ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
RedBot (คุย | ส่วนร่วม)
r2.7.2) (โรบอต เพิ่ม: io:Pedro 3ma di Portugal
EmausBot (คุย | ส่วนร่วม)
r2.7.2+) (โรบอต แก้ไข: el:Πέτρος Γ΄ της Πορτογαλίας
บรรทัด 144: บรรทัด 144:
[[da:Peter 3. af Portugal]]
[[da:Peter 3. af Portugal]]
[[de:Peter III. (Portugal)]]
[[de:Peter III. (Portugal)]]
[[el:Πέτρος Γ' της Πορτογαλίας]]
[[el:Πέτρος Γ΄ της Πορτογαλίας]]
[[en:Peter III of Portugal]]
[[en:Peter III of Portugal]]
[[eo:Petro la 3-a (Portugalio)]]
[[eo:Petro la 3-a (Portugalio)]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:07, 18 สิงหาคม 2555

พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

ปีดรู คลีเมนที ฟรันซิสกู โจเซ อันโตเนียว ดือ บรากันซา
สมเด็จพระเจ้าปีดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ
พระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกส
ประสูติ5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260
พระราชวังริเบย์รา ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส
สวรรคต25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329
พระราชวังอาจูดา ลิสบอน ประเทศโปรตุเกส
(พระชนมายุ 68 พรรษา)
พระราชบุตรเจ้าชายโจเซแห่งบราซิล
เจ้าชายจูอาว ฟรันซิสกูแห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงมาเรีย อิซาเบลแห่งโปรตุเกส
สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 6 แห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงมาเรียนา วิกตอเรียแห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงมาเรีย คลีเมนทีนาแห่งโปรตุเกส
สมเด็จพระเจ้าปีดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ
ราชวงศ์บราแกนซา
พระราชบิดาสมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 5 แห่งโปรตุเกส
พระราชมารดาอาร์คดัสเชสมาเรีย แอนนาแห่งออสเตรีย

สมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 3 หรือ ปีเตอร์ที่ 3 แห่งโปรตุเกส (ภาษาโปรตุเกส: Pedro Clemente Francisco José António de Bragança ปีดรู คลีเมนที ฟรันซิสกู โจเซ อันโตเนียว ดือ บรากันซา, ประสูติ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 - สวรรคต 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งโปรตุเกสและอัลเกรฟ ทรงเป็นผู้ปกครองร่วมโดยการครองราชย์ของ สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส ผู้เป็นพระราชนัดดาซึ่งได้เป็นพระมเหสีของพระองค์ด้วย และทรงเป็นผู้ปกครองร่วมเรื่อยมาจนกระทั่งเสด็จสวรรคต

พระราชประวัติ

สมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 3 แห่งโปรตุเกส

เจ้าชายเปโดรประสูติในวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 ทรงเป็นพระราชโอรสพระองค์สุดท้องในสมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 5 แห่งโปรตุเกสและอาร์คดัสเชสมาเรีย แอนนาแห่งออสเตรีย ทรงเป็นพระโอรสที่พระบิดาทรงโปรดที่สุดในบรรดาพระโอรสธิดาทั้งหมดของพระเจ้าจอห์น ซึ่งส่งผลให้พรับิดาทรงแต่งตั้งเจ้าชายเปโดรเป็นอธิการแห่งคาร์โต, Casa do Infantado และได้รับตำแหน่งอัศวินเครื่องราชอิศริยาภรณ์ชั้น Order of the Golden Fleece ซึ่งเป็นของสเปน ครั้งหนึ่งเจ้าชายเปโดรทรงทำให้เจ้าชายโจเซฟซึ่งเป็นรัชทายาทและเป็นพระเชษฐาทรงรำคาญพระทัย ซึ่งในรัชสมัยของพระเชษฐา เจ้าชายเปโดรทรงนำเครื่องราชอิศริยาภรณ์ชั้น Order of the Golden Fleece มาเก็บไว้ที่เขตเควลูซและทำการยกเลิกตำแหน่งนี้แล้วเริ่มการเปลี่ยนแปลงโดยในปีพ.ศ. 2290 ทรงริเริ่มสร้างพระราชวังที่จะทรงใช้เป็นพระราชวังฤดูร้อน โดยการออกแบของสถาปนิกชื่อ มาเทอุส วิเซนเต เดอ โอลิเวรา ซึ่งพระราชวังนี้ได้รับสมญานามว่า "แวร์ซายแห่งโปรตุเกส"

ได้มีหลักฐานปรากฏว่า พระเจ้าเปโดรที่ 3 ซึ่งขณะดำรงเป็นเจ้าชายแห่งบราซิล ได้รับการต่อต้านอย่างเปิดเผยจากผู้ที่มี "ความหวาดกลัวพอมบาล" ซึ่งเป็นนายกรัฐมนตรีที่มีอิทธิพลและกุมอำนาจสูงสุดในโปรตุเกส และได้รับการสนับสนุนจากราชวงศ์ซึ่งในขณะนั้นราชวงศ์ได้ตกอยู่ใต้อำนาจของพอมบาล แต่เมื่อเจ้าชายเปโดรทรงอภิเษกสมรสกับพระนัดดาคือเจ้าหญิงมาเรียในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 และตามมาด้วยการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระเจ้าโจเซฟแห่งโปรตุเกส ในปีพ.ศ. 2320 พระองค์และพระมเหสีได้ครองราชย์ร่วมกันเป็นสมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 3 และสมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 พระองค์กลับประกาศเป็นศัตรูกับมาควิสแห่งพอมบาลและทรงสนับสนุนการกำจัดอำนาจของพอมบาลและเหล่าขุนนางของเขา ชาร์ลส์ กราเวียร์ กอมเต เดอ เวอร์เจนเนส นักการทูตชาวฝรั่งเศสซึ่งต่อมาเป็นรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของฝรั่งเศส ได้เขียนว่า "รู้สึกกังวลกับพระดำริของพระเจ้าเปโดรที่ 3 ที่มุ่งก่อกวนและจองผลาญมาควิส เดอ พอมบาลและพรรคพวก ความเกลียดชังและการแก้แค้นดูเหมือนจะอธิบาลลักษณะและบุคลิกภาพของพระเจ้าเปโดรที่มีต่อท่านมาควิส เดอ พอมบาล พวกเราอยู่ไกลเกินกว่าจะป้องกันท่านอดีตนายกรัฐมนตรีได้ ข้าคิดว่าเขาไม่ควรถูกทำร้ายเช่นนี้จากชื่อเสียงที่เขาได้สะสมมาและทำเพื่อแผ่นดินในรัชสมัยขอพระเจ้าแผ่นดินพระองค์ก่อน(พระเจ้าโจเซฟ) ถ้าเราตัดสินใจเปลี่ยนฝ่ายและเข้าโจมตีมาควิส เดอ พอมบาลด้วย ซึ่งก็จะทำให้เกิดปัญหาด้านการบริหารประเทศและจะทำให้โปรตุเกสไร้เสถียรภาพ ดังนั้นการโจมตีมาควิส เดอ พอมบาลอาจเกี่ยวข้องกับความทรงจำที่เขามีต่อพระเจ้าแผ่นดินพระองค์ก่อน ซึ่งคือพระเชษฐาที่ทรงโปรดมาควิส เดอ พอมบาล"

พระนางมาเรียและพระเจ้าเปโดรในวันขึ้นครองราชสมบัติ

พระเจ้าเปโดรทรงยึดมั่นในพระศาสนามาก ดังเช่น พระราชินีนาถมาเรียทรงได้รับพระสมัญญาว่า "ผู้ใจบุญ" และบางครั้งได้รับพระสมัญญาว่า "ผู้ดูแลโบสถ์" โดยโอลิเวรา มาร์ตินนักประวัติศาสตร์เสรีนิยมในศตวรรษที่ 19 ได้เขียนว่า "พระเจ้าเปโดรนั้นทรงเป็นบุคคลที่ประหลาด ทรงน่าเกลียดและไม่ฉลาด ทรงแสดงออกท่าทางอย่างรุนแรงจนพระเกศากระเซิง และทรงมีลักษณะอาการแบบคนเมา" ต่อมา คาเอตาโน เบราว ผู้เขียนชีวราชประวัติของพระราชินีล่าสุดได้ต่อต้านข้อความนี้ และได้โต้แย้งว่า "พระเจ้าเปโดรทรงมีศรัทธาอย่างยิ่ง แต่ความเชื่อยังคงมีอยู่โดยอาศัยปัญญารู้แจ้งเองไม่ต้องใช้ไสยศาสตร์"

พระองค์ทรงปกป้องและอุปถัมภ์คณะเยซูอิตซึ่งถูกมาควิสแห่งพอมบาลขับไล่ออกไปในปีพ.ศ. 2302 โดยทรงประกาศว่า "ข้าพเจ้าจะไม่ลืมเลือนคำสอนและคำแนะนำของพวกเขาที่ได้รับรู้มา" ซึ่งพระองค์ได้มีส่วนฟื้นฟูคณะแห่งพระเยซูเจ้า ซึ่งได้รับการรับรองโดยสมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 และสำนักวาติกัน ซึ่งป้องกันการเข้ามาครอบครองของราชวงศ์บูร์บง สายสเปน

เวอร์เจนเนสได้เขียนถึงเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสในกรุงลิสบอนใน"beatice" และเขียนถึงทัศนคติของกษัตริย์ "เราเชื่อว่าพระองค์จะทรงงานมากน้อยเพียงใด ดังนั้นนโยบายที่มีต่อโปรตุเกสต่ออดีตคณะเยซูอิตผู้ซึ่งได้รับการใส่ลงไปในคำว่าเสรีภาพ จุดนี้จะสร้างความโกรธแค้นของกษัตริย์คาทอลิก ซึ่งถือว่าเป้นจุดที่ดีในโปรตุเกส...แต่ดูเหมือนว่าไม่สะดวกจริงที่จะอธิบายความเป็นจริงให้พระเจ้าเปโดรทรงเข้าพระทัยได้ง่าย"

พระเจ้าเปโดรที่ 3 ทรงเป็นผู้คุ้มครองเหล่าคนชนชั้นสูง ทรงอุปถัมภ์ทายาทของผู้เสียชีวิตในเรื่องอื้อฉาวทาโวรา โดยทรงโปรดให้รื้อคดีมาพิจารณาใหม่อีกครั้ง ทำให้ทายาทเหล่านั้นได้รับทรัพย์สินกลับมาเป็นของตระกูล

พระเจ้าเปโดรเสด็จสวรรคต ณ พระราชวังอาจูดา ในกรุงลิสบอน วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 สิริพระชนมายุ 69 พรรษา การสวรรคตของพระองค์ส่งผลให้ พระนางมาเรียที่ 1 พระมเหสีทรงมีพระสติวิปลาสจากความโศกเศร้า

พระโอรส-ธิดา

  พระนาม ประสูติ สิ้นพระชนม์ คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา
ไฟล์:D. José de Bragança, príncipe do Brasil.jpg เจ้าชายโจเซแห่งบราซิล 176120 สิงหาคม
พ.ศ. 2304
178811 กันยายน
พ.ศ. 2331
อภิเษกสมรส 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2320
เจ้าหญิงเบเนดิกตาแห่งโปรตุเกส ผู้เป็นพระมาตุจฉา
ไม่มีรัชทายาท
เจ้าชายโจอาว ฟรานซิสโกแห่งโปรตุเกส 176316 กันยายน
พ.ศ. 2306
176310 ตุลาคม
พ.ศ. 2306
สิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์
เจ้าหญิงมาเรีย อิซาเบลแห่งโปรตุเกส 176623 ธันวาคม
พ.ศ. 2309
177714 มกราคม
พ.ศ. 2320
สิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์
สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 6 แห่งโปรตุเกส 176713 พฤษภาคม
พ.ศ. 2310
182610 มีนาคม
พ.ศ. 2369
อภิเษกสมรส 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2328
เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน
มีรัชทายาท 9 พระองค์ ได้แก่
เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซาแห่งเบย์รา
เจ้าชายฟรานซิสโก อันโตนิโอแห่งเบย์รา
มาเรีย อิซาเบลแห่งโปรตุเกส สมเด็จพระราชินีแห่งสเปน
สมเด็จพระจักรพรรดิเปโดรที่ 1 แห่งบราซิล
เจ้าหญิงมาเรีย ฟรานซิสกาแห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงอิซาเบล มาเรียแห่งโปรตุเกส
สมเด็จพระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงมาเรีย ดา อัสซันโคแห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงอนา เดอ จีซัส มาเรียแห่งโปรตุเกส
เจ้าหญิงมาเรียนา วิกตอเรียแห่งโปรตุเกส 176815 ธันวาคม
พ.ศ. 2311
17882 พฤศจิกายน
พ.ศ. 2331
อภิเษกสมรส 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2371
เจ้าชายกาเบรียลแห่งสเปน
มีรัชทายาท 3 พระองค์ ได้แก่
เจ้าชายเปโดร คาร์ลอสแห่งสเปนและโปรตุเกส
เจ้าหญิงมาเรีย คาร์ลอตาแห่งสเปน
เจ้าชายคาร์ลอสแห่งสเปน
เจ้าหญิงมาเรีย คลีเมนทีนาแห่งโปรตุเกส 17749 มิถุนายน
พ.ศ. 2317
177627 มิถุนายน
พ.ศ. 2319
สิ้นพระชนม์เมื่อทรงพระเยาว์

พระอิศริยยศ

  • 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2260 - 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 : เจ้าชายเปโดรแห่งโปรตุเกส
  • 6 มิถุนายน พ.ศ. 2303 - 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2320 : เจ้าชายแห่งบราซิล, ดยุคแห่งบราแกนซา
  • 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2320 - 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2329 : สมเด็จพระราชาธิบดีแห่งโปรตุเกส

พระราชตระกูล

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
16. เทโอดอซิโอที่ 2 ดยุคแห่งบราแกนซา
 
 
 
 
 
 
 
8. สมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 2 แห่งโปรตุเกส
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
17. อนา เดอ วาเลสโก ยี กีโรน
 
 
 
 
 
 
 
4. สมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 2 แห่งโปรตุเกส
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
18. ฮวน มานูเอล เปเรซ เดอ กุสแมน ดยุคแห่งเมดินา ซิโดเนีย
 
 
 
 
 
 
 
9. เจ้าหญิงมาเรีย โซเฟียแห่งพาลาทิเนต-เนาบูร์ก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
19. ฮวนนา ลอเรนซา เดอ ซานลอเวล
 
 
 
 
 
 
 
2. สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 5 แห่งโปรตุเกส
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
20. โวล์ฟกัง วิลเฮล์ม, เคานท์ พาลาทิเนตแห่งเนาบูร์ก
 
 
 
 
 
 
 
10. พระเจ้าโจอาวที่ 4 แห่งโปรตุเกส
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
21. ดัสเชสแม็กดาเลนแห่งบาวาเรีย
 
 
 
 
 
 
 
5. เจ้าหญิงมาเรีย โซเฟียแห่งพาลาทิเนต-เนาบูร์ก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
22. จอร์จที่ 2 แลนด์เกรฟแห่งเฮสส์-ดัมสตัดท์
 
 
 
 
 
 
 
11. เจ้าหญิงลุยซาแห่งเมดินา ซิโดเนีย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
23. เจ้าหญิงโซเฟีย เอลีโอนอร์แห่งแซ็กโซนี
 
 
 
 
 
 
 
1. สมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 3 แห่งโปรตุเกส
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
24. สมเด็จพระจักรพรรดิเฟอร์ดินานด์ที่ 2 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
 
 
 
 
 
 
 
12. สมเด็จพระจักรพรรดิเฟอร์ดินานด์ที่ 3 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
25. ดัสเชสมาเรีย อันนาแห่งบาวาเรีย
 
 
 
 
 
 
 
6. สมเด็จพระจักรพรรดิลีโอโพลด์ที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
26. พระเจ้าเฟลีเปที่ 3 แห่งสเปน
 
 
 
 
 
 
 
13. เจ้าหญิงมาเรีย อันนาแห่งสเปน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
27. ดัสเชสมาร์กาเร็ตแห่งออสเตรีย
 
 
 
 
 
 
 
3. อาร์คดัสเชสมาเรีย แอนนาแห่งออสเตรีย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
28. โวล์ฟกัง วิลเฮล์ม, เคานท์ พาลาทิเนตแห่งเนาบูร์ก=20
 
 
 
 
 
 
 
14. ฟิลิป วิลเลียม อีเล็กเตอร์ พาเลนทีน=10
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
29. ดัสเชสแม็กดาเลนแห่งบาวาเรีย=21
 
 
 
 
 
 
 
7. เจ้าหญิงเอเลโอนอร์ แม็กดาเลนแห่งเนาบูร์ก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
30. จอร์จที่ 2 แลนด์เกรฟแห่งเฮสส์-ดัมสตัดท์=22
 
 
 
 
 
 
 
15. แลนด์เกรฟวีนเอลิซาเบธ อเมลีแห่งเฮสส์-ดัมสตัดท์=11
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
31. เจ้าหญิงโซเฟีย เอลีโอนอร์แห่งแซ็กโซนี=23
 
 
 
 
 
 

อ้างอิง