ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เซธ รอลลินส์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
บรรทัด 285: บรรทัด 285:
{{NXT Championship}}
{{NXT Championship}}
{{FCW Florida Heavyweight Championship}}
{{FCW Florida Heavyweight Championship}}
{{FCW Florida Tag Team Championship}}
{{ROH World Championship}}
{{ROH World Championship}}
{{ROH World Tag Team Championship}}
{{ROH World Tag Team Championship}}

รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:23, 13 มิถุนายน 2559

เซท โรลลินส์
ไฟล์:Seth-rollins.jpg
เกิด (1986-05-28) 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1986 (37 ปี)
บัฟฟาโลว์ (รัฐไอโอวา) สหรัฐอเมริกา[1]
ที่พักแดเวนพอร์ต (รัฐไอโอวา) สหรัฐอเมริกา[1]
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนกิกซ์[1]
เซท โรลลินส์[2]
แทจ เดอะ เดสทรอเยอร์[1]
ไทเลอร์ แบล็ก[1]
ส่วนสูง6 ft 1 in (1.85 m)[3]
น้ำหนัก217 lb (98 kg)[3]
มาจากแดเวนพอร์ต (รัฐไอโอวา)[3]
ฝึกหัดโดยแดนนี แดเนียลส์[1]
เปิดตัว2003[4]

โคลบี โลเปซ (อังกฤษ: Colby Lopez)[1] เกิดวันที่ 28 พฤษภาคม ค.ศ. 1986 เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกัน ปัจจุบันเซ็นสัญญาสังกัดสมาคม ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (WWE) ใช้ชื่อบนสังเวียนว่า เซท โรลลินส์ (อังกฤษ: Seth Rollins) หลังจากเซ็นสัญญาในปี 2010 เขาถูกส่งตัวไปยังค่ายพัฒนาทักษะ ฟลอริดาแชมเปียนชิปเรสต์ลิง (FCW) และได้เป็นแชมป์แกรนด์สแลม FCW คนแรก หลังจาก WWE ได้เปลี่ยนค่าย FCW เป็น NXT เขาก็ได้เป็นแชมป์ NXT คนแรก เขาเปิดตัวในค่ายหลักของ WWE ในปี 2012 พร้อมกับ ดีน แอมโบรส และโรแมน เรนส์ ในนามเดอะชีลด์ เขาเป็นอดีตแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE 1สมัย และแชมป์ยูเอส 1สมัย (เป็นคนแรกที่ได้แชมป์ทั้งสองเส้นนี้ในเวลาเดียวกัน), แชมป์แทคทีม WWE 1สมัย (กับเรนส์) เป็นผู้ชนะมันนีย์อินเดอะแบงก์ 2014 และได้รางวัลสแลมมีอะวอร์ด ซุปเปอร์สตาร์แห่งปี 2015

ก่อนจะเซ็นสัญญากับ WWE เขาเคยเป็นที่รู้จักกันดีในสมาคม ริงออฟออเนอร์ ใช้ชื่อว่า ไทเลอร์ แบล็ก (อังกฤษ: Tyler Black) เป็นอดีตแชมป์โลก ROH 1สมัย และแชมป์โลกแทกทีม ROH 2สมัย (กับ จิมมี เจคอบส์) และเป็นผู้ชนะในทัวร์นาเมนต์ 2009 Survival of the Fittest นอกจากนี้เขายังปล้ำกับสมาคมอิสระต่างๆรวมทั้ง Full Impact Pro (FIP) เป็นแชมป์โลกเฮฟวี่เวท FIP 1สมัย, และสมาคม Pro Wrestling Guerrilla (PWG) เป็นแชมป์โลกแทกทีม PWG (กับเจคอบส์) โรลลินส์เป็นหนึ่งในสามคนที่ได้แชมป์โลกใน WWE และ ROH เช่นเดียวกับ ซีเอ็ม พังก์ และแดเนียล ไบรอัน ในประสบการณ์การทำงาน สตีฟ "สติง" บอร์เดน บอกว่าโรลลินส์เป็นนักมวยปล้ำที่มีพรสวรรค์ที่สุดที่เขาได้เคยดูหรือทำงานร่วมกัน[5]

ประวัติในวงการมวยปล้ำ

ช่วงแรกเริ่มอาชีพและในสมาคมอิสระ

สมัยอยู่สมาคมอิสระในชื่อ ไทเลอร์ แบล็ก

โคลบี โรเปซ ใช้ชื่อว่า กิกซ์ เปิดตัวในปี 2003 สำหรับ Scott County Wrestling (SCW) นอกจากนี้เขายังทำงานให้กับ Ian Rotten's IWA Mid-South และได้เข้าร่วม Ted Petty Invitational Tournament เอาชนะ Sal Thomaselli ก่อนที่จะถูกกำจัดโดย แมต ไซดอล ในรอบคัดเลือก ในแฮมมอนด์ อินดีแอนา เมื่อวันที่ 23 กันยายน 2005[6] ต่อมาเขาได้แชมป์เฮฟวี่เวท SCW และพ่นสีเข็มขัดแชมป์สีดำเพื่อทำเครื่องหมาย "The Black Era" (ยุคสีดำ) ใน SCW

เขาได้เข้าร่วมสมาคม NWA Midwest ได้แชมป์แทกทีมร่วมกับ Marek Brave ทั้งสองได้ประสบความสำเร็จในการแข่งขันชิงแชมป์กับ Ryan Boz และ Danny Daniels, Brett Wayne และ Hype Gotti, และ Jayson Reign และ Marco Cordova หลายต่อหลายครั้งในช่วงต้นปี 2006[7] นอกจากนี้เขายังต้องเจอกับ Eric Priest และ เอ.เจ. สไตลส์ ในแมตช์เดี่ยว

เขาปรากฏตัวสั้นๆในสมาคม โทเทิลนอนสต็อปแอคเชินเรสต์ลิง และจับคู่ทีมกับ Jeff Luxon โดยแพ้ให้กับ The Latin American Xchange (Homicide และ Hernandez) ในอิมแพ็ก เดือนตุลาคม 2006[8]

เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2007 ในสมาคม Full Impact Pro (FIP) ในการแข่งขันชิงแชมป์แทกทีม Briscoes ในเมลเบิร์น, ฟลอริดา คู่แทกทีม Marek Brave ได้รับบาดเจ็บที่หลังทำให้เขาต้องพักเป็นเวลาหลายสัปดาห์ก่อนที่ในท้ายที่สุดทำให้เขาต้องออกจากตำแหน่ง Brave กลับมาในปี 2012[9] ในช่วงเวลานี้แบล็กได้เริ่มอาชีพเดี่ยวการแข่งขันใน Pro Wrestling Guerrilla (PWG) โดยเขาชนะโจอี ไรอันเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน[10] และอดีตพี่เลี้ยงแดนนี แดเนียลส์ ใน the supercard Point ของ No Return '07 ในวันที่ 16 มิถุนายน[11]

ใน PWG's Life During Wartime เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2008 แบล็กได้ร่วมทีมกับจิมมี จาคอบส์ ได้แชมป์โลกแทกทีม PWG โดยชนะ Roderick Strong และ เอล เจเนริโก ซึ่งทดแทนแจ็ก อีแวนส์[12][13] ใน FIP's event เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม 2008 แบล็กชนะ Go Shiozaki และได้แชมป์โลกเฮฟวี่เวท FIP[14] ใน FIP's event เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 2009 เดวีย์ ริชาดส์ได้รับรางวัลการแข่งขันชิงแชมป์เฮฟวี่เวท FIP โดยการถูกปรับเมื่อแบล็กไม่สามารถแข่งขันได้[14]

ริงออฟออเนอร์ (2007–2010)

ไฟล์:ROHWCTyler.jpg
แบล็กในตอนเป็นแชมป์โลก ROH

ใน ริงออฟออเนอร์ (ROH) เดือนกันยายน 2007 แบล็กได้เปิดตัวร่วมกับจิมมี จาคอบส์ และเนโคร บัตเชอร์ ในเดือนกันยายนปี 2009 แบล็กได้รับการผ่าตัดบนแผ่นดิสก์ปูดในลำคอของเขา[15] เมื่อวันที่ 10 ตุลาคมแบล็กได้ชนะเคนนี คิงในการแข่งขันรอบแรกและจากนั้น คลอดิโอ แคสแทจโนลี, โคลต์ คาบานา, Delirious, คริส ฮีโร และ Roderick Strong ในรอบชิงชนะเลิศใน 2009 Survival of the Fittest tournament[16] ในวันที่ 19 ธันวาคม ใน Final Battle 2009 แบล็กได้ปล้ำชิงแชมป์โลก ROH กับ ออสติน แอรีย์ ในการปล้ำ 60 นาที ซึ่งผลออกมาเป็นเสมอ[17] ในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2010 เขาได้คว้าแชมป์โลก ROH โดยการเอาชนะแอรีย์[18][19][20] ก่อนจะเสียแชมป์ให้กับ Roderick Strong ในแมตช์ไม่มีกฏกติกา และเป็นการปรากฏตัวครั้งสุดท้ายของเขาก่อนจะเซ็นสัญญากับ WWE[21][22][23][24]

เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์/ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2010–ปัจจุบัน)

ฟลอริดาแชมเปียนชิปเรสต์ลิง และเอ็นเอ๊กซ์ที (2010–2013)

วันที่ 8 สิงหาคม 2010 เขาได้เซ็นสัญญากับสมาคม WWE และได้รับมอบหมายไปยังศูนย์พัฒนาทักษะของพวกเขา ฟลอริดาแชมเปียนชิปเรสต์ลิง (FCW) ในเดือนกันยายน[25][26][27] เขาได้เปิดตัวขึ้นปล้ำครั้งแรกใน FCW วันที่ 30 กันยายน ในนาม เซท โรลลินส์[28] โดยแพ้ให้กับ ไมเคิล แมคกิลลิคัตตี[2][29] และเขาได้คว้าแชมป์ฟลอริดาเฮฟวี่เวท FCW สมัยแรกจาก ลีโอ ครูเกอร์ ในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2012[30] ในปลายปี 2012 WWE ได้รวม FCW กับ NXT ให้กลายเป็น เอ็นเอ็กซ์ที เรสต์ลิง[31] โรลลินส์เปิดตัวออกโทรทัศน์ NXT ในตอนที่สองของ NXT รูปแบบใหม่ บันทึกเทปที่มหาวิทยาลัย Full Sail University โดยเขาชนะจิโร[32][33] โรลลินส์ได้เข้าร่วมทัวร์นาเมนต์ Gold Rush เพื่อหาเจ้าของตำแหน่งแชมป์ NXT โดยเขาเอาชนะ จินเดอร์ มาฮาล ไปได้ในรอบสุดท้าย ทำให้เขาเป็นแชมป์ NXT คนแรก[34][35]

เดอะชีลด์ (2012–2014)

เดอะชีลด์: โรลลินส์, แอมโบรส และเรนส์

โรลลินส์ได้เปิดตัวในค่ายหลักเป็นครั้งแรกในวันที่ 18 พฤศจิกายน 2012 ในนามกลุ่มเดอะชีลด์ โดยมี โรลลินส์, ดีน แอมโบรส และโรแมน เรนส์ ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2012) ในแมตช์คู่เอกระหว่าง จอห์น ซีนา, ซีเอ็ม พังก์ และไรแบ็ค ในการชิงแชมป์ WWE พวกเขาได้ใส่ท่า Triple Powerbomb กับไรแบ็คบนโต๊ะผู้บรรยาย ทำให้พังก์จับกดซีนาจนชนะและป้องกันแชมป์ WWE เอาไว้ได้สำเร็จ[36] ในทีแอลซี (2012) เดอะชีลด์ได้ปล้ำแมตช์แรกโดยเอาชนะไรแบ็ค และทีมเฮลโน (เคน และแดเนียล ไบรอัน) ในแมตช์แทกทีมแบบโต๊ะ บันได และเก้าอี้ โดยเอาชนะด้วยการจับกดหรือทำให้ยอมแพ้[37] หลังจากทีแอลซี ในรอว์ตอนแรกของปี (7 มกราคม 2013) เดอะชีลด์ได้ออกมารุมทำร้ายไรแบ็ค ในระหว่างการปล้ำโต๊ะ บันได และเก้าอี้ ชิงแชมป์ WWE กับพังก์ จนพังก์สามารถป้องกันแชมป์ไปได้[38] ใน NXT (9 มกราคม 2013) โรลลินส์ได้เสียแชมป์ NXT ให้กับบิ๊ก อี แลงสตัน ในแมตช์ไม่มีกฎกติกา ระหว่างแมตช์สมาชิกเดอะชีลด์ ได้ขึ้นไปรุมบิ๊ก อี จนเหล่านักมวยปล้ำ NXT ทั้งหมดออกมาช่วย[39] ในรอยัลรัมเบิล (2013) เดอะชีลด์ได้ปรากฏตัวโดยรุมทำร้าย เดอะร็อก ระหว่างแมตช์ชิงแชมป์ WWE ซึ่งในตอนแรกพังก์กดนับ 3 ชนะ แต่ วินซ์ แม็กแมน ออกมาบอกให้เริ่มใหม่เลยทำให้ เดอะ ร็อก คว้าแชมป์ WWE ไป[40] ในรอว์ (28 มกราคม 2013) หลังจากจอห์น ซีนา เอาชนะโคดี โรดส์ไปได้ หลังแมตช์ซีนาประกาศเลือกท้าชิงแชมป์ WWE ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29 แต่เดอะชีลด์ก็มารุมลอบทำร้ายซีนา แม้ว่าเชมัสกับไรแบ็คจะออกมาช่วยแต่ก็โดนรุมทำร้าย สุดท้ายเดอะชีลด์เล่นงานซีนาด้วยท่า Triple Powerbomb[41] ในรอว์ (4 กุมภาพันธ์ 2013) เดอะชีลด์โดนซีนา, ไรแบ็ค และเชมัส ล้อมเอาไว้ ทำให้เดอะชีลด์วิ่งหนีไปทางหลังเวที แต่แรนดี ออร์ตันนำทัพนักมวยปล้ำออกมาขวางเอาไว้ เดอะชีลด์เลยโดน ซีนา, ไรแบ็ค และเชมัสอัดจนน่วม ก่อนที่จะหนีไปทางอัฒจรรย์[42] ในรอว์ (11 กุมภาพันธ์ 2013) เดอะชีลด์ออกมาท้าทายกลุ่มของซีนา ว่าถ้าอยากมีเรื่องก็ออกมาเจอกันเดี๋ยวนี้ได้เลย ปรากฏว่าไฟในสนามดับ แล้วกลุ่มของซีนาก็ออกมาไล่อัดเดอะชีลด์ จนหนีกระเจิง[43] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2013) เดอะชีลด์ได้เอาชนะซีนา, เชมัส และไรแบ็ค ในแทกทีม 6 คน[44] ในเรสเซิลเมเนีย 29 เดอะชีลด์ได้ปล้ำเรสเซิลเมเนียครั้งแรก โดยชนะ เชมัส, แรนดี ออร์ตัน และบิ๊กโชว์[45]

ในรอว์ (8 เมษายน 2013) ดิอันเดอร์เทเกอร์ ออกมาขออุทิศชัยชนะให้กับพอล แบเรอร์ หลังจากที่ชนะซีเอ็ม พังก์ ในเรสเซิลเมเนีย 29 เดอะชีลด์ออกมารุมล้อมอันเดอร์เทเกอร์ แต่เคนกับแดเนียล ไบรอันออกมาช่วยอันเดอร์เทเกอร์ ทำให้เดอะชีลด์หนีไป[46] ในรอว์ (22 เมษายน 2013) เดอะชีลด์ได้เอาชนะอันเดอร์เทเกอร์, เคน และ ไบรอัน[47] ในสแมคดาวน์ (26 เมษายน 2013) แอมโบรสได้เจอกับอันเดอร์เทเกอร์ แต่แอมโบรสก็แพ้ไป หลังแมตช์เดอะชีลด์ได้ลอบทำร้ายอันเดอร์เทเกอร์จนต้องหายไป[48][49] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2013) แอมโบรสได้เอาชนะโคฟี คิงส์ตัน และคว้าแชมป์ยูเอสเป็นสมัยแรกได้ คืนเดียวกัน โรลลินส์กับเรนส์ได้เอาชนะทีมเฮลโน และคว้าแชมป์แทคทีม WWE ได้สำเร็จ ทำให้เดอะชีลด์มีแชมป์ครบทั้งทีม[50] ในเดือนสิงหาคม 2013 เดอะชีลด์ได้เข้าร่วมกลุ่มดิออธอริตี ของประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการ ทริปเปิลเอช[51][52] ในแบทเทิลกราวด์ โรลลินส์กับเรนส์ได้เจอกับ โคดี โรดส์ และโกลดัสต์ ถ้าหากโคดีและโกลดัสต์ชนะ พวกเขาจะได้กลับมาใน WWE แต่ถ้าเดอะชีลด์ชนะ ดัสตีจะไม่ได้เป็นครูฝึกในสมาคม NXT อีกต่อไป และครอบครัวโรดส์จะถูกแบนด์โดย WWE ซึ่งโรลลินส์กับเรนส์เป็นฝ่ายแพ้[53] ในรอว์ (14 ตุลาคม 2013) โรลลินส์กับเรนส์ได้เสียแชมป์แทคทีม WWE ให้กับโคดี และโกลดัสต์ ในแมตช์ไม่มีกฎกติกา โดยได้รับการช่วยเหลือจากบิ๊กโชว์[54]

เดอะชีลด์ ปะทะ เอฟโวลูชั่น

ในรอว์ (27 มกราคม 2014) เดอะชีลด์ได้ปล้ำแทกทีม 6 คนกับ แดเนียล ไบรอัน, เชมัส และจอห์น ซีนา เพื่อที่จะเข้าไปปล้ำในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2014) ในการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE แต่ก็ไม่ชนะ เพราะ เดอะไวแอ็ตต์แฟมิลี ได้เข้ามาก่อกวน ทำให้เดอะชีลด์แพ้ฟาวล์ไป เดอะชีลด์จึงท้าเจอกับไวแอ็ตต์แฟมิลี ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ แต่เดอะชีลด์เป็นฝ่ายแพ้[55] ในปลายเดือนมีนาคม 2014 เดอะชีลด์ได้เป็นฝ่ายธรรมะ[56][57] และได้มีแมตช์กับเคน และเดอะนิวเอจเอาต์ลอวส์ ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 30 โดยเดอะชีลด์เอาชนะไปได้[58] 1 วันหลังจากจบรายการ เรสเซิลเมเนีย ในรอว์ (7 เมษายน 2014) แชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE แดเนียล ไบรอัน ได้มาฉลองกับผู้ชม ก่อนจะถูกขัดจังหวะโดยทริปเปิลเอช และเขาได้ขอชิงแชมป์ในคืนนั้น โดยก่อนเริ่มแมตช์นั้น สเตฟานี แม็กแมนได้สั่งให้ เคน, บาทิสตา และออร์ตัน ทำร้ายไบรอันเป็นการสร้างจุดอ่อน และทำให้ทริปเปิลเอชมีโอกาสในการชนะมากขึ้น จนเดอะชีลด์ได้ออกมาบนเวที และจัดการกับพวกกลุ่มของทริปเปิลเอช และได้ช่วยไบรอัน จากการกลั่นแกล้งจากกลุ่มทริปเปิลเอช[59] ในรอว์ (14 เมษายน 2014) เดอะชิลด์ต้องปล้ำในแฮนดิแคป 11 รุม 3 แต่กรรมการต้องยุติแมตช์ เนื่องจากทั้งสองฝ่ายอัดกันไม่หยุด ก่อนที่ทริปเปิลเอช, ออร์ตัน และบาทิสตา จะออกมาในนามของกลุ่มเอฟโวลูชั่น เพื่อจัดการกลุ่มเดอะชีลด์โดยเฉพาะ[60] ก่อนที่จะประกาศแมตช์การปล้ำแทคทีมอย่างเป็นทางการ ในสแมคดาวน์ (18 เมษายน 2014) ระหว่าง เดอะชีลด์ เจอกับเอฟโวลูชั่น ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2014) สุดท้ายเดอะชีลด์เอาชนะไปได้สำเร็จ[61] ในเพย์แบ็ค (2014) เดอะชีลด์ได้รีแมตช์กับเอฟโวลูชั่น ในแทกทีม 6 คน ไม่มีกฎกติกา แบบคัดออก ซึ่งเดอะชีลด์เป็นฝ่ายชนะรวด 3-0[62]

แชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE (2014–2015)

โรลลินส์กับกระเป๋ามันนีย์อินเดอะแบงก์ พร้อมด้วยดิออธอริตี

ในรอว์ (2 มิถุนายน 2014) บาทิสตาได้ออกจากเอฟโวลูชั่น[62] คืนเดียวกัน โรแมน เรนส์ มีคิวเจอกับ แรนดี ออร์ตัน โดยออร์ตันออกมากับ ทริปเปิล เอช โดยทริปเปิลเอช ถือค้อนมาด้วย ทำให้เดอะชีลด์ พากันไปหยิบเก้าอี้มาเตรียมไว้ ทริปเปิล เอช บอกว่า บาทิสตา มันหนีไปแล้ว แต่เราก็มีแผน 2 เสมอ... ว่าแล้ว โรลลินส์ก็เอาเก้าอี้ฟาดใส่เรนส์จากด้านหลัง จากนั้นก็ฟาดแอมโบรสอีกคน โรลลินส์เอาเก้าอี้ไปยื่นให้ออร์ตัน เพื่อเอาไปฟาดเรนส์กับแอมโบรสต่ออีก จากนั้นก็ RKO เรนส์ลงบนเก้าอี้ ปิดท้ายรายการโดยมีโรลลินส์ ยืนอยู่กับออร์ตัน และทริปเปิลเอช เป็นอันว่าโรลลินส์ได้แยกทีมกับเดอะชีลด์ ไปอยู่กลุ่มออธอริตีแล้ว[63] ในเมนอีเวนต์ (17 มิถุนายน 2014) โรลลินส์ออกมาบอกว่าศึกมันนีย์อินเดอะแบงก์ จะมีแมตช์ไต่บันได 2 แมตช์ด้วยกัน ซึ่งจะเป็นการชิงกระเป๋า มันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์ เพื่อชิงสัญญาในการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE แอมโบรสออกมาเล่นงานโรลลินส์ เคนออกมาช่วยโรลลินส์ แต่แอมโบรสก็จัดการทั้งคู่และหนีเอาตัวรอดไปได้[64] ในมันนีย์อินเดอะแบงก์ (2014) โรลลินส์สามารถเอาชนะนักมวยปล้ำทั้ง 5 คน และคว้ากระเป๋ามันนีย์อินเดอะแบงก์ได้สำเร็จ[65] ในแบทเทิลกราวด์ (2014) โรลลินส์ได้มีแมตช์กับแอมโบรส โดยโรลลินส์ได้ขอให้กรรมการประกาศให้เขาเป็นผู้ชนะ แต่ระหว่างกำลังเดินกลับก็โดนแอมโบรสเข้ามาไล่ต่อยจนต้องหนีกระเจิงไปทางอัฒจรรย์ ก่อนที่รปภ.และกรรมการจะมาช่วยกันห้าม ที่ลานจอดรถระหว่างที่โรลลินส์จะเดินทางกลับบ้าน แอมโบรสก็โผล่ออกมาจากกระโปรงท้ายรถพร้อมกับเหล็กแป๊บ ไล่อัดโรลลินส์ ก่อนจะรีบขึ้นรถขับหนีออกไปได้

ในรอว์ (4 สิงหาคม 2014) ได้มีการจัดแมตช์แบบ Beat the Clock ถ้าแอมโบรสชนะได้ก็จะเป็นการเซ็ตเวลาให้โรลลินส์ ต้องทำลายสถิติในแมตช์ของเขา ผู้ชนะจะได้สิทธิ์เลือกกติกาในแมตช์ที่จะเจอกันในซัมเมอร์สแลม (2014) โดยแอมโบรสเอาชนะอัลเบร์โต เดล รีโอ ไปได้ในเวลา 15:42 และโรลลินส์จะต้องทำลายสถิติของแอมโบรส โดยเจอกับฮีท สเลเตอร์ ระหว่างแมตช์แอมโบรสออกมาก่อกวนที่ข้างเวทีโดยเอากระเป๋ามันนีย์อินเดอะแบงก์ของโรลลินส์ไป จากนั้นก็ฉีกสัญญาในกระเป๋าทิ้งก่อนจะเอาโค้กและป๊อปคอร์นมาเทใส่กระเป๋า โรลลินส์มัวแต่ไปสนใจแอมโบรส เลยโดนสเลเตอร์รวบกดนับ 3 ทำให้แอมโบรสได้สิทธิ์เลือกกติกาพิเศษ โดยในสแมคดาวน์ (8 สิงหาคม 2014) แอมโบรสได้ประกาศเลือกแมตช์ลัมเบอร์ แจ็ก โดยมีนักมวยปล้ำอยู่รอบเวที และในซัมเมอร์สแลม โรลลินส์เป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ ในรอว์คืนต่อมา (18 สิงหาคม 2014) ทั้งคู่ได้รีแมตช์กันอีกครั้ง ในรูปแบบจับกดที่ไหนก็ได้ โดยโรลลินส์ได้เล่นงานแอมโบรสจนบาดเจ็บ[66] ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2014) แอมโบรสได้กลับมาล้างแค้นโรลลินส์ คืนเดียวกันหลังจากแมตช์ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE ระหว่าง บร็อก เลสเนอร์ (เจ้าของตำแหน่ง) กับจอห์น ซีนานั้น โรลลินส์ได้ขอใช้สิทธิ์มันนีย์อินเดอะแบงก์ ชิงแชมป์กับเลสเนอร์ทันที แต่กรรมการยังไม่ทันจะเริ่มแมตช์ ซีนาก็มาไล่อัดโรลลินส์จนต้องหนีไป[67] ในเฮลอินเอเซล (2014) โรลลินส์ได้มีแมตช์เจอกับแอมโบรส ในแมตช์กรงเหล็กเฮลอินเอเซล ซึ่งโรลลินส์เป็นฝ่ายชนะจากการช่วยเหลือของเบรย์ ไวแอ็ตต์[68]

โรลลินส์ กับ J&J Security (เจมี โนเบิล และโจอี เมอร์คิวรี)

ออธอริตีได้ให้ J&J Security (เจมี โนเบิล และโจอี เมอร์คิวรี) เป็นรปภ.ประจำตัวให้โรลลินส์[69] ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2014) โรลลินส์ได้นำทีมออธอริตีแพ้ให้กับทีมซีนา จากการก่อกวนของสติง ทำให้ออธอริตีต้องสลายกลุ่มและหมดอำนาจลง ในรอว์ส่งท้ายปี (29 ธันวาคม 2014) เอดจ์ และคริสเตียน ออกมาจัดรายการ Cutting Edge Peep Show เป็นครั้งแรก โดยแขกรับเชิญคือโรลลินส์ มาพร้อมกับ J&J Security โรลลินส์บอกว่าเขาจะไม่ฉลองปีใหม่อย่างเดียวดายเพราะต้องเชิญเพื่อนซี้ของเขามาด้วยคือบิ๊กโชว์ และโรลลินส์ ก็บอกว่าเขาต้องเชิญอีกคนมาให้ได้คือจอห์น ซีนา แต่ซีนาไม่ยอมออกมา ทำให้โรลลินส์ เรียกซีนาออกมาอีกครั้งเพราะเขาอยากจะให้ซีนา ช่วยทำอะไรให้สักหน่อย และโรลลินส์ก็เอากระเป๋า MITB ฟาดใส่คริสเตียน จนกลิ้งตกเวทีไป ทำให้เอดจ์โมโหเข้ามาผลักโรลลินส์ แต่ก็โดน บิ๊กโชว์, โนเบิล และเมอร์คิวรี มารุมล้อม บิ๊กโชว์บีบคอเอดจ์แล้วจับกดลงกับกระเป๋าให้โรลลินส์เหยียบหัว โรลลินส์เรียกซีนาให้ออกมาไม่อย่างนั้นเขาจะหักคอเอดจ์ ซีนาวิ่งออกมาแต่โรลลินส์สั่งให้ซีนาหยุด และก็บอกให้ซีนาคืนอำนาจให้กับออธอริตี ไม่อย่างงั้นเขาจะเหยียบหัวเอดจ์จนพิการตลอดชีวิต ซีนาจำเป็นต้องยอมคืนอำนาจให้ออธอริตี แต่โรลลินส์บอกว่าเขาจะฆ่าเอดจ์อยู่ดี ว่าแล้วก็จะโดดเหยียบหัว แต่ซีนามาช่วยไว้ทัน สุดท้ายซีนาก็โดนบิ๊กโชว์ปล่อยหมัดน็อคใส่ และโรลลินส์ก็ตามมาโดดเหยียบหัวซ้ำ โรลลินส์และพรรคพวกเดินกลับไปอย่างมีความสุข โดยมี พอล เฮย์แมน และบร็อก เลสเนอร์ ออกมาจับมือกับโรลลินส์ด้วย และทริปเปิลเอช กับสเตฟานี ก็ออกมาจิบไวน์เฉลิมฉลองส่งท้ายปีเก่ากันอย่างมีความสุข[70] ในรอว์สัปดาห์ต่อมา (5 มกราคม 2015) ออธอริตีได้ประกาศให้โรลลินส์ เข้าร่วมแมตช์ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE กับซีนา และเลสเนอร์ เป็นแมตช์สามเส้าในรอยัลรัมเบิล (2015) สุดท้ายเลสเนอร์เป็นฝ่ายป้องกันแชมป์เอาไว้ได้[71]

โรลลินส์กับแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31

ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31 โรลลินส์ได้แพ้ให้กับแรนดี ออร์ตัน คืนเดียวกันในคู่เอก โรลลินส์ได้ใช้สิทธิ์มันนีย์อินเดอะแบงก์ และคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE เป็นสมัยแรกได้ โดยเอาชนะบร็อก เลสเนอร์ และโรแมน เรนส์ ในแมตช์สามเส้า ทำให้เป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ใช้สิทธิ์มันนีย์อินเดอะแบงก์ในเรสเซิลเมเนีย และก็ยังเป็นแชมป์คนแรกที่อายุน้อยกว่าอายุของเรสเซิลเมเนีย[72][73] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2015) โรลลินส์ต้องป้องกันแชมป์โลกเป็นครั้งแรกกับออร์ตันในกรงเหล็ก พร้อมกับแบนท่า RKO ของออร์ตัน และมีเคนเป็นคนเฝ้าประตูกรง[74][75] สุดท้ายโรลลินส์ สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้ โดยใช้ท่า RKO ของออร์ตัน[76] ในเพย์แบ็ก (2015) โรลลินส์ต้องป้องกันแชมป์ในแมตช์สี่เส้ากับแรนดี ออร์ตัน, โรแมน เรนส์ และดีน แอมโบรส สุดท้ายโรลลินส์ก็สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้ โดยใช้ท่า Pedigree (ท่าไม้ตายของ ทริปเปิลเอช) เล่นงานใส่ออร์ตัน[77][78][79][80] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2015) โรลลินส์ต้องป้องกันแชมป์กับแอมโบรส ผลปรากฏว่าโรลลินส์ถูกปรับแพ้ฟาล์วแต่ไม่เสียแชมป์ หลังแมตช์แอมโบรสได้ขโมยเข็มขัดแชมป์ของโรลลินส์[81] ในมันนีย์อินเดอะแบงก์ (2015) โรลลินส์และแอมโบรสได้รีแมตช์ชิงแชมป์กันในแมตช์ไต่บันได โดยโรลลินส์ก็สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้ โดยปราศจากการช่วยเหลือของออธอริตี[82][83] ในแบทเทิลกราวด์ (2015) โรลลินส์ต้องป้องกันแชมป์กับบร็อก เลสเนอร์ ระหว่างแมตช์ อันเดอร์เทเกอร์โผล่มาเล่นงานเลสเนอร์ ทำให้โรลลินส์แพ้ฟาล์วแต่ไม่เสียแชมป์[84]

ในรอว์ (20 กรกฎาคม 2015) เจ้าของแชมป์ยูเอสจอห์น ซีนา ได้ขอท้าชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE กับโรลลินส์ ซึ่งโรลลินส์ได้ปฏิเสธ[85] ในรอว์สัปดาห์ต่อมา (27 กรกฎาคม 2015) ออธอริตีได้จัดแมตช์ให้ซีนาป้องกันแชมป์ยูเอสกับโรลลินส์ ระหว่างแมตช์โรลลินส์ได้เข่าใส่หน้าของซีนาจนดั้งจมูกหัก แต่ซีนาก็ป้องกันแชมป์เอาไว้ได้[86][87] ในรอว์ (3 สิงหาคม 2015) โรลลินส์ได้ออกมาท้าซีนา ในการรวมแชมป์ยูเอส และแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE ผู้ชนะจะได้ครองแชมป์ทั้งสองเส้นในซัมเมอร์สแลม (2015) สุดท้ายโรลลินส์เป็นฝ่ายชนะและได้ทั้งแชมป์ยูเอส และแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE มาครอบครอง จากการช่วยเหลือของจอน สจ๊วต[88] ในรอว์คืนต่อมา (24 สิงหาคม 2015) มีการจัดงานเปิดตัวรูปปั้นทองแดงของโรลลินส์ แต่พอเปิดผ้าคลุมออกมากลายเป็นสติงอยู่ด้านใน สติงจัดการอัดโรลลินส์แล้วก็หยิบแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE มาเชยชมเป็นการท้าทายโรลลินส์ ก่อนจะมีการประกาศว่า โรลลินส์จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE กับสติง ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2015)[89][90] ในรอว์ถัดมา (31 สิงหาคม 2015) ซีนาได้มาขอสิทธิ์รีแมตช์ชิงแชมป์ยูเอสกับโรลลินส์ ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ ทำให้โรลลินส์มีแมตช์ต้องป้องกันแชมป์ทั้งสองเส้นในคืนเดียว[91] ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ โรลลินส์ได้เสียแชมป์ยูเอสให้ซีนา[92] แต่สามารถป้องกันแชมป์โลกจากสติงได้[93] หลังแมตช์ เชมัส ออกมาจะใช้สิทธิ์กระเป๋ามันนีย์อินเดอะแบงก์ แต่เคนออกมาแล้วก็ Chokeslam ใส่โรลลินส์กับเชมัส ปิดฉากด้วยการจับโรลลินส์มาใส่ Tombstone[94] โรลลินส์จะต้องป้องกันแชมป์กับเคนในเฮลอินเอเซล (2015) โดยมีตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการของเคนเป็นเดิมพัน และโรลลินส์ก็สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้ ทำให้เคนต้องออกจากตำแหน่งงาน[95]

เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน 2015 โรลลินส์ได้รับบาดเจ็บที่เข่าขวาอย่างรุนแรง ระหว่างปล้ำแมตช์คู่เอกชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE กับเคน ในเฮาส์โชว์ของ WWE ที่เมื่องดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ทำให้ทั้งเอ็นไขว้หน้า(ACL), เอ็นข้างด้านใน(MCL) และหมอนรองกระดูกเข่าฉีกขาด จนไม่สามารถขึ้นปล้ำป้องกันแชมป์กับโรแมน เรนส์ ได้ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2015) และอาจต้องพักการปล้ำยาวนาน 6-9 เดือน จากการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นทำให้โรลลินส์จำเป็นต้องสละแชมป์ทันที โดยจะมีการปล้ำทัวร์หน้าเมนต์หาแชมป์คนใหม่ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์แทน และจบการครองแชมป์ของโรลลินส์ด้วยเวลา 221 วัน[96][97] โรลลินส์ได้ปรากฏตัวในสแลมมีอะวอร์ด ปี 2015 หรือศึกรอว์ 21 ธันวาคม (เดินด้วยไม้ค้ำ) โดยเขาได้รับรางวัลซุปเปอร์สตาร์แห่งปี 2015[98] และประกาศว่าปี 2016 เขาจะกลับมาแข็งแกร่งกว่าเดิมเพื่อมาทวงคืนแชมป์ที่เขาไม่เคยเสีย[99]

การไล่ล่าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE (2016–ปัจจุบัน)

ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2016) โรลลินส์ได้กลับมาเล่นงานโรแมน เรนส์ หลังจากป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE กับเอ.เจ. สไตลส์[100] คืนต่อมาในรอว์ เชน แม็กแมนได้ประกาศให้โรลลินส์ชิงแชมป์กับเรนส์ในมันนีย์อินเดอะแบงก์ (2016)[101]

ชีวิตส่วนตัว

โลเปซมีเชื้อสายอาร์เมเนีย[102][103][104] นามสกุลในชีวิตจริงของเขาโลเปซ มาจากพ่อเลี้ยงเม็กซิกันอเมริกันของเขา[102]

ในปี 2014 โลเปซและอดีตคู่แทกทีมของเขา Marek Brave ได้ก่อตั้งสถาบันการศึกษามวยปล้ำอาชีพ The Black & The Brave Wrestling Academy, โรงเรียนตั้งอยู่ใน Moline, รัฐอิลลินอยส์[105]

วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2015, ภาพเปลือยของนักมวยปล้ำ NXT ซาห์รา ชไรเบอร์ (Zahra Schreiber) ได้ถูกโพสต์ไปยังบัญชีโซเชียลมีเดียของเขา และไปปรากฏอยู่บนบหน้าประวัติของเขาบนเว็บไซต์ WWE.COM ด้วย เนื่องจากทาง WWE ตั้งค่าเชื่อมต่อกับทวิตเตอร์ไว้[106] เพียงไม่นานหลังจากนั้นบัญชีทวิตเตอร์ของ Leighla Schultz คู่หมั้นของเขา[107] ก็ได้โพสภาพโต้ตอบภาพดังกล่าวไปพร้อมข้อความว่า "Zaharah?" โดยภาพที่คู่หมั้นของเขาโพสนั้นมี 2 ภาพคู่กัน ซึ่งทั้งสองคือภาพ selfie(ถ่ายเอง)เปลือยของเขา[108] ต่อมาเขาได้โพสข้อความลงใน twitter เพื่อขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้น "ผมอยากจะขอโทษแฟน WWE ทุกคน ครอบครัวของผม และเพื่อนๆของผมด้วย จากการที่ภาพถ่ายส่วนตัวของผมถูกเผยแพร่ออกไปโดยปราศจากการรู้เห็นของผม"[109][110]

ผลงานแสดง

ปี เรื่อง รับบท หมายเหตุ
2016 Temple

เกี่ยวกับมวยปล้ำ

โรลลินส์ใช้ท่า Curb Stomp เล่นงานบิ๊ก อี
โรลลินส์ใช้ท่า springboard knee เล่นงานเคน
โรลลินส์ใช้ท่า Avada Kedavra เล่นงานแรนดี ออร์ตัน

ผลงานแชมป์และความสำเร็จ

โรลลินส์กับแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE
โรลลินส์กับกระเป๋ามันนีย์อินเดอะแบงก์
  • Absolute Intense Wrestling
    • AIW Intense Division Championship (1 สมัย)[147]
  • All American Wrestling
    • AAW Heavyweight Championship (2 สมัย)[148]
    • AAW Tag Team Championship (2 สมัย) – กับ Marek Brave (1) และ Jimmy Jacobs (1)[148]
  • Full Impact Pro
    • FIP World Heavyweight Championship (1 สมัย)[1]
  • Independent Wrestling Association Mid-South
    • IWA Mid-South Light Heavyweight Championship (1 สมัย)[147]
  • Mr. Chainsaw Productions Wrestling
    • MCPW World Heavyweight Championship (1 สมัย)[152]
  • NWA Midwest
    • NWA Midwest Tag Team Championship (1 สมัย) – กับ Marek Brave[147]
  • Pro Wrestling Guerrilla
    • PWG World Tag Team Championship (1 สมัย) – กับ Jimmy Jacobs[1]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • ความแค้นแห่งปี (2014)[153] ปะทะ ดีน แอมโบรส
    • นักมวยปล้ำที่คนเกลียดมากที่สุดแห่งปี (2015)
    • แทกทีมแห่งปี (2013)[154] – กับ โรแมน เรนส์
    • นักมวยปล้ำแห่งปี (2015)
    • จัดอยู่ในอันดับที่ 1 ของสุดยอด 500 อันดับ นักมวยปล้ำเดี่ยวแห่งปีใน PWI 500 ปี 2015[155]
  • Rolling Stone
    • Best Briefly Resuscitated Storyline (2015)[158] vs. Dean Ambrose
    • Most Painful Injury of the Year (2015)[159] Shared with Cesaro and Daniel Bryan
    • Most Puzzling New Finisher (2015) Pedigree[158]
    • Most Smothered In-Ring Potential (2014)[160]
    • Runner-Up Wrestler of the Year (2015)[159]
  • Wrestling Observer Newsletter
    • แทกทีมแห่งปี (2013) – กับ โรแมน เรนส์[161]

แมตช์ที่มีสิ่งเดิมพัน

ผู้ชนะ (เดิมพัน) ผู้แพ้ (เดิมพัน) เมือง ศึก วันที่ หมายเหตุ
ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์, บิ๊กโชว์, อีริก โรแวน, ไรแบ็ค (สัญญา), และจอห์น ซีนา เซท โรลลินส์, เคน, มาร์ก เฮนรี, รูเซฟ, และลุก ฮาร์เปอร์ (บทบาทของออธอริตี[Note 1]) St. Louis Missouri Survivor Series 23 พฤศจิกายน 2014
เซท โรลลินส์ (แชมป์) เคน (บทบาทของออธอริตี[Note 2]) Los Angeles, California Hell in a Cell 25 ตุลาคม 2015
  1. ↑ ทริปเปิลเอช และสเตฟานี แม็กแมน ในบทบาทดิออธอริตี
  2. ↑ ผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการ

สถิติมวยปล้ำ

  • เป็นแชมป์แกรนด์สแลมคนแรกของ FCW
  • เป็นคนแรกที่ได้แชมป์ NXT
  • เป็นนักมวยปล้ำจาก NXT คนแรกที่ได้แชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE
  • เป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ใช้สิทธิ์มันนีย์อินเดอะแบงก์ในเรสเซิลเมเนีย และยังเป็นแชมป์โลกคนแรกที่อายุน้อยกว่าอายุของศึกเรสเซิลเมเนีย
  • เป็นคนแรกที่ได้ทั้งแชมป์ยูเอส และแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE ในเวลาเดียวกัน

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 1.18 "Seth Rollins". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  2. ↑ 2.0 2.1 Alvarez, Bryan (October 1, 2010). "FRI UPDATE: Giant weekend schedule, big shows, potential HITC spoiler, ROH star new name, WWE/Foley". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ October 2, 2010. Tyler Black has debuted in WWE developmental under the name Seth Rollins. Maybe they can have him be the brother of Skag Rollins. Given history in developmental, his name will now probably change another two dozen times before he's called up.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "Seth Rollins". WWE.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 "Tyler Black profile". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 9, 2010. สืบค้นเมื่อ April 5, 2010.
  5. ↑ Adkins, Greg (September 23, 2015). "Sting on his injury, his condition and whether or not that was his last match". WWE. สืบค้นเมื่อ November 9, 2015.
  6. ↑ Gagne, Joe (September 23, 2005). "IWA-MS TPI – 09/23/05". CubsFan.com.
  7. ↑ Behrens, Bill (February 14, 2006). "NWA Wildside/Worldwide News: Tuesday February 14, 2006". NWA Wildside.
  8. ↑ Sokol, Chris (October 6, 2006). "Impact: Bye, bye Eric". Slam! Sports. Canadian Online Explorer.
  9. ↑ Glazer, Aaron (August 9, 2007). "FIP Headlines: Briscoes vs. Black & Brave Rematch Signed". InsidePulse.com.
  10. ↑ "Roger Dorn Night". Pro Wrestling Guerrilla. June 10, 2007. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  11. ↑ Farrell, Errol Leigh (June 16, 2007). "Saturday Indy Wrestling News – ChickFight, Power Trip Wrestling, AAW And Wild Card Pro". Lords of Pain.
  12. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  13. ↑ "Age of the Fall (Tyler Black & Jimmy Jacobs)". Pro Wrestling Guerrilla. July 6, 2008. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  14. ↑ 14.0 14.1 "Title History: FIP World Champion". Full Impact Pro. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  15. ↑ Aldren, Mike (September 5, 2009). "Daily wrestling news & gossip". The Sun. สืบค้นเมื่อ July 25, 2010.
  16. ↑ 16.0 16.1 "Survival of the Fittest 2009". Cagematch. สืบค้นเมื่อ February 14, 2010.
  17. ↑ 17.0 17.1 Caldwell, James (December 19, 2009). "Caldwell's Ring Of Honor PPV Report 12/19: Ongoing "virtual time" coverage of ROH's first online PPV – Austin Aries vs. Tyler Black". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 20, 2009.
  18. ↑ Caldwell, James (January 9, 2010). "Ring of Honor announces details on ROH Title match for Eighth-Anniversary show (w/ video)". PWTorch. สืบค้นเมื่อ August 11, 2010.
  19. ↑ 19.0 19.1 "Ring of Honor Title". Ring of Honor. สืบค้นเมื่อ April 5, 2010.
  20. ↑ Caldwell, James (February 13, 2010). "ROH News: Big News – Result from tonight's ROH World Title match in New York City". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ February 14, 2010.
  21. ↑ Martin, Adam (August 21, 2010). "Spoilers: 8/20 Ring of Honor HDNet TV tapings". WrestleView. สืบค้นเมื่อ August 26, 2010.
  22. ↑ McNichol, Rob (September 11, 2010). "Joining WWE was easy choice". The Sun. สืบค้นเมื่อ September 11, 2010.
  23. ↑ "Results From Richmond & Charlotte". Ring of Honor. สืบค้นเมื่อ September 11, 2010.
  24. ↑ Caldwell, James; Radican, Sean (September 11, 2010). "9/11 ROH internet PPV live results: Caldwell & Radican's coverage of "Glory by Honor IX" – ROH Title match, Haas & Benjamin debut". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 11, 2010.
  25. ↑ Martin, Adam (August 8, 2010). "Report: Ring of Honor Champion signs with WWE". WrestleView. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  26. ↑ Martin, Adam (August 8, 2010). "Update on Tyler Black signing with WWE". WrestleView. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  27. ↑ Caldwell, James (August 8, 2010). "WWE/ROH News: Report on current ROH World champion signing with WWE". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  28. ↑ "FayObserver.com Interviews Seth". SethRollins.org.
  29. ↑ Martin, Adam (October 6, 2010). "Tyler Black makes official FCW debut last week". WrestleView. สืบค้นเมื่อ October 8, 2010.
  30. ↑ "NEW FCW CHAMPIONS CROWNED". PWInsider. สืบค้นเมื่อ July 29, 2012.
  31. ↑ "WWE News: FCW name being phased out". Wrestling Observer. สืบค้นเมื่อ August 14, 2012.
  32. ↑ 32.0 32.1 James, Justin (July 4, 2012). "James's NXT report 6/27: Week 2 of New NXT season – Bateman vs. Curtis main event, Cesaro, Seth Rollins, Steamboat". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 5, 2012.
  33. ↑ Chiverton, George. "NXT WEEKLY RANKINGS & EVALUATION 6/20 – New NXT Week 1: Early impressions from new cast of FCW talent". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 9, 2013. he has ... a solid gimmick as an outsider maverick.
  34. ↑ 34.0 34.1 James, Justin. "JAMES'S WWE NXT REPORT 8/29 – Week 11: First NXT champion crowned in big-match setting". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 8, 2012.
  35. ↑ "NXT spoiler – first champion crowned". Pro Wrestling Torch. July 26, 2012. สืบค้นเมื่อ July 26, 2012.
  36. ↑ Caldwell, James. "Survivor Series News: NXT stars debut in PPV main event angle, plus other news from annual PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2012.
  37. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE TLC PPV RESULTS 12/16: Complete "virtual-time" coverage of final 2012 PPV – Cena vs. Ziggler main event, Shield makes a statement". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 17, 2012.
  38. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 1/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE Title match, The Rock returns, Cena vs. Ziggler (updated w/Box Score)". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 12, 2013.
  39. ↑ James, Justin. "JAMES'S WWE NXT REPORT 1/9: Big E. captures NXT Title, Shield involved, PAC debut promo, Overall Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 12 January 2013.
  40. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble PPV Results 1/27: Complete "virtual-time" coverage of Punk vs. Rock, 30-man Rumble". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 29, 2013.
  41. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 1/28: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Huge Return ends Raw, Rock's first night as WWE champ, Raw Roulette, Heyman-McMahon". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 29, 2013.
  42. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 2/4: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - WWE explains many things, Punk-Jericho main event, Bruno HOF Video". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 6 February 2013.
  43. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Team Cena vs. The Shield official for Elimination Chamber; updated PPV line-". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 6 February 2013.
  44. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Chamber PPV results & notes - WM29 main event set, World Title match set, Shield big win, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 18 February 2013.
  45. ↑ "CALDWELL'S WWE WRESTLEMANIA 29 PPV RESULTS: Complete "virtual-time" coverage of live PPV from MetLife Stadium - Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more".
  46. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/8: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM29 fall-out, new World Champ, no Rock, Taker live, crowd takes over".
  47. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/22 (Second Hour): Shield vs. The Undertaker six-man tag match, Ryder squashed".
  48. ↑ "Smackdown!:The Undertaker returns to Friday night action". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ 27 May 2013.
  49. ↑ Benigno, Anthony. "Why hasn't The Shield been beaten yet? They work cohesively". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 May 2013. สืบค้นเมื่อ 24 May 2013.
  50. ↑ Bishop, Matt. "Lesnar finishes off Triple H at Extreme Rules". Slam! Wrestling. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ May 26, 2013.
  51. ↑ Tylwalk, Nick. "Raw: Daniel Bryan faces an even bigger uphill climb". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ August 31, 2013.
  52. ↑ Asher, Matthew. "Raw: Bryan's road through Hell continues". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ August 31, 2013. It appears as though The Shield is now Triple H's lackeys as they open tonight's Raw as makeshift bodyguards (Jerry Lawler called them "henchmen") for The Game as he makes his way to the ring.
  53. ↑ Asher, Matthew. "Battle may be over but WWE Battleground still leaves unresolved issues". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ November 1, 2013.
  54. ↑ Benigno, Anthony. "Raw results: The Rhodes get golden, Orton traps Bryan and Heyman goes to 'Hell'". WWE. สืบค้นเมื่อ October 15, 2013.
  55. ↑ Caldwell, James. "WWE E. Chamber PPV results 2/23 (Hour 2): Shield vs. Wyatts big six-man tag, Batista vs. Del Rio, Divas Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 25 February 2014.
  56. ↑ Keller, Wade. "Keller's Six Pack: Raw thoughts including Hunter-Bryan beat down, Batista, Shield's turn, Bray's gimmick shift, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 26, 2014.
  57. ↑ Parks, Greg. "Parks's WWE SmackDown Report 3/21: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Cena vs. Harper". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 22, 2014.
  58. ↑ Caldwell, James. "WrestleMania 30 PPV results: (Hour 2): Complete "virtual-time" coverage of Cena vs. Bray, big moment for Cesaro in the Andre Battle Royal, Shield vs. Outlaws". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 8, 2014.
  59. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 4/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM30 fall-out, WWE Title match teaser, Bryan's first night as champ, Warrior, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 8, 2014.
  60. ↑ McCarron, Rob. "WWE Raw TV report – April 14, 2014". สืบค้นเมื่อ May 23, 2014.
  61. ↑ Asher, Matthew (May 5, 2014). "Daniel defends, Wyatt gets weirder and the Shield survives at Extreme Rules". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ June 8, 2014.
  62. ↑ 62.0 62.1 Asher, Matthew (June 1, 2014). "WWE Payback: The Shield Evolved, Cena stood tall and Brie dropped a bombshell". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ June 8, 2014.
  63. ↑ Waldman, Jon (June 3, 2014). "Raw: Changing of the Shield". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ June 23, 2014.
  64. ↑ Burdick, Michael. "Seth Rollins' talk of Money brought Mayhem". สืบค้นเมื่อ June 17, 2014.
  65. ↑ Clapp, John. "Seth Rollins won the Money in the Bank Contract Ladder Match". สืบค้นเมื่อ June 29, 2014.
  66. ↑ http://www.wwe.com/shows/summerslam/2014/dean-ambrose-seth-rollins-26543956
  67. ↑ "Caldwell's WWE NoC PPV Report 9/21: Complete "virtual-time" coverage of of live PPV - Lesnar vs. Cena". September 21, 2014. สืบค้นเมื่อ September 21, 2014.
  68. ↑ Benigno, Anthony. (October 26, 2014). "Seth Rollins def. Dean Ambrose (Hell in a Cell Match)". WWE.com. สืบค้นเมื่อ October 27, 2014.
  69. ↑ 69.0 69.1 "WWE Hell in a Cell 2014 results: Bray Wyatt attacks Dean Ambrose in main event". Sky Sports. Sky plc. October 28, 2014. สืบค้นเมื่อ November 21, 2014.
  70. ↑ Keller, Wade. "Keller's WWE Raw report 12/29: Lesnar and Heyman show up, Ziggler vs. Rusev in a champion vs. champion match, Edge & Christian host, Bryan's big announcement". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 31 December 2014.
  71. ↑ Caldwell, James (January 25, 2015). "CALDWELL'S ROYAL RUMBLE PPV REPORT 1/25: Ongoing "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Cena vs. Rollins for WWE Title, annual Royal Rumble match, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 25, 2015.
  72. ↑ "Huge Title Change At WrestleMania 31, First TV Appearance Announced For New Champion", by Marc Middleton, WrestlingInc.com
  73. ↑ "Powell's WrestleMania 31 results and review", by Jason Powell, ProWrestling.net
  74. ↑ http://www.wwe.com/shows/raw/2015-04-13/wwe-raw-results-27297712/page-6
  75. ↑ http://www.wwe.com/shows/raw/2015-04-13/wwe-raw-results-27297712/page-9
  76. ↑ http://www.wwe.com/shows/extremerules/2015/seth-rollins-randy-orton-steel-cage-wwe-world-heavyweight-championship-match-photos
  77. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 4/27/15 (Payback main event set)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 28 April 2015.
  78. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 5/4/15 (Changes to Payback main event)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 5 May 2015.
  79. ↑ "WWE RAW Results - 5/11/15 (Final hype for WWE Payback)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 12 May 2015.
  80. ↑ 80.0 80.1 Murphy, Ryan. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins won a Fatal 4-Way Match". WWE. สืบค้นเมื่อ May 17, 2015.
  81. ↑ Anthony, Benigno. "Dean Ambrose def. WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins via Disqualification". WWE. สืบค้นเมื่อ 31 May 2015.
  82. ↑ WWE Raw results, June 8, 2015 The distraction allowed Mercury to schoolboy The Architect for the pin.
  83. ↑ WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. Dean Ambrose 14 June 2015 by Anthony Benigno of WWE.com
  84. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 6/15/15 (Lesnar is the new #1 contender)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 15 June 2015.
  85. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/20: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Battleground fall-out, Taker-Lesnar pullapart, big six-man tag main event, Divas, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 20 July 2015.
  86. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/27: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Cena vs. Rollins for U.S. Title, SSlam hype, Owens vs. RKO, two Divas matches, more". PWTorch.com. สืบค้นเมื่อ 27 July 2015.
  87. ↑ "John Cena suffers broken nose on Raw". WWE.com. สืบค้นเมื่อ 27 July 2015.
  88. ↑ Artus, Matthew. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. United States Champion John Cena in a Winner Takes All Match". wwe.com. สืบค้นเมื่อ 23 August 2015.
  89. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 8/24/15 (The Dudleys, Sting return)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 24 August 2015.
  90. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Three big returns on Raw - WWE Title Main Event set for Night of Champions". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 26 August 2015.
  91. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 8/31/15 (Sting/Cena challenge Rollins)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 1 September 2015.
  92. ↑ Melok, Bobby. "John Cena def. Seth Rollins to win the United States Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ September 20, 2015.
  93. ↑ Laboon, Jeff. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. Sting". WWE. สืบค้นเมื่อ September 20, 2015.
  94. ↑ http://www.wwe.com/shows/nightofchampions/2015/seth-rollins-sting-27860041/page-3
  95. ↑ http://www.wwe.com/shows/hellinacell/2015/seth-rollins-kane-28001063
  96. ↑ "Seth Rollins suffers knee injury, new WWE World Heavyweight Champion to be crowned at Survivor Series". WWE. November 5, 2015. สืบค้นเมื่อ November 5, 2015.
  97. ↑ Oestriecher, Blake (November 7, 2015). "This Week In WWE Biz: Seth Rollins Injured and Stripped of Title, Sting at Survivor Series? And More". Forbes. สืบค้นเมื่อ November 13, 2015.
  98. ↑ http://www.wwe.com/shows/raw/2015-12-21/2015-slammy-award-winners-28378657/page-2
  99. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=Go_SCz1LYZE
  100. ↑ Silverstein, Adam (May 22, 2016). "WWE Extreme Rules 2016 results: Seth Rollins returns after Roman Reigns retains". CBSSports. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  101. ↑ Caldwell, James (May 23, 2016). "5/23 WWE Raw TV Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 23, 2016.
  102. ↑ 102.0 102.1 Gomez, Luis (2015-10-12). "Interview: WWE Champ Seth Rollins on Jon Stewart, Jay Cutler and why he's 'never leaving' the Midwest". The Chicago Tribune. สืบค้นเมื่อ 2015-10-12. {{cite web}}: ไม่อนุญาตให้ใช้มาร์กอัปตัวเอียงหรือตัวหนาใน: |publisher= (help)
  103. ↑ "Armenian Wrestler Named As New WWE Champion". Asbarez. April 10, 2015.
  104. ↑ "The Art of Wrestling: Episode 8 – Tyler Black aka Seth Rollins". Colt Cabana. September 23, 2011. สืบค้นเมื่อ November 9, 2014.
  105. ↑ Benigno, Anthony (July 25, 2014). "Seth Rollins Looks to the Future with The Black & The Brave Wrestling Academy". wwe.com. สืบค้นเมื่อ January 9, 2016.
  106. ↑ Nessif, Bruna (February 10, 2015). "WWE Star Seth Rollins Apologizes After Angry Fiancée Reportedly Leaks Nude Photos of Him and WWE Diva Zahra Schreiber". E! Online. สืบค้นเมื่อ February 11, 2015.
  107. ↑ Jonathan Strauss (February 14, 2015). "Leighla Schultz retaliates by posting private photos of Seth Rollins, Zahara Schreiber". The Lahore Times. สืบค้นเมื่อ February 16, 2015. Rollins is engaged to Leighla Schultz since last summer.
  108. ↑ QMI Agency (February 10, 2015). "Nude photos of WWE's Seth Rollins emerge on Twitter". Toronto Sun. สืบค้นเมื่อ February 11, 2015.
  109. ↑ McSpadden, Kevin (February 11, 2015). "WWE Star Seth Rollins Apologizes for Nude-Photos Leak". Time. สืบค้นเมื่อ February 11, 2015.
  110. ↑ "Tweeted apology". Twitter.com. February 9, 2015. สืบค้นเมื่อ October 17, 2015.
  111. ↑ "Seth Rollins – NXT Profile". NXT Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 18, 2012. สืบค้นเมื่อ December 30, 2012.
  112. ↑ 112.0 112.1 Clapp, John. "The blueprints behind 'The Architect' Seth Rollins' 7 coolest moves". WWE. สืบค้นเมื่อ May 14, 2014.
  113. ↑ Namako, Jason (April 30, 2012). "FCW Results – 4/29/12". WrestleView. สืบค้นเมื่อ May 25, 2012.
  114. ↑ Martin, Adam (May 25, 2012). "Spoilers: FCW TV Taping Results for June". WrestleView. สืบค้นเมื่อ May 25, 2012.
  115. ↑ 115.0 115.1 115.2 115.3 115.4 Trionfo, Richard. "WWE NXT report: Ohno/Barreta; the United States Champion in challenged; Divas in action; someone loses their first name; and more". PWInsider. สืบค้นเมื่อ October 27, 2012.
  116. ↑ 116.0 116.1 116.2 116.3 116.4 116.5 116.6 Trionfo, Richard. "WWE NXT report: the first NXT champion is crowned". PWInsider. สืบค้นเมื่อ September 1, 2012.
  117. ↑ "Complete WWE Raw report: remember to download the app; The Shield defend their titles; CM Punk is coming back soon; Bret Hart is in the house...and so is Shawn Michaels; happy birthday Natalya, remember we are in your home town; and more". สืบค้นเมื่อ May 28, 2013.
  118. ↑ Caldwell, James (May 18, 2015). "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 5/18: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Payback PPV fall-out, two title matches, packed show includes major Lana-Rusev developments and NXT champ debuting, more". PWTorch. สืบค้นเมื่อ May 25, 2015.
  119. ↑ Caldwell, James (May 28, 2015). "WWE news: Seth Rollins addresses new Pedigree finisher". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 28, 2015.
  120. ↑ Chiverton, George. "Chiverton's NXT scouting report: Big E. gets called up; Latest Rankings & Evaluations of NXT stars". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 11, 2013. Rollins won with a superkick and a standing sliced bread, which Jim Ross called the 'Skywalker.'
  121. ↑ Gerweck, Steve (May 8, 2010). "5/8 ROH Results: Manhattan, NY". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 14, 2012. สืบค้นเมื่อ May 9, 2010.
  122. ↑ "Tyler Black vs Davey Richards|Tyler Black wins".
  123. ↑ 123.0 123.1 123.2 Caldwell, James (June 12, 2009). "Caldwell's 6/12 ROH Take No Prisoners PPV Report: Report from live PPV taping in Houston on tonight's PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  124. ↑ 124.0 124.1 Caldwell, James (April 17, 2009). "Caldwell's ROH Caged Collision PPV Report 4/17: Ongoing "virtual time" coverage of Ten-Man Cage match". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  125. ↑ 125.0 125.1 125.2 Trionfo, Richard. "WWE SmackDown report: Shield in singles action". PWInsider. สืบค้นเมื่อ January 13, 2014.
  126. ↑ 126.0 126.1 126.2 126.3 126.4 126.5 126.6 Trionfo, Richard. "WWE NXT report: McIntyre/Rollins; and more". PWInsider. สืบค้นเมื่อ July 27, 2012.
  127. ↑ 127.0 127.1 127.2 Trionfo, Richard. "WWE RAW report: Shield versus Big Red Bearded Viper series". PWInsider. สืบค้นเมื่อ January 13, 2014.
  128. ↑ 128.0 128.1 128.2 128.3 Caldwell, James (23 August 2015). "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Complete "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more matches". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 31 October 2015.
  129. ↑ 129.0 129.1 129.2 129.3 Keller, Wade (20 September 2015). "KELLER'S WWE NIGHT OF CHAMPIONS PPV REPORT 9/20: Ongoing "virtual time" coverage of event including Sting vs. Seth, Cena vs. Seth, Ryback vs. Owens, mystery partner with Reigns & Ambrose, Divas Title, Tag Title, more". PWTorch. สืบค้นเมื่อ 31 October 2015.
  130. ↑ 130.0 130.1 Gobinathan, Jeremy Joshua (August 24, 2015). "Seth Rollins vs John Cena: Result and Reaction". Give Me Sports.
  131. ↑ Lopez, Josh (May 9, 2014). "WWE Friday Night SmackDown Results: Triple H Tests The Shield". Between The Ropes.
  132. ↑ Caldwell, James (May 30, 2008). "Caldwell's ROH "Take No Prisoners" Report 5/30: Ongoing "virtual time" coverage of PPV #6". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010.
  133. ↑ Caldwell, James (March 22, 2009). "Caldwell's ROH TV report 3/21: ROH debuts on HDNet with Jimmy Jacobs vs. Tyler Black". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 8, 2010.
  134. ↑ Benigno, Anthony (October 13, 2014). "WWE Raw results, October 13, 2014: Dean Ambrose heads to 'Hell' against Seth Rollins and John Cena enters The Viper's nest – Seth Rollins def. Jack Swagger". WWE. สืบค้นเมื่อ December 9, 2014. The presence of Randy Orton at ringside didn’t put Rollins’ mind at ease, either, but what did save The Aerialist was a superkick that knocked the kneeling Swagger unconscious
  135. ↑ Wortman, James (September 21, 2014). "John Cena def. WWE World Heavyweight Champion Brock Lesnar by disqualification". WWE. สืบค้นเมื่อ December 9, 2014. Rollins Curb Stomped Lesnar. The Architect’s path to sports-entertainment’s grandest prize was clear
  136. ↑ Benigno, Anthony (October 26, 2014). "Seth Rollins def. Dean Ambrose (Hell in a Cell Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ November 16, 2014. and the man who declared himself the "Future of WWE" nearly found himself eradicated from the timeline thanks to Ambrose
  137. ↑ Benigno, Anthony (September 7, 2015). "WWE Raw results, Sept. 7, 2015: Sting torments Rollins – Sting and Sheamus confronted WWE World Heavyweight & U.S. Champion Seth Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ September 8, 2015. But enough is enough, and "The Man" wants his statue back from Sting, who pulled a disappearing act with The Architect's monument two weeks ago and has been holding it hostage ever since. [...] Just another day in the life of "The Man".
  138. ↑ "Seth Rollins comments on becoming on Mr. Money in the Bank: WWE.com Exclusive, June 29, 2014 (1:31)". June 29, 2014.
  139. ↑ "Matt Sydal vs Tyler Black".
  140. ↑ "Jimmy Jacobs". All-American Wrestling. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010. "Battle on" by War of Ages(W/ Tyler Black)
  141. ↑ "Jimmy Jacobs". All-American Wrestling. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010. "The Haunted" by Walls of Jericho (W/ Tyler Black)
  142. ↑ "Jimmy Jacobs". All-American Wrestling. สืบค้นเมื่อ August 9, 2010. "Flesh it out" by Blues Saraceno(W/ Tyler Black)
  143. ↑ " "WWE:"Special Op"".
  144. ↑ " "WWE:"The Second coming (Seth Rollins)"".
  145. ↑ "Old version".
  146. ↑ "WWE: "The Second Coming" ► Seth Rollins 5th Theme Song".
  147. ↑ 147.0 147.1 147.2 "Cagematch title listings".
  148. ↑ 148.0 148.1 "Title History". All-American Wrestling. สืบค้นเมื่อ February 20, 2010.
  149. ↑ 149.0 149.1 "FCW Television Report (02.06.2011)". TylerBlack.net. February 9, 2011. สืบค้นเมื่อ February 14, 2011.
  150. ↑ Gerweck, Steve (March 25, 2011). "New FCW Tag Team champions crowned". WrestleView. สืบค้นเมื่อ March 26, 2011.
  151. ↑ "First FCW Grand Slam Champion".
  152. ↑ Martin, Adam (May 18, 2009). "Indy News #2: May 18". WrestleView. สืบค้นเมื่อ May 18, 2009.
  153. ↑ "the PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2): 22–23. 2015.
  154. ↑ Pro Wrestling Illustrated. 34 (2): 42–43. 2014. {{cite journal}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
  155. ↑ "Pro Wrestling Illustrated Releases its Top 500 List for 2015: Which WWE Star Topped This Year's List?, More Names Revealed". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ September 4, 2015.
  156. ↑ "Ring Of Honor Tag Team Championship". Ring of Honor. สืบค้นเมื่อ April 5, 2010.
  157. ↑ "ROH World Championship #1 Contendership tournament results".
  158. ↑ 158.0 158.1 "WWE Wrestler of the Year (So Far)". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ July 1, 2015.
  159. ↑ 159.0 159.1 "WWE Wrestler(s) of the Year". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ December 14, 2015.
  160. ↑ Herzog, Kenny (December 17, 2014). "WWE Wrestler of the Year: Dolph Ziggler". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ December 17, 2014.
  161. ↑ Meltzer, Dave (January 27, 2014). "Jan 27 2014 Wrestling Observer Newsletter: 2013 Annual awards issue, best in the world in numerous categories, plus all the news in pro-wrestling and MMA over the past week and more". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 1–37. ISSN 1083-9593.
  162. ↑ "Seth Rollins cashed in his Money in the Bank contract and def. Brock Lesnar and Roman Reigns to become WWE World Heavyweight Champion WWE.com".
  163. ↑ "SummerSlam 2015 results: Jon Stewart attacks John Cena, helps Seth Rollins retain WWE World Heavyweight Championship".
  164. ↑ "The Shield's first WWE Tag Team Championship reign".
  165. ↑ "WWE Money in the Bank 2014 Results".

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เซท โรลลินส์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เซธ_รอลลินส์&oldid=6506957"