ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลิ่นจีน"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 8: | บรรทัด 8: | ||
| phylum = [[Chordate|Chordata]] |
| phylum = [[Chordate|Chordata]] |
||
| classis = [[Mammal]]ia |
| classis = [[Mammal]]ia |
||
| ordo = [[ |
| ordo = [[Pholidota]] |
||
| familia = [[ |
| familia = [[Manidae]] |
||
| genus = ''[[ |
| genus = ''[[Manis]]'' |
||
| species = '''''M. pentadactyla''''' |
| species = '''''M. pentadactyla''''' |
||
| binomial = '''''Manis pentadactyla''''' |
| binomial = '''''Manis pentadactyla''''' |
||
| บรรทัด 16: | บรรทัด 16: | ||
| range_map =Chinese Pangolin area.png |
| range_map =Chinese Pangolin area.png |
||
|range_map_caption = [[แผนที่]]แสดงการกระจายพันธุ์ |
|range_map_caption = [[แผนที่]]แสดงการกระจายพันธุ์ |
||
| subspecies =*''M. p. aurita'' [[Hodgson]], [[ค.ศ. 1836|1836]] |
|||
*''M. p. pentadactyla'' Linnaeus, 1758 |
|||
*''M. p. pusilla'' [[J. Allen]], [[ค.ศ. 1906|1906]] |
|||
}} |
}} |
||
'''ลิ่นจีน''' ([[ภาษาอังกฤษ|อังกฤษ]]: Chinese |
'''ลิ่นจีน''' ([[ภาษาอังกฤษ|อังกฤษ]]: Chinese pangolin, [[ชื่อวิทยาศาสตร์]]: ''Manis pentadactyla'') เป็น[[สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม]][[สปีชีส์|ชนิด]]หนึ่ง จำพวก[[ลิ่น]] |
||
==รูปร่างลักษณะ== |
==รูปร่างลักษณะ== |
||
มีรูปร่างคล้าย[[สัตว์เลื้อยคลาน]]จำพวก[[วงศ์เหี้ย|เหี้ย]]หรือ[[จระเข้]] [[ผิวหนัง]]ปกคลุมด้วยเกล็ดแข็งคล้ายสวม[[ชุดเกราะ]] เล็บยาว เท้ามีรอยย่น ใต้ฝ่าเท้าไม่มีอุ้งเท้าหนา มีรูปร่างคล้าย[[ลิ่นซุนดา]] (''M. javanicus'') แต่ว่าลิ่นจีนมีลำตัวบางและเล็กกว่าลิ่นซุนดา โดยหางของลิ่นจีนมีเกล็ดปกคลุมเพียง 14-17 เกล็ดเท่านั้น ในขณะที่ลิ่นซุนดามีเกล็ดปกคลุมมากถึง 30 เกล็ด และลิ่นจีนมีสีลำตัวที่เข้มกว่า |
มีรูปร่างคล้าย[[สัตว์เลื้อยคลาน]]จำพวก[[วงศ์เหี้ย|เหี้ย]]หรือ[[จระเข้]] [[ผิวหนัง]]ปกคลุมด้วยเกล็ดแข็งคล้ายสวม[[ชุดเกราะ]] เล็บยาว เท้ามีรอยย่น ใต้ฝ่าเท้าไม่มีอุ้งเท้าหนา มีรูปร่างคล้าย[[ลิ่นซุนดา]] (''M. javanicus'') แต่ว่าลิ่นจีนมีลำตัวบางและเล็กกว่าลิ่นซุนดา โดยหางของลิ่นจีนมีเกล็ดปกคลุมเพียง 14-17 เกล็ดเท่านั้น ในขณะที่ลิ่นซุนดามีเกล็ดปกคลุมมากถึง 30 เกล็ด และลิ่นจีนมีสีลำตัวที่เข้มกว่า |
||
ขนาดเมื่อโตเต็มที่ มีความยาวลำตัวและหางประมาณ 440-480 [[เซนติเมตร]] ความยาวหาง 160-330 เซนติเมตร |
ขนาดเมื่อโตเต็มที่ มีความยาวลำตัวและหางประมาณ 440-480 [[เซนติเมตร]] ความยาวหาง 160-330 เซนติเมตร มีด้วยกัน 3 [[ชนิดย่อย]] (ดูในตาราง)<ref>[http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=584931จาก ITIS.gov {{en}}]</ref> |
||
==การกระจายพันธุ์== |
==การกระจายพันธุ์== |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 06:04, 6 มกราคม 2555
| ลิ่นจีน | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Mammalia |
| อันดับ: | Pholidota |
| วงศ์: | Manidae |
| สกุล: | Manis |
| สปีชีส์: | M. pentadactyla |
| สปีชีส์ย่อย: | |
| ชื่อทวินาม | |
| Manis pentadactyla (Linnaeus, 1758) | |
| |
| แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ | |
ลิ่นจีน (อังกฤษ: Chinese pangolin, ชื่อวิทยาศาสตร์: Manis pentadactyla) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่ง จำพวกลิ่น
รูปร่างลักษณะ
มีรูปร่างคล้ายสัตว์เลื้อยคลานจำพวกเหี้ยหรือจระเข้ ผิวหนังปกคลุมด้วยเกล็ดแข็งคล้ายสวมชุดเกราะ เล็บยาว เท้ามีรอยย่น ใต้ฝ่าเท้าไม่มีอุ้งเท้าหนา มีรูปร่างคล้ายลิ่นซุนดา (M. javanicus) แต่ว่าลิ่นจีนมีลำตัวบางและเล็กกว่าลิ่นซุนดา โดยหางของลิ่นจีนมีเกล็ดปกคลุมเพียง 14-17 เกล็ดเท่านั้น ในขณะที่ลิ่นซุนดามีเกล็ดปกคลุมมากถึง 30 เกล็ด และลิ่นจีนมีสีลำตัวที่เข้มกว่า
ขนาดเมื่อโตเต็มที่ มีความยาวลำตัวและหางประมาณ 440-480 เซนติเมตร ความยาวหาง 160-330 เซนติเมตร มีด้วยกัน 3 ชนิดย่อย (ดูในตาราง)[1]
การกระจายพันธุ์
มีการกระจายพันธุ์ในเกาะไต้หวัน, ฮ่องกง, ตอนใต้ของจีน, เกาะไหหลำ, รัฐอัสสัม, รัฐสิกขิม, เนปาล, ภูฐาน, บังกลาเทศ, พม่า, เวียดนาม, ลาว และในประเทศไทยเคยมีรายงานพบที่อุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์ เมื่อปี พ.ศ. 2483 โดย Allen และ Coolidge แม้แต่ในปัจจุบัน ก็ถือเป็นสัตว์ที่หายากมากชนิดหนึ่งในประเทศไทย[2]
นิเวศน์วิทยาและพฤติกรรม
หากินตามลำพัง มีสายตาไม่ดี กินบนพื้นดินเป็นหลัก เนื่องจากหางไม่แข็งแรงพอที่จะเกาะเกี่ยวบนต้นไม้ได้เหมือนลิ่นชนิดอื่น กินปลวกและมดเป็นอาหารหลัก โดยใช้เล็บที่แหลมคมตะกุยรังมดหรือปลวกตกใจหนีออกมาจากรัง จากนั้นจึงใช้ลิ้นที่ยาวและมีน้ำลายที่เหนียวเนอะตวัดเข้าปากกินเป็นอาหาร ออกมากินในเวลากลางคืน กลางวันจะนอนหลับพักผ่อน โดยจะขุดหลุมลึกประมาณ 3-4 เมตร เพื่อสร้างที่หลับนอน ออกลูกในช่วงฤดูหนาวหรือฤดูร้อน ลูกลิ่นจีนจะลืมตาเมื่ออายุได้ 9-10 วัน เมื่อแรกเกิดเกล็ดตามลำตัวจะมีลักษณะอ่อนนุ่ม มีน้ำหนักตัวประมาณ 200 กรัม และจะเพิ่มขึ้นเป็น 2 กิโลกรัม ในเวลา 150 วัน
มีสถานภาพเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535[3]
อ้างอิง
- หนังสือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในประเทศไทยและภูมิภาคอินโดจีน (กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2543) โดย กองทุนสัตว์ป่าโลก ISBN 974-87081-5-2
