ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558"
Full Results |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 17: | บรรทัด 17: | ||
| leaders_seat1 = เขตวิตนีย์ |
| leaders_seat1 = เขตวิตนีย์ |
||
| last_election1 = 306 ที่นั่ง, 36.1% |
| last_election1 = 306 ที่นั่ง, 36.1% |
||
| seats_before1 = |
| seats_before1 = 302 |
||
| seats1 = '''331<ref>รวมนายจอห์น เบอร์โคว ประธานสภาฯด้วย</ref>''' |
|||
| seats1 = '''331''' |
|||
| seat_change1 = {{increase}} |
| seat_change1 = {{increase}}28 |
||
| popular_vote1 = '''11,334,920''' |
| popular_vote1 = '''11,334,920''' |
||
| percentage1 = '''36.9%''' |
| percentage1 = '''36.9%''' |
||
บรรทัด 31: | บรรทัด 31: | ||
| leaders_seat2 = เขตดองคัสเตอร์เหนือ |
| leaders_seat2 = เขตดองคัสเตอร์เหนือ |
||
| last_election2 = 258 ที่นั่ง, 29.0% |
| last_election2 = 258 ที่นั่ง, 29.0% |
||
| seats_before2 = |
| seats_before2 = 256 |
||
| seats2 = 232 |
| seats2 = 232 |
||
| seat_change2 = {{decrease}} |
| seat_change2 = {{decrease}}24 |
||
| popular_vote2 = 9,344,328 |
| popular_vote2 = 9,344,328 |
||
| percentage2 = 30.4% |
| percentage2 = 30.4% |
||
บรรทัด 73: | บรรทัด 73: | ||
! ที่ !! พรรค !! คะแนนเสียง !! ที่นั่ง |
! ที่ !! พรรค !! คะแนนเสียง !! ที่นั่ง |
||
|- |
|- |
||
| 1 || [[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]] || 11,334,920 (36.9%) || 331 (50.9%) |
| 1 || [[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]] || 11,334,920 (36.9%) || 331<ref>รวมนายจอห์น เบอร์โคว ประธานสภาฯด้วย</ref> (50.9%) |
||
|- |
|- |
||
| 2 || [[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]] || 9,344,328 (30.4%) || 232 (35.7%) |
| 2 || [[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]] || 9,344,328 (30.4%) || 232 (35.7%) |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 09:55, 21 พฤษภาคม 2558
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ทั้งหมด 650 ที่นั่งในสภาสามัญชน ต้องการ 326 ที่นั่งจึงเป็นฝ่ายข้างมาก | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ผู้ใช้สิทธิ | 66.1% | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558 จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนในทุกเขตเลือกตั้งรัฐสภาของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งในสภาสามัญชนซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี มีการเลือกตั้งท้องถิ่นในวันเดียวกันในประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ ยกเว้นเกรตเตอร์ลอนดอน
นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ เดวิด คาเมรอนแห่งพรรคอนุรักษนิยม ซึ่งปกครองนับแต่การเลือกตั้งปี 2553 ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคแรงงานซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะเกิดรัฐสภาแขวน (hung parliament) การเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนยังเป็นนายกรัฐมนตรีโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม
พรรคชาติสกอตได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกรัฐสภาเพิ่มขึ้นอีก 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่งในสกอตแลนด์ ทำให้พรรคฯ เป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดอันดับสามในรัฐสภา พรรคเสรีประชาธิปไตยเสียกว่า 48 ที่นั่งเมื่อสัดส่วนคะแนนเสียงลดลงแตะระดับต่ำสุดนับแต่การเลือกตั้งเดือนกุมภาพันธ์ 2517
การรณรงค์ทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม (12.9%) แต่ได้สมาชิกรัฐสภาเพียงคนเดียว แม้มีคะแนนเสียงของประชาชนเพิ่มขึ้นสูงสุดในการเลือกตั้ง คือ เพิ่มขึ้น 9.5%
หลังการเลือกตั้ง เอ็ด มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน และนิก เคล็กก์ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย นิเกล ฟาราจ ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเอกราชยูเคหลังไม่สามารถชนะที่นั่งที่แทเน็ตเซาท์ แต่ถูกพรรคปฏิเสธ
ประวัติ
ในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่แล้ว ไม่มีพรรคการเมืองใดครองเสียงข้างมากในสภาสามัญชนเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การเลือกตั้งทั่วไปในเดือนกุมภาพันธ์ 2517 จึงเกิดรัฐบาลผสมครั้งแรกนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 ระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย[2]
การหยั่งเสียงความคิดเห็น
ผลการเลือกตั้ง
ผลการเลือกตั้งทั้ง 650 เขตเป็นดังนี้[3]
ที่ | พรรค | คะแนนเสียง | ที่นั่ง |
---|---|---|---|
1 | พรรคอนุรักษนิยม | 11,334,920 (36.9%) | 331[4] (50.9%) |
2 | พรรคแรงงาน | 9,344,328 (30.4%) | 232 (35.7%) |
3 | พรรคชาติสกอต (Scottish National Party) |
1,454,436 (4.7%) | 56 (8.6%) |
4 | พรรคเสรีประชาธิปไตย | 2,415,888 (7.9%) | 8 (1.2%) |
5 | พรรคสหภาพประชาธิปไตย (Democretic Unionist Party) |
184,260 (0.6%) | 8 (1.2%) |
6 | พรรคซินน์เฟน (Sinn Fein) |
176,232 (0.6%) | 4(0.6%) |
7 | พรรค Plaid Cymru | 181,694 (0.6%) | 3 (0.5%) |
8 | พรรคสังคมประชาธิปไตยและแรงงาน | 99,809 (0.3%) | 3 (0.5%) |
9 | พรรค Ulster Unionist | 114,935 (0.4%) | 2 (0.3%) |
10 | พรรค UKIP (UK Independence Party) |
3,881,129 (12.9%) | 1 (0.2%) |
11 | พรรคกรีน | 1,157,613 (3.8%) | 1 (0.2%) |
12 | อื่น ๆ | 346,436 (1.1%) | 1 (0.2%) |
อ้างอิง
- ↑ รวมนายจอห์น เบอร์โคว ประธานสภาฯด้วย
- ↑ "David Cameron and Nick Clegg pledge 'united' coalition" - BBC
- ↑ "Election 2015 - BBC News
- ↑ รวมนายจอห์น เบอร์โคว ประธานสภาฯด้วย