ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พิงก์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 22: บรรทัด 22:
| สมาชิก =
| สมาชิก =
| อดีตสมาชิก =
| อดีตสมาชิก =
| กลุ่มแฟนคลับ = [[P!nkies]]
| กลุ่มแฟนคลับ = '''พิงก์กี้'''({{Lang-en|P!nkies}})
}}
}}


'''อลีเซีย เบธ มัวร์''' ({{Lang-en|Alecia Beth Moore}}) (เกิดวันที่ [[8 กันยายน]] [[ค.ศ. 1979]]) เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ '''พิงก์''' ([[Pink]] แต่มักเขียนเป็น '''P!nk''') เป็นนักร้องและนักแต่งเพลงชาวอเมริกัน ได้รับรางวัลแกรมมี่ถึง 2 ครั้ง พิงก์มีผลงานอัลบั้มแรกชื่อ [[Can't Take Me Home]] เป็นอัลบั้มเพลงอาร์แอนด์บี ในปีค.ศ. 2000 กับค่าย LaFace อัลบั้มที่สองคือ [[M!ssundaztood]] เป็นอัลบั้มเพลงป็อปร็อก วางจำหน่ายในปีค.ศ. 2001 อัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่ขายดีที่สุดของเธอ อัลบั้มที่สามคือ [[Try This]] เป็นอัลบั้มเพลงกรันจ์ ออกในปีค.ศ. 2003 ไม่ประสบความสำเร็จเท่ากับอัลบั้มที่ผ่านมา หลังจากพักนานถึง 3 ปี อัลบั้มที่สี่ของเธอคือ [[เอม นอท เดด]] ในปีค.ศ. 2006 ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก อัลบั้มของพิงก์มียอดจำหน่ายรวมทั้งสิ้นมากกว่า 25 ล้านอัลบั้ม และอัลบั้มที่ห้าคือ [[ฟันเฮาส์]] วางจำหน่ายในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2008 มีซิงเกิลอันดับ 1 ในบิลบอร์ด ฮอท 100 คือ [[So What]] ต่อมาในปี 2012 พิงก์ได้กลับมาทำอัลบั้มอีกครั้ง โดยใช้ชื่อว่า [[เดอะทรูธอะเบาท์เลิฟ]] และมีซืงเกิ้ลเปิดอัลบั้ม 2 ซิงเกิ้ล ได้แก่ [[Blow Me(One Last Kiss)]],[[Try]] และ [[Just Give Me A Reason]] ทั้งสามเพลงนี้ ติด 1 ใน 10 ของ บิลบอร์ด ฮอท 100 และจะมีซิงเกิ้ลต่อมา ซึ่งมีชื่อว่า [[True Love]] ซึ่งมี[[ลิลี่ อัลเลน]]มาร่วมร้องในเพลงนี้ด้วย
'''อลีเซีย เบธ มัวร์''' ({{Lang-en|Alecia Beth Moore}}) (เกิดวันที่ [[8 กันยายน]] [[ค.ศ. 1979]]) เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ '''พิงก์''' ([[Pink]] แต่มักเขียนเป็น '''P!nk''') เป็นนักร้องและนักแต่งเพลงชาวอเมริกัน ได้รับรางวัลแกรมมี่ถึง 2 ครั้ง พิงก์มีผลงานอัลบั้มแรกชื่อ [[คานท์ เทค มี โฮม]] เป็นอัลบั้มเพลงอาร์แอนด์บี ในปีค.ศ. 2000 กับค่าย LaFace อัลบั้มที่สองคือ [[มิซซันดาสะตูด]] เป็นอัลบั้มเพลงป็อปร็อก วางจำหน่ายในปีค.ศ. 2001 อัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่ขายดีที่สุดของเธอ อัลบั้มที่สามคือ [[ไทร ดิส]] เป็นอัลบั้มเพลงกรันจ์ ออกในปีค.ศ. 2003 ไม่ประสบความสำเร็จเท่ากับอัลบั้มที่ผ่านมา หลังจากพักนานถึง 3 ปี อัลบั้มที่สี่ของเธอคือ [[แอม นอท เดด]] ในปีค.ศ. 2006 ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก อัลบั้มของพิงก์มียอดจำหน่ายรวมทั้งสิ้นมากกว่า 25 ล้านอัลบั้ม และอัลบั้มที่ห้าคือ [[ฟันเฮาส์]] วางจำหน่ายในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2008 มีซิงเกิลอันดับ 1 ในบิลบอร์ด ฮอท 100 คือ [[So What]] ต่อมาในปี 2012 พิงก์ได้กลับมาทำอัลบั้มอีกครั้ง โดยใช้ชื่อว่า [[เดอะทรูธอะเบาท์เลิฟ]] และมีซืงเกิ้ลเปิดอัลบั้ม 2 ซิงเกิ้ล ได้แก่ [[Blow Me(One Last Kiss)]],[[Try]] และ [[Just Give Me A Reason]] ทั้งสามเพลงนี้ ติด 1 ใน 10 ของ บิลบอร์ด ฮอท 100 และจะมีซิงเกิ้ลต่อมา ซึ่งมีชื่อว่า [[True Love]] ซึ่งมี[[ลิลี่ อัลเลน]]มาร่วมร้องในเพลงนี้ด้วย


== ประวัติ ==
== ประวัติ ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:21, 6 ธันวาคม 2556

พิงก์ (P!nk)
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิดอลีเซีย เบธ มัวร์
เกิด (1979-09-08) 8 กันยายน ค.ศ. 1979 (44 ปี)
ดอยล์สทาวน์ รัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา
แนวเพลงป็อป, ป็อปร็อก, ป็อปพังก์, แดนซ์ป็อป, อาร์แอนด์บี
อาชีพนักร้อง-นักแต่งเพลง, โปรดิวเซอร์, นักแสดง
เครื่องดนตรีกีตาร์, คีย์บอร์ดไฟฟ้า, กลองชุด
ช่วงปีค.ศ. 1996 – ปัจจุบัน
ค่ายเพลงRCA (ปัจจุบัน) LaFace (ค.ศ. 2000-ค.ศ. 2001, ค.ศ. 2006)
Arista (ค.ศ. 2001-ค.ศ. 2005)
เว็บไซต์pinkspage.com

อลีเซีย เบธ มัวร์ (อังกฤษ: Alecia Beth Moore) (เกิดวันที่ 8 กันยายน ค.ศ. 1979) เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ พิงก์ (Pink แต่มักเขียนเป็น P!nk) เป็นนักร้องและนักแต่งเพลงชาวอเมริกัน ได้รับรางวัลแกรมมี่ถึง 2 ครั้ง พิงก์มีผลงานอัลบั้มแรกชื่อ คานท์ เทค มี โฮม เป็นอัลบั้มเพลงอาร์แอนด์บี ในปีค.ศ. 2000 กับค่าย LaFace อัลบั้มที่สองคือ มิซซันดาสะตูด เป็นอัลบั้มเพลงป็อปร็อก วางจำหน่ายในปีค.ศ. 2001 อัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่ขายดีที่สุดของเธอ อัลบั้มที่สามคือ ไทร ดิส เป็นอัลบั้มเพลงกรันจ์ ออกในปีค.ศ. 2003 ไม่ประสบความสำเร็จเท่ากับอัลบั้มที่ผ่านมา หลังจากพักนานถึง 3 ปี อัลบั้มที่สี่ของเธอคือ แอม นอท เดด ในปีค.ศ. 2006 ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก อัลบั้มของพิงก์มียอดจำหน่ายรวมทั้งสิ้นมากกว่า 25 ล้านอัลบั้ม และอัลบั้มที่ห้าคือ ฟันเฮาส์ วางจำหน่ายในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2008 มีซิงเกิลอันดับ 1 ในบิลบอร์ด ฮอท 100 คือ So What ต่อมาในปี 2012 พิงก์ได้กลับมาทำอัลบั้มอีกครั้ง โดยใช้ชื่อว่า เดอะทรูธอะเบาท์เลิฟ และมีซืงเกิ้ลเปิดอัลบั้ม 2 ซิงเกิ้ล ได้แก่ Blow Me(One Last Kiss),Try และ Just Give Me A Reason ทั้งสามเพลงนี้ ติด 1 ใน 10 ของ บิลบอร์ด ฮอท 100 และจะมีซิงเกิ้ลต่อมา ซึ่งมีชื่อว่า True Love ซึ่งมีลิลี่ อัลเลนมาร่วมร้องในเพลงนี้ด้วย

ประวัติ

พิงก์เกิดที่เมืองดอยล์ส รัฐเพนซิลเวเนีย มารดาชื่อจูดี เป็นพยาบาล บิดาชื่อเจมส์ มัวร์ เจ.อาร์. เป็นทหารผ่านศึกสงครามเวียดนาม[1][2] บิดาของพิงก์เป็นคาทอลิก ส่วนมารดาเป็นยิว[3] บรรพบุรุษของพิงก์ย้ายถิ่นฐานมาจากไอร์แลนด์ เยอรมนี และลิทัวเนีย[4][5] พิงก์ใฝ่ฝันจะเป็นนักร้องเพลงร็อกตั้งแต่เด็ก สมัยมัธยมพิงก์เรียนที่ Central Bucks West High School เธอมีวงดนตรีชื่อ "Middleground" ซึ่งไม่มีชื่อเสียงเลยแม้แต่น้อย บทเพลงต่างๆของพิงก์ได้รับอิทธิพลจาก เจนิส จ็อบลิน, สตีเวน ไทเลอร์, แบด รีลิเจียน, แมรี เจ. ไบล์จ, บ็อบ มาร์เลย์, บิลลี่ โจล์, อินดิโก เกิร์ล, ดอน แม็กลีน, ทูแพ็ก ชาเคอร์ และ เดอะ โนโตเรียส บี.ไอ.จี.[6]

พิงก์พัฒนาเสียงของตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก[7] ถึงแม้ว่าเธอจะเกิดมาแข็งแรง แต่ในวัยเด็กเธอก็เป็นโรคหืด[8] เมื่อตอนเธอเป็นวัยรุ่น เธอแต่งเพลงเพื่อใช้ระบายความรู้สึก แม่ของเธอแสดงความคิดเห็นว่า "เพลงที่เธอแต่งในสมัยเด็กมักจะหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง บางเพลงจะดูชั่วร้าย ลึกลับ ซึ่งมันน่ากลุ้มใจมาก"[8] เมื่ออายุ 14 ปี พิงก์ได้เริ่มร่วมงานแสดงกับสโมสรต่างๆของฟิลลาเดเฟีย และเมื่ออายุ 16 ปี เธอได้เป็นสมาชิกวง Choice ซึ่งเป็นเกิร์ลกรุ๊ปแบบอาร์แอนด์บีและได้จดทะเบียนกับค่าย LaFace ซึ่งมีเพลง "Key to My Heart" เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ในปีค.ศ. 1996 เรื่อง "Kazaam" แต่สมาชิกวง Choice ก็แยกวงทั้งๆ ที่อัลบั้มแรกยังไม่วางจำหน่าย พิงก์ยังอยู่ในค่ายเดิมและใช้ชื่อในวงการว่า P!nk โดยเธอเริ่มจากการเป็นนักร้องร้องสมทบให้กับนักร้องต่างๆ เช่น ไดอานา รอส, 98 ดีกรีส์, เคนนี แลตติมอร์ และ เทวิน แคมป์เบลล์ โดยการชักนำของ Daryl Simmons

ชีวิตส่วนตัว

การแต่งงานและการหย่าร้าง

พิงก์พบกับแครี ฮาร์ต ที่ 2001 เอกซ์ เกม ในฟิลลาเดลเฟีย พิงก์ขอแครีแต่งงานในระหว่างการแข่งขันในเมืองแมมมอธเลกส์ แคลิฟอร์เนีย พิงก์ชูป้ายที่เขียนว่า "คุณจะแต่งงานกันฉันไหม?" อีกด้านเขียนว่า "ฉันเอาจริงนะ!" ซึ่งขณะนั้นแครีกำลังทำการแข่งขัน เขาอ่านป้ายและเกือบได้รับอุบัติเหตุ [9] พิงก์กับแครีแต่งงานกันเมื่อตอนตะวันตกดิน ในวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 2006 ที่ประเทศคอสตาริกา[10]

แต่แล้วเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008 Michele Schweitzer นักประชาสัมพันธ์ของพิงก์ออกมาบอกกับพีเพิลแมกกาซีนว่าทั้งคู่ได้แยกทางกันแล้ว[11] เขากล่าวว่า "พิงก์กับแครีตัดสินใจให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นแค่เพื่อนที่แสนดีที่มีความรักให้กันและกัน และเคารพในเรื่องส่วนตัวของอีกฝ่าย"[12]

ปัจจุบันพิงก์อาศัยอยู่ในลอสแอนเจลิส แครี ฮาร์ตได้ร่วมแสดงในมิวสิกวิดีโอ "So What" ของเธอด้วย ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับการแยกทางกับแครีและชีวิตระหว่างการหย่าร้างของเธอ

ในปี 2010 กุมภาพันธ์ พิงก์ได้ออกมายอมรับว่า เธอและHart กลับมาคบกันอีกครั้ง และในเดือนพฤศจิกายนพวกเขาได้มีลูกคนแรก ในวันที่ 2 มิถุนายน 2011 พิงก์ได้ให้กำเนิด Willow Sage Hart ลูกสาวของเธอ ต่อมาปี 2013 Carey Hart ได้ปรากฏตัวในมิวสิควิดีโอของพิงก์ในเพลง "Just Give Me a Reason"

การรณรงค์ให้กับ PETA

พิงก์เป็นผู้รณรงค์ให้กับ PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) ซึ่งเป็นกลุ่มต่อต้านการทารุณสัตว์ พิงก์ต่อต้านเคเอฟซี และเคยเขียนจดหมายถึงเจ้าชายวิลเลียมเพื่อวิจารณ์การล่าสุนัขจิ้งจอกของพระองค์ และเขียนถึงสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2เพื่อประท้วงการใช้ขนสัตว์ในเครื่องแบบของกรมทหาร นอกจากนี้พิงก์ยังถูกกล่าวถึงในแท็บลอยด์ News of the World ว่าเธอขยะแขยงเพื่อนร่วมวงการอย่างบียอนเซ่ที่สวมเสื้อผ้าขนสัตว์ พิงก์ยังประณามการตัดขนแกะของอุตสาหกรรมตัดขนแกะในออสเตรเลีย แต่ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2007 พิงก์ออกมาประกาศว่า เธอไม่ได้ต่อต้านการตัดขนแกะในออสเตรเลียแล้ว เนื่องจากครั้งนั้นเธอถูกชักจูงจาก PETA และไม่ได้หาข้อมูลเรื่องนั้นดีพอ[13] พิงก์ยังได้นำการรณรงค์ไปที่คอนเสิร์ตในคาร์ดิฟฟ์ แคว้นเวลส์ เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 2007 โดยคอนเสิร์ตในครั้งนั้นมีชื่อว่า PAW (Party for Animals Worldwide)

งานการกุศล

พิงก์มีส่วนร่วมในงานการกุศลหลายงาน เช่น Phoenix vert, งานรณรงค์เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน, ONE Campaign, Prince's Trust, Run for the Cure Foundation, Save the Children, Take Back the Night, UNICEF และ World Society for the Protection of Animals[14] เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2008 พิงก์ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการให้เป็นผู้สนับสนุนของสมาคมสงเคราะห์สัตว์ (RSPCA) ในออสเตรเลีย

ภาพลักษณ์

เมื่อปีค.ศ. 2002 พิงก์ได้รับการโหวตให้อยู่อันดับที่ 36 ใน "ผู้หญิง 102 คนที่เซ็กซี่ที่สุดในโลก" ของนิตยสาร Stuff[15] และในปีค.ศ. 2013 พิงก์ได้ถูกเลือกเลือกให้เป็น Woman Of The Year ประจำปี 2013 ของบิลบอร์ด

ผลงาน

สตูดิโออัลบั้ม

อ้างอิง

  1. http://www.billboard.com/bbcom/feature/article_display.jsp?vnu_content_id=1002156895
  2. http://www.newspaperarchive.com/LandingPage.aspx?type=nlp&search=alecia%20moore%20father%20mother&img=\\na0037\6771001\27112239_clean.html
  3. http://news.superiorpics.com/print/2006/03/30/PINK_S_LATEST_INTERVIEW.html
  4. P!nk's Q Magazine Transcript Q Magazine. Retrieved March, 2004.
  5. Nate Bloom P!nk Should Think Interfaith Family.
  6. Official MySpace page MSN. Retrieved March 2006.
  7. Official Homepage Jensen. Interview in the Dutch program Jensen. RTL. Retrieved March 2006
  8. 8.0 8.1 Driven: Pink VH1. Retrieved October 31, 2007.
  9. "Pink Gets Engaged To Motocross Champion Carey Hart". {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |accessmonthday= ถูกละเว้น (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |accessyear= ถูกละเว้น แนะนำ (|access-date=) (help)
  10. "Pink Gets Married in Costa Rica". {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |accessmonthday= ถูกละเว้น (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |accessyear= ถูกละเว้น แนะนำ (|access-date=) (help)
  11. Pink News on Yahoo! Music
  12. Pink blue after marriage bust-up. NEWS.com.au. Retrieved on Feb 20, 2008.
  13. Pink sheepish over boycott call Theage.com. Retrieved January 17, 2007.
  14. Look to the Stars: Pink's Charity Work
  15. PINK GOSSIP, NEWS, & TRIVIA


แหล่งข้อมูลอื่น

แม่แบบ:Link GA