ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อังกอร์ 2"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 14: บรรทัด 14:
| language = [[ภาษาไทย]]
| language = [[ภาษาไทย]]
| location = {{flagicon|Thailand}} [[ประเทศไทย]]
| location = {{flagicon|Thailand}} [[ประเทศไทย]]
| starring = [[วีรภาพ สุภาพไพบูลย์]]<br>[[สาวิกา ไชยเดช]]<br>[[รังสิโรจน์ พันธ์เพ็ง]]<br>[[พลอย จินดาโชติ]]<br>[[กัญจน์ ภักดีวิจิตร]]<br>[[อารดา เลิศเกียรติไพบูลย์]]
| starring = [[วีรภาพ สุภาพไพบูลย์]]<br>[[สาวิกา ไชยเดช]]<br>[[รังสิโรจน์ พันธุ์เพ็ง]]<br>[[พลอย จินดาโชติ]]<br>[[กัญจน์ ภักดีวิจิตร]]<br>[[วรภร เลิศเกียรติไพบูลย์]]
| theme_music_composer =
| theme_music_composer =
| network = [[สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7]]
| network = [[สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7]]
บรรทัด 23: บรรทัด 23:
| preceded_by =
| preceded_by =
| followed_by =
| followed_by =
| related =
| related = [[อังกอร์ (ละครโทรทัศน์)|อังกอร์]]
| website =
| website =
| imdb_id =
| imdb_id =
บรรทัด 29: บรรทัด 29:
}}
}}


'''อังกอร์ 2''' เป็นละครแนว[[แอ็คชั่น]] ภาคต่อของละคร'''[[อังกอร์ (ละครโทรทัศน์)|อังกอร์]]''' เป็นบทประพันธ์ของ[[นอร์แมน วีรธรรม]] กำกับการแสดงโดย [[ฉลอง ภักดีวิจิตร]] ออกอากาศทุกวัน ศุกร์ - เสารื - อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ทาง[[สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7]] เริ่มออกอากาศครั้งแรก [[18 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 2548]] นำแสดงโดย [[วีรภาพ สุภาพไพบูลย์]],[[สาวิกา ไชยเดช]][[รังสิโรจน์ พันธ์เพ็ง]],[[พลอย จินดาโชติ]],[[กัญจน์ ภักดีวิจิตร]],[[อารดา เลิศเกียรติไพบูลย์]] และนักแสดงอีกมากมาย ผลิตโดย [[บริษัท บางกอก ออดิโอ วิชั่น จำกัด]]
'''อังกอร์ 2''' เป็นละครแนว[[แอ็คชั่น]] ภาคต่อของละคร'''[[อังกอร์ (ละครโทรทัศน์)|อังกอร์]]''' เป็นบทประพันธ์ของ[[นอร์แมน วีรธรรม]] กำกับการแสดงโดย [[ฉลอง ภักดีวิจิตร]] ออกอากาศทุกวัน ศุกร์ - เสารื - อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ทาง[[สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7]] เริ่มออกอากาศครั้งแรก [[18 พฤศจิกายน]] [[พ.ศ. 2548]] นำแสดงโดย [[วีรภาพ สุภาพไพบูลย์]],[[สาวิกา ไชยเดช]],[[รังสิโรจน์ พันธุ์เพ็ง]],[[พลอย จินดาโชติ]],[[กัญจน์ ภักดีวิจิตร]],[[วรภร เลิศเกียรติไพบูลย์]] และนักแสดงอีกมากมาย ผลิตโดย [[บริษัท บางกอก ออดิโอ วิชั่น จำกัด]]





รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:49, 20 มกราคม 2558

อังกอร์ 2
ประเภทละครโทรทัศน์
สร้างโดยบริษัท บางกอก ออดิโอ วิชั่น จำกัด
เขียนโดยนอร์แมน วีรธรรม
กำกับโดยฉลอง ภักดีวิจิตร
แสดงนำวีรภาพ สุภาพไพบูลย์
สาวิกา ไชยเดช
รังสิโรจน์ พันธุ์เพ็ง
พลอย จินดาโชติ
กัญจน์ ภักดีวิจิตร
วรภร เลิศเกียรติไพบูลย์
ภาษาต้นฉบับภาษาไทย
จำนวนตอน22 ตอน
การผลิต
ผู้อำนวยการผลิตสุรางค์ เปรมปรีดิ์
สถานที่ถ่ายทำไทย ประเทศไทย
ความยาวตอน120 นาที/ตอน
ออกอากาศ
เครือข่ายสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ออกอากาศ18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548 –
30 ธันวาคม พ.ศ. 2548
การแสดงที่เกี่ยวข้อง
อังกอร์

อังกอร์ 2 เป็นละครแนวแอ็คชั่น ภาคต่อของละครอังกอร์ เป็นบทประพันธ์ของนอร์แมน วีรธรรม กำกับการแสดงโดย ฉลอง ภักดีวิจิตร ออกอากาศทุกวัน ศุกร์ - เสารื - อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 เริ่มออกอากาศครั้งแรก 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548 นำแสดงโดย วีรภาพ สุภาพไพบูลย์,สาวิกา ไชยเดช,รังสิโรจน์ พันธุ์เพ็ง,พลอย จินดาโชติ,กัญจน์ ภักดีวิจิตร,วรภร เลิศเกียรติไพบูลย์ และนักแสดงอีกมากมาย ผลิตโดย บริษัท บางกอก ออดิโอ วิชั่น จำกัด


รายชื่อนักแสดง

นักแสดงรับเชิญ

เนื้อเรื่องย่อ

เรื่องย่อ ณ เมืองเวียงข่าน อันเป็นดินแดนที่อยู่อีกมิติหนึ่ง ตรงกันข้ามโลกมนุษย์ คล้ายเมืองลับแลที่ไม่มีมนุษย์คนใดจะล่วงผ่านเข้าไปได้ ขณะเดียวกันคนจากเมืองเวียงข่านก็ไม่อาจจะมาโลกมนุษย์ได้ เพราะหากก้าวข้ามมิติมาจะไม่สามารถกลับไปสู่เมืองเวียงข่านได้อีก มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถไปกลับโลกมนุษย์และเวียงข่านได้ หนึ่งในนั้นคือ คะยะแม หมอผี แห่งพยัคฆามิน หรือลัทธิเสือร้าย ลูกศิษย์ของ แม่มดสาววันนา ในอดีตแม่มดสาววันนาได้ต่อสู้กับ ท้าวแสนชัย แต่นางแม่มดสู้ไม่ไหว จึงถอดวิญญาณหนีข้ามแดนออกมายังโลกมนุษย์ ภายหลังท้าวแสนชัยและ นางปทุมเทวี ถูกลูกศิษย์ของแม่มดสาวันนาไล่ล่าจนหนีออกมาถึงถ้ำที่น้ำตก ลูกน้องแม่มดสาววันนาจับนางปทุมเทวีเป็นตัวประกัน นางปทุมเทวีจึงเอากริชเงินของท้าวแสนชัยฆ่าตัวตาย ท้าวแสนชัยโกรธจึงฆ่าลูกน้องของแม่มดพร้อมฝังร่างปทุมเทวีไว้ในกำแพงแก้วพร้อมกริชเงิน คนจึงเชื่อว่ากริชเงินสามารถทำลายวิญญาณเสือร้ายได้ ต่อมาวิญญาณของแม่มดสาววันนาออกอาละวาด เข้าสิงหญิงสาวที่ชื่อ อังกอร์ จนกลายเป็นเสือร้ายฆ่าคน แต่สุดท้ายวิญญาณของแม่มดสาววันนาก็ถูกกริชเงินทำลาย และฝังอยู่ในกำแพงแก้วพร้อมกริชเงิน คนจึงเชื่อว่ากริชเงินสามารถทำลายวิทญญาณเสือร้ายได้ คะยะแม ลูกศิษย์ของแม่มดสาววันนา ได้พาพวกทหารภูตดำบุกเมืองเวียงข่าน ซึ่งในอดีตก็คือนครของท้าวแสนชัย กษัตริย์มะคะหยิ่น และมเหสีอันยา จึงสั่งให้ อองตู องครักษ์เอกและ มะยา ภรรยาของออกตู พร้อมด้วย มังคา และดานี ลูกๆ ของอองตูพา องค์หญิงน้อยอายา หนีตายไปยังโลกมนุษย์ โดยสวมสร้อยรูปดวงตาให้องค์หญิงเพื่อใช้เปิดทางลี้ลับสู่โลกมนุษย์ ส่วนมเหสีอันยายอมพลีชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องพระสวามี แต่กษัตริย์มะคะหยิ่นก็ถูกคะยะแมจับไปเป็นตัวประกัน ในขณะที่อองตูและครอบครัวพาองค์หญิงอายาหนีมาที่ถ้ำที่น้ำตกในแดนโลกมนุษย์ ดร.เจนสกิ้น และโรส สองสามีภรรยานักโบราณคดีกำลังค้นหากริชเงินเพื่อนำไปประดับพิพิธภัณฑ์ที่ต่างประเทศ โดยมี พรานอ่อง เป็นคนนำทาง ซึ่งดร.เจนสกิ้นได้พบกริชเงินฝังอยู่ในกำแพง จึงสั่งให้คนงานช่วยกันนำกริชเงินออกมา แต่พรานอ่องพยายามห้าม เพราะกริชเงินมีอาถรรพ์ใช้ตรึงวิญญาณเสือร้ายไว้ หากเอากริชออกจากกำแพงวิญาณเสือร้ายจะออกมาฆ่าคน ขณะที่ดร.เจนสกิ้นกำลังพยายามเอากริชเงินออกจากกำแพง อองตูและครอบครัวซึ่งหนีตายมาจากเมืองเวียงข่านก็ได้มาแอบดู จังหวะนั้นคะยะแมได้ตามมาทำร้ายเจ้าหญิง อองตูต่อสู้จนตัวตายขณะที่มะยาภรรยาของอองตูซ่อนเจ้าหญิงเอาไว้ และพยายามต่อสู้กับคะยะแมจนบาดเจ็บแต่ก็หนีรอดไปได้พร้อมกับลูกๆ องค์หญิงน้อยจึงถูกทิ้งไว้ในที่ซ่อนจนกระทั่งดร.เจนสกิ้นและโรสมาพบ จึงตั้งใจจะนำองค์หญิงน้อยไปเลี้ยงดูโดยไม่รู้ว่าเป็นลูกของใครเพราะทั้งสองไม่มีลูก ระหว่างที่ดร.เจนสกิ้นและโรสพาองค์หญิงน้อยไปกับพวกตน วิเชียร และกิติ ฝ่ายประสานงานที่ ร.เจนสกิ้นติดต่อมาช่วยงานได้แอบไประเบิดกำแพงเพื่อเอากริชเงินไปขายให้กับ คีแกน เศรษฐีชาวอเมริกัน นักสะสมของลี้ลับจากทั่วโลก เมื่อกำแพงระเบิดวิญญาณร้ายของแม่มดสาวันนาได้เข้าสิงองค์หญิงน้อย โดยที่ไม่มีใครรู้ส่วนกริชเงินอันตรธานหายไป 20 ปีผ่านไป องค์หญิงน้อยถูกเลี้ยงดูอย่างดีจากดร.เจนสกิ้นและโรส โดยทั้งสองได้ตั้งชื่อบุตรสาวบุญธรรมว่า นิชา ซึ่งนิชาทำงานเป็นตำรวจยศร้อยตำรวจโท และมีคู่หมั้นที่ทำงานเป็นตำรวจเช่นกันคือ พ.ต.ต.อัครพล นิชาได้ทำคดียาเสพติด ซึ่ง ดำรง นักธุรกิจใหญ่เป็นผู้ต้องสงสัย ในวันที่นิชาบุกเข้าไปหาหลักฐาน ดำรงได้วางแผนสังหารเธอ ในขณะที่นิชาเพลี่ยงพล้ำจนสลบไปนั้น นิชาไม่รู้ว่าใครมาช่วยชีวิตเธอไว้ พอเธอรู้สึกตัวก็พบว่าดำรงและลูกน้องตายหมด และมีลักษณะเหมือนถูกเสือกัดกิน อัครพลพานิชาไปทำแผลที่โรงพยาบาล โดยมี แพทย์หญิงกฤติยา เป็นผู้รักษา เมื่อกฤติยาเห็นสร้อยสัญลักษณะประจำตัวของนิชาเธอจึงรีบเดินทางไปพบมะยาและ กอร์ปกาญ พี่ชายที่ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ และได้บอกทั้งสองว่าเธอพบองค์หญิงน้อยแล้ว ซึ่งความจริงกฤติยาก็คือดานี กอร์ปกาญก็คือมังคา ลูกสาวและลูกชายของอองตูและมะยาที่หนีตามพ่อแม่ออกจากเมืองเวียงข่านเพื่ออารักขาองค์หญิงน้อยนั่นเอง ทันทีที่รู้ว่านิชาคือองค์หญิงน้อยมะยา กอร์ปกาญก็เดินทางเข้ากรุงเทพเพื่อปกป้องนิชา และได้ช่วยเหลือนิชาจากการถูก คงเดช พี่ชายของดำรงตามล่าเพื่อแก้แค้นให้กับน้องชาย ทั้งสามแม่ลูกได้พยายามหาทางนำวิญญาณร้ายที่สิงอยู่ในตัวนิชาออกจากร่าง แต่เมื่อเล่าความจริงให้นิชาฟัง เธอกลับไม่เชื่อว่าในร่างของตนมีวิญญาณร้าย ส่วนมะยาเมื่อพบเจ้าองค์น้อยตามที่ปรารถนาแล้วเธอก็นอนตายอย่างตาหลับหลังจากที่ต่อสู้กับโรคประจำตัวมานาน คะยะแมสืบรู้เรื่องนิชาจึงถอดวิญญาณมาที่กรุงเทพเพื่อตามล่านิชา เพราะคะยะแมต้องการนำวิญญาณของแม่มดสาวันนาออกจากร่างนิชา เพื่อนำกลับไปที่เมืองเวียงข่านและหากทำสำเร็จ นิชาก็ไม่สามารถกอบกู้อิสระของเมืองเวียงข่านได้อีกต่อไป นิชามักจะทำอะไรนอกเหนือคำสั่งเรื่องการจับผู้ร้ายจึงถูก พ.ต.อ.สุรเดช หัวหน้าซึ่งเป็นตำรวจนอกแถวตำหนิอย่างรุนแรง นิชาจึงตัดสินใจลาออกจากงานตำรวจ ขณะเดียวกันนิชาก็ได้รับข่าวร้ายจาก ดร.เคน เพื่อนของดร.เจนสกิ้นว่าดร.เจนสกิ้นหายตัวไปในป่าแถบเขมร นิชาจึงตัดสินใจจะเดินทางไปตามหาพ่อของตัวเอง นิชา พร้อมด้วย กอร์ปกาญ กฤติยา และอัครพลได้เดินทางโดยเครื่องบินไปยังสนามบินเสียมราฐ โดยมี เด่น ดาวทาว เป็นกัปตัน และ ดร.เคน ออกค่าใช้จ่ายในการเดินทางครั้งนี้ ซึ่งทีมของนิชาได้พรานอ่องมาเป็นผู้นำทาง ขณะเดียวกันคีแกนพร้อมด้วย วิเชียร, ทัคเกอร์ และอานัง ก็ได้ติดตามนิชามาด้วย หวังจะใช้เลือดปีศาจร้ายในร่างของนิชาทำให้กริชเงินปรากฏเมื่อรู้ข่าวว่าเกิดอะไรขึ้นกับนิชา เมื่อเดินทางเข้าป่า เด่น ดาวทาว กัปตันเครื่องบินได้จับตัวนิชาไปให้คีแกน เพราะแท้จริงแล้วเด่น ดาวทาวเป็นพวกของคีแกน แต่ขณะที่นิชาถูกคีแกนจับตัวไว้นั้นคะยะแมก็บุกมาชิงตัวนิชาจนเกิดการต่อสู้กับพวกคีแกน นิชาอาศัยช่วงชุลมุนหลบหนีไปได้ นิชาหนีมาจนได้พบทีมงานของเธอ แต่แล้วคะยะแมก็ตามมาเล่นงานนิชา แต่โชคดีที่กอร์ปกาญช่วยนิชาเอาไว้ได้ ฝ่ายพวกคีแกนก็เดินทางตามล่านิชา จนปะทะกับทหารเขมรที่กลายเป็นกลุ่มโจรปล้นฆ่าอยู่ในป่า ฝ่ายคีแกนเป็นผู้ชนะ แต่เด่นก็ถูกยิงตาย ส่วนวิเชียรได้รับบาดเจ็บสาหัส ทัคเกอร์จึงยิงวิเชียรทิ้งที่กลางป่าเพื่อไม่ให้วิเชียรถ่วงการเดินทางให้ล่าช้า ทีมของนิชาถูกน้ำป่าเล่นงานจนทุกคนกระจัดกระจายแยกย้ายกันไปคนละทิศละทาง จังหวะนั้นพวกคีแกนก็ตามมาจับตัวนิชา กอร์ปกาญพยายามจะช่วยนิชา แต่นิชากลับกลายร่างเป็นเสือร้าย และจัดการกับพวกคีแกนก่อนจะสลบไปโดยมีกอร์ปกาญคอยดูแล พรานอ่องหนีตายจนได้พบกับนิชา และกอร์ปกาญเขาตัดสินใจเล่าความจริงให้นิชาฟังว่าดร.เจนสกิ้นไม่ได้ออกมาขุดหาโบราณวัตถุ แต่มาตามหากริชเงิน เพราะก่อนที่โรสภรรยาของดร.เจนสกิ้นจะตาย เธอได้ขอให้สามีออกตามหากริชเงินเพื่อช่วยให้นิชาพ้นจากวิญญาณร้าย นิชาได้แต่รับฟังพรานอ่องแต่ยังไม่เชื่อเขานัก อัครพลและกฤติยาเดินทางมาจนพบนิชาและกอร์ปกาญ ทั้งหมดจึงเดินทางตามหาดร.เจนสกิ้นต่อ จนกระทั่งหลงเข้าไปในดินแดนลึกลับ และได้พบชาวเมืองเวียงข่านที่ถูกควบคุมโดยภูตดำ สมุนของคะยะแม และที่เวียงขานนี้เอง ทำให้นิชาได้พบกับมะคะหยิ่นพ่อของเธอ แต่มะคะหยิ่นถูกควบคุมตัวอยู่ และได้บอกให้นิชาตามหากริชเงินให้พบโดยเร็วที่สุด เพื่อทำลายวิญญาณร้าย จากนั้นจึงกลับมาช่วยมะคะหยิ่นและชาวเมือง นิชาและคนของเธอไปตามหากริชเงิน แต่ระหว่างข้ามสะพานคะยะแมบุกมาและใช้เวทย์มนต์ทำให้สะพานขาด นิชาถูกแยกจากคนอื่นๆ และโดยภูตดำเล่นงาน กอร์ปกาญจึงตัดสินใจยิงนิชาเพื่อให้เธอกลายร่างเป็นเสือ ซึ่งนิชาในคราบเสือก็จัดการพวกภูตดำและคะยะแมต้องรีบหนีไปก่อน จากนั้นเสือร้ายนิชาก็หันมาเล่นงานกอร์ปกาญ แต่แสงจากล็อตเกตที่กอร์ปกาญห้อยคอทำให้นิชากลายร่างกลับเป็นคนเช่นเดิม เมื่อนิชาฟื้นขึ้นมา กอร์ปกาญก็เล่าความจริงให้เธอฟังว่าสร้อยที่เขาห้อยอยู่นั้นเป็นขององค์หญิงอายา ซึ่งก็คือนิชานั่นเอง รุ่งเช้าทุกคนเดินทางไปถึงถ้ำน้ำตกซึ่งเป็นที่ฝังกริชเงิน แต่พวกคีแกนก็ตามมาจนทันเวลา พร้อมจับตัว ดร.เจนสกิ้นเป็นตัวประกัน ส่วนดร.เคนแท้จริงแล้วก็เป็นพวกของคีแกนนั่นเอง นิชาต่อรองจะเอาตัวเองแลกกับดร.เจนสกิ้น แต่แล้วคะยะแมก็ปรากฏตัวขึ้นเพราะเขาต้องการเอาตัวนิชาไปถ่ายเทวิญญาณ ทำให้แม่มดสาวันนาอาจารย์ของตนฟื้นคืนชีพจึงเกิดการต่อสู้สามฝ่าย นิชาถูกยิงจนเลือดไหลทำให้แผ่นดินสะเทือนและแยกออกจากกัน และกริชเงินก็ปรากฏขึ้น แต่เพราะแผ่นดินที่แยกจากกันทำให้พวกสมุนของคีแกน ทัคเกอร์ ดร.เคน และภูตดำ สมุนของคะยะแม ถูกดูดลงไปตามรอยแยกของแผ่นดิน ส่วนอานังและคีแกนก็ถูกคะยะแมฆ่าตาย จากนั้นคะยะแมก็จับตัวนิชาไปยังดินแดนเวทย์มนต์ของตนพร้อมกริชเงิน หวังจะทำพิธีเรียกวิญญาณแม่มดสาวันนา แต่แล้วพวกกอร์ปกาญก็บุกเข้ามาช่วยนิชา แต่ก็ทำอะไรคะยะแมไม่ได้ นิชาตัดสินใจใช้กริชแทงตัวเอง ทำให้คะยะแมโกรธมาก ขณะเดียวกันพรานอ่องอาศัยจังหวะที่คะยะแมเผลอ ยิงคะยะแมด้วยกระสุนเงินของกอร์ปกาญจนคะยะแมตาย และแม่มดสาวันนาก็ถูกกริชเงินกำจัดจนวิญญาณแตกดับ เมื่อทุกอย่างกลับสู่ภาวะปกติ กอร์ปกาญรีบมาหานิชาที่กำลังบาดเจ็บสาหัสและได้เผยความในใจให้นิชาได้รู้ว่าเขารักเธอ ทันใดนั้นแสงสีเขียวก็ปรากฏขึ้น กริชกระเด็นออกจากร่างนิชา ไปอยู่ในกำแพงแก้วที่เดิม ส่วนนิชาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ พรานอ่องบอกว่าคงเป็นเพราะนิชาเสียสละทำลายตัวเองเพื่อช่วยทุกคน เช่นเดียวกับนางปทุมเทวีในอดีต กริชเงินจึงไม่ทำร้ายนิชา และเมื่อสิ้นฤทธิ์คะยะแม เมืองเวียงข่านก็กลับสู่ภาวะปกติ มะคะหยิ่นขึ้นครองบัลลังก์อีกครั้ง ดร.เจนสกิ้นขออยู่ที่เวียงข่านเพื่อศึกษาโบราณวัตถุโดยมีพรานอ่องอยู่เป็นเพื่อน ส่วนนิชาได้เดินทางสู่โลกมนุษย์โดยมีกอร์ปกาญเคียงคู่อยู่บนหลังช้าง เช่นเดียวกับกฤติยาที่เคียงคู่กับอัครพล เพราะทุกคนต่างได้พบความจริงของหัวใจว่ารักใครกันแน่ ระหว่างที่ต้องผจญกับเรื่องร้ายๆ มาด้วยกัน [1]

เพลงประกอบละคร

ส่วนเกี่ยวข้อง

อ้างอิง