ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เทือกเขาตะนาวศรี"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata |
||
บรรทัด 34: | บรรทัด 34: | ||
[[หมวดหมู่:ภูเขาในประเทศไทย]] |
[[หมวดหมู่:ภูเขาในประเทศไทย]] |
||
[[หมวดหมู่:เทือกเขาในประเทศไทย|ตะนาวศรี]] |
[[หมวดหมู่:เทือกเขาในประเทศไทย|ตะนาวศรี]] |
||
[[ca:Muntanyes de Tenasserim]] |
|||
[[de:Tenasserim-Gebirge]] |
|||
[[en:Tenasserim Hills]] |
|||
[[es:Montes Tenasserim]] |
|||
[[pt:Montes Tenasserim]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:06, 10 มีนาคม 2556
เทือกเขาตะนาวศรี (พม่า: တနင်္သာရီ တောင်တန်း; อังกฤษ: Tenasserim Hills, Range) เป็นชื่อทางภูมิศาสตร์ของเทือกเขาซึ่งเป็นพรมแดนธรรมชาติระหว่างประเทศพม่ากับประเทศไทย และลากยาวผ่านคอคอดกระลงไปจนถึงคาบสมุทรมาเลย์ ยอดเขาที่สูงที่สุดในเทือกเขาตะนาวศรี ชาวพม่าเรียกว่า "บีล็อกตอง" (Bilauktaung)
ศัพทมูลวิทยา
แนวเทือกเขานี้ได้ชื่อตามเขตตะนาวศรีในพม่า ชื่อนี้อาจเพี้ยนมาจากภาษามาเลย์รัฐเคดาห์ "Tanah Sari" หรือ "Tanah Seri" ซึ่งสามารถแปลได้ว่า "ดินแดนเอกลักษณ์" หรือ "ดินแดนเรืองรอง"
ภูมิศาสตร์
ทางใต้ของเส้นขนานที่ 16 เทือกเขาฉานได้แยกออกเป็นแนวเทือกเขาสูงชั้นขนาบข้างแคบ ๆ ซึ่งทอดลงไปทางใต้ตามคอคอดกระ แนวเทือกเขาที่อยู่ทางตะวันตกสุดนั้นถูกตัดจากชายฝั่งตะนาวศรีโดยรอยเลื่อนเจดีย์สามองค์ ส่วนทางตะวันออกของเทือกเขาตะนาวศรีนั้นเป็นหุบเขาสาละวินและคเยง
ไปทางตะวันออก ด้านประเทศไทย เทือกเขานี้มีแม่น้ำแควใหญ่และแควน้อยไหลตัดผ่าน ในบริเวณนี้ มีลักษณะเป็นแนวลาดเขาเล็ก ๆ สลับหุบเขาแคบ ๆ ซึ่งมักจะกว้างเพียงราว 2 กิโลเมตร และถัดออกไปทางตะวันออกอีกนั้นมีเพียงลาดเขาโดด ๆ อันเป็นจุดที่เทือกเขาตะนาวศรีสิ้นสุดลงในที่ราบลุ่มภาคกลางของประเทศไทย
ระดับความสูงเฉลี่ยของเทือกเขาตะนาวศรีในฝั่งพม่าจะสูงกว่าฝั่งไทย โดยมียอดเขาหลายยอดที่สูงถึง 1,000 เมตร ขณะที่ฝั่งไทย ยอดเขาสูงสุดสามารถวัดได้ราว 800 เมตร[1]
จุดสูงที่สุดในเทือกเขาตะนาวศรีนั้นอยู่ในเทือกเขาบีล็อกตอง อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี ซึ่งสูงที่สุดที่ 2,231 เมตร แนวเทือกเขาที่ลากต่อลงไปทางใต้ของเทือกเขาบีล็อกตองนั้นจะไปบรรจบกับปลายสุดด้านเหนือของคอคอดกระ งานวิจัยทางธรณีวิทยาล่าสุดกล่าวถึงส่วนใต้สุดของเทือกเขาตะนาวศรีในพื้นที่คอคอดว่า "เทือกเขาภูเก็ต", "เทือกเขานครศรีธรรมราช" และ "เทือกเขาสันกาลาคีรี" อย่างไรก็ตาม ชื่อเหล่านี้จะไม่พบปรากฏอยู่ในหลักฐานธรณีวิทยาสมัยเก่า
เทือกเขาตะนาวศรีเป็นส่วนหนึ่งของสันเขาแกรนิตยาวซึ่งมีอายุเก่ากว่าเทือกเขาหิมาลัย ที่ราบสูงมาเลย์อันเป็นจุดใต้สุดของระบบภูเขานี้และเทือกเขาติติวังซานั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเทือกเขาโกตาบาห์รุในฝั่งมาเลเซีย[2]
เทือกเขาตะนาวศรีปกคลุมไปด้วยป่าไม้เป็นบริเวณกว้าง และเป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตใกล้สูญพันธุ์หลายชนิด ซึ่งรวมไปถึงช้างเอเชียและเสือโคร่ง
อ้างอิง
- ↑ The Physical Geography of Southeast Asia, Avijit Gupta, Oxford University Press, 2005. ISBN 9780199248025
- ↑ Wolf Donner, The Five Faces of Thailand. Institute of Asian Affairs, Hamburg 1978 - ISBN 0-7022-1665-8