ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัชทายาทที่ได้รับสมมุติ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล แทนที่ภาพ Flag_of_Austria-Hungary_1869-1918.svg ด้วย Flag_of_Austria-Hungary_(1869-1918).svg จากวิกิพีเดียคอมมอนส์ |
Antemister (คุย | ส่วนร่วม) svg (GlobalReplace v0.3) |
||
| บรรทัด 576: | บรรทัด 576: | ||
|[[ไฟล์: Muhammad Ali, Prince of the Sa'id.jpg |100px]] |
|[[ไฟล์: Muhammad Ali, Prince of the Sa'id.jpg |100px]] |
||
|- |
|- |
||
|[[ไฟล์: Flag of Ethiopia (1897). |
|[[ไฟล์: Flag of Ethiopia (1897-1936; 1941-1974).svg|31px|border]] |
||
|[[จักรวรรดิเอธิโอเปีย]] |
|[[จักรวรรดิเอธิโอเปีย]] |
||
|[[ไฟล์: Zera Yacob Amha Selassie, Crown Prince of Ethiopia.jpg |100px]] |
|[[ไฟล์: Zera Yacob Amha Selassie, Crown Prince of Ethiopia.jpg |100px]] |
||
| บรรทัด 588: | บรรทัด 588: | ||
|? |
|? |
||
|- |
|- |
||
|[[ไฟล์: Flag of Ethiopia (1897). |
|[[ไฟล์: Flag of Ethiopia (1897-1936; 1941-1974).svg|31px|border]] |
||
|[[จักรวรรดิเอธิโอเปีย]] |
|[[จักรวรรดิเอธิโอเปีย]] |
||
|[[ไฟล์: Flag of Ethiopia (1897). |
|[[ไฟล์: Flag of Ethiopia (1897-1936; 1941-1974).svg |100px]] |
||
|[[เกอมา โยฮันนิส ฮิยาซู]] |
|[[เกอมา โยฮันนิส ฮิยาซู]] |
||
|[[พ.ศ. 2504]] |
|[[พ.ศ. 2504]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:43, 18 เมษายน 2557
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา
ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ (อังกฤษ: pretender) คือผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ที่ถูกยุบไปแล้วหรือในราชบัลลังก์ที่มีผู้อื่นครอบครองอยู่ ภาษาอังกฤษคำว่า “Pretend” มาจากภาษาฝรั่งเศส “prétendre” ที่แปลว่า ยื่นเสนอ เสนอ หรืออ้าง นอกจากนั้นคำว่า “ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์” ยังใช้กับกลุ่มผู้ที่พยายามอ้างสิทธิในนามของผู้อื่นไม่ว่าผู้นั้นจะทราบหรือทำการอ้างเองหรือไม่ และเป็นคำที่ใช้ได้ทั้งสำหรับผู้อ้างที่มีสิทธิที่แท้จริงในราชบัลลังก์ เช่น กรณีผู้อ้างหลายคนระหว่างสงครามดอกกุหลาบ หรือผู้ประดิษฐ์ข้ออ้างขึ้นเองในกรณีของแลมเบิร์ต ซิมเนล (Lambert Simnel) ผู้อ้างว่ามีสิทธิในราชบัลลังก์ของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 7 แห่งอังกฤษ บุคคลในกลุ่มหลังนี้มักจะอ้างใช้ชื่อของบุคคลที่เสียชีวิตไปแล้วหรือพระญาติพระวงศ์ที่หายสาบสูญไป ซึ่งบางที่ก็จะเรียกว่า “ผู้อ้างสิทธิเท็จ” (false pretender) ซึ่งคล้ายกับการอ้างในการมีสิทธิในการเป็นพระสันตะปาปาของ “พระสันตะปาปาเท็จ” (antipope)
ตัวอย่างของผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ในราชบัลลังก์ก็ได้แก่
- เจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต (10 มิถุนายน ค.ศ. 1688 – 1 มกราคม ค.ศ. 1766) เป็นพระราชโอรสของสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษผู้ถูกปลดจากราชบัลลังก์อังกฤษ และ แมรีแห่งโมดีนา ในฐานะที่เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 เจมส์ ฟรานซิสจึงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ของราชอาณาจักรอังกฤษ และราชอาณาจักรสกอตแลนด์ในนามว่าเป็น “พระเจ้าเจมส์ที่ 3 แห่งอังกฤษ” และ “เจมส์ที่ 8 แห่งสกอตแลนด์” ถ้าเจมส์ยอมสละการเป็นโรมันคาทอลิกก็อาจจะเป็นได้ว่าจะได้ขึ้นครองราชย์[1] แต่ก็ไม่ทรงยอม
- พระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 แห่งกรีซ (ประสูติ ค.ศ. 1940) ผู้เป็นพระมหากษัตริย์ของประเทศกรีซระหว่าง ค.ศ. 1964 ถึง ค.ศ. 1973 เมื่อทรงถูกปลด หลังจากนั้นมาก็ทรงเป็น “ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์” กรีซ
ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ปัจจุบัน
ทวีปยุโรป
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
เยอรมนี
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
อิตาลี
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
ทวีปแอฟริกา
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
ทวีปอเมริกาเหนือและอเมริกาใต้
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg)
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
ทวีปเอเชีย
| ประเทศ | รูป | ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ | เกิด | ปีที่เริ่มอ้างสิทธิ | ราชวงศ์ | ความสัมพันธ์กับบูรพกษัตริย์ | ผู้สืบทอดลำดับถัดไป | เกิด | รูป | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
รัฐสุลต่านอาเจะห์ |
|
หะซัน ดิ ไทโร | พ.ศ. 2473 | ? | ราชวงศ์ไทโร | ผู้สืบเชื้อสายสุลต่านแห่งอาเจะห์ | ? | ? | ? |
.svg){kind=small}
|
อัฟกานิสถาน | ไฟล์:Ahmad Shah Khan.jpg | มกุฎราชกุมารอาห์หมัด ชาห์ ข่าน | พ.ศ. 2477 | พ.ศ. 2550 | ราชวงศ์บารักไซ | โอรสองค์ใหญ่ที่ยังดำรงพระชนม์อยู่ของพระเจ้าโมฮัมเหม็ด ซาฮีร์ ข่าน ชาห์แห่งอัฟกานิสถานระหว่าง พ.ศ. 2476 - พ.ศ. 2516 | มุฮัมมัด ซาฮีร์ ข่าน | พ.ศ. 2505 | ไฟล์:Muhammad Zahir Khan.jpg |
|
เอมิเรตแห่งบูคารา |
|
ซัยยิด มีร์ อิบรอฮิม ข่าน | พ.ศ. 2446 | พ.ศ. 2487 | ราชวงศ์มางกิต | โอรสของซัยยิด มีร์ โมฮัมเหม็ด อาลิม ข่าน (เอเมียร์แห่งบุคาราระหว่าง พ.ศ. 2453 - พ.ศ. 2463) | ? | ? | ? |
.svg){kind=small}
|
ราชอาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ |
|
เจ้าแก้ว ณ จำปาศักดิ์ | พ.ศ. 2487 | พ.ศ. 2523 | ราชสกุล ณ จำปาศักดิ์ | นัดดา (หลานปู่) ของเจ้าราชดนัย (เจ้ายุติธรรมธร หยุย ณ จำปาศักดิ์) (เจ้าผู้ปกครองนครระหว่าง พ.ศ. 2443 - พ.ศ. 2447) | เจ้าไซซะนะสัก ณ จำปาศักดิ์ | พ.ศ. 2489 |
|
.svg){kind=small}
|
จีน (ราชวงศ์ชิง) |
|
อ้ายซินเจว๋หลัว เหิงเจิน | พ.ศ. 2487 | พ.ศ. 2540 | ราชวงศ์ชิง[2] | ผู้สืบเชื้อสายจากจักรพรรดิเต้ากวง (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2363 - พ.ศ. 2393) | อ้ายซินเจว๋กัวโร จินซิง | 1977 |
|
.svg){kind=small}
|
จีน (ราชวงศ์หยวน) |
|
วินเซนต์ หยวน[3] | พ.ศ. 2490 | พ.ศ. 2546 | ราชวงศ์หยวน | เหลนของหยวน ซื่อไข่ (ตั้งตนเป็นจักรพรรดิระหว่าง พ.ศ. 2458 - 2459) | จาดา หยวน | ? |
|
|
จีน (ราชวงศ์หมิง) |
|
จู หรงจี | พ.ศ. 2471 | — | ราชวงศ์หมิง (แซ่จู) [4] | จู หรงจี้เองไม่เคยประกาศอ้างสิทธิในราชสมบัติ แต่ได้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสาธารณรัฐประชาชนจีน ระหว่าง พ.ศ. 2541-2546 เขาเป็นผู้สืบเชื้อสายจากจักรพรรดิหงหวู่ (จูหยวนจาง)[5] (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 1911 - พ.ศ. 1941) | — | — | — |
|
จอร์เจีย | 
|
เจ้าชายนุกซาร์ บักราติอน-กรูซินสกีแห่งจอร์เจีย | พ.ศ. 2493 | พ.ศ. 2527 | ราชวงศ์บักรัตติโอนี | สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าจอร์จที่ 12 แห่งจอร์เจีย (ครอราชย์ในปี ค.ศ. 1798-1800) | เจ้าหญิงแอนนา บักราติอน-กรูซินสกีแห่งจอร์เจีย | พ.ศ. 2519 | ไฟล์:Princess Anna Bagration-Gruzinsky.jpg |
| ไฟล์:David Bagrationi of Mukhrani and Anna Bagrationi Gruzinski.jpg | เจ้าชายดาวิด บักราติอนแห่งมุครานี | พ.ศ. 2519 | พ.ศ. 2551 | ราชวงศ์บักรัตติโอนี | สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 แห่งจอร์เจีย (ครองราชย์ในปี ค.ศ. 1478-1505) | กัวรามี บักราติอนแห่งมุครานี | พ.ศ. 2528 |
| ||
|
อิหร่าน (ราชวงศ์ปาห์ลาวี) |
|
เจ้าชายเรซา ปาห์ลาวี มกุฎราชกุมารแห่งอิหร่าน | พ.ศ. 2503 | พ.ศ. 2523 | ราชวงศ์ปาห์ลาวี | โอรสในพระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2484 - พ.ศ. 2522) | เจ้าชายอาลี แพทริค ปาห์ลาวี | พ.ศ. 2490 | 
|
.svg){kind=small}
|
อิหร่าน (ราชวงศ์กอญัร) |
|
เจ้าชายโมฮัมหมัด หะซัน มีร์ซา ที่ 2 | พ.ศ. 2492 | พ.ศ. 2531 | ราชวงศ์กอญัร | ผู้สืบเชิ้อสายพระเจ้าโมฮัมหมัด อาลี ชาห์ กอญัร (พระเจ้าชาห์ระหว่าง พ.ศ. 2450 - พ.ศ. 2452) | เจ้าชายอาร์ซาลัน มีร์ซา | ? |
|
.svg){kind=small}
|
ราชอาณาจักรอิรัก | ไฟล์:Ra'ad bin Zeid.jpg | เจ้าชายระอัด บิน เซอิด | พ.ศ. 2479 | พ.ศ. 2513 | ราชวงศ์ฮาชิม | ลูกพี่ลูกน้องของพระเจ้าไฟซาลที่ 2 แห่งอิรัก (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2482 - พ.ศ. 2501) | เจ้าชายเซอิด ระอัด บิน เซอิด อัลฮุสเซน | พ.ศ. 2507 | 
|
|
ซารีฟ อาลี บิน อัลฮุสเซน | พ.ศ. 2499 | พ.ศ. 2501[6] | ? | ? | ? | ||||
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | 
|
พระเจ้าควน การ์โลสที่ 1 แห่งสเปน | พ.ศ. 2481 | พ.ศ. 2518 | ราชวงศ์บูร์บง | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | เจ้าฟ้าชายเฟลีเปแห่งอัสตูเรียส | พ.ศ. 2511 | 
|
|
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | ไฟล์:Louis Alphonse.jpg | หลุยส์ อัลฟองซ์ ดยุคแห่งอองชู | พ.ศ. 2517 | พ.ศ. 2532 | ราชวงศ์บูร์บง | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | พระเจ้าควน การ์โลสที่ 1 แห่งสเปน | พ.ศ. 2481 |
|
|
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | ไฟล์:Vittorio Emanuele, Prince of Naples.jpg | เจ้าชายวิกเตอริโอ เอ็มมานูเอลแห่งเนเปิลส์ | พ.ศ. 2480 | พ.ศ. 2526 | ราชวงศ์ซาวอย | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | เจ้าชายเอ็มมานูเอล ฟิลิแบร์โตแห่งเวนิซและเพียดมอนท์ | พ.ศ. 2515 | ไฟล์:Emanuele Filiberto, Prince of Venice.JPG |
|
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | 
|
คาร์ล ฮับส์บูร์ก-โลทรินเจน | พ.ศ. 2504 | พ.ศ. 2554 | ราชวงศ์ฮับส์บูร์ก | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | เฟอร์ดินานด์ โซโวนีเมียร์ ฮับส์บูร์ก-โลทรินเจน | พ.ศ. 2540 | ไฟล์:Ferdinand Zvonimir Habsburg-Lothringen.jpg |
|
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | ไฟล์:Infante Carlos, Duke of Calabria.jpg | อินฟานเต คาร์ลอส ดยุคแห่งคาลาเบรีย | พ.ศ. 2481 | พ.ศ. 2507 | ราชวงศ์บูร์บง | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | เจ้าชายเปโดร ดยุคแห่งโนโต | 1968 | 
|
|
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | ไฟล์:Prince Carlo, Duke of Castro.jpg | เจ้าชายคาร์โล ดยุคแห่งคัสโตร | พ.ศ. 2506 | พ.ศ. 2551 | ราชวงศ์บูร์บง | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | เจ้าชายแอนโตนแห่งบูร์บง ซิซิลีทั้งสอง | พ.ศ. 2472 | ไฟล์:Prince Antoine of Bourbon Two Sicilies.jpg |
|
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | ไฟล์:Charles-Antoine Lamoral Prince de Ligne de La Trémoille.jpg | ชาร์ลส-แอนโตน ลามอรัล | พ.ศ. 2489 | พ.ศ. 2548 | ราชวงศ์ลิกน์ | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | เจ้าชายเอ็ดดูอัร์ด | พ.ศ. 2519 | ไฟล์:Prince Edouard.jpg |
|
|
ราชอาณาจักรเยรูซาเล็ม | ไฟล์:Patrick Guinness.jpg | แพทริค กินเนส | พ.ศ. 2499 | พ.ศ. 2542 | ตระกูลกินเนส | ราชอาณาจักรเยรูซาเล็มได้ล้มเลิกไปในปี พ.ศ. 1834 การสืบทอดราชสมบัติในที่นี้เป็นการสืบทอดเชิงทฤษฏีจากคำถามที่ว่า หากมีการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริง ผู้ใดควรจะได้ครอบครองสิทธินี้โดยชอบธรรมบ้าง | จัสมิน กินเนส | พ.ศ. 2519 | ไฟล์:Jasmine guinness.jpg |
|
ราชรัฐคาลัต |
|
อะกา สุไลมาน ยัน | พ.ศ. 2510 | พ.ศ. 2541 | ราชวงศ์อาห์มัดไซ | พระโอรสในอาเหม็ด ยาร์ ข่าน (ครองราชย์ในปี ค.ศ. 1933-1955) | ? | ? | ? |
.svg){kind=small}
|
จักรวรรดิเกาหลี | 
|
เจ้าหญิงเฮวอนแห่งเกาหลี[7] | พ.ศ. 2462 | พ.ศ. 2549 | ราชวงศ์ลี[8] | พระราชนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระจักรพรรดิควางมู (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2406 - พ.ศ. 2450) | ? | ? | ? |
|
เจ้าชายวอน รัชทายาทแห่งเกาหลี | พ.ศ. 2505 | พ.ศ. 2548 | โอรสบุญธรรมของเจ้าชายโฮอุนแห่งเกาหลี ผู้เป็นพระราชนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระจักรพรรดิควางมู (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2406 - พ.ศ. 2450) | ? | ? | ? | |||
|
|
ราชอาณาจักรลาว | 
|
เจ้าสุลิวงศ์ สว่าง | พ.ศ. 2506 | พ.ศ. 2521 พ.ศ. 2527 |
ราชวงศ์ล้านช้าง (ราชวงศ์ขุนลอ) | พระราชนัดดา (หลานปู่) ในพระเจ้ามหาชีวิตศรีสว่างวัฒนา (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2502 - 2518) | เจ้าธัญวงศ์ สว่าง | พ.ศ. 2507 |
|
|
มัลดีฟส์ |
|
เจ้าชาย มูฮัมหมัด นูร์ อัด-ดิน | ? | พ.ศ. 2512 | ราชวงศ์ฮูรา | พระโอรสในสมเด็จพระราชาธิบดีฮัสซัน นูรัดดีน ที่ 2 (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2478 - 2486) | เจ้าชาย อิบราฮิม นูร์ อัด-ดิน | ? |
|
|
แมนจูกัว |
|
อ้ายซินเจว๋หลัว ผู่เริ่น (จิน โหย่วจือ) | พ.ศ. 2461 | พ.ศ. 2537 | ราชวงศ์ชิง | อนุชาของจักรพรรดิคังเต๋อ (ปูยี) (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง 1934 - 1945) |
จิน ยูซาง | พ.ศ. 2485 |
|
|
|
มองโกเลีย (ในความปกครองของราชวงศ์ชิง) |
|
อ้ายซินเจว๋หลัว เหิงเจิน | พ.ศ. 2487 | พ.ศ. 2540 | ผู้สืบเชื้อสายจากจักรพรรดิเต้ากวง (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2363 - พ.ศ. 2393) | อ้ายซินเจว๋กัวโร จินซิง | พ.ศ. 2520 |
| |
|
มองโกเลีย | ไฟล์:Jampal Namdol Chökyi Gyaltsen.jpg | จัมปาล นัมโดล ชอกยี กยาลเซน | พ.ศ. 2475 | พ.ศ. 2479 | — | เจบซุนดัมบา คูตุกตูลำดับที่ 9 ร่างกลับชาติมาเกิดของโบกด์ ข่าน, เจบซุนดัมบา คูตุกตู ลำดับที่ 8 | — | — | — |
.svg){kind=small}
|
อาณาจักรพม่า (ราชวงศ์อลองพญา) | 
|
ตอ พญา | พ.ศ. 2467 | พ.ศ. 2505 | ราชวงศ์อลองพญา | นัดดา (หลานตา) ของพระเจ้าสีป่อ (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2421 - พ.ศ. 2428) | ตอ พญา มยัต จี | พ.ศ. 2488 |
|
|
ราชอาณาจักรเนปาล | ไฟล์:King Gyanendra of Nepal.jpg | สมเด็จพระราชาธิบดีชญาเนนทรวีรวิกรมศาหเทวะ | พ.ศ. 2490 | พ.ศ. 2551 | ราชวงศ์ศาห์ | กษัตริย์แห่งเนปาลระหว่าง พ.ศ. 2544 - 2551 (ประเทศเนปาลเปลี่ยนแปลงเป็นระบอบสาธารณรัฐ) | มกุฎราชกุมารปาราสวีรวิกรมศาหเทวะ | พ.ศ. 2514 | ไฟล์:Paras, Crown Prince of Nepal.jpg |
|
รัฐสุลต่านกูไอติ |
|
กาหลิบที่ 2 | พ.ศ. 2491 | พ.ศ. 2510 | ราชวงศ์อัล-กูไอติ | สุลต่านกูไอติระหว่าง พ.ศ. 2509 - 2510 | เจ้าชายซาเลห์ บิน กาหลิบ อัล-กูไอติ | 1977 |
|
|
ราชอาณาจักรริวกิว |
|
โช มาโมรุ | ? | พ.ศ. 2539 | ราชวงศ์โช | สืบเชื้อสายมาจากพระเจ้าโชไท (ครองราชย์ ค.ศ. 1848-1879) | ? | ? | ? |
|
รัฐซาราวัก |
|
แอนโทนี วอลเตอร์ เดย์เรลล์ บรูค[9] | พ.ศ. 2455 | พ.ศ. 2489 | ตระกูลบรูค | หลานของชาร์ล ไวเนอร์ บรูค (รายาขาวแห่งซาราวักระหว่าง พ.ศ. 2460 - พ.ศ. 2489) | เจมส์ เบอร์แทรม ไลโอเนล บรูค | พ.ศ. 2483 |
|
|
ดินแดนสิงคโปร์ |
|
เติงกู ซรี อินทรา | ? | พ.ศ. 2539 | ? | ผู้สืบเชื้อสายจากสุลต่านอาลีแห่งยะโฮร์ (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง 1835-1877) | ? | ? | ? |
|
รัฐสุลต่านซูลู |
|
จามาลุล คีรัม ที่ 3 | พ.ศ. 2481 | พ.ศ. 2529 | ราชวงศ์คีรัม | นัดดา (หลานปู่) ในสุลต่านจามาลุล คีรัม ที่ 1 (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2427 - พ.ศ. 2442) | โรดินูด จูลาสพิ คีรัม | ? |
|
|
ราชรัฐสวัต | ไฟล์:Miangul aurangzeb.jpg | เมียนกุล ออรังเซบ | พ.ศ. 2471 | พ.ศ. 2530 | ตระกูลเมียนกุล | บุตรของเมียนกุล จาฮาน เซบ (ปกครองระหว่าง พ.ศ. 2492 - 2512) | เมียนกุล อัดนาน ออรังเซบ | พ.ศ. 2495 | ไฟล์:Miangul-Adnan-Aurangzeb.jpg |
|
ทิเบต | 
|
เทนซิน เกียตโซ, ทะไลลามะ องค์ที่สิบสี่[10] | พ.ศ. 2478 | พ.ศ. 2483 | — | ทะไลลามะนับตั้งแต่ พ.ศ. 2483 | — | — | — |
.svg){kind=small}
|
จักรวรรดิออตโตมัน | ไฟล์:Bayezid Osman.jpg | บาเยซิด ออสมัน | พ.ศ. 2467 | พ.ศ. 2552 | ราชวงศ์ออสมัน | พระราชนัดดา (หลานปู่) ในจักพรรคิอับดุลเมซิด (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2382 - 2404) | ดุนดาร์ อาลีออสมัน | พ.ศ. 2473 |
|
|
จักรวรรดิเวียดนาม |
|
เจ้าชายบ๋าว ทั้ง แห่งเวียดนาม | พ.ศ. 2486 | พ.ศ. 2550 | ราชวงศ์เหวียน | โอรสองค์ที่ 2 ของสมเด็จพระจักรพรรดิบ๋าว ดั่ย แห่งเวียดนาม (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2468 - พ.ศ. 2488) | ? | ? | ? |
|
ราชอาณาจักรมุกตาวักกิลิทเยเมน |
|
อกีล บิน มูฮัมหมัด อัล-บาดร์ | พ.ศ. 2517 | พ.ศ. 2539 | ราชวงศ์อัล-คาซิมิ | โอรสของพระเจ้ามูฮัมหมัด อัล-บาดร์ (อยู่ในราชสมบัติระหว่าง พ.ศ. 2505 - 2513) | มูฮัมหมัด อัล-ฮัสซัน บิน อกีล | ? |
|
|
นครเชียงใหม่ | 
|
เจ้าวงศ์สักก์ ณ เชียงใหม่ | พ.ศ. 2478 | พ.ศ. 2532 | ราชวงศ์ทิพย์จักราธิวงศ์ | ราชนัดดา (หลานปู่) ในเจ้าแก้วนวรัฐ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่องค์ที่ 9 (พ.ศ. 2454 - 2482) | เจ้าพัฒนา ณ เชียงใหม่ | ? |
|
|
นครลำพูน | ไฟล์:เจ้าวัฒนัน ณ ลำพูน.jpg | พลอากาศตรี เจ้าวัฒนัน ณ ลำพูน | พ.ศ. 2483 | พ.ศ. 2538 | ราชวงศ์ทิพย์จักราธิวงศ์ | ราชนัดดา (หลานปู่) ในเจ้าจักรคำขจรศักดิ์ เจ้าผู้ครองนครเชียงใหม่ องค์ที่ 10 (พ.ศ. 2454 - 2486) | พันเอก (พิเศษ) เจ้าวีรพงศ์ ณ ลำพูน | ? |
|
|
นครน่าน | 
|
เจ้าสมปรารถนา ณ น่าน | ? | พ.ศ. 2536 | ราชวงศ์หลวงติ๋นมหาวงศ์ | เป็นราชธิดาในเจ้าโคมทอง ณ น่าน และเป็นราชนัดดาในเจ้าราชบุตร (หมอกฟ้า ณ น่าน) ผู้สืบสกุลเจ้าผู้ครองนครน่าน | เจ้าวาสนา ภู่วุฒิกุล | ? |
|
|
ราชอาณาจักรหอคำเชียงรุ่ง (สิบสองปันนา) | .JPG)
|
ตาว สื่อซวิน (เจ้าหม่อมคำลือ) [11] | พ.ศ. 2471 | พ.ศ. 2493 | ราชวงศ์อารยะโวสวนตาน[12] (แซ่ตาว) | ราชบุตรในเจ้าหม่อมแสงเมือง และเป็นกษัตริย์องค์ที่ 41 และทรงเป็นกษัตริย์องค์สุดท้าย โดยทำพิธีฮับเมืองครั้งแรกในปี พ.ศ. 2487 และทำพิธีครั้งที่สองในปี พ.ศ. 2491 ก่อนถูกทางการจีนถอดจากฐานันดรศักดิ์ในปี พ.ศ. 2493 | — | — | — |
| ไฟล์:Assamese coin.gif | ราชอาณาจักรอาหม | ไฟล์:Assamese coin.gif | นาเคนทระ สิงห์ [13] | ? | ? | ราชวงศ์อาหม | ผู้สืบสกุลกษัตริย์อาหมคนสุดท้าย เจ้าหลวงปุรันทาร สิงห์ ครองราชย์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2361 - 2362 และครองราชย์ครั้งที่สองภายใต้การปกครองในสหราชอาณาจักรในปี พ.ศ. 2377 - 2382 | ? | ? | ? |
.svg){kind=small}
|
ราชอาณาจักรคำตี่ |
|
เจ้าคำมูน น้ำโสม[14] | ? | ? | ราชวงศ์คำตี่ (น้ำโสม) | พระโอรสในเจ้ากานัน โกฮาย (น้ำโสม) กษัตริย์องค์สุดท้ายของคำตี่ | ? | ? | ? |
|
นครรัฐปัตตานี | ไฟล์:เด่น โต๊ะมีนา.jpg | เด่น โต๊ะมีนา | พ.ศ. 2477 | ? | ราชวงศ์กลันตัน | ราชนัดดา (หลานปู่) ในพระยาวิชิตภักดี (เต็งกูอับดุลกอเดร์ กามารุดดีน) เจ้าผู้ครองนครรัฐปัตตานีองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์กลันตัน | ? | ? | |
ทวีปออสเตรเลียและโอเชียเนีย
| ประเทศ | รูป | ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ | เกิด | ปีที่เริ่มอ้างสิทธิ | ราชวงศ์ | ความสัมพันธ์กับบูรพกษัตริย์ | ผู้สืบทอดลำดับถัดไป | เกิด | รูป | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_Islands.svg){kind=small}
|
หมู่เกาะโคโคส | 
|
จอห์น เซซิล คลูนีส์-รอสส์ (รอสส์ที่ 5) |
ค.ศ. 1928 | ค.ศ. 1978 | ตระกูลคลูนีส์-รอสส์ | อ้างตนเป็นกษัตริย์อย่างเป็นทางการในช่วงปี ค.ศ. 1944-1978 | จอห์น จอร์จ คลูนีย์-รอสส์ | ค.ศ. 1957 | 
|
|
ราชอาณาจักรฮาวาย | ไฟล์:Hawaii-Quentin.jpg | เจ้าชายเควนติน คาวานานาโกอา | ค.ศ. 1961 | ค.ศ. 1998 | ราชวงศ์คาวามานาโกอา | สืบเชื้อสายจากสมเด็จพระราชินีนาถลีลีอูโอกาลานี (ครองราชย์ในปี ค.ศ. 1891-1893) | คินเควด คาวานานาโกอา | ค.ศ. 1996 | ไฟล์:Coat of arms of the Kingdom of Hawaii.svg |
|
|
ราชอาณาจักรฮาวาย | ไฟล์:Owana Salazar.jpg | โอวานา ซาลาซาร์ | ค.ศ. 1953 | ค.ศ. 1988 | ราชวงศ์เคโออูอา | สืบเชื้อสายมาจากคาโลคูโอคาไมอีเล พระเชษฐาในพระเจ้าคาเมฮาเมฮา (ครองราชย์ในปี ค.ศ. 1795-1819) | โนอา คาโอคูโอคาไมเล เดกีเล | ค.ศ. 1981 | ไฟล์:Coat of arms of the Kingdom of Hawaii.svg |
อ้างอิง
- ↑ Sir Winston Churchill, A History of the English-Speaking Peoples, Vol. 2, Dodd, Mead & Co., NY 1957, pp. 97-98
- ↑ จักรพรรดิราชวงศ์ชิงทุกพระองค์ใช่แซ่ว่า "อ้ายซินเจว๋หลัว" ([爱新觉罗, „Àixīnjuéluó“)
- ↑ [1] Luke Chia-Liu Yuan was born in a palace in Beijing. He was the grandson of Yuan Shikai, China's president from 1912 to 1916. In addition to Jada Yuan of Manhattan, he is survived by a son, Vincent, a nuclear physicist, of New Mexico; and a brother, Yuan Jiaji, who lives in Tianjin, China.
- ↑ จักรพรรดิในราชวงศ์หมิงทุกพระองค์ใช้แซ่ว่า "จู" (朱, „Zhū“)
- ↑ Descended from Zhu Yuanzhang, the first Ming-dynasty Emperor (1368-98), the Zhu clan was a big landowner around Changsha in Hunan province, where Zhu was born in 1928 (Zhu Yuanzhang's era name was Hongwu)
- ↑ ไม่เป็นทางการ
- ↑ ประกาศพระองค์เป็นจักรพรรดินีแห่งเกาหลีในเชิงสัญลักษณ์เมื่อ พ.ศ. 2549
- ↑ ราชวงศ์ลีเป็นราชวงศ์ของเหล่าผู้สืบเชื้อสายจากกษัตริย์แห่งอาณาจักรโชซอนและจักรวรรดิเกาหลี
- ↑ Anthony Brooke was appointed hereditary Rajah Muda of Sarawak on August 27, 1937 but has since renounced any claim to the title.
- ↑ ประมุขฝ่ายอาณาจักรและศาสนจักรอย่างเป็นทางการของทิเบต ตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นที่เมืองธรรมศาลา ประเทศอินเดีย นับตั้งแต่การเข้ายึดครองทิเบตโดยจีนในปี พ.ศ. 2493
- ↑ เจ้าหม่อมคำลือ 召孟罕泐 The Last King of Xishuangbanna
- ↑ ‘กษัตริย์องค์สุดท้าย’ ไทลื้อ
- ↑ สารนาถ. เยี่ยมไทอาหมสายเลือดของเรา, 2497
- ↑ บุญยงค์ เกศเทศ. คนไทในชมพูทวีป. กรุงเทพฯ:หลักพิมพ์, 2548. หน้า 116
ดูเพิ่ม
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |