่า ที่ประสูติแต่[[พระนางนันมาดอ แมนู]] พระมเหสีเอก |
'''พระนางอเลนันดอ''' มีพระนามจริงว่า '''ซีนบยูมะชีน''' ({{lang-my|ဆင်ဖြူမရှင်, Hsinbyumashin}} ซึ่งมีความหมายว่า นางพญาช้างเผือก; มีพระนามแรกประสูติว่า '''ศุภยากะเล''') พระราชธิดาใน[[พระเจ้าจักกายแมง]]แห่งพม่า ที่ประสูติแต่[[พระนางนันมาดอ แมนู]] พระมเหสีเอก |
||
ต่อพระนางเป็นพระมเหสีตำหนักกลางใน[[พระเจ้ามินดง]] |
ต่อพระนางเป็นพระมเหสีตำหนักกลางใน[[พระเจ้ามินดง]] ตำแหน่งพระมเหสีตำหนักกลางมีคำเรียกเป็น[[ภาษาพม่า]]ว่า ''อะแลน่านดอ'' ด้วยพระนามนี้เองจึงกลายเป็นพระนามที่ชาวไทยรู้จักกันทั่วไป พระองค์เป็นมเหสีที่พระเจ้ามินดงโปรดที่สุดพระองค์หนึ่ง และเป็นที่เกรงอกเกรงใจของพระองค์ พระนางอเลนันดอมีพระราชธิดากับพระเจ้ามินดง 3 พระองค์ ได้แก่ [[พระนางศุภยาคยี]], [[พระนางศุภยาลัต]] และ[[พระนางศุภยากเล]] โดยพระธิดาองค์ที่สองของพระองค์คือ [[พระนางศุภยาลัต]]ซึ่งมีนิสัยทะเยอทะยานเช่นเดียวกับพระองค์ ด้วยความที่พระเจ้ามินดงเกรงในพระนางอเลนันดอ พระเจ้ามินดงจึงมิได้ตั้งองค์รัชทายาทไว้ พระนางศุภยาลัตพระธิดาของพระองค์จึงเลือกเจ้าชายสีป่อซึ่งเป็นคนหัวอ่อน โดยพระนางอเลนันดอได้ให้การสนับสนุน เมื่อพระนางศุภยาลัตพระธิดาได้เสกสมรสกับ[[พระเจ้าธีบอ]] แม้พระนางอเลนันดอได้ให้การช่วยเหลือแก่พระนางศุภยาลัตในเบื้องต้น แต่ภายหลังพระนางอเลนันดอถูกให้ไปประทับที่วังอื่นรวมทั้งพระธิดาคือพระนางศุภยาคยีซึ่งเป็นพระกนิษฐา |
||
ต่อมาเมื่อพม่าตกเป็นเมืองขึ้นของ[[อังกฤษ]] [[พระเจ้าธีบอ]] พระนางนางศุภยาลัต รวมถึงพระองค์ ได้ถูกเชิญออกนอกประเทศโดยให้ประทับในเมืองรัตนคีรี ทางใต้ของเมือง[[บอมเบย์]] ภายหลังพระนางอเลนันดอได้มีเรื่องวิวาทกับพระนางศุภยาลัตซึ่งเป็นพระธิดา ทางอังกฤษสงสาร จึงได้ส่งพระนางอเลนันดอมายังพม่า และใช้ชีวิตอยู่ที่เมือง[[มะละแหม่ง]]จนสิ้นพระชนม์<ref>[http://news.clipmass.com/story/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A0%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%95_%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%97%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%B2---2131 สุภยาลัต ราชินีโหดองค์สุดท้ายแห่งพม่า]</ref> |
ต่อมาเมื่อพม่าตกเป็นเมืองขึ้นของ[[อังกฤษ]] [[พระเจ้าธีบอ]] พระนางนางศุภยาลัต รวมถึงพระองค์ ได้ถูกเชิญออกนอกประเทศโดยให้ประทับในเมืองรัตนคีรี ทางใต้ของเมือง[[บอมเบย์]] ภายหลังพระนางอเลนันดอได้มีเรื่องวิวาทกับพระนางศุภยาลัตซึ่งเป็นพระธิดา ทางอังกฤษสงสาร จึงได้ส่งพระนางอเลนันดอมายังพม่า และใช้ชีวิตอยู่ที่เมือง[[มะละแหม่ง]]จนสิ้นพระชนม์<ref>[http://news.clipmass.com/story/%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%A0%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%95_%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B9%8C%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%97%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%B2---2131 สุภยาลัต ราชินีโหดองค์สุดท้ายแห่งพม่า]</ref> |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:05, 2 กรกฎาคม 2560
พระนางอเลนันดอ | |
---|---|
พระบรมฉายาลักษณ์พระนางซีนบยูมะชีน จัดแสดงที่พระราชวังมัณฑะเลย์ ถ่ายด้วยกระบวนการดาแกโรไทป์ | |
พระมเหสีตำหนักกลางในพระเจ้ามินดง | |
ประสูติ | 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2364 พระราชวังอมรปุระ อมรปุระ ราชอาณาจักรคองบอง |
สวรรคต | 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2443 ย่างกุ้ง พม่าภายใต้การปกครองของสหราชอาณาจักร (สิริพระชนมายุ 79 พรรษา) |
พระราชสวามี | พระเจ้ามินดง |
พระราชบุตร | พระนางศุภยาคยี พระนางศุภยาลัต พระนางศุภยากเล |
ศรีบวรดิลกสุริยมหาราเชนทรรัตนเทวี[1] | |
ราชวงศ์ | อลองพญา |
พระราชบิดา | พระเจ้าจักกายแมง |
พระราชมารดา | พระนางนันมาดอ แมนู |
พระนางอเลนันดอ มีพระนามจริงว่า ซีนบยูมะชีน (พม่า: ဆင်ဖြူမရှင်, Hsinbyumashin ซึ่งมีความหมายว่า นางพญาช้างเผือก; มีพระนามแรกประสูติว่า ศุภยากะเล) พระราชธิดาในพระเจ้าจักกายแมงแห่งพม่า ที่ประสูติแต่พระนางนันมาดอ แมนู พระมเหสีเอก
ต่อพระนางเป็นพระมเหสีตำหนักกลางในพระเจ้ามินดง ตำแหน่งพระมเหสีตำหนักกลางมีคำเรียกเป็นภาษาพม่าว่า อะแลน่านดอ ด้วยพระนามนี้เองจึงกลายเป็นพระนามที่ชาวไทยรู้จักกันทั่วไป พระองค์เป็นมเหสีที่พระเจ้ามินดงโปรดที่สุดพระองค์หนึ่ง และเป็นที่เกรงอกเกรงใจของพระองค์ พระนางอเลนันดอมีพระราชธิดากับพระเจ้ามินดง 3 พระองค์ ได้แก่ พระนางศุภยาคยี, พระนางศุภยาลัต และพระนางศุภยากเล โดยพระธิดาองค์ที่สองของพระองค์คือ พระนางศุภยาลัตซึ่งมีนิสัยทะเยอทะยานเช่นเดียวกับพระองค์ ด้วยความที่พระเจ้ามินดงเกรงในพระนางอเลนันดอ พระเจ้ามินดงจึงมิได้ตั้งองค์รัชทายาทไว้ พระนางศุภยาลัตพระธิดาของพระองค์จึงเลือกเจ้าชายสีป่อซึ่งเป็นคนหัวอ่อน โดยพระนางอเลนันดอได้ให้การสนับสนุน เมื่อพระนางศุภยาลัตพระธิดาได้เสกสมรสกับพระเจ้าธีบอ แม้พระนางอเลนันดอได้ให้การช่วยเหลือแก่พระนางศุภยาลัตในเบื้องต้น แต่ภายหลังพระนางอเลนันดอถูกให้ไปประทับที่วังอื่นรวมทั้งพระธิดาคือพระนางศุภยาคยีซึ่งเป็นพระกนิษฐา
ต่อมาเมื่อพม่าตกเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ พระเจ้าธีบอ พระนางนางศุภยาลัต รวมถึงพระองค์ ได้ถูกเชิญออกนอกประเทศโดยให้ประทับในเมืองรัตนคีรี ทางใต้ของเมืองบอมเบย์ ภายหลังพระนางอเลนันดอได้มีเรื่องวิวาทกับพระนางศุภยาลัตซึ่งเป็นพระธิดา ทางอังกฤษสงสาร จึงได้ส่งพระนางอเลนันดอมายังพม่า และใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองมะละแหม่งจนสิ้นพระชนม์[2]
อ้างอิง
- ↑ Christopher Buyers. "The Konbaung Dynasty Genealogy". royalark.net. สืบค้นเมื่อ 2009-09-26.
- ↑ สุภยาลัต ราชินีโหดองค์สุดท้ายแห่งพม่า