มณฑลชิงไห่

มณฑลชิงไห่ ชื่อย่อ ชิง（青）‘ชิงไห่’ แปลว่าทะเลสีเขียวชื่อทะเลสาบน้ำเค็มที่ใหญ่ที่สุด ของจีนที่อยู่ในมณฑล มีเมืองหลวงชี่อ ซีหนิง （西宁）มีเนื้อที่ทั้ง 721,000 ก.ม.

ที่ตั้งและอาณาเขต

มณฑลชิงไห่มีพื้นที่ติดต่อดังนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ และมณฑลกานสู้ ประเทศจีน
• ทิศใต้ ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองทิเบต และมณฑลเสฉวน ประเทศจีน
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับ มณฑลกานสู้ ประเทศจีน
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับ เขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์ และเขตปกครองตนเองทิเบต ประเทศจีน

ประชากร

ประชากร 5,390,000 (อันดับที่ 30) ความหนาแน่น 7.48/ก.ม.² จีดีพี 46.57 พันล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 29)ต่อประชากร 8640 ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวฮั่น

ภูมิประเทศ

พื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ในส่วนของ ‘หลังคาโลก’ ( ที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต ) อยู่เหนือระดับน้ำทะเลราว 1,650-6,860 เมตร พื้นที่เป็น เขาสูง ทะเลสาบ ทุ่งหญ้าและทะเลทราย

ภูมิอากาศ

เป็นสภาพอากาศแบบภาค พื้นทวีป มีฤดูหนาวยาวนาน แต่ไม่หนาวมาก ฤดูร้อนสั้นและเย็นสบาย อุณหภูมิระหว่างท้องที่ต่างๆ แตกต่างกันมาก ทรัพยากร แร่ธาตุที่ค้นพบปริมาณ สะสมแล้วมี 105 ชนิด ในนั้น 50 ชนิดติดอันดับ 1 ใน 10 ของประเทศ ได้แก่ โปแตสเซียม โซเดียม แมกนีเซียม

เศรษฐกิจ

การเติบโตในภาคอุตสาหกรรม คิดเป็น 17.1 % เกษตรกรรม พื้นที่เพาะปลูกลดลง 12.9 %