ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มานูเอล เอเล. เกซอน"

มานูเอล เกซอน
มานูเอล เกซอน
ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์คนที่ 2
	ดำรงตำแหน่ง; 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2478 – 1 สิงหาคม พ.ศ. 2487
ก่อนหน้า	เอมิลิโอ อากินัลโด
ถัดไป	โฮเซ ลอเรล
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	19 สิงหาคม พ.ศ. 2421
เสียชีวิต	1 สิงหาคม พ.ศ. 2487 (65 ปี)
ศาสนา	โรมันคาทอลิก
พรรคการเมือง	พรรคนาซิโอนาลิสตา
คู่สมรส	ออโรรา เกซอน

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 04:25, 25 มีนาคม 2560

มานูเอล ลุยส์ เกซอน อี โมลีนา (สเปน: Manuel Luis Quezón y Molina) หรือ มานูเวล ลูวิส โมลีนา เคโซน (ฟิลิปปินส์: Manuel Luis Molina Quezon; 19 สิงหาคม พ.ศ. 2421 – 1 สิงหาคม พ.ศ. 2487) เป็นรัฐบุรุษ ทหาร และนักการเมืองฟิลิปปินส์ที่ได้ดำรงตำแหน่งเป็นประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2478 ถึงปี พ.ศ. 2487 เกซอนเป็นคนฟิลิปปินส์คนแรกที่ได้เป็นหัวหน้ารัฐบาลของฟิลิปปินส์ทั้งหมด^[1] (เมื่อเทียบกับรัฐบาลของรัฐฟิลิปปินส์ก่อนหน้านี้) และถือว่าเป็นประธานาธิบดีฟิลิปปินส์คนที่สองหลังจากเอมิลิโอ อากินัลโด (พ.ศ. 2442 - พ.ศ. 2444) เขาเป็นชาวฟิลิปปินส์เชื้อสายสเปน โดยพ่อและแม่ของเขาเป็นเมสติโซ (ลูกครึ่งชาวพื้นเมืองกับชาวสเปน)

เกซอนเป็นประธานวุฒิสภาคนแรกที่ได้รับการเลือกตั้งจากการเลือกตั้งระดับชาติ และเป็นประธานาธิบดีคนแรกที่ดำรงตำแหน่งในการเลือกตั้งใหม่ (เป็นวาระที่สองต่อเนื่องมาจากการแก้ไขรัฐธรรมนูญปีพ.ศ. 2478)^[2] สำหรับการผลักดันรัฐบัญญัติฉบับที่ 184 เพื่อจัดตั้งสถาบันภาษาแห่งชาติและกำหนดภาษาประจำชาติของประเทศฟิลิปปินส์ เกซอนได้รับการติดยกย่องว่าเป็น "บิดาแห่งภาษาประจำชาติ" ของประเทศ

ในช่วงตำแหน่งประธานาธิบดีของเขา เกซอนจัดการปัญหาของชาวนาไร้ที่ดินในชนบท การตัดสินใจที่สำคัญอื่น ๆ ของเขา ได้แก่ การปฏิรูปการป้องกันประเทศของหมู่เกาะ การอนุมัติข้อเสนอแนะในการปฏิรูปของรัฐบาล การส่งเสริมการตั้งถิ่นฐานและการพัฒนาในมินดาเนา^[3] การจัดการกับการค้าประเวณีและการค้าแรงงานของฟิลิปปินส์ในต่างประเทศ ข้อเสนอสำหรับการปฏิรูปที่ดินและการต่อต้านการรับสินบน และการทุจริตภายในรัฐบาล เขาได้จัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นขึ้นในสหรัฐอเมริกาหลังการปะทุของสงครามและการรุกรานของญี่ปุ่น

ในช่วงที่เขาพลัดถิ่นในสหรัฐอเมริกา เขาถึงแก่อสัญกรรมจากวัณโรคที่หมู่บ้านแซราแน็กเลก (Saranac Lake) ในนิวยอร์ก ศพของเขาถูกฝังอยู่ในสุสานแห่งชาติอาร์ลิงตันจนกระทั่งสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง ศพของเขาจึงถูกย้ายไปที่กรุงมะนิลา สถานที่พักผ่อนสุดท้ายของเขาคือวงเวียนอนุสรณ์เกซอน (Quezon Memorial Circle)^[4]

ในปี พ.ศ. 2558 คณะกรรมการมูลนิธิราอูล วัลเลินแบร์ย นานาชาติ ได้มอบรางวัลเหรียญวัลเลินแบร์ยให้แก่ประธานาธิบดีเกซอนและประชาชนชาวฟิลิปปินส์จากความพยายามช่วยเหลือเหยื่อพันธุฆาตชาวยิวในช่วงปี พ.ศ. 2480 ถึง พ.ศ. 2484 ประธานาธิบดีเบนิกโน อากีโนที่ 3 และมารีอา เซเนย์ดา เกซอน อาบันเซญญา ซึ่งมีอายุ 94 ปี และเป็นบุตรสาวของอดีตประธานาธิบดีได้รับมอบรางวัลแทน

อ้างอิง

↑ National Historical Commission of the Philippines. "History of Baler". National Historical Commission of the Philippines. สืบค้นเมื่อ 2012-03-09. When military district of El Príncipe was created in 1856, Baler became its capital...On June 12, 1902 a civil government was established, moving the district of El Príncipe away from the administrative jurisdiction of Nueva Ecija...and placing it under the jurisdiction of Tayabas Province.
↑ Quezon, Manuel Luis (1915), "Escuelas públicas durante el régimen español", Philippine Assembly, Third Legislature, Third Session, Document No.4042-A 87 Speeches of Honorable Manuel L. Quezon, Philippine resident commissioner, delivered in the House of Representatives of the United States during the discussion of Jones Bill, 26 September-14 October 1914 (ภาษาSpanish), Manila, Philippines: Bureau of Printing, p. 35, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 18, 2010, สืบค้นเมื่อ July 24, 2010, ...there were public schools in the Philippines long before the American occupation, and, in fact, I have been educated in one of these schools, even though my hometown is such a small town, isolated in the mountains of the Northeastern part of the island of Luzon. (Spanish). [...había escuelas públicas en Filipinas mucho antes de la ocupación americana, y que, de hecho, yo me había educado en una de esas escuelas, aunque mi pueblo natal es un pueblo tan pequeño, aislado en las montañas de la parte Noreste de la isla de Luzón.] {{citation}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |chapterurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|chapter-url=) (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |trans_chapter= ถูกละเว้น แนะนำ (|trans-chapter=) (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |trans_title= ถูกละเว้น แนะนำ (|trans-title=) (help)CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)
↑ Office of History and Preservation, United States Congress. (n.d.). Quezon, Manuel Luis, (1878–1944). Biographical Directory of the United States Congress. Retrieved September 30, 2010.
↑ Reyes, Pedrito (1953). Pictorial History of the Philippines.

[balerhist-1] National Historical Commission of the Philippines. "History of Baler". National Historical Commission of the Philippines. สืบค้นเมื่อ 2012-03-09. When military district of El Príncipe was created in 1856, Baler became its capital...On June 12, 1902 a civil government was established, moving the district of El Príncipe away from the administrative jurisdiction of Nueva Ecija...and placing it under the jurisdiction of Tayabas Province.

[Quezon-2] Quezon, Manuel Luis (1915), "Escuelas públicas durante el régimen español", Philippine Assembly, Third Legislature, Third Session, Document No.4042-A 87 Speeches of Honorable Manuel L. Quezon, Philippine resident commissioner, delivered in the House of Representatives of the United States during the discussion of Jones Bill, 26 September-14 October 1914 (ภาษาSpanish), Manila, Philippines: Bureau of Printing, p. 35, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 18, 2010, สืบค้นเมื่อ July 24, 2010, ...there were public schools in the Philippines long before the American occupation, and, in fact, I have been educated in one of these schools, even though my hometown is such a small town, isolated in the mountains of the Northeastern part of the island of Luzon. (Spanish). [...había escuelas públicas en Filipinas mucho antes de la ocupación americana, y que, de hecho, yo me había educado en una de esas escuelas, aunque mi pueblo natal es un pueblo tan pequeño, aislado en las montañas de la parte Noreste de la isla de Luzón.] {{citation}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |chapterurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|chapter-url=) (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |trans_chapter= ถูกละเว้น แนะนำ (|trans-chapter=) (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |trans_title= ถูกละเว้น แนะนำ (|trans-title=) (help)CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์)

[UScongress-3] Office of History and Preservation, United States Congress. (n.d.). Quezon, Manuel Luis, (1878–1944). Biographical Directory of the United States Congress. Retrieved September 30, 2010.

[4] Reyes, Pedrito (1953). Pictorial History of the Philippines.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ บรรทัด 18: / บรรทัด 18: @@
 }}
-'''มานูเอล เกซอน''' ({{IPA-es|ma'nwel ˈlwis keˈson|lang}} : {{lang-fil|Manuel Luis Molina Quezon}}; 19 สิงหาคม พ.ศ. 2421 – 1 สิงหาคม พ.ศ. 2487) เป็น[[รัฐบุรุษ]] [[ทหาร]]และนักการเมืองฟิลิปปินส์ที่ได้ดำรงตำแหน่งเป็น[[รายนามประธานาธิบดีฟิลิปปินส์|ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์]]ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2478 ถึงปีพ.ศ. 2487 เกซอนเป็นคนฟิลิปปินส์คนแรกที่ได้เป็นหัวหน้ารัฐบาลของฟิลิปปินส์ทั้งหมด<ref name="balerhist">{{cite news
+'''มานูเอล ลุยส์ เกซอน อี โมลีนา''' ({{lang-es|Manuel Luis Quezón y Molina}}) หรือ '''มานูเวล ลูวิส โมลีนา เคโซน''' ({{lang-fil|Manuel Luis Molina Quezon}}; 19 สิงหาคม พ.ศ. 2421 – 1 สิงหาคม พ.ศ. 2487) เป็น[[รัฐบุรุษ]] [[ทหาร]] และนักการเมืองฟิลิปปินส์ที่ได้ดำรงตำแหน่งเป็น[[รายนามประธานาธิบดีฟิลิปปินส์|ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์]]ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2478 ถึงปี พ.ศ. 2487 เกซอนเป็นคนฟิลิปปินส์คนแรกที่ได้เป็นหัวหน้ารัฐบาลของฟิลิปปินส์ทั้งหมด<ref name="balerhist">{{cite news
  |author= National Historical Commission of the Philippines
  |title= History of Baler
@@ บรรทัด 26: / บรรทัด 26: @@
  |url= http://www.nhcp.gov.ph/index.php?option=com_content&task=view&id=160
  |accessdate= 2012-03-09
-}}</ref> (เมื่อเทียบกับรัฐบาลของรัฐฟิลิปปินส์ก่อนหน้านี้) และถือว่าเป็น[[ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์]]คนที่สองหลังจาก[[เอมิลิโอ อากินัลโด]] (พ.ศ. 2442 - พ.ศ. 2444) เขาเป็นชาวฟิลิปปินส์เชื้อสายสเปน กับพ่อแม่ของเขาเป็นชาวฟิลิปปินส์เมสติซอส
+}}</ref> (เมื่อเทียบกับรัฐบาลของรัฐฟิลิปปินส์ก่อนหน้านี้) และถือว่าเป็น[[ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์]]คนที่สองหลังจาก[[เอมิลิโอ อากินัลโด]] (พ.ศ. 2442 - พ.ศ. 2444) เขาเป็นชาวฟิลิปปินส์เชื้อสายสเปน โดยพ่อและแม่ของเขาเป็นเมสติโซ (ลูกครึ่งชาวพื้นเมืองกับชาวสเปน)
 เกซอนเป็น[[ประธานวุฒิสภา]]คนแรกที่ได้รับการเลือกตั้งจากการเลือกตั้งระดับชาติ และเป็นประธานาธิบดีคนแรกที่ดำรงตำแหน่งในการเลือกตั้งใหม่ (เป็นวาระที่สองต่อเนื่องมาจากการแก้ไขรัฐธรรมนูญปีพ.ศ. 2478)<ref name="Quezon">{{Citation
@@ บรรทัด 49: / บรรทัด 49: @@
 ในช่วงตำแหน่งประธานาธิบดีของเขา เกซอนจัดการปัญหาของชาวนาไร้ที่ดินในชนบท การตัดสินใจที่สำคัญอื่น ๆ ของเขา ได้แก่ การปฏิรูปการป้องกันประเทศของหมู่เกาะ การอนุมัติข้อเสนอแนะในการปฏิรูปของรัฐบาล การส่งเสริมการตั้งถิ่นฐานและการพัฒนาใน[[มินดาเนา]]<ref name=UScongress>Office of History and Preservation, United States Congress. (n.d.). Quezon, Manuel Luis, (1878–1944). ''Biographical Directory of the United States Congress''. Retrieved September 30, 2010.</ref> การจัดการกับการค้าประเวณีและการค้าแรงงานของฟิลิปปินส์ในต่างประเทศ ข้อเสนอสำหรับการปฏิรูปที่ดินและการต่อต้านการรับสินบน และการทุจริตภายในรัฐบาล เขาได้จัดตั้ง[[รัฐบาลพลัดถิ่น]]ขึ้นในสหรัฐอเมริกาหลังการปะทุของสงครามและการรุกรานของญี่ปุ่น
-ในช่วงที่เขาพลัดถิ่นในสหรัฐอเมริกา เขาถึงแก่อสัญกรรมจากวัณโรคที่ Saranac Lake ใน[[นิวยอร์ก]] ศพของเขาถูกฝังอยู่ในสุสานแห่งชาติอาร์ลิงตันจนกระทั่งสิ้นสุด[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] ศพของเขาจึงถูกย้ายไปที่กรุง[[มะนิลา]] สถานที่พักผ่อนสุดท้ายของเขาคือ Quezon Memorial Circle<ref>{{cite book|last=Reyes|first=Pedrito|title=Pictorial History of the Philippines|year=1953}}</ref>
+ในช่วงที่เขาพลัดถิ่นในสหรัฐอเมริกา เขาถึงแก่อสัญกรรมจากวัณโรคที่หมู่บ้านแซราแน็กเลก (Saranac Lake) ใน[[นิวยอร์ก]] ศพของเขาถูกฝังอยู่ในสุสานแห่งชาติอาร์ลิงตันจนกระทั่งสิ้นสุด[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] ศพของเขาจึงถูกย้ายไปที่กรุง[[มะนิลา]] สถานที่พักผ่อนสุดท้ายของเขาคือวงเวียนอนุสรณ์เกซอน (Quezon Memorial Circle)<ref>{{cite book|last=Reyes|first=Pedrito|title=Pictorial History of the Philippines|year=1953}}</ref>
-ในปีพ.ศ. 2558 คณะกรรมการ[[มูลนิธิราอูลวอลเลนเบิร์กแห่งนานาชาติ]] ได้มอบรางวัลเหรียญวอลเลนเบิร์กให้แก่ประธานาธิบดีเกซอนและประชาชนชาวฟิลิปปินส์ในการเข้าถึงผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของ ความหายนะในช่วงปีพ.ศ. 2480 ถึงพ.ศ. 2484 ประธานาธิบดี[[เบนิกโน อากีโนที่ 3]]และมาเรีย เซเนอิดา เกซอนซึ่งมีอายุ 94 ปีและเป็นบุตรสาวของอดีตประธานาธิบดีได้รับมอบรางวัลแทน
+ในปี พ.ศ. 2558 คณะกรรมการ[[มูลนิธิราอูล วัลเลินแบร์ย นานาชาติ]] ได้มอบรางวัลเหรียญวัลเลินแบร์ยให้แก่ประธานาธิบดีเกซอนและประชาชนชาวฟิลิปปินส์จากความพยายามช่วยเหลือเหยื่อ[[ฮอโลคอสต์|พันธุฆาตชาวยิว]]ในช่วงปี พ.ศ. 2480 ถึง พ.ศ. 2484 ประธานาธิบดี[[เบนิกโน อากีโนที่ 3]] และมารีอา เซเนย์ดา เกซอน อาบันเซญญา ซึ่งมีอายุ 94 ปี และเป็นบุตรสาวของอดีตประธานาธิบดีได้รับมอบรางวัลแทน
 ==อ้างอิง==