ประเทศปาปัวนิวกินี

รัฐเอกราชปาปัวนิวกินี Independent State of Papua New Guinea (อังกฤษ) Independen Stet bilong Papua Niugini (ตอกปีซิน)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: Unity in diversity ("เอกภาพในความหลากหลาย")
เพลงชาติ: O Arise, All You Sons
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	พอร์ตมอร์สบี
ภาษาราชการ	ภาษาอังกฤษ ภาษาทอกพิซิน และภาษาฮีรีโมตู
การปกครอง	ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
• ประมุข	สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร
• ผู้สำเร็จราชการ	เซอร์ไมเคิล โอจีโอ
• นายกรัฐมนตรี	ปีเตอร์ โอนีล
เอกราช  จาก ออสเตรเลีย
• เอกราช	1 ธันวาคม พ.ศ. 2516
• ปกครองตนเอง	16 กันยายน พ.ศ. 2518
พื้นที่
• รวม	462,840 ตารางกิโลเมตร (178,700 ตารางไมล์) (53)
• แหล่งน้ำ (%)	2
ประชากร
• ก.ค. 2548 ประมาณ	5,887,000 (104)
• ความหนาแน่น	11 ต่อตารางกิโลเมตร (28.5 ต่อตารางไมล์) (198)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2548 (ประมาณ)
• รวม	13.32 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (126)
• ต่อหัว	2,400 ดอลลาร์สหรัฐ (131)
เอชดีไอ (2550)	0.541 ต่ำ · 148
สกุลเงิน	กีนา (PGK)
เขตเวลา	UTC+10 (AEST)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC+10 (not observed)
ขับรถด้าน	ซ้ายมือ
รหัสโทรศัพท์	675
โดเมนบนสุด	.pg

ปาปัวนิวกินี (อังกฤษ: Papua New Guinea; ตอกปีซิน: Papua Niugini) มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า รัฐเอกราชปาปัวนิวกินี (อังกฤษ: Independent State of Papua New Guinea; ตอกปีซิน: Independen Stet bilong Papua Niugini) เป็นประเทศในแถบโอเชียเนีย เป็นพื้นที่ทางตะวันออกของเกาะนิวกินี (พื้นที่ทางตะวันตกเป็นของจังหวัดปาปัวของประเทศอินโดนีเซีย) ตั้งอยู่ในบริเวณตะวันตกเฉียงใต้ของมหาสมุทรแปซิฟิก อยู่ทางเหนือของประเทศออสเตรเลีย และอยู่ทางตะวันตกของหมู่เกาะโซโลมอน

ปัจจุบันปาปัวนิวกินีเป็นประเทศสังเกตการณ์ในสมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (อาเซียน)

ประวัติศาสตร์

มีชาวพื้นเมืองชื่อว่า ชาวปาปัว ประเทศปาปัวนิวกินีเป็นประเทศที่เปลี่ยนเจ้าของอยู่บ่อย ๆ เช่น ประเทศอังกฤษ ประเทศเยอรมนี ประเทศออสเตรเลีย

การเมือง

ปกครองแบบสภาเดียว

ภูมิศาสตร์

มีลักษณะเป็นภูเขาและชายฝั่งทะเลเป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 2 ของโลก (รองจากเกาะออสเตรเลีย) ตั้งอยู่ทิศเหนือของประเทศออสเตรเลีย ทิศตะวันตกติดกับอินโดนีเซีย

เศรษฐกิจ

ปาปัวนิวกินีเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติ เช่น ป่าไม้ ทรัพยากรทางทะเล ทองคำ ทองแดง น้ำมันดิบ แก๊สธรรมชาติ รายได้หลักของประเทศขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรมการประมง เหมืองทองแดง เหมืองทองคำ และการท่องเที่ยว ส่วนด้านเกษตรกรรม ส่วนใหญ่เป็นการเพาะปลูกกาแฟ โกโก้ และมะพร้าว ประเทศคู่ค้าที่สำคัญ ได้แก่ ประเทศออสเตรเลีย ประเทศสิงคโปร์ ประเทศญี่ปุ่น ประเทศนิวซีแลนด์ สินค้าส่งออกที่สำคัญ ได้แก่ ทองคำ น้ำมันดิบ กาแฟ ทองแดง ซุง กาแฟ และสัตว์ทะเล ส่วนสินค้านำเข้าที่สำคัญ ได้แก่ น้ำมัน เครื่องจักรและอุปกรณ์การขนส่ง ส่วนประกอบรถยนต์ อาหาร และเชื้อเพลิง

รัฐบาลควบคุมสถานะการคลังได้อย่างมีประสิทธิภาพ อัตราเงินเฟ้อต่ำ อัตราแลกเปลี่ยนมีเสถียรภาพ เศรษฐกิจได้รับผลดีจากผลผลิตเหมืองแร่ที่เพิ่มขึ้น และราคาสินค้าส่งออกเพิ่มสูงขึ้นได้แก่ ทอง น้ำมันดิบ ทองแท่ง เป็นผลให้การส่งออกในช่วงไตรมาสของปีขยายตัวร้อยละ 14 เมื่อเทียบกับปีก่อน และคาดว่าในปีนี้ดุลบัญชีเดินสะพัดจะเกินดุลและเศรษฐกิจโดยรวมจะเติบโตในทิศทางที่ดี อย่างไรก็ตาม ในเดือน มี.ค. 2549 UN ได้เสนอปรับสถานะการพัฒนาของปาปัวนิวกินีจากประเทศกำลังพัฒนาเป็นประเทศพัฒนาน้อยที่สุด (LDCs) ซึ่ง นรม. Sir Michael ปฏิเสธข้อเสนอดังกล่าว

รัฐบาลพยายามดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศ ขยายการส่งออก (Export-led economy) แสวงหาความร่วมมือกับประเทศในเอเชีย (look north) และมีบทบาทนำในกลุ่มประเทศหมู่เกาะแปซิฟิก (Work Pacific) การลงนามความตกลงทางการค้ากับนิวซีแลนด์เมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2549 ทำให้ปาปัวนิวกินีส่งออกสินค้าเกษตร เช่น มะพร้าว เผือก ขิง ไปยังตลาดนิวซีแลนด์ นอกจากนี้ ปาปัวนิวกินียังได้รับโควตาการส่งออกปลาทูน่าไปยังตลาด EU เพิ่มขึ้น ในการประชุมรัฐมนตรีการค้าของเอเปกครั้งที่ 12 ปาปัวนิวกินีตอบรับที่จะยกเลิกการอุดหนุนสินค้าส่งออกทั้งหมดภายในปี พ.ศ. 2556

ประชากร

ปาปัวนิวกินี ประกอบด้วยชนหลายเผ่าพันธุ์ เช่น ชาวเมลานีเชียน ปาปัว เนกริด ไมโครนีเซียน และโปลินีเซียน

มีภาษาทางการเป็นภาษาอังกฤษ เนื่องจากเคยเป็นเมืองขึ้นของสหราชอาณาจักร แต่มีคนพูดได้น้อย ส่วนมากจะพูดภาษาทอกพิซินซึ่งเป็นภาษาครีโอล แต่อย่างไรก็ตาม ประชากรประเทศนี้มีประมาณ 5 ล้านคน และมีภาษามากกว่า 800 ชนิด

ศาสนา คริสต์นิกายโรมันคาทอลิกเป็นหลัก แต่ก็มีลัทธิศาสนาตามความเชื่ออื่น ๆ อีกมากมาย

วัฒนธรรม

ประเทศปาปัวนิวกินีประกอบไปด้วยชนเผ่าเป็นจำนวนมาก มีภาษากว่า 800 ภาษาทำให้มีสังคมแบบชนเผ่าอย่างมากในประเทศ ทำให้มีประเพณีที่แตกต่างกันถึง 200 ประเพณี

อ้างอิง

• Swadling, Pamela (1996). Plumes from Paradise. Papua New Guinea National Museum. ISBN 9980-85-103-1.

แหล่งข้อมูลอื่น

รัฐบาล

• Prime Minister of Papua New Guinea
• Chief of State and Cabinet Members

ข้อมูลทั่วไป

• Papua New Guinea at UCB Libraries GovPubs
• ประเทศปาปัวนิวกินี ที่เว็บไซต์ Curlie

วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ Papua New Guinea

• Papua New Guinea Business Directory
• PNG Links & Search
• Languages of PNG
• PNG Government Website Links
• GoPNG Who's Who
• PNG News Media Links
• Blogs, Forums Etc Linkages
• Provincial Factsheet
• PNG Online Business Directory