ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การตกในบาป"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
MerlIwBot (คุย | ส่วนร่วม)
โรบอต เพิ่ม: tl:Pagbagsak ng Tao ลบ: es:Pecado original (strongly connected to th:บาปกำเนิด)
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม)
ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata
บรรทัด 30: บรรทัด 30:
[[หมวดหมู่:ปรัชญาศาสนาคริสต์]]
[[หมวดหมู่:ปรัชญาศาสนาคริสต์]]
[[หมวดหมู่:พันธสัญญาเดิม]]
[[หมวดหมู่:พันธสัญญาเดิม]]

[[ca:Caiguda de l'home]]
[[da:Syndefaldet]]
[[de:Sündenfall]]
[[en:Fall of man]]
[[et:Pattulangemine]]
[[fa:هبوط]]
[[fi:Syntiinlankeemus]]
[[fr:Chute (Bible)]]
[[he:נפילת האדם]]
[[id:Kejadian 3]]
[[it:Caduta dell'uomo]]
[[nl:Zondeval]]
[[no:Syndefallet]]
[[pt:Queda do homem]]
[[ru:Грехопадение]]
[[sh:Pad čovjeka]]
[[simple:Fall of Man]]
[[sv:Syndafallet]]
[[tl:Pagbagsak ng Tao]]
[[uk:Гріхопадіння]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 10:11, 8 มีนาคม 2556

อาดัมและอีฟถูกขับจากสวนอีเด็นโดยพระเจ้าหลังจากกระทำบาปกำเนิด โดย โดเม็นนิชิโน

การตกในบาป[1] (อังกฤษ: Fall of Man หรือ the Fall) หมายถึงการเปลื่ยนแปลงเป็นครั้งแรกของมนุษย์จากสภาวะของความบริสุทธิ์ที่เชื่อฟังพระเจ้าไปเป็นสภาวะของความรู้สึกผิดเพราะความไม่เชื่อฟังในพระเจ้า ในบาปกำเนิด ในศาสนาคริสต์, มนุษย์คนแรกอาดัมและอีฟเมื่อแรกเริ่มอาศัยอยู่กับพระเจ้าภายในสวรรค์ แต่มาถูกล่อลวงโดยงูให้กินผลไม้จาก “ต้นไม้แห่งความรู้ดีรู้ชั่ว” (Tree of Knowledge of Good and Evil) ซึ่งพระเจ้าทรงสั่งห้ามไว้ว่าไม่ให้แตะต้อง หลังจากที่กินเข้าไปแล้วก็เกิดความละอายในความเปลือยเปล่าของร่างกาย และในที่สุดก็ถูกการตกในบาปโดยพระเจ้า การถูกการตกในบาปมิได้กล่าวถึงโดยตรงในคัมภีร์ไบเบิล แต่กล่างถึงทั้งเรื่องของความไม่เชื่อฟังและการถูกขับ

ในศาสนาอื่นเช่นศาสนายูดาย, ศาสนาอิสลาม หรือ ไญยนิยม (Gnosticism) ตีความหมายของการถูกการตกในบาปต่างกันไป

ในเทววิทยาคริสเตียน, “การถูกขับจากสวรรค์” มีความหมายที่กว้างหมายถึงมวลมนุษย์ผู้มาจากบาปของอาดัมและอีฟที่เรียกว่า “บาปกำเนิด” (original sin) เช่นในคำสอนของนักบุญพอลแห่งทาซัสที่บันทึกไว้ใน โรม 5:12 -19 และ โครินธ์ 1 โครินธ์ 15:21 -22 ผู้นับถือศาสนาคริสต์บางคนเชื่อว่า “การถูกขับจากสวรรค์” เป็นการทำความเสียหายให้แก่ธรรมชาติของโลกทั้งหมดโดยเฉพาะธรรมชาติของมนุษย์ ทำให้มนุษย์เกิดมาพร้อมกับบาปกำเนิด ซึ่งเป็นสภาวะที่ไม่ทำให้สามารถมีชีวิตชั่วนิรันดรโดยไม่ต้องให้พระเจ้าเข้ามาช่วย ผู้นับถือนิกายโปรเตสแตนต์เชื่อว่าความตายของพระเยซูเป็น “ค่าไถ่” ซึ่งทำให้มนุษย์ปราศจาก “บาปกำเนิด” ที่เกิดจาก “การถูกขับจากสวรรค์” ตลอดไป นิกายอื่นๆ เชื่อว่า “การถูกขับจากสวรรค์” ทำให้มนุษย์มีอิสระจากบาปโดยมิต้องหาทางแก้บาปอีก

คำว่า “ปราศจากบาป” (prelapsarian) หมายถึง สภาวะที่เป็นอิสระจากความมีบาปก่อน “การถูกขับจากสวรรค์” หรือบางครั้งก็เป็นคำที่ใช้ในการรำลึกถึงเวลาในอดีตที่แตกต่างไปจากปัจจุบัน หรือสถานะการณ์ที่เรียกว่า “คำนึงถึงความหลัง” (nostalgia)

อ้างอิง

อาดัม, อีฟ และงู (ซึ่งอาจจะเป็น ลิลิธ) ในสวนอีเด็น” ตรงทางเข้ามหาวิหารโนเทรอดามแห่งปารีส
  1. ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, พิมพ์ครั้งที่ 3, ราชบัณฑิตยสถาน, 2552, หน้า 209

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ การตกในบาป