ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ราชวงศ์อ็องฌู"
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata |
ล เก็บกวาดแม่แบบเรียงลำดับ |
||
บรรทัด 23: | บรรทัด 23: | ||
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์อ็องฌู|*]] |
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์อ็องฌู|*]] |
||
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์กาเปเตียง]] |
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์กาเปเตียง]] |
||
{{เรียงลำดับ|ราชวงศ์อ็องฌู}} |
|||
{{โครงประวัติศาสตร์}} |
{{โครงประวัติศาสตร์}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:18, 16 พฤษภาคม 2556
ราชวงศ์อ็องฌู หรือ ราชวงศ์อ็องเฌอแว็ง (แม่แบบ:IPAEng, ฝรั่งเศส: Andegavinus (จากภาษาฝรั่งเศสโบราณจากภาษาละตินยุคกลางที่มาจากคำว่า Andegavia, อ็องฌู, ฝรั่งเศส); อังกฤษ: House of Anjou) เป็นชื่อที่ใช้สำหรับผู้ที่พำนักอยู่ที่อ็องฌูที่เดิมเป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรฝรั่งเศส และรวมทั้งผู้ที่พำนักอยู่ที่อ็องเฌ (Angers) ด้วย
นอกจากนั้นแล้วก็ยังเป็นคำที่ใช้สำหรับตระกูลจากสมัยกลางหลายตระกูลที่เริ่มมาจากเคานต์ (หรือดยุคตั้งแต่ ค.ศ. 1360) ของทางตะวันตกของอ็องฌู ซึ่งใช้คำว่า “อ็องเฌอแว็ง” (angevin) เป็นคำคุณศัพท์ ราชวงศ์อ็องฌูสืบเชื้อสายมาจากขุนนางชื่อ “แองเชลแจร์”[1] (Ingelger)
ราชวงศ์อ็องฌูต่อมาขยายอำนาจการปกครองในบริเวณที่กว้างออกไปจากอ็องฌูเป็นอันมากที่รวมทั้งราชอาณาจักรอังกฤษ, ราชอาณาจักรไอร์แลนด์, ราชอาณาจักรฮังการี, ราชอาณาจักรโครเอเชีย, ราชอาณาจักรโปแลนด์, ราชอาณาจักรเนเปิลส์และซิซิลี, ราชอาณาจักรอัลเบเนีย และ ราชอาณาจักรเยรูซาเลม
- ราชวงศ์อ็องฌูที่หนึ่ง (ค.ศ. 1128-ค.ศ. 1485) หรือที่เรียกว่าราชวงศ์แพลนทาเจเน็ทปกครองราชอาณาจักรอังกฤษตั้งแต่รัชสมัยของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 ที่เริ่มตั้งแต่ปี ค.ศ. 1154 จนกระทั่งเมื่อราชวงศ์ทิวดอร์ขึ้นมามีอำนาจหลังจากการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 3ในยุทธการบอสเวิร์ธฟิลด์ในปี ค.ศ. 1485 นอกจากอังกฤษแล้วราชวงศ์อ็องฌูที่หนึ่งก็ยังปกครองไอร์แลนด์และอ้างสิทธิในเยรูซาเลม
- ราชวงศ์อ็องฌูที่สอง (ค.ศ. 1246-ค.ศ. 1435) หรือสายอาวุโสของราชวงศ์อ็องฌูเป็นสาขาหนึ่งของราชวงศ์กาเปเตียงที่ก่อตั้งโดยชาร์ลส์ เคานท์แห่งอ็องฌูพระราชโอรสองค์สุดท้องในพระเจ้าหลุยส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส ในช่วงนี้ราชวงศ์กาเปเตียง-อ็องฌูปกครองราชอาณาจักรฮังการี, ราชอาณาจักรโครเอเชีย, ราชอาณาจักรโปแลนด์ และราชอาณาจักรเนเปิลส์และซิซิลี
- ราชวงศ์อ็องฌูที่สาม (ค.ศ. 1350-ค.ศ. 1480) หรือสายเล็กของราชวงศ์อ็องฌูที่ปกครองเนเปิลส์
อ้างอิง
- ↑ Vauchez, Encyclopedia of the Middle Ages, 65.