ธรันดูอิล

ธรันดูอิล (อังกฤษ : Thranduil) เป็นตัวละครในนิยายเรื่องเดอะฮอบบิท ซึ่งประพันธ์โดย เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน

ไฟล์:1387724529-31405217-o.jpeg

ประวัติ

ธรันดูอิลเป็นเอลฟ์ซินดาร์ เป็นโอรสของโอโรแฟร์ และเป็นบิดาของ Legolas ในยุคที่ 1 ธรันดูอิลและโอโรแฟร์อาศัยอยู่ในอาณาจักรโดริอัธ อันเป็นอาณาจักรเอลฟ์บนแผ่นดินเบเลริแอนด์ ทางตะวันตกของมิดเดิ้ลเอิร์ธ ภายหลังเมื่อธิงโกลได้ซิลมาริลมาครอง แล้วได้จ้างคนแคระให้ทำเครื่องประดับโดยเอาซิลมาริลไปประดับไว้ แล้วโดนเหล่าคนแคระฆ่าตายแล้วชิงซิลมาริลไป เทพีเมลิอันกลับคืนร่างกลายเป็นเทพีไมอาแล้วทิ้งโดริอัธไปทำให้อาณาจักรล่มสลาย ธรันดูอิลจึงจงเกลียดจงชังเหล่าคนแคระ

หลังจากอาณาจักรล่มสลาย ธรันดูอิลและโอโรแฟร์อพยพมาทางตะวันออก ข้ามเทือกเขามิสตี้มาอยู่กับญาติดั้งเดิมคือ ชาวเอลฟ์ซิลวันที่ Lorinand (ชื่อเดิมของ Lorien) ในการอพยพครั้งนี้มีชั้นเจ้านายจากโดริอัธมาด้วย อัมเดียร์ บิดาของอัมรอธก็เป็นหนึ่งในนั้น ซึ่งต่อมาได้เป็นกษัตริย์ปกครองอาณาจักรป่าที่นั่น

โอโรแฟร์ได้แยกตัวออกจาก Lorinand เมื่อพวกคนแคระได้มาอยู่ที่ คาซัสดูม แถมกาลาเดรียลกับโนลดอร์บางส่วนยังข้ามคาซัสดูมมาอีก และอัมเดียร์ก็ให้การต้อนรับอย่างดี โอโรแฟร์เป็นหนึ่งในซินดาร์ที่ไม่ชอบพวกโนลดอร์และคนแคระ (ประวัติที่มาที่ไม่ชอบอ้างอิงจากในหนังสือ The Silmarillion) จึงรวบรวมสมัครพรรคพวกจำนวนหนึ่งอพยพหนีข้ามแม่น้ำไปยังป่าทางตะวันออก ไปอยู่ที่ Amon Lanc หรือที่เรียกภายหลังว่าโดลกูลดูร์ พรรคพวกที่ตามไปนี้มีพวกซิลวันตามไปเป็นจำนวนมาก เรียกว่ามากกว่าซิลวันที่เหลือใน Lorinand ด้วย

โอโรแฟร์อพยพต่ออีกถึง 3 ระรอกจนมาถึงเทือกเขา เอมินดุยร์ (ภายหลังเป็นเอมิน นู ฟูอิน) จนถึงป่ากรีนวู้ด (ชื่อเดิมของเมิร์กวู้ด) เอลฟ์ซิลวันที่อาศัยในละแวกออสซิริอันด์และที่ติดตามมาจาก Lorinand ได้สถาปนาให้โอโรแฟร์ขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองป่ากรีนวู้ด

ต่อมาเกิดสงครามแห่งพันธมิตรครั้งสุดท้าย โอโรแฟร์เลงเห็นว่า สันติจะไม่อาจเกิดขึ้นได้ตราบเซารอนยังอยู่ จึงได้ตัดสินใจนำกองทัพมาช่วยรบ แต่ทัพของเอลฟ์ซิลวันนี้จะไม่อยู่ภายใต้บังคับบัญชาของกิล-กาลัด กองทัพเอลฟ์ซิลวันจึงเป็นทัพแรกที่เข้าโจมตีมอร์ดอร์ และโอโรแฟร์ก็เสียชีวิตในการรบ

หลังสงคราม ธรันดูอิลจึงนำกองทัพที่เหลืออยู่ไม่ถึง 1 ใน 3 กลับป่ากรีนวู้ด และขึ้นสืบบังลังก์กษัตริย์และปกครองป่ากรีนวู้ดต่อจากพระบิดา แล้วอพยพขึ้นเหนือต่อไปจนถึงที่อยู่ในปัจจุบันนี้

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการของโทลคีน