ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กล้วยแขก"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 5: | บรรทัด 5: | ||
ใน[[อาหารเวียดนาม]]มีอาหารที่คล้ายคลึงกันเรียกว่า ''[[Chuối chiên]]'' ในอาหารอินโดนีเซียและมาเลเซียเรียกว่า ''[[Pisang goreng]]''<ref>Vietnam - Page 18 Richard Sterling - 2000 "They are taken often and at any time of day. Vietnamese will eat whenever not eating becomes boring. Rice cookies, fried bananas, sweet potatoes, coconut candy, [[lotus seeds]] in syrup are all popular snacks."</ref> |
ใน[[อาหารเวียดนาม]]มีอาหารที่คล้ายคลึงกันเรียกว่า ''[[Chuối chiên]]'' ในอาหารอินโดนีเซียและมาเลเซียเรียกว่า ''[[Pisang goreng]]''<ref>Vietnam - Page 18 Richard Sterling - 2000 "They are taken often and at any time of day. Vietnamese will eat whenever not eating becomes boring. Rice cookies, fried bananas, sweet potatoes, coconut candy, [[lotus seeds]] in syrup are all popular snacks."</ref> |
||
==อ้างอิง== |
|||
{{รายการอ้างอิง}} |
|||
[[หมวดหมู่:ขนมไทย]] |
|||
[[หมวดหมู่:กล้วย|ขแก]] |
|||
{{แม่แบบ:อาหารไทย}} |
|||
==อ้างอิง== |
==อ้างอิง== |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:39, 5 ตุลาคม 2557
กล้วยแขก หรือ กล้วยทอด เป็นขนมไทยชนิดหนึ่งซึ่งปรุงโดยการนำกล้วยตัดเป็นแผ่นหรือหั่นคริ่งแล้วมาชุบน้ำแป้งซึ่งมีส่วนผสมของแป้งข้าวเจ้า มะพร้าวขูดขาว งา (คั่วก่อนเพื่อเพิ่มความหอม) น้ำตาล และกระทิ แล้วจึงนำไปทอดในน้ำมันร้อนในกระทะ ใช้รับประทานเป็นอาหารว่าง
แหล่งที่มีกล้วยแขกขึ้นชื่อ คือ ถนนนครสวรรค์จนกระทั่งถึงแยกหลานหลวง และถนนจักรพรรดิพงษ์ ในกรุงเทพมหานคร ที่มีการทอดและขายกล้วยแขกกันมาอย่างยาวนานริมถนน[1]
ในอาหารเวียดนามมีอาหารที่คล้ายคลึงกันเรียกว่า Chuối chiên ในอาหารอินโดนีเซียและมาเลเซียเรียกว่า Pisang goreng[2]
อ้างอิง
- ↑ "สงครามกล้วยทอด". ผู้จัดการออนไลน์. 12 September 2006. สืบค้นเมื่อ 5 October 2014.
- ↑ Vietnam - Page 18 Richard Sterling - 2000 "They are taken often and at any time of day. Vietnamese will eat whenever not eating becomes boring. Rice cookies, fried bananas, sweet potatoes, coconut candy, lotus seeds in syrup are all popular snacks."