ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เขาคากาโบราซี"
Antemister (คุย | ส่วนร่วม) 'Kachinstateflag.png' -> 'Flag of Kachin State.svg' using GlobalReplace v0.2a - Fastily's PowerToys: svg |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{รอการตรวจสอบ}} |
|||
[[ไฟล์:Flag of Kachin State.svg|thumb|ภาพยอดเขาคากาโบราซี ในธงใหม่ของ[[รัฐกะฉิ่น]]]] |
[[ไฟล์:Flag of Kachin State.svg|thumb|ภาพยอดเขาคากาโบราซี ในธงใหม่ของ[[รัฐกะฉิ่น]]]] |
||
'''ยอดเขาคากาโบราซี''' ({{lang-my|ခါကာဘိုရာဇီ}}; [[MLCTS]]: Hkakabo Razi) ตั้งอยู่บริเวณตอนเหนือของ[[ประเทศพม่า]]ใน[[รัฐกะฉิ่น]] เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในภูมิภาค[[เอเชียตะวันออกเฉียงใต้]] ซึ่งยอดคากาโบราซี มีความสูงถึง 5,881 เมตร บนยอดเขามี[[หิมะ]]ปกคลุมรวมทั้งมี[[ธารน้ำแข็ง]]อีกด้วย ยอดเขาคากาโบราซีเป็นส่วนหนึ่งของ[[เทือกเขาหิมาลัย]]ทางด้านตะวันออก |
'''ยอดเขาคากาโบราซี''' ({{lang-my|ခါကာဘိုရာဇီ}}; [[MLCTS]]: Hkakabo Razi; {{zh|s=开加博峰|t=開加博峰|p=Kāijiābó Fēng}}) ตั้งอยู่บริเวณตอนเหนือของ[[ประเทศพม่า]] ใน[[จังหวัดปูเตา]] [[รัฐกะฉิ่น]] ติดกับพรมแดน[[ประเทศจีน]] เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในภูมิภาค[[เอเชียตะวันออกเฉียงใต้]] ซึ่งยอดคากาโบราซี มีความสูงถึง 5,881 เมตร (19,295 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล บนยอดเขามี[[หิมะ]]ปกคลุมรวมทั้งมี[[ธารน้ำแข็ง]]อีกด้วย ยอดเขาคากาโบราซีเป็นส่วนหนึ่งของ[[เทือกเขาหิมาลัย]]ทางด้านตะวันออก |
||
ยอดเขาคากาโบราซี เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติคากาโบราซี โดยคำว่า "คากาโบราซี" จากภาษาทะรองและภาษาระวาง คำว่า "คากาโบ" หมายถึง "แม่ไก่ที่กางปีกปกป้องลูก" ซึ่งตรงกับลักษณะการทอดตัวของยอดเขาลูกนี้ ส่วนคำว่า "ราซี" เป็นภาษาระวางแปลว่า "ภูเขา" |
|||
ยอดเขาคากาโบราซี มีสภาพเป็นหิมะและน้ำแข็งหนาวเย็นตลอดทั้งปี ทำให้มีทัศนียภาพสวยงาม แปลกตาไปจากยอดเขาหรือเทือกเขาอื่น ๆ ในทวีปเอเชีย แต่กลับแลดูคล้ายยอดเขาในทวีปยุโรปมากกว่า เมื่อถึงฤดูร้อนน้ำแข็งและหิมะจะละลายทำให้กลายเป็นทะเลสาบบนภูเขาและธารน้ำแข็งจำนวนมาก อีกทั้งยังมีความหลากหลายทางชีวภาพแตกต่างไปจากยอดเขาหรือเทือกเขาอื่น ๆ ในภูมิภาคเดียวกันด้วย จึงทำให้เป็นที่นิยมของนักวิทยาศาสตร์ที่เข้ามาศึกษาเกี่ยวกับพันธุ์พืชและพันธุ์สัตว์ที่นี่ และยังเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับการปีนเขาอีกด้วย โดยยอดเขาคากาโบราซีได้ถูกปีนพิชิตเป็นครั้งแรกเมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 1996 โดยนักปีนเขาชาวญี่ปุ่นและชาวพม่า ใช้เวลาประมาณ 30 วัน<ref>{{cite web|url=http://tv.ohozaa.com/hourly-rerun/tpbs/2014-10-08/21/|title=ที่นี่ไทยพีบีเอส|date=8 October 2014|accessdate=9 October 2014|publisher=ไทยพีบีเอส}}</ref> <ref>{{cite web|url=http://www.youtube.com/watch?v=7nI8BZ1FHRg|title= ข่าวฟ้ายามเย็น 08 10 57 เบรค4|date=8 October 2014|accessdate=9 October 2014|publisher=ฟ้าวันใหม่}}</ref><ref>{{cite book |last=Klieger |first=P. Christiaan |year=2006 |chapter=A Tale of the Tibeto-Burman 'Pygmies' |editor=P. Christiaan Klieger |title=Proceedings of the Tenth Seminar of the IATS, 2003, Volume 2 Tibetan Borderlands |place=Leiden |publisher=Brill Academic Press |isbn=978-90-04-15482-7}}</ref> |
|||
==อ้างอิง== |
|||
{{รายการอ้างอิง}} |
|||
| บรรทัด 8: | บรรทัด 14: | ||
[[หมวดหมู่:ภูเขาในประเทศพม่า]] |
[[หมวดหมู่:ภูเขาในประเทศพม่า]] |
||
[[หมวดหมู่:รัฐกะฉิ่น]] |
[[หมวดหมู่:รัฐกะฉิ่น]] |
||
{{โครงภูมิศาสตร์}} |
|||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:08, 9 ตุลาคม 2557
ยอดเขาคากาโบราซี (พม่า: ခါကာဘိုရာဇီ; MLCTS: Hkakabo Razi; จีนตัวย่อ: 开加博峰; จีนตัวเต็ม: 開加博峰; พินอิน: Kāijiābó Fēng) ตั้งอยู่บริเวณตอนเหนือของประเทศพม่า ในจังหวัดปูเตา รัฐกะฉิ่น ติดกับพรมแดนประเทศจีน เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งยอดคากาโบราซี มีความสูงถึง 5,881 เมตร (19,295 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล บนยอดเขามีหิมะปกคลุมรวมทั้งมีธารน้ำแข็งอีกด้วย ยอดเขาคากาโบราซีเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาหิมาลัยทางด้านตะวันออก
ยอดเขาคากาโบราซี เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติคากาโบราซี โดยคำว่า "คากาโบราซี" จากภาษาทะรองและภาษาระวาง คำว่า "คากาโบ" หมายถึง "แม่ไก่ที่กางปีกปกป้องลูก" ซึ่งตรงกับลักษณะการทอดตัวของยอดเขาลูกนี้ ส่วนคำว่า "ราซี" เป็นภาษาระวางแปลว่า "ภูเขา"
ยอดเขาคากาโบราซี มีสภาพเป็นหิมะและน้ำแข็งหนาวเย็นตลอดทั้งปี ทำให้มีทัศนียภาพสวยงาม แปลกตาไปจากยอดเขาหรือเทือกเขาอื่น ๆ ในทวีปเอเชีย แต่กลับแลดูคล้ายยอดเขาในทวีปยุโรปมากกว่า เมื่อถึงฤดูร้อนน้ำแข็งและหิมะจะละลายทำให้กลายเป็นทะเลสาบบนภูเขาและธารน้ำแข็งจำนวนมาก อีกทั้งยังมีความหลากหลายทางชีวภาพแตกต่างไปจากยอดเขาหรือเทือกเขาอื่น ๆ ในภูมิภาคเดียวกันด้วย จึงทำให้เป็นที่นิยมของนักวิทยาศาสตร์ที่เข้ามาศึกษาเกี่ยวกับพันธุ์พืชและพันธุ์สัตว์ที่นี่ และยังเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับการปีนเขาอีกด้วย โดยยอดเขาคากาโบราซีได้ถูกปีนพิชิตเป็นครั้งแรกเมื่อเดือนกันยายน ค.ศ. 1996 โดยนักปีนเขาชาวญี่ปุ่นและชาวพม่า ใช้เวลาประมาณ 30 วัน[1] [2][3]
อ้างอิง
- ↑ "ที่นี่ไทยพีบีเอส". ไทยพีบีเอส. 8 October 2014. สืบค้นเมื่อ 9 October 2014.
- ↑ "ข่าวฟ้ายามเย็น 08 10 57 เบรค4". ฟ้าวันใหม่. 8 October 2014. สืบค้นเมื่อ 9 October 2014.
- ↑ Klieger, P. Christiaan (2006). "A Tale of the Tibeto-Burman 'Pygmies'". ใน P. Christiaan Klieger (บ.ก.). Proceedings of the Tenth Seminar of the IATS, 2003, Volume 2 Tibetan Borderlands. Leiden: Brill Academic Press. ISBN 978-90-04-15482-7.