ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระอักโษภยพุทธะ"
ล r2.7.2) (โรบอต เพิ่ม: bg:Акшобхя |
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata |
||
บรรทัด 48: | บรรทัด 48: | ||
[[bg:Акшобхя]] |
[[bg:Акшобхя]] |
||
[[bo:མི་འཁྲུགས་པ།]] |
|||
[[cs:Akšóbhja]] |
|||
[[de:Adibuddha#Akshobhya]] |
[[de:Adibuddha#Akshobhya]] |
||
[[en:Akshobhya]] |
|||
[[es:Akshobya]] |
|||
[[et:Akšobhja]] |
|||
[[fr:Akshobhya]] |
|||
[[hi:अक्षोभ्य]] |
|||
[[hu:Aksobhja]] |
|||
[[id:Akshobhya]] |
|||
[[ja:阿しゅく如来]] |
|||
[[nl:Akshobhya]] |
|||
[[pl:Akszobhja]] |
|||
[[pt:Akshobya]] |
|||
[[ru:Акшобхья]] |
|||
[[simple:Akshobhya]] |
|||
[[sv:Akshobhya]] |
|||
[[ta:அக்சோப்ய புத்தர்]] |
|||
[[zh:阿閦佛]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:15, 9 มีนาคม 2556
พระอักโษภยะพุทธะ | |
---|---|
พระอักโษภยพุทธะ ศิลปะธิเบต | |
สันสกฤต | อกฺโษภย |
จีน | 阿閦如来 (āchùrúlái) |
ญี่ปุ่น | 阿閦如来 (Ashuku Nyorai) |
มองโกเลีย | ᠬᠥᠳᠡᠯᠦᠰᠢ ᠦᠭᠡᠢ Хөдөлшгүй Ködelüsi ügei |
ทิเบต | མི་བསྐྱོད་པ་ (mikyopa) |
ข้อมูล | |
นับถือใน | วัชรยาน |
พระลักษณะ | ความไม่หวั่นไหว |
สถานีย่อยพระพุทธศาสนา |
พระอักโษภยะพุทธะเป็นพระธยานิพุทธะ 1 ใน 5 องค์ พระนามหมายถึง "ไม่หวั่นไหว" ประทับทางทิศตะวันออกของพุทธมณฑล พระกายสีน้ำเงิน รัศมีสีขาว เป็นต้นตระกูลของพระโพธิสัตว์ตระกูลวัชระ เป็นสัญญลักษณ์แทนโพธิจิตในสรรพสัตว์ ถือดอกบัวที่เป็นสัญญลักษณ์แห่งความกรุณา และระฆังที่หมายถึงอิตถีภาวะแห่งเมตตาและขันติ ทรงช้างคู่สีน้ำเงิน อันเป็นสัญญลักษณ์แห่งพลังมหาศาล พระโพธิสัตว์ตระกูลวัชระที่รู้จักกันดีคือพระวัชรปาณีโพธิสัตว์และพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์
ความเชื่อ
พระองค์เป็นตัวแทนของปัญญาญาณดังกระจก คือส่องให้เห็นหมดทุกด้าน โดยไม่ปิดบังอำพราง ประจำอยู่ทิศตะวันออกในพุทธมณฑล มีลักษณะใกล้เคียงกับพระไวโรจนพุทธะ โดยอาจสลับตำแหน่งในพุทธมณฑลกันได้ ความเชื่อในคัมภีร์มรณะของทิเบต พระอักโษภยะจะปรากฏในวันที่ 2 พร้อมด้วยพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ ตัวแทนแห่งความสมบูรณ์และความงอกงามและพระเมตไตรยโพธิสัตว์[1]
รูปลักษณ์
ท่าทางประจำพระองค์คือภูมิสปรศมุทรา ซึ่งเป็นการวางพระหัตถ์ซ้ายในรูปแบบการทำสมาธิ พระหัตถ์ขวาเหยียดออก นิ้วชี้ชี้ลงสัมผัสพื้นดินเพื่อแสดงการมีชัยเหนือมาร เสียงประจำพระองค์คือเสียง "ฮัม" ซึ่งเป็นเสียงที่เกิดจากศูนย์ลมที่หัวใจ แสดงถึงการเชื่อมโยงสิ่งต่างๆ เป็นร่างแหอยู่ภายในยานเดียวกัน
สัญลักษณ์
สัญลักษณ์ปประจำพระองค์คือคฑาเพชร ซึ่งสื่อถึงความมั่นคง ไม่คลอนแคลนของธรรมะ และความไม่หวั่นไหวของผู้บรรลุธรรม
พาหนะ
พาหนะของพระองค์คือช้าง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความมั่นคง ในทิเบตถือว่าช้างเป็นสัญลักษณ์ของสติปัญญา
อ้างอิง
- ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ ษัฏเสน. พระพุทธศาสนาแบบทิเบต. ศูนย์ไทยทิเบต. 2538
- ↑ เชอเกียม ตรุงปะ รินโปเช. คัมภีร์มรณศาสตร์แห่งทิเบต แปลโดย อนุสรณ์ ติปยานนท์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กทม. มูลนิธิโกมลคีมทอง. 2536