ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ระเบิด"
บรรทัด 20: | บรรทัด 20: | ||
[[ไฟล์:B-61 bomb.jpg|thumb|right|200px|[[ระเบิดนิวเคลียร์แบบ B61]] ([[B61 nuclear bomb]]) ของสหรัฐอเมริกาขณะถูกบรรทุกลำเลียงอยู่บนรถบรรทุกลำเลียง]] |
[[ไฟล์:B-61 bomb.jpg|thumb|right|200px|[[ระเบิดนิวเคลียร์แบบ B61]] ([[B61 nuclear bomb]]) ของสหรัฐอเมริกาขณะถูกบรรทุกลำเลียงอยู่บนรถบรรทุกลำเลียง]] |
||
ผู้เชี่ยวชาญโดยทั่วไปได้จำแนกความแตกต่างระหว่างระเบิดของพลเรือนและระเบิดของทหารออกจากกัน |
ผู้เชี่ยวชาญโดยทั่วไปได้จำแนกความแตกต่างระหว่างระเบิดของพลเรือนและระเบิดของทหารออกจากกัน มะม่วง |
||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:38, 13 พฤษภาคม 2559
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ระเบิด คือวัตถุที่ทำให้เกิดการระเบิด จะบรรจุวัตถุระเบิดไว้ภายใน
วัตถุระเบิด
วัตถุระเบิดนั้น มีการใช้สารที่ทำให้ระเบิด (Explosive materials) เป็นดินระเบิด (bursting charges) ในระเบิด หัวรบจรวด ระเบิดมือ และกับระเบิด และเป็นดินส่ง (propellants) เพื่อยิงกระสุนและเปลือกกระสุนปืนใหญ่ มีการใช้เป็นเชื้อประทุระเบิด (blasting cap) ในการระเบิดทางทหารหรือกิจการพลเรือน เพื่อระเบิดดินในงานด้านวิศวกรรม และการระเบิดอาคาร และสิ่งก่อสร้างอื่นๆ
วัตถุระเบิดจำแนกออกเป็นหลายประเภท โดยส่วนประกอบ (สารประกอบ) , อำนาจของการระเบิด , วัตถุประสงค์ในการใช้งาน ฯลฯ
- จำแนกตามอำนาจของการระเบิด
- ระเบิดอำนาจต่ำ Low - Explosive โดยทั่วไปแล้วปฏิกิริยาการระเบิดวัตถุระเบิดประเภทนี้ จะเป็นการลุกไหม้อย่างรวดเร็ว (deflagration) ทำให้เกิดความร้อนและความดันก๊าซ โดยที่คลื่นกระแทก (shock wave) ที่เกิดจากการระเบิด มีความเร็วในการแล่นผ่านตัววัตถุระเบิดเอง น้อยกว่า 1000 เมตรต่อวินาที่ วัตถุระเบิดที่จัดอยู่ในประเภทนี้ ได้แก่ ดินปืน
- ระเบิดอำนาจสูง high - Explosive โดยทั่วไปแล้วปฏิกิริยาการระเบิดวัตถุระเบิดประเภทนี้ จะเป็นการสลายตัวรวดเร็วของสารระเบิด (detonation) ทำให้เกิดพลังงานที่เกิดความดันก๊าซ และคลื่นกระแทก (shock wave) ที่สูงมาก โดยที่คลื่นกระแทก (shock wave) มีความเร็วในการแล่นผ่านตัววัตถุระเบิดเอง มากกว่า 1000 เมตรต่อวินาที่ วัตถุระเบิดที่จัดอยู่ในประเภทนี้ ได้แก่ TNT , P.E.T.N. , Dynamite , RDX
ระเบิดนั้นยังอาจจัดกลุ่มตามปริมาณพลังงานที่ปล่อยออกมาเมื่อจุดระเบิด และจากผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ระเบิดอำนาจสูงในยุคใหม่ส่วนใหญ่จะเป็นแบบเสถียร และไม่มีความไว นั่นหมายความว่า จะเกิดการระเบิดโดยบังเอิญได้ยาก ประทุระเบิดที่มีอำนาจสูงมักจะอาศัยชนวนที่จุดง่าย เพื่อทำให้เกิดการระเบิด บางครั้งอาจต้องการชนวนเร่งระเบิดสองชั้น เพื่อการระเบิดอย่างฉับไว ซึ่งจะถูกขับจากชนวนให้ระเบิดเต็มที่ดินส่ง ก็ต้องการใช้ชนวนท้ายพอๆ กัน และบางครั้งก็ต้องการประทุจุดระเบิดขั้นทุติยภูมิเพื่อการส่ง
ระเบิดยังนำมาใช้งานด้านวิศวกรรม เช่น การระเบิดหินเพื่อทำถนน การระเบิดในเหมืองเพื่อเปิดหน้าเหมือง การระเบิดในงานเจาะหลุมผลิตปิโตรเลียม
ชนิด
ผู้เชี่ยวชาญโดยทั่วไปได้จำแนกความแตกต่างระหว่างระเบิดของพลเรือนและระเบิดของทหารออกจากกัน มะม่วง