ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อักษรจีนตัวเต็ม"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Aefgh3962 (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Octahedron80 (คุย | ส่วนร่วม)
RV POV+NOREF
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{แปลเพิ่ม|langcode=zh|otherarticle=繁体中文|lang=วิกิพีเดียภาษาจีน}}
[[ไฟล์:Hanzi (traditional).png|thumb|300px|right|Hànzì ฮั่นจื้อ แปลว่า ตัวอักษรจีน เขียนด้วยอักษรจีนตัวเต็ม]]
[[ไฟล์:Hanzi (traditional).png|thumb|300px|right|Hànzì ฮั่นจื้อ แปลว่า ตัวอักษรจีน เขียนด้วยอักษรจีนตัวเต็ม]]


'''อักษรจีนตัวเต็ม''' เป็นหนึ่งในสองรูปแบบอักษรจีนมาตรฐานที่ใช้กันทั่วโลกในปัจจุบัน ปรากฏครั้งแรกในสมัย[[ราชวงศ์ฮั่น]] ([[พ.ศ. 337]] - [[พ.ศ. 763|763]]) และได้ใช้มาตั้งแต่[[คริสต์ศตวรรษที่ 5]] ในสมัย[[ราชวงศ์เหนือใต้]] ที่ต้องเรียกว่าอักษรจีนตัวเต็ม หรืออักษรจีนที่ถูกต้อง ก็เพื่อให้แตกต่างจากอักษรจีนมาตรฐานอีกรูปแบบหนึ่งที่ใช้ในปัจจุบัน นั่นคือ [[อักษรจีนตัวย่อ]]หรืออักษรคอมมิวนิสต์ ซึ่งถูกกำหนดและบังคับใช้โดยรัฐบาลของ [[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] ([[จีนแผ่นดินใหญ่]]) ในปี [[พ.ศ. 2492]] อักษรจีนตัวเต็มได้ใช้ใน [[ฮ่องกง]] [[มาเก๊า]] [[ไต้หวัน]] และชุมชน[[ชาวจีนโพ้นทะเล]]บางชุมชนที่เริ่มตั้งชุมชนก่อนการใช้อักษรจีนตัวย่อหรืออักษรคอมมิวนิสต์อย่างแพร่หลาย ส่วน[[อักษรจีนตัวย่อ]] ใช้กันใน [[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] [[สิงคโปร์]] และชุมชน[[ชาวจีนโพ้นทะเล]]บางชุมชนที่เริ่มตั้งชุมชนหลังการใช้อักษรจีนตัวย่ออย่างแพร่หลาย อย่างไรก็ตาม [[ชาวไทยเชื้อสายจีน]]ส่วนมากยังคงใช้อักษรจีนตัวเต็มเป็นหลัก แต่สำหรับการสอน[[ภาษาจีน]]ตามสถานศึกษาใน[[ประเทศไทย]]ส่วนมากจะใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] เนื่องจากผู้สอนที่เป็นชาวจีนมักเป็นคนจีนแผ่นดินใหญ่ที่ได้รับการศึกษาโดยใช้อักษรจีนตัวย่อ และมาจากความเข้าใจที่ว่าสิ่งที่รัฐบาลจีนแผ่นดินใหญ่กำหนดบังคับใช้คือสิ่งที่ถูกต้องและเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมจีนทั้งหมด
'''อักษรจีนตัวเต็ม''' เป็นหนึ่งในสองรูปแบบอักษรจีนมาตรฐานที่ใช้กันทั่วโลกในปัจจุบัน ปรากฏครั้งแรกในสมัย[[ราชวงศ์ฮั่น]] ([[พ.ศ. 337]] - [[พ.ศ. 763|763]]) และได้ใช้มาตั้งแต่[[คริสต์ศตวรรษที่ 5]] ในสมัย[[ราชวงศ์เหนือใต้]] ที่ต้องเรียกว่าอักษรจีนตัวเต็ม หรืออักษรจีนดั้งเดิม ก็เพื่อให้แตกต่างจากอักษรจีนมาตรฐานอีกรูปแบบหนึ่งที่ใช้ในปัจจุบัน นั่นคือ [[อักษรจีนตัวย่อ]] ซึ่งประดิษฐ์และเริ่มใช้โดยรัฐบาลของ [[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] ([[จีนแผ่นดินใหญ่]]) ใน [[พ.ศ. 2492]] อักษรจีนตัวเต็มได้ใช้ใน [[ฮ่องกง]] [[มาเก๊า]] [[ไต้หวัน]] และชุมชน[[ชาวจีนโพ้นทะเล]]บางชุมชนที่เริ่มตั้งชุมชนก่อนการใช้อักษรจีนตัวย่ออย่างแพร่หลาย ส่วน[[อักษรจีนตัวย่อ]] ใช้กันใน [[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] [[สิงคโปร์]] และชุมชน[[ชาวจีนโพ้นทะเล]]บางชุมชนที่เริ่มตั้งชุมชนหลังการใช้อักษรจีนตัวย่ออย่างแพร่หลาย อย่างไรก็ตาม [[ชาวไทยเชื้อสายจีน]]ส่วนมากยังคงใช้อักษรจีนตัวเต็มเป็นหลัก แต่สำหรับการสอน[[ภาษาจีน]]ตามสถานศึกษาใน[[ประเทศไทย]]ส่วนมากจะใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] เพื่อให้เป็นแบบแผนเดียวกันกับ[[สาธารณรัฐประชาชนจีน]]


== ข้อถกเถียงเกี่ยวกับการเรียกชื่อ ==
== ข้อถกเถียงเกี่ยวกับการเรียกชื่อ ==
ชาวจีนแต่ละที่จะเรียกชื่ออักษรจีนตัวเต็มนี้ต่างกัน รัฐบาล[[ไต้หวัน]] หรือสาธารณรัฐจีน เรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ''ตัวอักษรที่ถูกต้อง'' (อักษรจีนที่ถูกต้อง: 正體字; [[อักษรคอมมิวนิสต์]]: 正体字; [[พินอิน]]: zhèngtǐzì ''เจิ้งถี่จื้อ'') โดยมีคติว่าอักษรจีนตัวเต็มเป็นอักษรดั้งเดิมที่ถูกต้องและสมบูรณ์ ในทางตรงกันข้าม กลุ่มผู้ใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] จะเรียกอักษรจีนที่ถูกต้องว่า ''ตัวอักษรซับซ้อน'' (อักษรจีนที่ถูกต้อง: 繁體字; [[อักษรคอมมิวนิสต์]]: 繁体字; [[พินอิน]]: fántǐzì ''ฝานถี่จื้อ'') หรือเรียกว่า ''ตัวอักษรเก่า'' (老字; [[พินอิน]]: lǎozì ''เหล่าจื้อ'') โดยอ้างว่าอักษรจีนตัวเต็มถูกแทนที่โดยตัวอักษรชนิดใหม่แล้ว และไม่ได้นำมาใช้อีก
ชาวจีนแต่ละที่จะเรียกชื่ออักษรจีนตัวเต็มนี้ต่างกัน รัฐบาล[[สาธารณรัฐจีน]] หรือ[[ไต้หวัน]] เรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ''ตัวอักษรมาตรฐาน'' (อักษรจีนตัวเต็ม: 正體字; [[อักษรจีนตัวย่อ]]: 正体字; [[พินอิน]]: zhèngtǐzì ''เจิ้งถี่จื้อ'') โดยอ้างว่าอักษรจีนตัวเต็มเป็นอักษรดั้งเดิมที่ถูกต้องและสมบูรณ์ ในทางตรงกันข้าม กลุ่มผู้ใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] จะเรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ''ตัวอักษรซับซ้อน'' (อักษรจีนตัวเต็ม: 繁體字; [[อักษรจีนตัวย่อ]]: 繁体字; [[พินอิน]]: fántǐzì ''ฝานถี่จื้อ'') หรือเรียกว่า ''ตัวอักษรเก่า'' (老字; [[พินอิน]]: lǎozì ''เหล่าจื้อ'') โดยอ้างว่าอักษรจีนตัวเต็มถูกแทนที่แล้ว และไม่ได้นำมาใช้อีก


กลุ่มผู้ใช้อักษรจีนตัวเต็ม โต้แย้งว่า อักษรจีนตัวเต็มไม่ควรถูกเรียกว่า ''ตัวอักษรซับซ้อน'' เนื่องด้วยอักษรจีนตัวเต็มไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงให้ซับซ้อนขึ้นแต่อย่างใด เป็นเพียงการใช้มาแต่ตั้งเดิม ในทางกลับกัน กลุ่มผู้ใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] ก็โต้แย้งกับชื่อ ''ตัวอักษรที่ถูกต้อง'' ด้วยเห็นว่า[[อักษรจีนตัวย่อ]]เป็นอักษรมาตรฐานใหม่ และยังแย้งอีกว่าอักษรจีนตัวเต็มไม่ใช่อักษรดั้งเดิมที่แท้จริง เพราะอักษรจีนมีการเปลี่ยนแปลงมาโดยตลอด กลุ่มผู้ใช้อักษรจีนตัวย่อมักมีค่านิยมทางด้านลบต่ออักษรจีนตัวเต็มเนื่องจากรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีนรวมถึงสถานศึกษาในสาธารณรัฐประชาชนจีนถือจุดยืนไม่สนับสนุน ไม่ส่งเสริม และหาเหตุผลลดค่าโจมตีอักษรจีนตัวเต็มอันทั้งที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่บรรพบุรุษของตนสร้างขึ้นมาโดยตลอดนับแต่อักษรจีนตัวย่อถูกบังคับใช้อย่างแพร่หลายโดยอำนาจรัฐในสาธารณรัฐประชาชนจีน
กลุ่มผู้ใช้อักษรจีนตัวเต็ม โต้แย้งว่า อักษรจีนตัวเต็มไม่ควรถูกเรียกว่า ''ตัวอักษรซับซ้อน'' เนื่องด้วยอักษรจีนตัวเต็มไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงให้ซับซ้อนขึ้นแต่อย่างใด เป็นเพียงการใช้มาแต่โบราณ ในทางกลับกัน กลุ่มผู้ใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] ก็โต้แย้งกับชื่อ ''ตัวอักษรมาตรฐาน'' ด้วยเห็นว่า[[อักษรจีนตัวย่อ]]เป็นอักษรมาตรฐานใหม่ และยังแย้งอีกว่าอักษรจีนตัวเต็มไม่ใช่อักษรดั้งเดิมที่แท้จริง เพราะอักษรจีนมีการเปลี่ยนแปลงมาโดยตลอด


ชาวจีนสูงอายุมักเรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ''ตัวอักษรสมบูรณ์'' (正字; [[พินอิน]]: zhèngzì ''เจิ๋งจื้อ'') และเรียก[[อักษรจีนตัวย่อ]]ว่า ''ตัวอักษรขีดง่าย'' (อักษรจีนที่ถูกต้อง: 簡筆字; [[อักษรคอมมิวนิสต์]]: 简笔字; [[พินอิน]]: jiǎnbǐzì ''เจี๋ยนปี่จื้อ'') หรือ ''ตัวอักษรลดขีด'' (อักษรจีนตัวเต็ม: 減筆字; [[อักษรจีนตัวย่อ]]: 减笔字; [[พินอิน]]: jiǎnbǐzì ''เจี๋ยนปี่จื้อ'')
ชาวจีนสูงอายุมักเรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ''ตัวอักษรสมบูรณ์'' (正字; [[พินอิน]]: zhèngzì ''เจิ๋งจื้อ'') และเรียก[[อักษรจีนตัวย่อ]]ว่า ''ตัวอักษรขีดง่าย'' (อักษรจีนตัวเต็ม: 簡筆字; [[อักษรจีนตัวย่อ]]: 简笔字; [[พินอิน]]: jiǎnbǐzì ''เจี๋ยนปี่จื้อ'') หรือ ''ตัวอักษรลดขีด'' (อักษรจีนตัวเต็ม: 減筆字; [[อักษรจีนตัวย่อ]]: 减笔字; [[พินอิน]]: jiǎnbǐzì ''เจี๋ยนปี่จื้อ'')


'''หมายเหตุ:''' คำว่า ง่าย 簡 และ ลด 減 ทั้งคู่อ่านออกเสียงว่า jiǎn ''เจี่ยน'' เหมือนกัน
'''หมายเหตุ:''' คำว่า ง่าย 簡 และ ลด 減 ทั้งคู่อ่านออกเสียงว่า jiǎn ''เจี่ยน'' เหมือนกัน


== สิ่งพิมพ์ ==
== สิ่งพิมพ์ ==
ในการผลิตสื่อสิ่งพิมพ์ ตามปกติแล้ว ประชาชนใน[[จีนแผ่นดินใหญ่]]และ[[สิงคโปร์]]ใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] ซึ่งรัฐบาล[[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] กำหนดขึ้นในยุค 1950 อย่างไรก็ตาม ทาง[[สาธารณรัฐประชาชนจีน]]พิมพ์สื่อที่จะนำเผยแพร่นอก[[จีนแผ่นดินใหญ่]]โดยใช้อักษรจีนตัวเต็ม ส่วนในการเขียน คนส่วนมากจะเขียนตัวอักษรแบบหวัด ขีดบางขีดของตัวอักษรอาจถูกย่อ ซึ่งแล้วแต่ลายมือของแต่ละบุคคล โดยส่วนมากแล้ว คนนิยมเขียนโดยใช้ตัวอักษรที่เลือกได้ (異體字) คือการเลือกเขียนตัวอักษรที่มีความหมายเดียวกัน แต่เลือกตัวที่ขีดน้อยกว่า ตัวอย่างเช่น เขียน 体 แทน 體 ตัวอักษรที่เลือกได้เหล่านี้ยังคงเป็นตัวอักษรตัวเต็ม
ในการผลิตสื่อสิ่งพิมพ์ ตามปกติแล้ว ประชาชนใน[[จีนแผ่นดินใหญ่]]และ[[สิงคโปร์]]นิยมใช้[[อักษรจีนตัวย่อ]] ซึ่งรัฐบาล[[สาธารณรัฐประชาชนจีน]] พัฒนาขึ้นในยุค 1950 อย่างไรก็ตาม ทาง[[สาธารณรัฐประชาชนจีน]]พิมพ์สื่อที่จะนำเผยแพร่นอก[[จีนแผ่นดินใหญ่]]โดยใช้อักษรจีนตัวเต็ม ส่วนในการเขียน คนส่วนมากจะเขียนตัวอักษรแบบหวัด ขีดบางขีดของตัวอักษรอาจถูกย่อ ซึ่งแล้วแต่ลายมือของแต่ละบุคคล โดยส่วนมากแล้ว คนนิยมเขียนโดยใช้ตัวอักษรที่เลือกได้ (異體字) คือการเลือกเขียนตัวอักษรที่มีความหมายเดียวกัน แต่เลือกตัวที่ขีดน้อยกว่า ตัวอย่างเช่น เขียน 体 แทน 體 ตัวอักษรที่เลือกได้เหล่านี้ยังคงเป็นตัวอักษรตัวเต็ม แต่ผู้คนมักเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆว่าเป็น[[อักษรจีนตัวย่อ]] แม้การใช้ตัวอักษรที่เลือกได้จะไม่เป็นมาตรฐาน แต่ก็เป็นที่ยอมรับโดยที่วไป และใช้กันอย่างกว้างขวาง ตัวอย่างที่สำคัญเช่น คำว่า [[ไต้หวัน]] (台灣 Táiwān ''ไถวาน'') นิยมใช้ 台 แทน 臺 ซึ่งเป็นตัวอักษรมาตรฐาน


== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==
บรรทัด 23: บรรทัด 22:


[[หมวดหมู่:อักษรจีน]]
[[หมวดหมู่:อักษรจีน]]

[[cs:Čínské znaky#Tradiční a zjednodušené znaky]]
[[de:Langzeichen]]
[[he:כתב סיני#סינית מפושטת]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:19, 12 มกราคม 2560

Hànzì ฮั่นจื้อ แปลว่า ตัวอักษรจีน เขียนด้วยอักษรจีนตัวเต็ม

อักษรจีนตัวเต็ม เป็นหนึ่งในสองรูปแบบอักษรจีนมาตรฐานที่ใช้กันทั่วโลกในปัจจุบัน ปรากฏครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ฮั่น (พ.ศ. 337 - 763) และได้ใช้มาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 5 ในสมัยราชวงศ์เหนือใต้ ที่ต้องเรียกว่าอักษรจีนตัวเต็ม หรืออักษรจีนดั้งเดิม ก็เพื่อให้แตกต่างจากอักษรจีนมาตรฐานอีกรูปแบบหนึ่งที่ใช้ในปัจจุบัน นั่นคือ อักษรจีนตัวย่อ ซึ่งประดิษฐ์และเริ่มใช้โดยรัฐบาลของ สาธารณรัฐประชาชนจีน (จีนแผ่นดินใหญ่) ใน พ.ศ. 2492 อักษรจีนตัวเต็มได้ใช้ใน ฮ่องกง มาเก๊า ไต้หวัน และชุมชนชาวจีนโพ้นทะเลบางชุมชนที่เริ่มตั้งชุมชนก่อนการใช้อักษรจีนตัวย่ออย่างแพร่หลาย ส่วนอักษรจีนตัวย่อ ใช้กันใน สาธารณรัฐประชาชนจีน สิงคโปร์ และชุมชนชาวจีนโพ้นทะเลบางชุมชนที่เริ่มตั้งชุมชนหลังการใช้อักษรจีนตัวย่ออย่างแพร่หลาย อย่างไรก็ตาม ชาวไทยเชื้อสายจีนส่วนมากยังคงใช้อักษรจีนตัวเต็มเป็นหลัก แต่สำหรับการสอนภาษาจีนตามสถานศึกษาในประเทศไทยส่วนมากจะใช้อักษรจีนตัวย่อ เพื่อให้เป็นแบบแผนเดียวกันกับสาธารณรัฐประชาชนจีน

ข้อถกเถียงเกี่ยวกับการเรียกชื่อ

ชาวจีนแต่ละที่จะเรียกชื่ออักษรจีนตัวเต็มนี้ต่างกัน รัฐบาลสาธารณรัฐจีน หรือไต้หวัน เรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ตัวอักษรมาตรฐาน (อักษรจีนตัวเต็ม: 正體字; อักษรจีนตัวย่อ: 正体字; พินอิน: zhèngtǐzì เจิ้งถี่จื้อ) โดยอ้างว่าอักษรจีนตัวเต็มเป็นอักษรดั้งเดิมที่ถูกต้องและสมบูรณ์ ในทางตรงกันข้าม กลุ่มผู้ใช้อักษรจีนตัวย่อ จะเรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ตัวอักษรซับซ้อน (อักษรจีนตัวเต็ม: 繁體字; อักษรจีนตัวย่อ: 繁体字; พินอิน: fántǐzì ฝานถี่จื้อ) หรือเรียกว่า ตัวอักษรเก่า (老字; พินอิน: lǎozì เหล่าจื้อ) โดยอ้างว่าอักษรจีนตัวเต็มถูกแทนที่แล้ว และไม่ได้นำมาใช้อีก

กลุ่มผู้ใช้อักษรจีนตัวเต็ม โต้แย้งว่า อักษรจีนตัวเต็มไม่ควรถูกเรียกว่า ตัวอักษรซับซ้อน เนื่องด้วยอักษรจีนตัวเต็มไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงให้ซับซ้อนขึ้นแต่อย่างใด เป็นเพียงการใช้มาแต่โบราณ ในทางกลับกัน กลุ่มผู้ใช้อักษรจีนตัวย่อ ก็โต้แย้งกับชื่อ ตัวอักษรมาตรฐาน ด้วยเห็นว่าอักษรจีนตัวย่อเป็นอักษรมาตรฐานใหม่ และยังแย้งอีกว่าอักษรจีนตัวเต็มไม่ใช่อักษรดั้งเดิมที่แท้จริง เพราะอักษรจีนมีการเปลี่ยนแปลงมาโดยตลอด

ชาวจีนสูงอายุมักเรียกอักษรจีนตัวเต็มว่า ตัวอักษรสมบูรณ์ (正字; พินอิน: zhèngzì เจิ๋งจื้อ) และเรียกอักษรจีนตัวย่อว่า ตัวอักษรขีดง่าย (อักษรจีนตัวเต็ม: 簡筆字; อักษรจีนตัวย่อ: 简笔字; พินอิน: jiǎnbǐzì เจี๋ยนปี่จื้อ) หรือ ตัวอักษรลดขีด (อักษรจีนตัวเต็ม: 減筆字; อักษรจีนตัวย่อ: 减笔字; พินอิน: jiǎnbǐzì เจี๋ยนปี่จื้อ)

หมายเหตุ: คำว่า ง่าย 簡 และ ลด 減 ทั้งคู่อ่านออกเสียงว่า jiǎn เจี่ยน เหมือนกัน

สิ่งพิมพ์

ในการผลิตสื่อสิ่งพิมพ์ ตามปกติแล้ว ประชาชนในจีนแผ่นดินใหญ่และสิงคโปร์นิยมใช้อักษรจีนตัวย่อ ซึ่งรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีน พัฒนาขึ้นในยุค 1950 อย่างไรก็ตาม ทางสาธารณรัฐประชาชนจีนพิมพ์สื่อที่จะนำเผยแพร่นอกจีนแผ่นดินใหญ่โดยใช้อักษรจีนตัวเต็ม ส่วนในการเขียน คนส่วนมากจะเขียนตัวอักษรแบบหวัด ขีดบางขีดของตัวอักษรอาจถูกย่อ ซึ่งแล้วแต่ลายมือของแต่ละบุคคล โดยส่วนมากแล้ว คนนิยมเขียนโดยใช้ตัวอักษรที่เลือกได้ (異體字) คือการเลือกเขียนตัวอักษรที่มีความหมายเดียวกัน แต่เลือกตัวที่ขีดน้อยกว่า ตัวอย่างเช่น เขียน 体 แทน 體 ตัวอักษรที่เลือกได้เหล่านี้ยังคงเป็นตัวอักษรตัวเต็ม แต่ผู้คนมักเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆว่าเป็นอักษรจีนตัวย่อ แม้การใช้ตัวอักษรที่เลือกได้จะไม่เป็นมาตรฐาน แต่ก็เป็นที่ยอมรับโดยที่วไป และใช้กันอย่างกว้างขวาง ตัวอย่างที่สำคัญเช่น คำว่า ไต้หวัน (台灣 Táiwān ไถวาน) นิยมใช้ 台 แทน 臺 ซึ่งเป็นตัวอักษรมาตรฐาน

อ้างอิง

  • Huang, Jack. Huang, Tim. [1989] (1989) Introduction to Chinese, Japanese, and Korean Computing. World Scientific publishing. ISBN 9971-5-0664-5