ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาสนเภทตะวันตก"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
[[ไฟล์:Habemus Papam 1415.jpg|thumb|200px|''Habemus Papam'' ที่สภาคอนสแตนส์]]
[[ไฟล์:Habemus Papam 1415.jpg|thumb|200px|''Habemus Papam'' ที่สภาคอนสแตนส์]]


''' ศาสนเภทตะวันตก''' ({{lang-en|Western Schism}}) หรือ '''ความแตกแยกของอาณาจักรสันตะปาปา''' ({{lang-en|Papal Schism}}) เป็นความขัดแย้งภายใน[[คริสตจักร]][[คาทอลิก]] ตั้งแต่ปี 1378 ถึง 1417 เกิดจากบุคคลสองคนอ้างตนว่าเป็น[[พระสันตะปาปา]]พร้อมกัน ความแขัดแย้งทางเทววิทยานี้ถูกขับเคลื่อนด้วยการเมืองมากกว่าครั้งใด ๆ สุดท้ายความขัดแย้งก็จบลงด้วยการ[[สังคายนาคอนสแตนส์]] เรียกร้องให้พระสันะปาปาสองพระองค์ปกครองศานจักรร่วมกัน
''' ศาสนเภทตะวันตก''' ({{lang-en|Western Schism}}) หรือ '''ศาสนเภทพระสันตะปาปา''' ({{lang-en|Papal Schism}}) เป็น[[ศาสนเภท]]ภายใน[[คริสตจักร]][[โรมันคาทอลิก]] ตั้งแต่ปี 1378 ถึง 1417 เกิดจากบุคคลสองคนอ้างตนว่าเป็น[[พระสันตะปาปา]]พร้อมกัน ความแขัดแย้งทางเทววิทยานี้ถูกขับเคลื่อนด้วยการเมืองมากกว่าครั้งใด ๆ สุดท้ายความขัดแย้งก็จบลงด้วยการ[[สังคายนาคอนสแตนส์]] เรียกร้องให้พระสันะปาปาสองพระองค์ปกครองศาสนจักรร่วมกัน


==จุดเริ่มต้น==
== จุดเริ่มต้น ==
ความแตกแยกของคริสตจักรโรมันตะวันตก เป็นผลมาจากจากการกลับมาที่[[กรุงโรม]]ของ[[สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 11]] เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 1377<ref>J.N.D. Kelly, ''Oxford Dictionary of the Popes'', p. 227</ref> หลังจากจบเรื่อง[[อาวีญงปาปาซี]] ซึ่งได้นำเรื่องเสื่อมเสียมาสู่คริสจักรโรมันตะวันตก เรื่องนี้ทำให้ฝรั่งเศสที่มีอำนาจเหนือพระสันตะปาปา ความพยายามที่จะขยายอำนาจของระบบอุปถัมภ์และเพิ่มรายได้
ศาสนเภทในคริสตจักรโรมันตะวันตกเป็นผลจากจากการที่[[สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 11]] เสด็จกลับมาประทับกรุง[[โรม]]เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 1377<ref>J.N.D. Kelly, ''Oxford Dictionary of the Popes'', p. 227</ref> เป็นอันสิ้นสุด[[อาวีญงปาปาซี]] ที่นำความเสื่อมเสียมาสู่คริสจักรโรมันตะวันตก เพราะทำให้ฝรั่งเศสที่มีอำนาจเหนือพระสันตะปาปา ความพยายามที่จะขยายอำนาจของระบบอุปถัมภ์และเพิ่มรายได้
{{โครง-ส่วน}}
{{โครง-ส่วน}}


รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:58, 31 กรกฎาคม 2556

Habemus Papam ที่สภาคอนสแตนส์

ศาสนเภทตะวันตก (อังกฤษ: Western Schism) หรือ ศาสนเภทพระสันตะปาปา (อังกฤษ: Papal Schism) เป็นศาสนเภทภายในคริสตจักรโรมันคาทอลิก ตั้งแต่ปี 1378 ถึง 1417 เกิดจากบุคคลสองคนอ้างตนว่าเป็นพระสันตะปาปาพร้อมกัน ความแขัดแย้งทางเทววิทยานี้ถูกขับเคลื่อนด้วยการเมืองมากกว่าครั้งใด ๆ สุดท้ายความขัดแย้งก็จบลงด้วยการสังคายนาคอนสแตนส์ เรียกร้องให้พระสันะปาปาสองพระองค์ปกครองศาสนจักรร่วมกัน

จุดเริ่มต้น

ศาสนเภทในคริสตจักรโรมันตะวันตกเป็นผลจากจากการที่สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 11 เสด็จกลับมาประทับกรุงโรมเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 1377[1] เป็นอันสิ้นสุดอาวีญงปาปาซี ที่นำความเสื่อมเสียมาสู่คริสจักรโรมันตะวันตก เพราะทำให้ฝรั่งเศสที่มีอำนาจเหนือพระสันตะปาปา ความพยายามที่จะขยายอำนาจของระบบอุปถัมภ์และเพิ่มรายได้

ผลที่ตามมา

อ้างอิง

  1. ↑ J.N.D. Kelly, Oxford Dictionary of the Popes, p. 227
  • The Three Popes: An Account of the Great Schism, by Marzieh Gail.
  • The Great Schism: 1378, by John Holland Smith (New York 1970).
  • The Origins of the Great Schism: A study in fourteenth century ecclesiastical history, by Walter Ullmann (Hamden, Conn: Archon Books, 1967 (rev. of 1948 original publication)).

แหล่งข้อมูลอื่น


Stub icon

บทความศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ศาสนเภทตะวันตก&oldid=5063346"