ผลต่างระหว่างรุ่นของ "คฤหาสน์โวเบิร์น"
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล Robot: Automated text replacement (-\{\{Coord(.*?):(.*?)\|(.*?):(.*?)\}\} +{{Coord\1:\2_\3:\4}}) |
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล เก็บกวาด |
||
| บรรทัด 13: | บรรทัด 13: | ||
| ปีรื้อ = |
| ปีรื้อ = |
||
| ปีบูรณะ = [[ค.ศ. 1744]] |
| ปีบูรณะ = [[ค.ศ. 1744]] |
||
| ผู้บูรณะ = |
| ผู้บูรณะ = |
||
| แบบสถาปัตยกรรม = |
| แบบสถาปัตยกรรม = |
||
| โครงสร้าง = |
| โครงสร้าง = |
||
| บรรทัด 24: | บรรทัด 24: | ||
| ผู้ออกแบบผู้อื่น = |
| ผู้ออกแบบผู้อื่น = |
||
| รางวัล = |
| รางวัล = |
||
| สิ่งที่น่าสนใจ = |
| สิ่งที่น่าสนใจ = |
||
| พิกัดภูมิศาสตร์ = {{Coord|51|59|13.98|N|0|36|22.85|W|type:landmark_region:UK}} |
| พิกัดภูมิศาสตร์ = {{Coord|51|59|13.98|N|0|36|22.85|W|type:landmark_region:UK}} |
||
| เว็บไซต์ = [http://www.woburn.co.uk/abbey/ เว็บไซต์ของคฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี] |
| เว็บไซต์ = [http://www.woburn.co.uk/abbey/ เว็บไซต์ของคฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี] |
||
| ผู้บริหาร = |
| ผู้บริหาร = |
||
| หมายเหตุ = [[สิ่งก่อสร้างภายใต้การพิทักษ์|สิ่งก่อสร้างภายใต้การพิทักษ์ ระดับ 1]] |
| หมายเหตุ = [[สิ่งก่อสร้างภายใต้การพิทักษ์|สิ่งก่อสร้างภายใต้การพิทักษ์ ระดับ 1]] |
||
}} |
}} |
||
| บรรทัด 47: | บรรทัด 47: | ||
== ค.ศ. 1945 ถึง ค.ศ. 1970s == |
== ค.ศ. 1945 ถึง ค.ศ. 1970s == |
||
[[ |
[[ไฟล์:Woburn_Abbey_-_plan_of_the_pleasure_ground_from_Hortus_Gramineus_Woburnensis_(1816).jpg|thumb|220px|ผังของโวเบิร์นก่อนที่จะถูกทำลายไปบางส่วน]] |
||
[[ |
[[ไฟล์:WoburnAbbey01.JPG|right|thumb|220px|ด้านตะวันออกของคฤหาสน์โวเบิร์นแอบบีมองจากลานกลางเดิม]] |
||
หลัง[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] ก็พบรอยไม้ผุที่ทำให้ต้องรื้อคฤหาสน์ลงครึ่งหนึ่ง เมื่อ[[Hastings William Sackville Russell, 12th Duke of Bedford|เฮสติงส์ วิลเลียม แซ็ควิลล์ รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 12]] เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1953 บุตรชาย[[John Robert Russell, 13th Duke of Bedford|จอห์น โรเบิร์ต รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 13]] ผู้ประสบกับภาษีมรดกจำนวนมหาศาลสำหรับบ้านที่ถูกรื้อไปครึ่งหนึ่งและอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม แต่แทนที่จะยกคฤหาสน์ให้แก่[[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ]] หรือ [[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ|องค์การอนุรักษ์แห่งชาติ]] ดยุคแห่งเบดฟอร์ดก็หาทางนำเงินมาช่วยในทำนุบำรุงและรักษาคฤหาสน์โดยการเปิดคฤหาสน์ให้สาธารณชนเข้าชมเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1955 เมื่อกลายเป็นนิยมทางคฤหาสน์ก็เพิ่มสิ่งต่างๆ ขึ้นเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวที่รวมทั้ง[[Woburn Safari Park|อุทยานซาฟารีเบดฟอร์ด]]ที่เปิดขึ้นในปี ค.ศ. 1970 |
หลัง[[สงครามโลกครั้งที่สอง]] ก็พบรอยไม้ผุที่ทำให้ต้องรื้อคฤหาสน์ลงครึ่งหนึ่ง เมื่อ[[Hastings William Sackville Russell, 12th Duke of Bedford|เฮสติงส์ วิลเลียม แซ็ควิลล์ รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 12]] เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1953 บุตรชาย[[John Robert Russell, 13th Duke of Bedford|จอห์น โรเบิร์ต รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 13]] ผู้ประสบกับภาษีมรดกจำนวนมหาศาลสำหรับบ้านที่ถูกรื้อไปครึ่งหนึ่งและอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม แต่แทนที่จะยกคฤหาสน์ให้แก่[[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ]] หรือ [[องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ|องค์การอนุรักษ์แห่งชาติ]] ดยุคแห่งเบดฟอร์ดก็หาทางนำเงินมาช่วยในทำนุบำรุงและรักษาคฤหาสน์โดยการเปิดคฤหาสน์ให้สาธารณชนเข้าชมเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1955 เมื่อกลายเป็นนิยมทางคฤหาสน์ก็เพิ่มสิ่งต่างๆ ขึ้นเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวที่รวมทั้ง[[Woburn Safari Park|อุทยานซาฟารีเบดฟอร์ด]]ที่เปิดขึ้นในปี ค.ศ. 1970 |
||
== คริสต์ทศวรรษ 1970 ถึง ค.ศ. 2003 == |
== คริสต์ทศวรรษ 1970 ถึง ค.ศ. 2003 == |
||
| บรรทัด 65: | บรรทัด 65: | ||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
||
{{รายการอ้างอิง}} |
{{รายการอ้างอิง}} |
||
== ดูเพิ่ม == |
== ดูเพิ่ม == |
||
* [[คฤหาสน์คุณค่าแห่งอังกฤษ]] |
* [[คฤหาสน์คุณค่าแห่งอังกฤษ]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:39, 30 มกราคม 2556
| คฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี Woburn Abbey | |
|---|---|
 คฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี | |
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ประเภท | คฤหาสน์ชนบท |
| เมือง | โวเบิร์น, มณฑลเบดฟอร์ดเชอร์ |
| ประเทศ | อังกฤษ, สหราชอาณาจักร |
| พิกัด | 51°59′13.98″N 0°36′22.85″W / 51.9872167°N 0.6063472°W |
| เริ่มสร้าง | ค.ศ. 1145 - สถาปนาเป็นแอบบี |
| ปรับปรุง | ค.ศ. 1744 |
| เว็บไซต์ | |
| เว็บไซต์ของคฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี | |
| สิ่งก่อสร้างภายใต้การพิทักษ์ ระดับ 1 | |
คฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี (อังกฤษ: Woburn Abbey, (ออกเสียง Woburn)) เป็นคฤหาสน์ที่ตั้งอยู่ใกล้โวเบิร์นในมณฑลเบดฟอร์ดเชอร์ในสหราชอาณาจักร โวเบิร์นแอบบีเป็นที่ตั้งของดยุคแห่งเบดฟอร์ดและเป็นที่ตั้งของอุทยานซาฟารีเบดฟอร์ด
ก่อนคริสต์ศตวรรษที่ 20
คฤหาสน์โวเบิร์นประกอบด้วย “อุทยานโวเบิร์น” และ ตัวสิ่งก่อสร้างที่เดิมเป็นแอบบีซิสเตอร์เชียนที่ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1145 [1] ในปี ค.ศ. 1547 สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ทรงยึดแอบบีโวเบิร์น และนำไปมอบให้แก่จอห์น รัสเซลล์ เอิร์ลแห่งเบดฟอร์ดที่ 1 ซึ่งทำให้โวเบิร์นกลายเป็นที่ตั้งของตระกูลรัสเซลล์และดยุคแห่งเบดฟอร์ด แอบบีส่วนใหญ่ได้รับการสร้างใหม่ ในปี ค.ศ. 1744[1]โดยสถาปนิกเฮนรี ฟลิทครอฟท์ และ เฮนรี ฮอลแลนด์ให้แก่จอห์น รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 4 แอนนา รัสเซลล์ ดัชเชสแห่งเบดฟอร์ดภรรยาของฟรานซิส รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 7 ได้ชื่อว่าเป็นผู้ริเริ่มอาหารว่างมื้อบ่ายที่กลายมาเป็นประเพณีการดื่มชา ราว ค.ศ. 1800 เพื่อเป็นแก้หิวระหว่างคอยอาหารค่ำ ซึ่งก็ยังประเพณีที่ปฏิบัติกันอยู่บ้างในปัจจุบัน
ค.ศ. 1945 ถึง ค.ศ. 1970s
.jpg)
หลังสงครามโลกครั้งที่สอง ก็พบรอยไม้ผุที่ทำให้ต้องรื้อคฤหาสน์ลงครึ่งหนึ่ง เมื่อเฮสติงส์ วิลเลียม แซ็ควิลล์ รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 12 เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1953 บุตรชายจอห์น โรเบิร์ต รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 13 ผู้ประสบกับภาษีมรดกจำนวนมหาศาลสำหรับบ้านที่ถูกรื้อไปครึ่งหนึ่งและอยู่ในสภาพที่ทรุดโทรม แต่แทนที่จะยกคฤหาสน์ให้แก่องค์การเพื่อการอนุรักษ์สิ่งก่อสร้างที่มีความสำคัญและความสวยงามแห่งชาติ หรือ องค์การอนุรักษ์แห่งชาติ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดก็หาทางนำเงินมาช่วยในทำนุบำรุงและรักษาคฤหาสน์โดยการเปิดคฤหาสน์ให้สาธารณชนเข้าชมเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1955 เมื่อกลายเป็นนิยมทางคฤหาสน์ก็เพิ่มสิ่งต่างๆ ขึ้นเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวที่รวมทั้งอุทยานซาฟารีเบดฟอร์ดที่เปิดขึ้นในปี ค.ศ. 1970
คริสต์ทศวรรษ 1970 ถึง ค.ศ. 2003
ในปี ค.ศ. 1975 จอห์น โรเบิร์ต รัสเซลล์ย้ายไปตั้งถิ่นฐานที่มอนติคาร์โล[2] โรบินบุตรชายผู้มีบรรดาศักดิ์เป็นมาร์ควิสแห่งทาวิสต็อค (Marquess of Tavistock) และภรรยามาร์ชอนเนสแห่งทาวิสต็อคจึงดำเนินการบริหารคฤหาสน์โวเบิร์นต่อแทนบิดา
ระหว่างปี ค.ศ. 1999 ถึงปี ค.ศ. 2002 บีบีซีสร้างรายการต่อเนื่องสามชุดทั้งหมด 29 ตอนโดยการติดตามรายละเอียดชีวิตประจำวันที่เกี่ยวกับการบริหารและการแก้ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับคฤหาสน์โวเบิร์นโดยมีมาร์ควิสและมาร์ชอนเนสเองเป็นผู้แสดงและบรรยาย
ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2002 เมื่อดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 13 เสียชีวิตลง มาร์ควิสแห่งทาวิสต็อคก็ได้รับบรรดาศักดิ์ต่อจากบิดาเป็นโรบิน รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 14 แต่โรบินดำรงบรรดาศักดิ์อยู่ได้เพียงไม่ถึงปีก็มาเสียชีวิตในเดือนมิถุนายนปีต่อมา
ค.ศ. 2003 จนถึงปัจจุบัน
หลังจากการเสียชีวิตของดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 14 บุตรชายคนโตผู้ได้รับบรรดาศักดิ์ต่อจากบิดาเป็นแอนดรู เอียน เฮนรี รัสเซลล์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 15 จึงเป็นผู้ดำเนินการบริหารคฤหาสน์ต่อจากบิดา
“คฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี” ที่เป็นสิ่งก่อสร้างสิ่งก่อสร้างภายใต้การพิทักษ์ ระดับ 1 ในปัจจุบันเป็นขององค์การอนุรักษ์แห่งชาติแห่งอังกฤษ
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 "Woburn, England - LoveToKnow 1911" (HTML). Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. Encyclopædia Britannica. 2005-12-15. สืบค้นเมื่อ 2008-10-06.
- ↑ "The Duchess of Bedford" by Nicole Nobody
ดูเพิ่ม
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ คฤหาสน์โวเบิร์นแอบบี
- Official website
- แผนที่สำหรับ คฤหาสน์โวเบิร์น