ประเทศเอธิโอเปีย

สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปีย แม่แบบ:Am icon
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: ไม่มี
เพลงชาติ: March Forward, Dear Mother Ethiopia: เดินก้าวไปข้างหน้า เอธิโอเปียที่รัก
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด	แอดดิสอาบาบา
ภาษาราชการ	ภาษาอัมฮารา
การปกครอง	สาธารณรัฐ
• ประธานาธิบดี	กีร์มา โวลเด-กีออร์กิส
• นายกรัฐมนตรี	Haile Mariam Desalegne (รักษาการ)
การก่อตั้ง
• อาณาจักรดั้งเดิม	980 ปีก่อนคริสต์ศักราช
• รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน	พ.ศ. 2534 (ค.ศ. 1991)
พื้นที่
• รวม	1,127,127 ตารางกิโลเมตร (435,186 ตารางไมล์) (อันดับที่ 16)
• แหล่งน้ำ (%)	0.7
ประชากร
• 2554 ประมาณ	82,101,998 คน (อันดับที่ 14)
• สำมะโนประชากร 2550	73,918,505 คน
• ความหนาแน่น	74 ต่อตารางกิโลเมตร (191.7 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 123)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2553 (ประมาณ)
• รวม	86.123 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	1,015 ดอลลาร์สหรัฐ
จีดีพี (ราคาตลาด)	2553 (ประมาณ)
• รวม	29.717 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	350 ดอลลาร์สหรัฐ
จีนี (2542–2543)	30 ปานกลาง
เอชดีไอ (2553)	0.328  · อันดับที่ 157
สกุลเงิน	เบอร์ (ETB)
เขตเวลา	UTC+3 (EAT)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	UTC+3 (ไม่ใช้)
ขับรถด้าน	ขวามือ
รหัสโทรศัพท์	251
โดเมนบนสุด	.et

เอธิโอเปีย (อังกฤษ: Ethiopia; อัมฮารา: ኢትዮጵያ) หรือชื่อทางการคือ สหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเอธิโอเปีย (Federal Democratic Republic of Ethiopia; อัมฮารา: የኢትዮጵያ ፌዴራላዊ ዲሞክራሲያዊ ሪፐብሊክ) เป็นประเทศที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลที่ตั้งอยู่ในส่วนแหลมของทวีปแอฟริกา (Horn of Africa) เป็นหนึ่งในชาติที่มีประวัติศาสตร์อันต่อเนื่องยาวนานที่สุดบนทวีปนี้ ในฐานะชาติอิสระ เอธิโอเปียเป็นประเทศเดียวในแอฟริกาที่ยังคงเอกราชระหว่างยุคล่าอาณานิคมในแอฟริกา (Scramble for Africa) และยังคงเอกราชไว้จนถึง พ.ศ. 2479 ซึ่งกองทัพอิตาลีเข้ายึดครองประเทศนี้ กองทัพอังกฤษและเอธิโอเปียปราบกองทัพอิตาลีในพ.ศ. 2484 แต่เอธิโอเปียไม่ได้รับเอกราชใหม่จนถึงการลงนามในสนธิสัญญาระหว่างอังกฤษกับเอธิโอเปีย (Anglo-Ethiopian Agreement) เมื่อธันวาคม พ.ศ. 2487

ประวัติศาสตร์

เอธิโอเปียเป็นดินแดนที่ได้รับอารยธรรมจากอียิปต์และกรีกตั้งแต่สมัยโบราณ อิตาลีโจมตีเอธิโอเปียเมื่อ พ.ศ. 2479 และเข้าครอบครองได้สำเร็จใน พ.ศ. 2484 จักรพรรดิองค์สุดท้ายของเอธิโอเปีย เฮลี เซลาสซีที่ 1 เป็นผู้จัดตั้งระบบรัฐสภาเมื่อ พ.ศ. 2474

ตั้งแต่ พ.ศ. 2515 เกิดความแห้งแล้งอย่างต่อเนื่องจนเกิดความวุ่นวายภายในประเทศ จักรพรรดิเซลาสซีสละราชบัลลังก์เมื่อ พ.ศ. 2517 เปลี่ยนการปกครองเป็นระบอบสาธารณรัฐเมื่อ พ.ศ. 2518 นอกจากนั้นยังเกิดสงครามภายในระหว่างกลุ่มการเมืองและเผ่าต่าง ๆ ที่ได้รับการสนับสนุนจากซูดานและโซมาเลีย พ.ศ. 2521 เอธิโอเปียได้รับความช่วยเหลือจากสหภาพโซเวียตจนรบชนะทหารโซมาเลีย และมีการลงนามในสนธิสัญญาสันติภาพระหว่างกันเมื่อ พ.ศ. 2531

การแบ่งเขตการปกครอง

ประเทศเอธิโอเปียแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 9 เขตบริหาร (administrative countries-kililoch) แบ่งย่อยออกมาเป็น 68 เขต และ 2 นครอิสระ (chartered cities-astedader akababiwoch) ได้แก่

• แอดดิสอาบาบา
• เขตอะฟาร์
• เขตอัมฮารา
• เขตเบนิสฮันกุล-ฮามุซ
• ไดร์ดาวา
• เขตกัมเบลา
• เขตฮารารี
• เขตโอโรเมีย
• เขตโซมาลี
• เขตเซาเทิร์นเนชันเนทิแนลลิทีแอนด์พีเพิลส์
• เขตทิเกรย์

สภาพทางภูมิศาสตร์

มีสภาพเป็นหุบเขาสูงชันและที่ราบสูง

เศรษฐกิจ

เอธิโอเปียเป็นประเทศด้อยพัฒนาและยากจนที่สุดอีกประเทศหนึ่งในทวีปแอฟริกาประชาชนส่วนใหญ่ยากจนมีรายได้ประชาชาติต่อหัวเพียง 210 ดอลลาร์สหรัฐเท่านั้นอัตตราเงินเฟ้อสูงถึงร้อยละ 17.2อีกทั้งยังมีปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองอย่างต่อเนื่อง รวมถึงสงครามกับกลุ่มหัวรุนแรงในโซมาเลียและปัญหาชายแดนกับเอริเทียที่ไม่มีแนวโน้มยุติลงได้ รายได้สําคัญสําคัญของประเทศมาจากเกษตรกรรม ที่มีสัดส่วนร้อยละ 60 ของมูลค่าการส่งออกทั้งหมดพืชเศรษฐกิจสําคัญได้แก่ กาแฟ แต่ถึงอย่างนั้นก็ประสบปัญหาอย่างมากทั้งที่ดินขาดความอุดมสมบูรณ์ พื้นที่เพาะปลูกที่มีจํานวนน้อย ระบบชลประทานที่ขาดประสิทธิภาพทําให้ต้องพึ่งนํ้าตามธรรมชาติเป็นหลักและความรู้ด้านเทคโนโลยีทางการเกษตร ส่วนใหญ่จึงเป็นการเพาะปลูกแบบดั้งเดิมที่ล้าสมัย หลังจากเปลี่ยนการปกครองมาเป็นระบอบประชาธิปไตยรัฐบาลใหม่มีความพยายามในการปฏิรูปเศรษฐกิจโดยดําเนินนโยบายเศรษฐกิจแบบทุนนิยมเน้นด้านการบริการที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเนื่องจากมีปัจจัยเอื้ออํานวยทั้งโบราณสถานและสัตว์ป่านานาชนิดรวมถึงการก่อสร้างและการคมนามคมทําให้มีภาคบริการที่มีสัดส่วนร้อยละ 41.2ของรายได้ประชาชาติ แต่เนื่องจากไม่มีการบริหารจัดการที่ดีทําให้การท่องเที่ยวยังไม่ดีเท่าที่ควร อีกททั้งยังล้าหลังประเทศเคนย่าที่เน้นการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติเช่นเดียวกัน ปัจจุบันรัฐบาลได้เน้นการปฏิรูปเศรษฐกิจเพื่อแก้ไขปัญหาความยากจนปฏิรูปโครงสร้างเศรษฐกิจ พัฒนาอุสาหกรรมการเกษตรและสร้างความมั่นคงทางอาหาร ที่เคยประสบปัญหาความอดอยากที่ทําให้ชาวเอธิโอเปียจํานวนมากเสียชีวิต

สินค้าส่งออกสําคัญ ได้แก่ ทองคํา และ ผลิตภัณฑ์เครื่องหนัง ตลาดส่งออกสําคัญได้แก่ อิตาลี เยอรมนี สหรัฐอเมริกา ซาอุดิอารเบีย ญี่ปุ่นจีนเนเธอร์แลนด์ และ จิบูตี

สินค้านําเข้าสําคัญได้แก่อาหาร สัตว์ที่มีชีวิตนํ้ามันผลิตภัณฑ์ปิโตรเลี่ยมเคมีภัณฑ์ พาหนะ ธัญพืชและสิ่งทอ ตลาดนําเข้าที่สําคัญได้แก่ ซาอุดิอารเบีย อิจาลี และจีน

ผลผลิตสําคัญ ได้แก่ กาแฟ ข้าวโพด ข้าวบาร์เลย์ ข้างฟ่าง อ้อย หนังสัตว์ ทองคํา โพแทชและแพลทินั่ม

ประชากร

กลุ่มชาติพันธุ์

• โอโรโม ร้อยละ 34.49
• อัมฮารา ร้อยละ 26.89
• โซมาลี ร้อยละ 6.20
• ตีเกรย์ ร้อยละ 6.07
• ซีดามา ร้อยละ 4.01
• กูราจ ร้อยละ 2.53
• โวเลย์ตา ร้อยละ 2.31
• ฮาดียา ร้อยละ 1.74
• อาฟาร์ ร้อยละ 1.73
• กาโม ร้อยละ 1.50
• เคฟฟีโช ร้อยละ 1.18

และชาติพันธุ์อื่น ๆ อีกร้อยละ 11

ศาสนา

จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี พ.ศ. 2550 พบว่าชาวเอธิโอเปียร้อยละ 62.8 นับถือศาสนาคริสต์ (ในจำนวนนี้เป็นผู้นับถือนิกายเอธิโอเปียนคอปติกออร์ทอดอกซ์ร้อยละ 43.5 และนิกายอื่น ๆ ร้อยละ 19.3), ร้อยละ 33.9 นับถือศาสนาอิสลาม, ร้อยละ 2.6 นับถือความเชื่อดั้งเดิม และร้อยละ 0.6 นับถือศาสนาอื่น ๆ