กติกาสัญญาเหล็ก

สนธิสัญญาเหล็ก (อังกฤษ: Pact of Steel) หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า สนธิสัญญามิตรภาพและพันธมิตรระหว่างเยอรมนีและอิตาลี (อังกฤษ: Pact of Friendship and Alliance between Germany and Italy) เป็นสนธิสัญญาระหว่างอิตาลีและนาซีเยอรมนี เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1939 โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของทั้งสองฝ่าย และมีพยานของทั้งสองฝ่าย เคาท์ กาลีอัสโซ คาเอียโน (ฝ่ายอิตาลี) และโจอาคิม วอน ริบเบนทรอพ (ฝ่ายเยอรมนี)

สนธิสัญญาดังกล่าวแบ่งออกเป็น 2 ส่วน: ส่วนแรกเป็นการประกาศความไว้วางใจและช่วยเหลือซึ่งกันระหว่างอิตาลีและนาซีเยอรมนี และส่วนที่สองซึ่งถือว่าเป็นข้อตกลงลับ ซึ่งเป็นการให้ความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจและการทหาร อย่างไรก็ตาม ฝ่ายคณะรัฐบาลอิตาลี รวมไปถึง เคาท์ กาลีอัสโซ คาเอียโน ต่างก็มีปฏิกิริยาต่อต้านสนธิส๊ญญาดังกล่าว

มุสโสลินีผู้ซึ่งลงนามในสนธิสัญญาดังกล่าว สนธิสัญญาเหล็กนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็น "สนธิสัญญาเลือด" (Pact of Blood)

เนื้อหา

โดยทั่วไปแล้ว สนธิสัญญาเหล็กได้กำหนดให้เยอรมนีและอิตาลีต้องให้ความช่วยเหลือแก่กันและกัน และให้ความช่วยเหลือทางการทหารเมื่ออีกฝ่ายอยู่ในสถานะสงคราม สนธิสัญญาดังกล่าวยังได้กำหนดให้ทั้งสองประเทศไม่สามารถตกลงสันติภาพได้หากปราศจากความเห็นชอบของอีกฝ่าย โดยสนธิสัญญาดังกล่าวได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานที่ว่าจะเกิดสงครามในอีกสามปี แต่ทว่าอิตาลีเตรียมตัวไม่พร้อมสำหรับสงครามโลกครั้งที่สอง และต้องใช้เวลากว่าหนึ่งปีกว่าอิตาลีจะสามารถทำตามข้อตกลงได้

ข้อตกลงลับ

ข้อตกลงลับในสนธิสัญญาเหล็กถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ซึ่งไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ ส่วนแรกเป็นการให้ความร่วมมือทางการทหารและเศรษฐกิจ ส่วนที่สองเป็นการให้ความร่วมมือในการควบคุมสื่อเพื่อแสดงอำนาจของลัทธิฟาสซิสต์ โดยการส่งผู้เชี่ยวชาญไปติดต่อกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของอีกฝ่าย

อ้างอิง

• เนื้อหาของสนธิสัญญาเหล็ก attributed to Office of United States Chief of Counsel for Prosecution of Axis Criminality, Nazi Conspiracy and Aggression, 8 vols. and 2 suppl. vols. (Government Printing Office, Washington, 1946-1948) , V, 453, Doc. No. 2818-PS. Translation hosted by Richard H. Immerman, Department of History, Temple University.

ดูเพิ่ม

• สนธิสัญญาต่อต้านองค์การคอมมิวนิสต์สากล
• สนธิสัญญาสามฝ่าย