ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การประชุมสันติภาพปารีส (ค.ศ. 1919–1920)"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ล r2.7.2+) (โรบอต เพิ่ม: krc:Париж мамырлыкъ конференция |
||
บรรทัด 30: | บรรทัด 30: | ||
[[ka:პარიზის მშვიდობის კონფერენცია]] |
[[ka:პარიზის მშვიდობის კონფერენცია]] |
||
[[ko:파리 강화 회의]] |
[[ko:파리 강화 회의]] |
||
[[krc:Париж мамырлыкъ конференция]] |
|||
[[la:Deliberatio de pace componenda Lutetiae facta (1919)]] |
[[la:Deliberatio de pace componenda Lutetiae facta (1919)]] |
||
[[lt:Paryžiaus taikos konferencija]] |
[[lt:Paryžiaus taikos konferencija]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:45, 26 มกราคม 2556
การประชุมสันติภาพปารีส ค.ศ. 1919 เป็นการประชุมของฝ่ายสัมพันธมิตรผู้ชนะสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เพื่อตั้งเงื่อนไขสันติภาพแก่ฝ่ายมหาอำนาจกลางผู้แพ้หลังการสงบศึกเมื่อ ค.ศ. 1918 การประชุมมีขึ้นในกรุงปารีส ใน ค.ศ. 1919 และมีนักการทูตจากประเทศและชาติกว่า 32 ประเทศเข้าร่วม พวกเขาพบปะและถกทางเลือกต่าง ๆ และพัฒนาชุดสนธิสัญญา ("สนธิสัญญาสันติภาพกรุงปารีส") สำหรับโลกหลังสงคราม สนธิสัญญาเหล่านี้เปลี่ยนแปลงแผนที่ยุโรปด้วยพรมแดนและประเทศใหม่ ๆ และกำหนดความรับผิดในอาชญากรรมสงครามตลอดจนบทลงโทษทางการเงินที่เข้มงวดต่อเยอรมนี จักรวรรดิอาณานิคมของฝ่ายมหาอำนาจกลางผู้แพ้ในแอฟริกา เอเชียตะวันตกเฉียงใต้และมหาสมุทรแปซิฟิก จะถูกแบ่งระหว่างและให้อยู่ในอาณัติของจักรวรรดิอาณานิคมฝ่ายชนะ ขึ้นอยู่กับระดับการพัฒนาในอดีตที่ต่างกัน และการสถาปนาสันนิบาตชาติ
ผู้นำของสี่ "มหาอำนาจ" เป็นศูนย์กลางแห่งกระบวนพิจารณา ได้แก่ ประธานาธิบดีวูดโรว์ วิลสันแห่งสหรัฐอเมริกา นายกรัฐมนตรีเดวิด ลอยด์ จอร์จแห่งสหราชอาณาจักร ประธานาธิบดีจอร์จ คลูมองโซแห่งฝรั่งเศส และนายกรัฐมนตรีวิตโตริโอ ออร์ลันโดแห่งอิตาลี ท้ายสุดออร์ลันโดได้ถอนตัวออกจากการประชุมและไม่มีบทบาทในร่างสุดท้ายของสนธิสัญญาแวร์ซาย เยอรมนีและคอมมิวนิสต์รัสเซียมิได้รับเชิญให้เข้าร่วม แต่อีกหลายชาติส่งตัวแทนเข้าร่วม ซึ่งแต่ละประเทศก็มีวาระแตกต่างกัน พระมหากษัตริย์ นายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีต่างประเทศพร้อมกลุ่มที่ปรึกษาติดต่อนักข่าวและนักวิ่งเต้นด้วยเหตุผลร้อยแปด ตั้งแต่เอกราชของประเทศเซาท์คอเคซัสไปจนถึงความเท่าเทียมทางเชื้อชาติ