ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ละครวิทยุ"
บรรทัด 24: | บรรทัด 24: | ||
* เสียงใสไทยทีวี /สโมสรเสียงใส (ชาวคณะ[[ช่อง 4 บางขุนพรหม]]-วิทยุ ท.ท.ท. สี่แยกคอกวัว ) |
* เสียงใสไทยทีวี /สโมสรเสียงใส (ชาวคณะ[[ช่อง 4 บางขุนพรหม]]-วิทยุ ท.ท.ท. สี่แยกคอกวัว ) |
||
* ราตรี ([[พูลศรี เจริญพงษ์]] และคณะ) |
* ราตรี ([[พูลศรี เจริญพงษ์]] และคณะ) |
||
* วัฒนธรรมบันเทิง ([[กรมโฆษณาการ]] สมัยรัฐบาล [[จอมพล ป.พิบูลสงคราม]]) |
|||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:30, 30 เมษายน 2556
ละครวิทยุ เป็นการนำการแสดงที่มีอยู่มาออกอากาศทางวิทยุกระจายเสียง ดังนั้นลักษณะของบทละครวิทยุจึงแตกต่างจากบทละครทั่วไป ผู้ประพันธ์จะต้องหาวิธีสร้างจินตนาการให้แก่ผู้ฟัง ให้สามารถเข้าใจและนึกถึงภาพความเป็นไปของเรื่องได้ นับตั้งแต่บุคลิกลักษณะ กิริยาท่าทาง อุปนิสัยใจคอของ ตัวละคร อารมณ์และความรู้สึกต่างๆ จะต้องแสดงออกทางคำพูดของตัวละคร ใส่ความรู้สึกทางคำพูด การเจรจาบทต้องใส่อารมณ์เป็นพิเศษ เพราะผู้ฟังมองไม่เห็น ภาพตัวละคร บทละครวิทยุต้องมี บทบรรยาย แทรกเพื่อช่วยให้การดำเนินเรื่องกระชับ เป็นการเล่าประวัติ เหตุการณ์ต่างๆ เสริมจาก บทละคร ผู้ประพันธ์อาจใช้วิธีบรรยายโดยสอดแทรกไว้ในบทสนทนาของตัวละคร ผู้ควบคุมการแสดง จะต้องมีความสามารถเข้าใจ ตอนไหนจะให้ตัวละครใช้เสียงอย่างไร เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศของเรื่อง ตัวละครสำหรับบทละครวิทยุต้องมีตัวสำคัญประมาณ 3-4 ตัวและต้องเลือกผู้แสดงที่มี เสียงแตกต่างกันมากๆ มิฉะนั้นผู้ฟังจะแยกเสียงไม่ออกว่าเป็นบทของตัวละครตัวไหน [1]
ขั้นตอนในการดำเนินเรื่อง
ขั้นตอนการดำเนินเรื่อง แต่ละคณะมีวิธีการนำเสนอที่เป็นสูตรคล้ายๆกัน คือ เริ่มต้น ผู้บรรยายทักทายผู้ฟัง บอกชื่อคณะละคร วัน เวลาที่ออกอากาศ ชื่อเรื่อง ชื่อเจ้าของบทประพันธ์ ชื่อผู้เขียนบทละครวิทยุ เล่าถึงความเดิมตอนที่แล้ว ผู้ฟังบางคนอาจไม่ได้ฟัง เพื่อย้ำเตือนความทรงจำของผู้ฟังอีกครั้ง
รายชื่อคณะละครวิทยุ ในประเทศไทย
- แก้วฟ้า
- นีลิกานนท์
- อัชชาวดี
- เสนีย์ บุษปะเกศ
- 213 การละคร
- เกศทิพย์
- กันตนา ถนัดแนวเรื่องผีและสยองขวัญ
- ผาสุขวัฒนารมณ์
- มิตรมงคล
- นุชและสหาย
- รังสิมันต์
- เสียงใสไทยทีวี /สโมสรเสียงใส (ชาวคณะช่อง 4 บางขุนพรหม-วิทยุ ท.ท.ท. สี่แยกคอกวัว )
- ราตรี (พูลศรี เจริญพงษ์ และคณะ)
- วัฒนธรรมบันเทิง (กรมโฆษณาการ สมัยรัฐบาล จอมพล ป.พิบูลสงคราม)
อ้างอิง
- ↑ ละครวิทยุ คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช สัมฤทธิบัตร หน้า 4-9-55