จักรพรรดิจีน

จักรพรรดิจีน

The last emperor of China, Puyi, as the Emperor of Manchukuo
พระราชอิสริยยศ	จักรพรรดิ
ปกครอง	China
ประมุขพระองค์แรก	Qin Shi Huang
ประมุขพระองค์สุดท้าย	Puyi
สถาปนา	221 BC
ล่มสลาย	12 February 1912

ตราประจำราชวงศ์ชิง

พระบรมฉายาลักษณ์ชิงเสวี่ยนถ่งฮ่องเต้(จักรพรรดิผู่อี๋)ในปี ค.ศ. 1922

จักรพรรดิจีน หรือเรียกว่า ฮ่องเต้ (แต้จิ๋ว) หรือ หวงตี้ (จีนกลาง) (จีน: 皇帝; พินอิน: Huángdì) ผู้ที่สถาปนาตำแหน่งนี้ขึ้นมาคือ สมเด็จพระจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ซึ่งเป็นฮ่องเต้พระองค์แรก ก่อนสมัยราชวงศ์จิ๋นหรือฉิน ประเทศจีนได้ถูกแบ่งเป็นแว่นแคว้นต่างๆ มากมาย และแต่ละแคว้นจะมีผู้ปกครอง เรียกว่า อ๋อง (ภาษาจีน: 王 พินอิน: wáng) ซึ่งแปลว่า กษัตริย์

ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฉิน ฮ่องเต้ได้รับการเคารพดุจโอรสสวรรค์ คือเปรียบเสมือนได้รับอำนาจจากสวรรค์มาให้ปกครองประชาชน ตามหลักการ "สูงสุดโอรสสวรรค์ ล่างสุดนั้นประชาราษฎร"(最高的是天子，最低的是人民) การสืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้มักอยู่ในรูปแบบจากบิดาไปยังบุตร

โดยคำว่า ฮ่องเต้ หรือ หวงตี้ ถ้าแปลตรงตัวจะสามารถแปลได้ว่า "ผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่" (หวง 皇 - ผู้ทรงศักดิ์/Imperial , ตี้ 帝 - องค์อธิปัตย์/Sovereign) โดยนำมาจากพระนามฮ่องเต้องค์แรก คือ ฉินซือหวงตี้ (秦始皇帝)

ฮ่องเต้พระองค์สุดท้ายของประเทศจีนคือ จักรพรรดิฮงเซี่ยน หรือ หยวน ซื่อไข่ แต่ไม่ได้รับการยอมรับจากประชาชน แต่ฮ่องเต้พระองค์สุดท้ายที่ได้รับการยอมรับจากประชาชนคือ สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋ แห่ง ราชวงศ์ชิง

ดูเพิ่ม

• รายพระนามจักรพรรดิจีน
• ความเชื่อเรื่องการสร้างโลกของจีน