พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ

พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ
พระเจ้าวิลเลียมที่ 3
พระมหากษัตริย์อังกฤษ
ครองราชย์	ค.ศ. 1625 – ค.ศ. 1649
รัชกาลก่อนหน้า	พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ
รัชกาลถัดไป	สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์แห่งบริเตนใหญ่
ประสูติ	4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1650
สวรรคต	8 มีนาคม ค.ศ.1702
พระมเหสี	พระราชินีนาถแมรีที่ 2
พระเจ้าวิลเลียมที่ 3
ราชวงศ์	ออเรนจ์-นัสเซา
พระราชบิดา	วิลเลียมที่ 2 เจ้าชายแห่งออเรนจ์
พระราชมารดา	เจ้าหญิงแมรี พระราชกุมารีและเจ้าหญิงแห่งออเรนจ์

ลายเซ็นของพระองค์

พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ (อังกฤษ: William III of England; 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1650 — 8 มีนาคม ค.ศ. 1702) ทรงเป็นที่รู้จักกันในนามว่า วิลเลียมที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ และ วิลเลมที่ 3 แห่งออเรนจ์ ทรงเป็นขุนนางดัทช์ชั้นสูง และทรงเป็นศาสนิกชนนิกายโปรแตสแตนต์ เป็นพระราชโอรสของเจ้าชายวิลเลมแห่งออเรนจ์และเจ้าหญิงแมรี สจวตประสูติที่ The Hague ภายหลัง 8 วันจากที่พระองค์ประสูติ พระบิดาของพระองค์ก็สวรรคตด้วยไข้ทรพิษ ดังนั้นจึงทำให้พระเจ้าวิลเลียมทรงกลายเป็นเจ้าชายผู้ทรงอำนาจสูงสุดนับตั้งแต่ถือกำเนิดเลยทีเดียวก็ว่าได้

ต่อมาเมื่อวันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2203 เมื่อพระเจ้าวิลเลียมมีพระชนมายุได้ราวสิบกว่าพรรษา พระราชมารดาก็สวรรคตด้วยไข้ทรพิษในระหว่างที่ทรงเยี่ยมพระเจ้าชาลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษพระเชษฐาของพระองค์ โดยก่อนที่จะสิ้นพระชนม์ลงได้ทรงตัดสินใจให้พระเจ้าชาลส์เป็นผู้ปกครอง โดยพระเจ้าชาลส์นั้นได้ทรงมอบหน้าที่ให้เป็นของเจ้าหญิงอมาเลีย เนื่องจากทรงเข้าใจในพระราชประสงค์ของพระเจ้าชาลส์เป็นอย่างดี และพระองค์ก็มิได้ทรงละเลยในการเขียนจดหมายติดต่อถึงหลานชายแต่อย่างใด

ในปี พ.ศ. 2217 พระองค์ได้มีความพยายามในการที่จะสมรสกับแมรีหลานสาวของพระองค์เอง ซึ่งแมรี่เป็นธิดาของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ การสมรสนี้แม้นว่าเป็นไปอย่างยาก ลำบากมากก็ตาม แต่ในที่สุดก็ทรงได้เข้าพิธีอภิเษกสมรสในปี พ.ศ. 2220

พระองค์ได้ทรงเข้าไปมีส่วนร่วมในสงครามที่ต่อต้านอำนาจพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสหลายต่อหลายครั้งด้วยกัน เหล่าสมาชิกนิกายโปรแตสแตนต์ถึงกับได้มอบเหรียญตราและเครื่องราชอิสริยาภรณ์เนื่องจากเลื่อมใสศรัทธาในพระองค์ แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่บางส่วนเท่านั้น ชื่อเสียงและกิตติศัพท์ของพระองค์ทำให้พระองค์ทรงได้รับการสถาปนาเป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษในเวลาต่อมา ถึงแม้ว่าจะมีเหตุผลอื่น ในการประสบความสำเร็จของพระองค์จะเป็นในด้านการทหาร หรือกองเรือรบที่มีขนาดใหญ่ที่สุดก็ตาม

พระองค์สวรรคตในปี พ.ศ. 2245 ด้วยโรคปอดอักเสบ อันเนื่องจากการที่พระองค์ทรงตกจากม้าของพระองค์เอง และเป็นที่เชื่อกันว่าม้าของพระองค์ นั้นได้ก้าวเท้าพลาดไปสะดุดกับรังของตัวตุ่นเข้า และนี่คงเป็นเหตุผลหนึ่งของที่มา ในการดื่มอวยพร Make a toasted ซึ่งมักจะมีการนิยมกล่าวกันในระหว่างที่ดื่มอวยพรว่า "the little gentleman in the black velvet waistcoat." และในปีถัดมา ท่านเซอร์วินสตัน เชอร์ชิล ก็ได้เพิ่มเติมลงไปอีกว่า "opened the trapdoor to a host of lurking foes".

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ		ถัดไป
พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ		พระมหากษัตริย์อังกฤษ พระมหากษัตริย์ไอร์แลนด์ (ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา) (ค.ศ. 1689 – ค.ศ. 1702 ร่วมกับพระราชินีนาถแมรีที่ 2 (ค.ศ. 1689 – ค.ศ. 1694) )		พระราชินีนาถแอนน์
ว่าง		พระมหากษัตริย์สกอตแลนด์ (ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา) (ค.ศ. 1689 – ค.ศ. 1702 ร่วมกับพระราชินีนาถแมรีที่ 2 (ค.ศ. 1689 – ค.ศ. 1694) )		ว่าง
วิลเลียมที่ 2 เจ้าชายแห่งออเรนจ์		เจ้าชายแห่งออเรนจ์ (ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา) (ค.ศ. 1650 – ค.ศ. 1702)		โยฮัน วิลเลม ฟรีโซ เจ้าชายแห่งออเรนจ์