ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 18: บรรทัด 18:
| last_election1 = 306 ที่นั่ง, 36.1%
| last_election1 = 306 ที่นั่ง, 36.1%
| seats_before1 = 302
| seats_before1 = 302
| seats1 = '''330'''
| seats1 = '''331<ref>รวมนายจอห์น เบอร์โคว ประธานสภาฯด้วย</ref>'''
| seat_change1 = {{increase}}28
| seat_change1 = {{increase}}28
| popular_vote1 = '''11,334,920'''
| popular_vote1 = '''11,334,920'''

รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:54, 28 มิถุนายน 2558

การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558

← พ.ศ. 2553 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ทั้งหมด 650 ที่นั่งในสภาสามัญชน
ต้องการ 326 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก
ผู้ใช้สิทธิ66.1%
  First party Second party
  เดวิด คาเมรอน เอ็ด มิลลิแบนด์
ผู้นำ เดวิด คาเมรอน เอ็ด มิลลิแบนด์
พรรค พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร) พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)
ผู้นำตั้งแต่ 6 ธันวาคม 2548 25 กันยายน 2553
เขตของผู้นำ เขตวิตนีย์ เขตดองคัสเตอร์เหนือ
เลือกตั้งล่าสุด 306 ที่นั่ง, 36.1% 258 ที่นั่ง, 29.0%
ที่นั่งก่อนหน้า 302 256
ที่นั่งที่ชนะ 330 232
ที่นั่งเปลี่ยน เพิ่มขึ้น28 ลดลง24
คะแนนเสียง 11,334,920 9,344,328
% 36.9% 30.4%
%เปลี่ยน เพิ่มขึ้น0.8% เพิ่มขึ้น1.4%


นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง

เดวิด คาเมรอน
พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)

ว่าที่นายกรัฐมนตรี

เดวิด คาเมรอน
พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)

การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558 จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนในทุกเขตเลือกตั้งรัฐสภาของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งในสภาสามัญชนซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี มีการเลือกตั้งท้องถิ่นในวันเดียวกันในประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ ยกเว้นเกรตเตอร์ลอนดอน

นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ เดวิด คาเมรอนแห่งพรรคอนุรักษนิยม ซึ่งปกครองนับแต่การเลือกตั้งปี 2553 ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคแรงงานซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะเกิดรัฐสภาแขวน (hung parliament) การเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนยังเป็นนายกรัฐมนตรีโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม

พรรคชาติสกอตได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นอีก 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่งในสกอตแลนด์ ทำให้พรรคฯ เป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดอันดับสามในรัฐสภา พรรคเสรีประชาธิปไตยเสียกว่า 48 ที่นั่งเมื่อสัดส่วนคะแนนเสียงลดลงแตะระดับต่ำสุดนับแต่การเลือกตั้งเดือนกุมภาพันธ์ 2517

การรณรงค์ทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม (12.9%) แต่ได้สมาชิกรัฐสภาเพียงคนเดียว แม้มีคะแนนเสียงของประชาชนเพิ่มขึ้นสูงสุดในการเลือกตั้ง คือ เพิ่มขึ้น 9.5%

หลังการเลือกตั้ง เอ็ด มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน และนิก เคล็กก์ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย นิเกล ฟาราจ ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเอกราชยูเคหลังไม่สามารถชนะที่นั่งที่แทเน็ตเซาท์ แต่ถูกพรรคปฏิเสธ

ประวัติ

ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่แล้ว ไม่มีพรรคการเมืองใดครองเสียงข้างมากในสภาสามัญชนเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปในเดือนกุมภาพันธ์ 2517 จึงเกิดรัฐบาลผสมครั้งแรกนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย[1]

การหยั่งเสียงความคิดเห็น

2


ผลการเลือกตั้ง

ผลการเลือกตั้งทั้ง 650 เขตเป็นดังนี้[2]

ที่ พรรค คะแนนเสียง ที่นั่ง
1 พรรคอนุรักษนิยม 11,334,920 (36.9%) 331[3] (50.9%)
2 พรรคแรงงาน 9,344,328 (30.4%) 232 (35.7%)
3 พรรคชาติสกอต
(Scottish National Party)
1,454,436 (4.7%) 56 (8.6%)
4 พรรคเสรีประชาธิปไตย 2,415,888 (7.9%) 8 (1.2%)
5 พรรคสหภาพประชาธิปไตย
(Democretic Unionist Party)
184,260 (0.6%) 8 (1.2%)
6 พรรคซินน์เฟน
(Sinn Fein)
176,232 (0.6%) 4(0.6%)
7 พรรค Plaid Cymru 181,694 (0.6%) 3 (0.5%)
8 พรรคสังคมประชาธิปไตยและแรงงาน 99,809 (0.3%) 3 (0.5%)
9 พรรค Ulster Unionist 114,935 (0.4%) 2 (0.3%)
10 พรรค UKIP
(UK Independence Party)
3,881,129 (12.9%) 1 (0.2%)
11 พรรคกรีน 1,157,613 (3.8%) 1 (0.2%)
12 อื่น ๆ 346,436 (1.1%) 1 (0.2%)

อ้างอิง

  1. "David Cameron and Nick Clegg pledge 'united' coalition" - BBC
  2. "Election 2015 - BBC News
  3. รวมนายจอห์น เบอร์โคว ประธานสภาฯด้วย