ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วลาดีมีร์ ปูติน"
ล r2.7.2+) (โรบอต แก้ไข: ca:Vladímir Vladímirovitx Putin |
ล บอต: ลิงก์บทความคัดสรร af:Wladimir Poetin |
||
| บรรทัด 95: | บรรทัด 95: | ||
{{Link FA|he}} |
{{Link FA|he}} |
||
{{Link GA|zh}} |
{{Link GA|zh}} |
||
{{Link FA|af}} |
|||
[[ab:Владимир Путин]] |
[[ab:Владимир Путин]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:00, 15 ตุลาคม 2555
วลาดีมีร์ วลาดีมีโรวิช ปูติน Владимир Владимирович Путин | |
|---|---|
 ภาพครึ่งตัวทางการของปูติน | |
| ประธานาธิบดีรัสเซีย | |
| เริ่มดำรงตำแหน่ง 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 | |
| นายกรัฐมนตรี | วิคตอร์ ชูกอฟ์ (รักษาการ) ดมีตรี เมดเวเดฟ |
| ก่อนหน้า | ดมีตรี เมดเวเดฟ |
| ดำรงตำแหน่ง 31 ธันวาคม พ.ศ. 2542 – 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2551 | |
| ก่อนหน้า | บอริส เยลต์ซิน |
| ถัดไป | ดมีตรี เมดเวเดฟ |
| นายกรัฐมนตรีรัสเซีย | |
| ดำรงตำแหน่ง 9 สิงหาคม พ.ศ. 2542 – 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 | |
| ประธานาธิบดี | บอริส เยลต์ซิน |
| ก่อนหน้า | เซียร์เกย์ สเตปาชิน |
| ถัดไป | มิฮาอิล คัสยานอฟ |
| ดำรงตำแหน่ง 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2551 – 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 | |
| ประธานาธิบดี | ดมีตรี เมดเวเดฟ |
| ก่อนหน้า | วิคตอร์ ซุบคอฟ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 7 ตุลาคม พ.ศ. 2495 เลนินกราด สหภาพโซเวียต |
| ศาสนา | นิกายรัสเซียนออร์ทอดอกซ์ |
| คู่สมรส | ลุดมีลา ปูตินา |
| ลายมือชื่อ |  |
วลาดีมีร์ วลาดีมีโรวิช ปูติน (รัสเซีย: Владимир Владимирович Путин; อังกฤษ: Vladimir Vladimirovich Putin, เกิด 7 ตุลาคม พ.ศ. 2495) เป็นนักการเมืองรัสเซียผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซียคนที่สี่และคนปัจจุบัน เช่นเดียวกับประธานพรรคยูไนเต็ดรัสเซียและประธานสภารัฐมนตรีสหภาพรัสเซียและเบลารุส เขารักษาการตำแหน่งประธานาธิบดีเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2542 เมื่อประธานาธิบดีบอริส เยลต์ซินลาออกจากตำแหน่งในการเคลื่อนไหวอันน่าประหลาดใจ ปูตินชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดี พ.ศ. 2543 และใน พ.ศ. 2547 เขาได้รับเลือกตั้งกลับมาเป็นสมัยที่สอง ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งถึงวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2551
เพราะถูกจำกัดสมัยการดำรงตำแหน่งตามรัฐธรรมนูญ ปูตินจึงไม่มีสิทธิลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีสมัยที่สาม หลังชัยชนะของผู้สืบทอดเขา ดมีตรี เมดเวเดฟ ในการเลือกตั้งประธานาธิบดี พ.ศ. 2551 เมดเวเดฟได้เสนอชื่อปูตินเป็นนายกรัฐมนตรีของรัสเซีย ปูตินดำรงตำแหน่งเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2551 ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2554 ปูตินและเมดเวเดฟตกลงกันว่าปูตินจะลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีสมัยที่สามไม่ติดต่อกันในการเลือกตั้งประธานาธิบดีรัสเซีย พ.ศ. 2555 ซึ่งเขาชนะรอบแรกเมื่อวันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2555[1][2]
ปูตินได้รับชื่อเสียงว่านำพาเสถียรภาพทางการเมือง[3] ระหว่างการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของเขา เศรษฐกิจรัสเซียเติบโตขึ้นเก้าปีต่อเนื่อง โดยเห็นจีดีพีเพิ่มขึ้น 72% โดยความเท่าเทียมกันของอำนาจซื้อ (หกเท่าในราคาตลาด)[4][5] ความยากจนลดลงมากกว่า 50%[6][7][8] และค่าจ้างรายเดือนเฉลี่ยเพิ่มขึ้นจาก 80 เป็น 640 ดอลลาร์สหรัฐ[4][9][10] ความสำเร็จนี้คาดว่ามาจากการจัดการเศรษฐกิจมหภาค การปฏิรูปนโยบายการคลังอย่างสำคัญและประจวบกับราคาน้ำมันที่สูง การไหลบ่าเข้ามาของทุนและการเข้าถึงเงินทุนภายนอกราคาถูกเพิ่มขึ้นอย่างเฉียบพลัน[11] ซึ่งนักวิเคราะห์อธิบายว่า น่าประทับใจ[12][13]
ระหว่างดำรงตำแหน่ง ปูตินผ่านกฎหมายปฏิรูปขั้นพื้นฐานหลายฉบับ รวมทั้งภาษีเงินได้อัตราเดียว การลดภาษีกำไร และประมวลที่ดินและกฎหมายใหม่[12][14] เขาทุ้มเทความพยายามอย่างมากในการพัฒนานโยบายพลังงานของรัสเซีย โดยยืนยันตำแหน่งของรัฐเซียเป็นอภิมหาอำนาจด้านพลังงาน[15][16] ซึ่งรวมถึงการฟื้นฟูอุตสาหกรรมนิวเคลียร์ในประเทศและการริเริ่มการก่อสร้างท่อส่งออกหลักหลายแห่ง รวมทั้งเอสโปและนอร์ดสตรีม เช่นเดียวกับเมกะโปรเจกต์อื่น ๆ ในรัสเซีย
ขณะที่การปฏิรูปและพฤติการณ์หลายอย่างระหว่างที่เขาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีถูกวิจารณ์โดยผู้สังเกตการณ์ตะวันตกและผู้ต่อต้านภายในประเทศว่าไม่เป็นประชาธิปไตย[17] การดูแลการฟื้นฟูระเบียบและเสถียรภาพของปูตินทำให้เขาได้รับความนิยมในสังคมรัสเซีย ปูตินมักสนับสนุนภาพลักษณ์ชายทรหดในสื่อ โดยแสดงความสามารถทางกายของเขาและเข้าร่วมในกิจกรรมวิสามัญหรืออันตราย เช่น กีฬาเอกซ์ตรีมและปฏิสัมพันธ์กับสัตว์ป่า[18] ปูตินเป็นนักยูโดและนักกีฬาแซมโบ เคยเป็นแชมป์เลนินกราดสมัยวัยเยาว์ ปูตินมีส่วนสำคัญในการพัฒนากีฬารัสเซีย ที่โดดเด่นคือ ช่วยให้นครโซชีชนะการประกวดเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูหนาว 2014
ประวัติ
วลาดีมีร์ ปูตินในวัยเด็ก เป็นช่วงที่หนังสายลับได้รับความนิยมจึงเป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้กับปูติน ในสมัยนั้นมีอาชีพอยู่เพียงสองประเภทที่สามารถเป็นสายลับได้คือต้องเป็นทหารหรือจบนิติศาสตร์
วลาดีมีร์ ปูตินได้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก สาขานิติศาสตร์ จบมาเขาได้ทำงานกับหน่วยสายลับได้ประจำหน่วยข่าวกรองสายลับและได้ถูกส่งไปประจำที่เยอรมนีตะวันออกในสมัยที่ยังไม่รวมประเทศ แต่ต่อมาสหภาพโซเวียตล่มสลาย เขาจึงลาออกจากเคจีบี แล้วกลับไปอยู่กับอาจารย์ที่ชื่อว่า ดร. อนาโตลี ซับซัค และช่วยหาเสียงจน ดร. อนาโตลี ซับซัคได้เป็นผู้ว่าการกรุงเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก เมื่อ ดร.อนาโตลี ซับซัค ไม่ได้รับเลือกตั้ง โดนข้อหาข้อทุจริต แล้วปูตินเป็นลูกศิษย์ที่ไม่ยอมทิ้งอาจารย์ไป ได้หาข้อมูลมาช่วยอาจารย์จนพ้นความผิด
ต่อมาเพื่อนร่วมรุ่นมาชวนปูตินไปทำงานในทำเนียบประธานาธิบดีเยลซินในกรุงมอสโก จึงได้รับแต่งตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีสมัยบอริส เยลซิน เป็นประธานาธิบดี ต่อมา บอริส เยลซิน ได้ลาออกแล้วให้ปูตินมารักษาการณ์แทน แล้วปูตินก็ได้สมัครรับเลือกตั้งประธานาธิบดี และได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีคนที่ 2 ของรัสเซีย เพราะบอริส เยลซินเป็นคนแนะนำ ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ในวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2547
ต่อมา เดือนธันวาคม พ.ศ. 2550 นิตยสารไทม์ได้เลือกให้เขาเป็นบุคคลแห่งปี 2550 ด้วยเหตุผลว่าเขามีความเป็นผู้นำซึ่งเปลี่ยนความวุ่นวายในรัสเซียให้มีเสถียรภาพมากยิ่งขึ้น โดยนิตยสารไทมส์ ได้ขนานนามแก่ปูตินว่าเป็น "ซาร์แห่งรัสเซียใหม่" แม้ว่าปูตินจะสละตำแหน่งประธานาธิบดีให้แก่ ดมีตรี เมดเวเดฟแล้วก็ตาม แต่ปูตินก็ยังคงมีอำนาจและได้รับความนิยมอยู่[19]
อ้างอิง
- ↑ Putin Hails Vote Victory, Opponents Cry Foul RIAN
- ↑ "Elections in Russia: World Awaits for Putin to Reclaim the Kremlin". The World Reporter. March 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-03.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ Krone-Schmalz, Gabriele (2008). "Der Präsident". Was passiert in Russland? (ภาษาGerman) (4 ed.). München: F.A. Herbig. ISBN 9783776625257.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (ลิงก์) - ↑ 4.0 4.1 "Russians weigh Putin's protégé". Moscow. Associated Press. 3 May 2008. สืบค้นเมื่อ 2008-12-29.
- ↑ GDP of Russia from 1992 to 2007 International Monetary Fund Retrieved on 12 May 2008
- ↑ Putin’s Eight Years Kommersant Retrieved on 4 May 2008
- ↑ Russia’s economy under Vladimir Putin: achievements and failures RIA Novosti Retrieved on 1 May 2008
- ↑ Putin’s Economy – Eight Years On. Russia Profile, 15 August 2007. Retrieved on 23 April 2008
- ↑ Putin visions new development plans for Russia China Economic Information Service Retrieved on 2008-05-08.
- ↑ "RUSSIA AVERAGE MONTHLY ACCRUED WAGES OF EMPLOYEES". Russia's Federal State Statistics Service.
- ↑ "Russian Economic Report" (PDF). World Bank. November 2009. สืบค้นเมื่อ 2009-11-12.
- ↑ 12.0 12.1 "The Putin Paradox". Americanprogress.org. 2004-06-24. สืบค้นเมื่อ 2010-03-02.
- ↑ Rutland, Peter (2005). "Putin's Economic Record". ใน White, Gitelman, Sakwa (บ.ก.). Developments in Russian Politics. Vol. 6. Duke University Press. ISBN 0822335220.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: editors list (ลิงก์) - ↑ Sharlet, Robert (2005). "In Search of the Rule of Law". ใน White, Gitelman, Sakwa (บ.ก.). Developments in Russian Politics. Vol. 6. Duke University Press. ISBN 0822335220.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: editors list (ลิงก์) - ↑ Russia, China in Deal On Refinery, Not Gas by Jacob Gronholt-Pedersen. Wall Street Journal, Sept 22, 2010
- ↑ Did A New Pipeline Just Make Russia The Most Important Energy Superpower By Far by Graham Winfrey. Business Insider, 6 Jan 2010
- ↑ Treisman, D. "Is Russia's Experiment with Democracy Over?". UCLA International Institute. สืบค้นเมื่อ 31 Dec. 2007.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ Putin Bolsters Tough Guy Image With Shirtless Photos. Abcnews.go.com (2009-08-05). Retrieved on 2011-09-25.
- ↑ "The odd couple". The Economist. 2008-07-10.เรียกข้อมูลวันที่ 2008-07-13 (อังกฤษ)
| ก่อนหน้า | วลาดีมีร์ ปูติน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ดมีตรี เมดเวเดฟ | 
|
ประธานาธิบดีรัสเซีย (พ.ศ. 2555 —) |
|
ยังดำรงตำแหน่ง |
 | ||
ผู้นำประเทศในกลุ่ม 7 | |
|---|---|
ผู้นำประเทศในการประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก | |
|---|---|
