จักรวรรดิเยอรมัน

จักรวรรดิเยอรมัน Deutsches Reich
พ.ศ. 2385–พ.ศ. 2461
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
'คำขวัญ: 'Gott mit Uns ("พระเจ้าอยู่ข้างเรา")
เพลงชาติ:  ไฮล์เดียร์อิมซีเกอร์ครันซ์ (เพลงสรรเสริญพระบารมี) "ขอพระผู้ทรงมงกุฎแห่งวิคเตอร์จงทรงพระเจริญ" ไฟล์:Heil dir im Siegerkranz (Vocal).ogg ดาสลีดแดร์ดอยท์เชน (ไม่เป็นทางการ) "เพลงแห่งชาวเยอรมัน" Die Wacht am Rhein (ไม่เป็นทางการ) "ผู้พิทักษ์แห่งแม่น้ำไรน์" ไฟล์:Die Wacht am Rhein - Music with vocal.ogg
อาณาเขตยุครุ่งเรืองสุดในปี พ.ศ. 2457 (ค.ศ. 1914)
สถานะ	จักรวรรดิ
เมืองหลวง	เบอร์ลิน
ภาษาทั่วไป	ภาษาราชการ: ภาษาเยอรมัน ภาษาเดนมาร์ก ภาษาโปแลนด์ ภาษาฝรั่งเศส ฯลฯ
การปกครอง	ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
จักรพรรดิ
• 1871–1888	จักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 1
• 1888	จักรพรรดิฟรีดดริชที่ 3
• 1888-1918	จักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2
นายกรัฐมนตรี
• 1871-1890	ออตโต ฟอน บิสมาร์ก (ครั้งแรก)
• 1918	ฟรีดดรีช เอเบิร์ท
ประวัติศาสตร์
• ก่อตั้ง	พ.ศ. 2385
• สิ้นสุด	พ.ศ. 2461
ประชากร
• พ.ศ. 2414	41,058,792 คน
• พ.ศ. 2433	49,428,470 คน
• พ.ศ. 2453	64,925,993 คน
สกุลเงิน	โกล์ดมาร์ค และ ปาปีเอมาร์ก
ก่อนหน้า ถัดไป สมาพันธรัฐเยอรมันเหนือ ราชอาณาจักรปรัสเซีย ราชอาณาจักรบาวาเรีย ราชอาณาจักรเวือร์ทเทมแบร์ก แกรนด์ดัชชีบาเดิน แกรนด์ดัชชีเฮสเซอ อาลซัส-ลอแรน สาธารณรัฐไวมาร์ สาธารณรัฐอาลซัส-ลอแรน นครเสรีดันซิก สาธารณรัฐโปแลนด์ที่ 2 ภูมิภาคไคลเปดา ซาร์ (สันนิบาตชาติ) ภูมิภาคฮลุตชีน ชเลสวิกเหนือ ออยเปิน-มัลเมดี

จักรวรรดิเยอรมัน (เยอรมัน: Deutsches Reich, Deutsches Kaiserreich (ไม่เป็นทางการ); อังกฤษ: German Empire) เป็นชื่อที่ใช้เรียกเพื่อหมายถึงรัฐเยอรมันในช่วงตั้งแต่การประกาศเป็นจักรพรรดิเยอรมันของจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 1 แห่งปรัสเซีย (18 มกราคม พ.ศ. 2414) ถึงการสละราชสมบัติของวิลเฮล์มที่ 2 (9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2461) รวมเวลา 47 ปี

ชื่ออย่างเป็นทางการของรัฐดังกล่าว ในภาษาเยอรมัน คือ Deutsches Reich แต่ชื่อนี้ก็ยังใช้ต่อเนื่องมาอย่างเป็นทางการจนถึง พ.ศ. 2486 โดยเป็นชื่ออย่างเป็นทางการของทั้งสาธารณรัฐไวมาร์ และ นาซีเยอรมนี ดังนั้นมันจึงไม่ได้หมายถึงเฉพาะเยอรมนีในช่วงการปกครองโดยจักรพรรดิ

บางครั้งคำว่า จักรวรรดิที่สอง (อังกฤษ: Second Reich) ก็ถูกใช้เพื่อเรียกช่วงเวลาดังกล่าว โดยในกรณีนี้ "จักรวรรดิที่หนึ่ง" จะหมายถึง จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ และ "จักรวรรดิที่สาม" จะหมายถึง ประเทศเยอรมนีในช่วงที่ปกครองโดยนาซี

ในช่วง 47 ปีของการดำรงอยู่ จักรวรรดิเยอรมันกลายเป็นหนึ่งในประเทศอุตสาหกรรมที่มีประสิทธิภาพที่สุดในโลกและอำนาจที่ยิ่งใหญ่ต่อไปจนกว่าจะถูกยุบจักรวรรดิหลังจากพ่ายแพ้ทางทหารในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเกิดขึ้นพร้อมกันและการปฏิวัติพฤศจิกายน ที่สำคัญที่สุดคือรัฐที่มีพรมแดนติดจักรวรรดิรัสเซียในภาคตะวันออกฝรั่งเศสในตะวันตกและจักรวรรดิออสเตรียฮังการีในภาคใต้

จักรวรรดิเยอรมันแบ่งเขตปกครองเป็นจำนวน 26 เขตพื้นที่ตกเป็น (รวมแคว้นอัลซาส-ลอแรน์ด้วย) แต่ราชอาณาจักรปรัสเซียมีประชากรมากที่สุดและที่สุดของพื้นที่ในเขตปกครองของจักรวรรดิเยอรมัน

ชาติสมาชิก

ชาติสมาชิกของจักรวรรดิเยอรมัน ส่วนสีน้ำเงินเป็นชาติสมาชิกของราชอาณาจักรปรัสเซีย

ก่อนการรวมประเทศเยอรมนี ประเทศเยอรมนีถูกแบ่งออกเป็นรัฐอิสระ 39 รัฐ รัฐเหล่านี้ประกอบไปด้วย ราชอาณาจักร แกรนด์ดัชชี ดัชชี ราชรัฐ เมืองอิสระฮันเซียติค และดินแดนของจักรวรรดิ โดยมีอาณาจักรปรัสเซียเป็นรัฐที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ปกครองพื้นที่มากกว่าร้อยละ 60 ของจักรวรรดิเยอรมัน

ชาติสมาชิกทั้งหมดมีดังนี้

ลำดับ	ชาติ	เมืองหลวง
ราชอาณาจักร
1	ปรัสเซีย (Preußen, Prussia)	เบอร์ลิน (Berlin)
2	บาวาเรีย (Bayern, Bavaria)	มิวนิก (Munich)
3	แซกโซนี (Sachsen, Saxony)	เดรสเดน (Dresden)
4	เวือร์ทเทมแบร์ก (Württemberg)	ชตุทท์การ์ท (Stuttgart)
แกรนด์ดัชชี
1	บาเดิน (Baden)	คาร์ลสรูห์ (Karlsruhe)
2	เฮสเซิน (Hessen)	ดาร์มชตัดท์ (Darmstadt)
3	เมคเลนบูร์ก-ชเวริน (Mecklenburg-Schwerin)	ชเวริน (Schwerin)
4	เมคเลนบูร์ก-ชเตรลิทซ์ (Mecklenburg-Strelitz)	นอยชเตรลิทซ์ (Neustrelitz)
5	โอลเดนบูร์ก (Oldenburg)	โอลเดนบูร์ก (Oldenburg)
6	ซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซนนัค (Sachsen-Weimar-Eisenach)	ไวมาร์
ดัชชี
1	อันฮัลท์ (Anhalt)	เดสเซา (Dessau)
2	เบราน์ชไวก์ (Braunschweig, Brunswick)	เบราน์ชไวก์ (Braunschweig)
3	ซัคเซิน-อัลเทนบูร์ก (Sachsen-Altenburg, Saxe-Altenburg)	อัลเทนบูร์ก (Altenburg)
4	ซัคเซิน-โคบูร์กและโกทา (Sachsen-Coburg und Gotha, Saxe-Coburg and Gotha)	โคบูร์ก (Coburg)
5	ซัคเซิน-ไมนิงเงิน (Sachsen-Meiningen, Saxe-Meiningen)	ไมนิงเงิน (Meiningen)
นครอิสระฮันเซียติก
1	เบรเมิน (Bremen)
2	ฮัมบูร์ก (Hamburg)
3	ลือเบ็ค (Lübeck)
ดินแดนจักรวรรดิ
1	อาลซัส-ลอแรน (Elsaß-Lothringen)	สตรัสบูร์ก (Strasbourg)

การก่อตั้งจักรวรรดิ

บิสมาร์กได้สถาปณาจักรวรรดิเยอรมันขึ้นจากชนะสงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซียที่พระราชวังแวร์ซาย

ชาตินิยมเยอรมันเป็นไปอย่างรวดเร็วเปลี่ยนจากตัวระบอบการปกครองเป็นประชาธิปไตยใน 1848 หรือที่เรียกว่า ลัทธิแพนเยอรมัน ที่ ราชอาณาจักรปรัสเซียนำโดย นายกรัฐมนตรี ออตโต ฟอน บิสมาร์ก บิสมาร์กได้พยายามขยายอิทธิพลของจักรวรรดิเยอรมันรวมทั้งได้ทำให้ราชวงศ์โฮเฮนโซลเลิร์นมีอำนาจครอบคลุมทั่วเยอรมัน และได้พยายามกำจัดจักรวรรดิรัสเซียที่พยายามแผ่ขยายอำนาจเช่นกัน ทั้งหมดทำให้เขามองเห็นภาพอนุรักษนิยมครองแคว้นปรัสเซีย-เยอรมนี

การทำสงครามสามครั้งนำไปสู่ความสำเร็จทางการทหารและช่วยในการชักชวนคนเยอรมันจะทำเช่นนี้ : สงครามปรัสเซีย-เดนมาร์ก, สงครามปรัสเซีย-ออสเตรีย กับ จักรวรรดิออสเตรีย ค.ศ. 1866, และ สงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย หรือที่เรียกว่าสงครามฝรั่งเศสเยอรมันในประเทศเยอรมนีกับ จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 2 ใน 1870-1871 ระหว่าง การปิดล้อมกรุงปารีส ค.ศ. 1871 ภาคเหนือของประเทศเยอรมัน, การสนับสนุนจากพันธมิตรเยอรมันจาก นอกของสมาพันธ์ (ไม่รวมประเทศออสเตรีย) หลังจากที่เยอรมันได้ชัยชนะจากสงครามทั้งสาม จักรพรรดิวิลเฮล์มที่หนึ่งก็ได้ประกาศจักรวรรดิเยอรมันและตั้งตนเองเป็นจักรพรรดิเยอรมันขึ้นพระราชวังแวร์ซาย

บิสมาร์กได้วางรากฐานรัฐธรรมนูญสมาพันธรัฐเยอรมันเหนือ ซึ่งทำขึ้นในปี 1866 ซึ่งในปี 1871 ได้กลายมาเป็นรัฐธรรมนูญแห่งจักรวรรดิเยอรมัน มีการปรับเปลี่ยนบางส่วน เยอรมนีที่ได้มาบางคุณสมบัติซึ่งเป็นประชาธิปไตย จักรวรรดิใหม่มีรัฐสภาที่มีสองข้างคือ สภาผู้แทนราษฎรหรือ ไรช์สทัก ได้รับเลือกโดยสิทธิในการออกเสียง สิทธิในการออกเสียงสากลแต่วาดในเขตเลือกตั้งเดิม 1871 ไม่เคยมีการปฏิรูปเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของเขตเมือง เป็นผลให้ตามเวลาของการขยายตัวที่ดีในเมืองที่เยอรมันในปี 1890

ทางด้านกฎหมายของจักรวรรดินั้นยังต้องรับความยินยอมจาก บุนเดสราสต์หรือสภาล่าง, สภารัฐบาลกลางต้องแยกจากรัฐ อำนาจบริหารได้ตกเป็นของจักรพรรดิหรือไกเซอร์ (Caesar) ซึ่งเป็นความช่วยเหลือจากอธิการบดีรับผิดชอบเฉพาะกับเขา สมเด็จพระจักรพรรดิได้รับอำนาจอย่างกว้างขวางโดยรัฐธรรมนูญ ทรงแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีคนเดียวและออกเป็นผู้ชี้ขาดผู้บัญชาการทหารสูงสุดและเป็นหัวหน้าของกองกำลังติดอาวุธและสุดท้ายการต่างประเทศทั้งหมด อย่างเป็นทางการ, อธิการบดีเป็นตู้คนเดียวและเป็นผู้รับผิดชอบการดำเนินการทั้งหมดของกิจการของรัฐนั้นในทางปฏิบัติรัฐเลขานุการ (เจ้าหน้าที่ราชการที่รับผิดชอบด้านบนของเขตข้อมูลเช่น การเงิน การต่างประเทศ การสงคราม ฯลฯ ) ทำหน้าที่เป็นทางการ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพอร์ตโฟลิโอไรช์สต๊าก มีอำนาจที่จะผ่านการแก้ไขหรือปฏิเสธตั๋วเงินและเพื่อเริ่มต้นการออกกฎหมาย

แม้ว่าในนามของการรวมเป็นจักรวรรดิเท่ากับในทางปฏิบัติแบบอาณาจักรได้ครอบงำโดยรัฐที่ใหญ่ที่สุดและมีประสิทธิภาพมากที่สุด,ทั้งๆที่ปรัสเซียขยายอาณาเขตทั่วทางเหนือของจักรวรรดิใหม่ และได้ลงประชามติที่อยู่ 3/5 ของประชากรของทั้งหมดในจักรวรรดิ มงกุฎของจักรพรรดิเยอรมันได้รับพระราชอำนาจในการปกครองจักรวรรดิอย่างเต็มที่ตามแผนการสนับสนุนราชวงศ์โฮเฮนโซลเลิร์น ซึ่งต่างจากปี 1872-1873 และ 1892-1894,คณะมนตรีมีอำนาจเท่าเทียมกับกันนายกฯ ของปรัสเซีย ด้วย 17 จาก 58 คะแนนในบุนเดสราสต์,เบอร์ลินจำเป็นเพียงไม่กี่คะแนนเสียงจากรัฐเล็ก ๆ ที่จะใช้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพ

ยุคบิสมาร์ก

ออตโต ฟอน บิสมาร์ก

บิสมาร์กได้ประกาศนโยบายภายในประเทศมีบทบาทอย่างมากในการปลอมและวัฒนธรรมทางการเมืองของเผด็จการจักรวรรดินิยม หมกมุ่นหักด้วยอำนาจการเมืองดังต่อไปนี้การรวมกันในทวีป 1871 รัฐบาลกึ่งรัฐสภาของเยอรมันดำเนินการปฏิวัติทางเศรษฐกิจและการเมืองที่ค่อนข้างเรียบจากข้างต้นที่ผลักดันให้พวกเขาไปพร้อมกันสู่การเป็นกำลังอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก

นโยบายต่างประเทศ

ก่อนปี 1871 บิสมาร์กของนโยบายต่างประเทศได้ระมัดระวังและพยายามรักษาความสมดุลของพลังงานในยุโรป ความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของเขาคือฝรั่งเศสซึ่งถูกทิ้งพ่ายแพ้และไม่พอใจหลังจาก เป็นภาษาฝรั่งเศสขาดความแข็งแรงให้กับความพ่ายแพ้เยอรมันด้วยตัวเองที่พวกเขาแสวงหาพันธมิตรกับรัสเซียซึ่งจะดักระหว่างสองประเทศเยอรมนีในสงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย (ตามที่ในที่สุดจะเกิดขึ้นในปี 1914) บิสมาร์กต้องการที่จะป้องกันไม่ให้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดและรักษาความสัมพันธ์ฉันมิตรกับรัสเซียและพันธมิตรจึงเกิดขึ้นกับพวกเขาและออสเตรีย - ฮังการี (ซึ่งโดย 1880s นั้นมีการลดลงอย่างช้าๆไปยังดาวเทียมเยอรมัน), Dreikaiserbund (สามจักรพรรดิ) ในช่วงเวลานี้บุคคลภายในทหารเยอรมันได้สนับสนุนการนัดหยุดงานซึ่งยึดเอาเสียก่อนกับรัสเซีย แต่บิสมาร์กรู้ว่าความคิดดังกล่าวเป็นบ้าบิ่น เขาเคยเขียนว่า"ยอดเยี่ยมที่สุดชัยชนะจะไม่ได้ประโยชน์กับประเทศรัสเซียเนื่องจากสภาพภูมิอากาศทะเลทรายของมัน, และความประหยัดของตนและมี แต่คนชายแดนเพื่อป้องกัน"และเพราะมันจะออกจากประเทศเยอรมันกับอีกขมเพื่อนบ้านไม่พอใจ, บิสมาร์กความยากลำบากครั้งเดียวขัดนโยบายต่างประเทศของประเทศของเขากับสถานการณ์ได้ง่ายของเรา (เฉพาะอำนาจที่แข็งแกร่งในซีกโลกตะวันตก) ว่า ชาวอเมริกันเป็นคนโชคดีมาก.พวกเขากำลังล้อมรอบไปทางทิศเหนือและทิศใต้โดยเพื่อนบ้านอ่อนแอและ ไปทางทิศตะวันออกและตะวันตกโดยปลา.

ขณะที่นายกฯ ยังคงระมัดระวังการใด ๆ การพัฒนานโยบายต่างประเทศที่ดูได้จากระยะไกลเพื่อการสงคราม ใน 1886 เขาได้ย้ายไปหยุดการขายพยายามของม้าไปฝรั่งเศสในบริเวณที่พวกเขาอาจจะมีการใช้กองทหารม้าและยังสั่งให้สอบสวนในการซื้อสินค้าขนาดใหญ่ของรัสเซียยาจากสารเคมีเยอรมันงาน บิสมาร์กตะแบงปฏิเสธที่จะรับฟังจอร์จเฮอร์เบิร์ zu Munster (ทูตไปยังประเทศฝรั่งเศส) ซึ่งรายงานกลับมาที่ฝรั่งเศสไม่ได้แสวงหาสงคราม revanchist, และในความเป็นจริงได้หมดหวังสำหรับสันติสุขที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมด

บิสมาร์กและส่วนมากของโคตรของเขาถูกอนุรักษนิยมซึ่งมีจิตใจและมุ่งเน้นความสนใจนโยบายของพวกเขาต่างประเทศในประเทศเพื่อนบ้านของเยอรมัน ในปี 1914, 60% ของเงินลงทุนต่างประเทศเป็นภาษาเยอรมันในยุโรปต่างไปเพียง 5% ของเงินลงทุนของอังกฤษ ส่วนใหญ่เงินไปพัฒนาประเทศเช่นรัสเซียที่ขาดเงินทุนหรือความรู้ทางเทคนิคในการทำให้เป็นอุตสาหกรรมด้วยตัวเอง ก่อสร้าง แบกแดดรถไฟ, การเงินโดยธนาคารเยอรมันถูกออกแบบมาเพื่อที่สุดเชื่อมต่อกับจักรวรรดิเยอรมนีตุรกีและ อ่าวเปอร์เซีย แต่ก็ยังชนกันที่มีความสนใจภูมิศาสตร์การเมืองอังกฤษและรัสเซีย

อาณานิคม

จักรวรรดิอาณานิคมเยอรมันในปี 1914

บิสมาร์กมีหลักประกันจำนวนทรัพย์สินอาณานิคมเยอรมันระหว่าง 1880s ในแอฟริกาและแปซิฟิก แต่เขาไม่เคยเห็นค่ามากในอาณาจักรอาณานิคมต่างประเทศอาณานิคมของเยอรมันยังไม่ได้พัฒนายังคงไม่ดี แต่พวกเขาตื่นเต้นดอกเบี้ยของศาสนาซึ่งมีจิตใจที่ได้รับการสนับสนุนเครือข่ายที่กว้างขวางของมิชชันนารี

ชาวเยอรมันมีความฝันของจักรวรรดินิยมในยุคอาณานิคมตั้งแต่ 1848 ตาม 1890s, การขยายอาณานิคมของเยอรมันในภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก ( Kiauchau ในประเทศจีน Marianas, Caroline หมู่เกาะ, ซามัว) นำไปสู่การ frictions กับอังกฤษ, รัสเซีย, ญี่ปุ่นและสหรัฐอเมริกาที่ใหญ่ที่สุดในสถานประกอบการอยู่ในอาณานิคมแอฟริกา เน้นเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ทางการเมืองและเศรษฐกิจไมเคิล Perraudin และ Jürgen Zimmerer, EDS เยอรมันอาณานิคมและเอกลักษณ์ของชาติ (2010) มุ่งเน้นที่ผลกระทบทางวัฒนธรรมในทวีปแอฟริกาและประเทศเยอรมนี.

การทหาร

บทความหลัก: ไคแซร์ลีเชอเวร์

ประชากรศาสตร์

ภาษาชนกลุ่มน้อย

ร้อยละของชนกลุ่มน้อยทางภาษาของจักรวรรดิเยอรมันในปี 1900

เพราะความหลากหลายทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์หลายภาษาของ กลางยุโรป, ประชากรของจักรวรรดิเยอรมันประกอบด้วยผู้ที่มีชนชาติที่แตกต่างกัน แต่ 92.5% ของประชากรมีภาษาเยอรมันเป็นภาษาแรกของพวกเขาคิดอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าประเทศใหญ่อื่น ๆ ของเวลา อังกฤษ, ฝรั่งเศส, รัสเซีย) ภาษาชนกลุ่มน้อยเท่านั้นที่มีจำนวนมากของผู้พูดได้ ภาษาโปแลนด์, ภาษาแม่ของ 5.45% ของประชาชนในจักรวรรดิ ภาษาชนกลุ่มน้อยอื่น ๆ มีการพูดในระดับภูมิภาคโดยเฉพาะคนไม่กี่คนที่ถูกชนกลุ่มน้อยแม้ในพื้นที่ของตน

ที่ไม่ใช่ภาษาเยอรมัน กลุ่มภาษา (0.5%) เช่น ภาษาเดนมาร์ก, ภาษาดัตช์ และ ภาษาฟรีสแลนด์เหนือ ได้ตั้งอยู่ในภาคเหนือและ ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอาณาจักร (ภาษาพลาสต์ดอยช์จะถูกพูดในตอนเหนือของประเทศเยอรมนีก็จะเรียกว่าต่ำทางภาษาเยอรมันและเป็นสารตั้งต้นของเยอรมันสูงหรือฮาร์ชดอยช์ ซึ่งมีความสัมพันธ์กับเดนมาร์ก, ดัตช์และภาษาอังกฤษที่แตกต่างกัน แต่ภาษาเดนมาร์ก และ ภาษาฟรีสแลนด์เหนือได้พูดส่วนใหญ่ในภาคเหนือของ รัสเซีย จังหวัดชเลวิกโฮลสไตน์และภาษาดัตช์ในพื้นที่ชายแดนด้านตะวันตกของ จังหวัดของปรัสเซียของ ฮันโนเวอร์, นอร์ดไรน์-เวสต์ฟาเลน และ จังหวัดไรน์

ภาษาสลาฟ (6.28%) เช่น ภาษาโปแลนด์ ,ภาษามาซูเรียน,ภาษาคาซูเบียน, ภาษาเซิร์บ และ ภาษาเช็ก นั้นตั้งอยู่ในทิศตะวันออก ภาษา โปแลนด์ ส่วนใหญ่ในโปแลนด์ รัสเซีย ของ จังหวัดของโพชนาน, ปรัสเซียตะวันออก และ แคว้นซิลีเซีย (ตอนบนแคว้นซิลีเซีย) หมู่เกาะขนาดเล็กยังมีชีวิตอยู่ในRecklinghausen (นอร์ดไรน์-เวสต์ฟาเลน) ที่มี 13,8% ของประชากร) และใน ปรัสเซีย ของ คาเลา (บรานเดนบวร์ก) (5.5%) และในส่วนของ ปรัสเซียตะวันออก และ แคว้นพอเมอเรเนียน ภาษาเช็ก เป็นภาษาพูดส่วนใหญ่ในภาคใต้ของ จังหวัดของแคว้นซิลีเซีย, ภาษามาซูเรียน ในตอนใต้ของ ปรัสเซียตะวันออก, ในภาคเหนือของ ปรัสเซียตะวันตก ภาษาคาซูเบียน ใน ลูเทเซีย ภูมิภาคของ รัสเซีย (บรานเดนบวร์ก และ แคว้นซิลีเซีย)และราชอาณาจักรแซกโซนี

ภาษาโรมานซ์ (0.52%) มีอยู่เพียงที่ชายแดนตะวันตกของจักรวรรดิเยอรมัน กลุ่มใหญ่ที่สุดคือ ภาษาฝรั่งเศส ชุมชนที่พูดภาษาใกล้ชายแดนที่ ประเทศฝรั่งเศส ใน ไรน์แลนด์ อัลซาส-ลอแรน, ที่มันเกิดขึ้น 11.6% ของจำนวนประชากรทั้งหมด ที่นี่ยังมีชีวิตอยู่ ภาษาอิตาลี ชนกลุ่มน้อยที่พูดภาษาของตนเองเป็น 9.5% ของประชากรในปรัสเซียของ ไดเฮนโฟเลนซ์ (แรงงานข้ามชาติที่ทำงานในอุตสาหกรรมเหล็ก)วอลลูน ทำถึง 28.7% ใน ปรัสเซีย ของ มาลเมดี (จังหวัดไรน์)

ภาษากลุ่มบอลติก มีขนาดเล็กที่สุดและมีเพียงประกอบด้วย ภาษาลิทัวเนีย คนที่พูดภาษา (0.19%) ในทางตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัดปรัสเซียของ ปรัสเซียตะวันออก

Native languages of the citizens of the German Empire
(1 December 1900)

ภาษา	ประชากร	ร้อยละ (%)
เยอรมัน	51,883,131	92.05
ภาษาเยอรมัน และ ภาษาอื่นๆ	252,918	0.45
โปแลนด์	3,086,489	5.48
ฝรั่งเศส	211,679	0.38
มาซูเรียน,	142,049	0.25
เดนมาร์ก	141,061	0.25
ลิทัวเนีย	106,305	0.19
คาซูเรียน	100,213	0.18
Wendish (Sorbian)	93,032	0.16
ดัตช์	80,361	0.14
อิตาลี	65,930	0.12
โมราเวีย	64,382	0.11
เช็ก	43,016	0.08
ฟรีสแลนด์	20,677	0.04
อังกฤษ	20,217	0.04
รัสเซีย	9,617	0.02
สวีเดน	8,998	0.02
ฮังการี	8,158	0.01
สเปน	2,059	0.00
โปรตุเกส	479	0.00
ภาษาอื่นๆ	14,535	0.03
สัมมะโนประชากร เมื่อ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1900	56,367,187	100

• 
  เดนมาร์ก
• 
  ดัตช์
• 
  ฟรีสแลนด์
• 
  โปแลนด์
• 
  เช็ก (และ โมราเวีย)
• 
  มาซูเรียน
• 
  Kashubian
• 
  Sorbian
• 
  ภาษาฝรั่งเศส
• 
  Walloon
• 
  ภาษาอิตาลี
• 
  ลิทัวเนีย
• 
  non-German

ดูเพิ่ม

• รายชื่ออดีตอาณานิคมของเยอรมัน
• ประวัติศาสตร์จักรวรรดิเยอรมัน

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

• Berghahn, Volker Rolf. Modern Germany: society, economy, and politics in the twentieth century (1987) ACLS E-book
• Berghahn, Volker Rolf. Imperial Germany, 1871–1914: Economy, Society, Culture, and Politics (2nd ed. 2005)
• Blackbourn, David. The Long Nineteenth Century: A History of Germany, 1780–1918 (1998) excerpt and text search
• Blackbourn, David, and Geoff Eley. The Peculiarities of German History: Bourgeois Society and Politics in Nineteenth-Century Germany (1984) online edition ISBN 0-19-873058-6
• Blanke, Richard. Prussian Poland in the German Empire (1981)
• Brandenburg, Erich. Die Reichsgründung (2 vols, 1923, online: vol. 1 vol. 2)
• Cecil, Lamar. Wilhelm II: Prince and Emperor, 1859–1900 (1989) online edition; vol2: Wilhelm II: Emperor and Exile, 1900–1941 (1996) online edition
• Chickering, Roger. Imperial Germany and the Great War, 1914-1918 (2nd ed. 2004) excerpt and text search
• Clark, Christopher. Iron Kingdom: The Rise and Downfall of Prussia, 1600–1947 (2006), the standard scholarly survey
• Dawson, William Harbutt. The Evolution of Modern Germany (1908), 503pp covers 1871-1906 with focus on social and economic history & colonies online free
• Dawson, William Harbutt. Germany at Home (1908) 275 pp; popular description of social life in villages and cities online
• Dawson, William Harbutt. Bismarck and state socialism; an exposition of the social and economic legislation of Germany since 1870 (1890) 175 pp online
• Dawson, William Harbutt. Municipal life and government in Germany (1914); 507pp describes the workings of local government and the famous bureaucracy online
• Dawson, William Harbutt. Germany and the Germans (1894) 387pp; politics and parties, Volume 2 online
• Feuchtwanger, Ed (2002). Imperial Germany 1850-1918. Routledge. ISBN 1-13462-072-1. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
• Fischer, Fritz. From Kaiserreich to Third Reich: Elements of Continuity in German History, 1871–1945. (1986). ISBN 0-04-943043-2.
• Hayes, Carlton J. H. "The History of German Socialism Reconsidered," American Historical Review (1917) 23#1 pp. 62-101 online
• Holborn, Hajo. A History of Modern Germany: 1840–1945 (1969), pp 173–532
• Jefferies, Mattew. Imperial Culture in Germany, 1871–1918. (Palgrave, 2003) ISBN 1-4039-0421-9.
• Kennedy, Paul. The Rise of the Anglo-German Antagonism, 1860–1914 (2nd ed. 1988) ISBN 1-57392-301-X
• Kitchen, Martin (2011). A History of Modern Germany: 1800 to the Present. John Wiley & Sons. ISBN 1-44439-689-7. {{cite book}}: |ref=harv ไม่ถูกต้อง (help)
• Koch, Hannsjoachim W. A constitutional history of Germany in the nineteenth and twentieth centuries (1984).
• Kurlander, Eric. The Price of Exclusion: Ethnicity, National Identity, and the Decline of German Liberalism, 1898–1933 (2007).
• Mommsen, Wolfgang. Imperial Germany 1867–1918: Politics, Culture, and Society in an Authoritarian State. (1995). ISBN 0-340-64534-2.
• Nipperdey, Thomas. Germany from Napoleon to Bismarck (1996) dense coverage of chief topics
• Reagin, Nancy. "The Imagined Hausfrau: National Identity, Domesticity, and Colonialism in Imperial Germany," Journal of Modern History (2001) 72#1 pp. 54–86 in JSTOR
• Retallack, James. Germany In The Age of Kaiser Wilhelm II, (1996) ISBN 0-312-16031-3.
• Retallack, James. Imperial Germany 1871-1918 (2008)
• Ritter, Gerhard. The Sword and the Scepter; the Problem of Militarism in Germany. (4 vol University of Miami Press 1969–73)
• Richie, Alexandra. Faust's Metropolis: A History of Berlin (1998), 1139pp by scholar; pp 188–233
• Scheck, Raffael. "Lecture Notes, Germany and Europe, 1871–1945" (2008) full text online, a brief textbook by a leading scholar
• Schollgen, Gregor. Escape into War? The Foreign Policy of Imperial Germany. (Berg, 1990) ISBN 0-85496-275-1.
• Smith, Woodruff D. The German Colonial Empire (1978)
• Stürmer, Michael. The German Empire, 1870–1918. (Random House, 2000). ISBN 0-679-64090-8.
• Stern, Fritz. Gold and Iron: Bismark, Bleichroder, and the Building of the German Empire (1979) Bismark worked closely with this leading banker and financier excerpt and text search
• Steinberg, Jonathan. Bismarck: A Life (2011), a recent scholarly biography; emphasis on Bismarck's personality
• Taylor, A.J.P. Bismarck: The Man and the Statesman (1967) online edition
• Wehler, Hans-Ulrich. The German Empire, 1871–1918. (Berg, 1985). ISBN 0-907582-22-2
• Wildenthal, Lora. German Women for Empire, 1884–1945 (2001)

ภูมิประวัติศาสตร์

• Berghahn, Volker Rolf. "Structure and Agency in Wilhelmine Germany: The history of the German Empire, Past, present and Future," in Annika Mombauer and Wilhelm Deist, eds. The Kaiser: New Research on Wilhelm II's Role in Imperial Germany (2003) pp 281–93, historiography
• Chickering, Roger, ed. Imperial Germany: A Historiographical Companion (1996), 552pp; 18 essays by specialists
• Dickinson, Edward Ross. "The German Empire: an Empire?" History Workshop Journal Issue 66, (Autumn 2008) online in Project MUSE, with guide to recent scholarship
• Eley, Geoff, and James Retallack, "Introduction" in Geoff Eley and James Retallack, eds. Wilhelminism and Its Legacies: German Modernities, Imperialism, and the Meanings of Reform, 1890-1930 (2004) online
• Jefferies, Matthew. Contesting the German Empire 1871 - 1918 (2008) excerpt and text search
• Müller, Sven Oliver, and Cornelius Torp, ed. Imperial Germany Revisited: Continuing Debates and New Perspectives (2011)
• Reagin, Nancy R. "Recent Work on German National Identity: Regional? Imperial? Gendered? Imaginary?" Central European History (2004) v 37, pp 273–289 doi:10.1163/156916104323121483

ข้อมูลปฐมภูมิ

• Vizetelly, Henry. Berlin Under the New Empire: Its Institutions, Inhabitants, Industry, Monuments, Museums, Social Life, Manners, and Amusements (2 vol. London, 1879) online volume 2

แหล่งข้อมูลอื่น

• แผนที่จักรวรรดิเยอรมัน ค.ศ. 1871 (อังกฤษ)
• จักรวรรดิเยอรมัน: เขตการปกครองและเทศบาล ค.ศ. 1900 ถึง 1910 (เยอรมัน)
• Das Kaiserreich - Deutsches Reich 1871-1918 (เยอรมัน)
• เยอรมนี: ประมุขแห่งรัฐ: ค.ศ. 1871-1945 (อังกฤษ)
• German Empire (อังกฤษ) ที่วิกิซอร์ซ