ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐประหาร"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
PandaReactor (คุย | ส่วนร่วม)
PandaReactor (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 3: บรรทัด 3:
รัฐประหารหมายถึงการล้มล้าง[[รัฐบาล]]ที่บริหารปกครองรัฐในขณะนั้น แต่มิใช่การล้มล้างระบอบการปกครองหรือรัฐทั้งรัฐ และมิจำเป็นต้องมีการใช้ความรุนแรงหรือนองเลือดเสมอไป เช่นหากกลุ่มทหารอ้างว่ารัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งบริหารประเทศชาติผิดพลาด และจำเป็นต้องบังคับให้รัฐบาลพ้นจากอำนาจ จึงใช้กำลังบังคับให้ออกจากตำแหน่งและประกาศรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ หรือประกาศให้มีการเลือกตั้งใหม่ทันที เยี่ยงนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นการก่อรัฐประหาร
รัฐประหารหมายถึงการล้มล้าง[[รัฐบาล]]ที่บริหารปกครองรัฐในขณะนั้น แต่มิใช่การล้มล้างระบอบการปกครองหรือรัฐทั้งรัฐ และมิจำเป็นต้องมีการใช้ความรุนแรงหรือนองเลือดเสมอไป เช่นหากกลุ่มทหารอ้างว่ารัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งบริหารประเทศชาติผิดพลาด และจำเป็นต้องบังคับให้รัฐบาลพ้นจากอำนาจ จึงใช้กำลังบังคับให้ออกจากตำแหน่งและประกาศรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ หรือประกาศให้มีการเลือกตั้งใหม่ทันที เยี่ยงนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นการก่อรัฐประหาร


ความพยามในการก่อรัฐประหารที่ไม่ประสบความสำเร็จมักถูกดำเนินคดีในข้อหา[[กบฎ]]
ความพยายามในการก่อรัฐประหารที่ไม่ประสบความสำเร็จมักถูกดำเนินคดีในข้อหา[[กบฎ]]


== นิยาม ==
== นิยาม ==
บรรทัด 16: บรรทัด 16:
คณะรัฐประหารในประเทศไทยที่ก่อการสำเร็จมักจะเรียกตนเองหลังก่อการว่า "คณะปฏิรูป" หรือ "คณะปฏิวัติ" เพื่อให้มีความหมายไปในเชิงบวก อย่างไรก็ตามมีผู้เสนอว่าการ "ปฏิวัติ" หรือ "อภิวัฒน์" ([[ภาษาฝรั่งเศส|ฝรั่งเศส]]: revolution) ซึ่งเป็นนั้นเกิดขึ้นในประเทศไทยเพียงครั้งเดียวคือเมื่อ [[การปฏิวัติสยาม|24 มิถุนายน พ.ศ. 2475]]
คณะรัฐประหารในประเทศไทยที่ก่อการสำเร็จมักจะเรียกตนเองหลังก่อการว่า "คณะปฏิรูป" หรือ "คณะปฏิวัติ" เพื่อให้มีความหมายไปในเชิงบวก อย่างไรก็ตามมีผู้เสนอว่าการ "ปฏิวัติ" หรือ "อภิวัฒน์" ([[ภาษาฝรั่งเศส|ฝรั่งเศส]]: revolution) ซึ่งเป็นนั้นเกิดขึ้นในประเทศไทยเพียงครั้งเดียวคือเมื่อ [[การปฏิวัติสยาม|24 มิถุนายน พ.ศ. 2475]]


แต่ในอีกมุมมองหนึ่ง การอ้างว่า การเปลี่ยนแปลงการปกครอง เมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 ว่าเป็นการปฎิวัติ หรือ อภิวัฒน์ นั้น เป็นการเลือกใช้คำโดยบิดเบือน เพื่ออ้างความชอบธรรม และลบภาพไม่ดีของ การใช้กำลังยึดอำนาจรัฐจากรัฐบาล ของคณะราษฎร์ ซึ่งน่าสังเกตุว่าเป็นวิธีการกล่าวอ้างของกลุ่มที่ต่อต้านสถาบันกษัตริย์
แต่ความเห็นอีกด้านหนึ่งเสนอว่า การอ้างว่า การเปลี่ยนแปลงการปกครอง เมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 ว่าเป็นการปฎิวัติ หรือ อภิวัฒน์ นั้น เป็นการเลือกใช้คำโดยบิดเบือน เพื่ออ้างความชอบธรรม และลบภาพไม่ดีของ การใช้กำลังของคณะราษฎร์ในการยึดอำนาจรัฐ ซึ่งน่าสังเกตุว่าเป็นวิธีการกล่าวอ้างของกลุ่มที่ต่อต้านสถาบันกษัตริย์


จากข้อเท็จจริง เนื่อง การเปลี่ยนแปลงระบบการปกครอง เมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 นั้น เป็นการล้มล้างรัฐบาลใน [[พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว]] [[รัชกาลที่ ๗]] ซึ่งเป็นรัฐบาลที่บริหารปกครองรัฐ[[สยาม]]ในขณะนั้น ตรงตามนิยามของคำว่า '''[[รัฐประหาร]]''' จึงเป็นการรัฐประหาร และขณะเดียวกันก็เปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง จากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราช มาเป็นระบอบประชาธิปไตย เป็นการเปลี่ยนโครงสร้างการปกครอง ตามนิยามของคำว่า '''[[ปฏิวัติ]]''' จึงสมควรเรียกว่า '''[[ปฏิวัติรัฐประหาร]]'''
จากข้อเท็จจริง เนื่อง การเปลี่ยนแปลงระบบการปกครอง เมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 นั้น เป็นการล้มล้างรัฐบาลใน [[พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว]] [[รัชกาลที่ ๗]] ซึ่งเป็นรัฐบาลที่บริหารปกครองรัฐ[[สยาม]]ในสมัยนั้น ตรงตามนิยามของคำว่า '''[[รัฐประหาร]]''' จึงเป็นการรัฐประหาร และขณะเดียวกันก็เปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง จาก ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ (Absolute Monachy) กลายเป็น ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข (Constitutional Monarchy) เป็นการเปลี่ยนโครงสร้างการปกครอง ตามนิยามของคำว่า '''[[ปฏิวัติ]]''' ในคราวเีดียวกัน จึงสมควรเรียกว่า '''[[ปฏิวัติรัฐประหาร]]'''





รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:04, 14 ตุลาคม 2554

รัฐประหาร (ฝรั่งเศส: coup d'état กูป์เดตา) ในสังคมไทยมักใช้ปะปน และสับสนกับคำว่า ยึดอำนาจ หรือ การปฏิวัติ หรือ ปฏิวัติรัฐประหาร[1] ในวิชาการพัฒนาการเมืองซึ่งเป็นสาขาวิชาทางรัฐศาสตร์ จะถือว่าการรัฐประหารไม่ใช่วิธีทางของวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตย และถือเป็นความผุพังทางการเมือง (political decay) แบบหนึ่ง

รัฐประหารหมายถึงการล้มล้างรัฐบาลที่บริหารปกครองรัฐในขณะนั้น แต่มิใช่การล้มล้างระบอบการปกครองหรือรัฐทั้งรัฐ และมิจำเป็นต้องมีการใช้ความรุนแรงหรือนองเลือดเสมอไป เช่นหากกลุ่มทหารอ้างว่ารัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งบริหารประเทศชาติผิดพลาด และจำเป็นต้องบังคับให้รัฐบาลพ้นจากอำนาจ จึงใช้กำลังบังคับให้ออกจากตำแหน่งและประกาศรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ หรือประกาศให้มีการเลือกตั้งใหม่ทันที เยี่ยงนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นการก่อรัฐประหาร

ความพยายามในการก่อรัฐประหารที่ไม่ประสบความสำเร็จมักถูกดำเนินคดีในข้อหากบฎ

นิยาม

คำว่ารัฐประหารมาจากคำภาษาฝั่งเศส คือ coup d'état ซึ่งหากแยกพิจารณาจากการสนธิคำจะแปลตรงตัว่าว่า การล้มล้างอย่างเฉียบพลัน (coup = blow of) ต่อรัฐ (d'état = on state)

ในพจนานุกรมบริทานิกา คอนไซส์ (Britannica Concise Encyclopedia) นิยามว่า คือ การยุบเลิกรัฐโดยฉับพลัน (stroke of state) การเข้ามาเถลิงอำนาจโดยเฉียบพลัน มักจะเกิดด้วยความรุนแรง การรกระทำดังกล่าวกระทำการโดยกลุ่มก่อการ (a group of conspirators) การรัฐประหารจะเกิดในประเทศที่มีเสถียรภาพทางการเมืองต่ำ หรือไม่ก็ไร้เสถียรภาพทางการเมือง ในประเทศที่เป็นประชาธิปไตยการรัฐประหารมักไม่ประสบความสำเร็จ[2] ส่วนพจนานุกรรมศัพท์ทางการทหารของออกซ์ฟอร์ด (Oxford Companion to Military History) อธิบายว่าความพยายามในการเปลี่ยนแปลกคณะปกครอง หรือรัฐบาลด้วยกำลัง โดยมากมักเกิดจากกองทัพ[3] พจานุกรมศัพท์ทางทหารอเมริกันของออกซ์ฟอร์ด (Oxford Dictionary of the US Military) นิยามว่า คือการเข้ามาเถลิงอำนาจในรัฐบาลอย่างรวดเร็ว รุนแรง และผิดกฏหมาย[4] พจนานุกรมศัพท์ทางการเมืองของออกซ์ฟอร์ด (Oxford Dictionary of Politics) การยุบเลิกรัฐบาลอย่างกระทันหันด้วยกำลังที่ผิดกฏหมาย มักกระทำการโดยกองทัพ หรือส่วนหนึ่งของกองทัพ รัฐประหารมักเกิดขึ้นโดยความไม่เห็นชอบของประชาชน หรือไม่ก็มักเป็นความจากประชาชนบางส่วน ซึ่งมักเป็นชนชั้นกลาง หรือไม่ก็ด้วยความร่วมมือของพรรคการเมือง หรือกลุ่มทางการเมือง[5]

โดยสรุปการรัฐประหารคือการเปลี่ยนแปลงผู้ปกครองรัฐ (head of state) หรือรัฐบาล (government) โดยเฉียบพลันด้วยกำลัง ความรุนแรง และผิดกฏหมาย โดยไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง (regime)

รัฐประหารในประเทศไทย

คณะรัฐประหารในประเทศไทยที่ก่อการสำเร็จมักจะเรียกตนเองหลังก่อการว่า "คณะปฏิรูป" หรือ "คณะปฏิวัติ" เพื่อให้มีความหมายไปในเชิงบวก อย่างไรก็ตามมีผู้เสนอว่าการ "ปฏิวัติ" หรือ "อภิวัฒน์" (ฝรั่งเศส: revolution) ซึ่งเป็นนั้นเกิดขึ้นในประเทศไทยเพียงครั้งเดียวคือเมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475

แต่ความเห็นอีกด้านหนึ่งเสนอว่า การอ้างว่า การเปลี่ยนแปลงการปกครอง เมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 ว่าเป็นการปฎิวัติ หรือ อภิวัฒน์ นั้น เป็นการเลือกใช้คำโดยบิดเบือน เพื่ออ้างความชอบธรรม และลบภาพไม่ดีของ การใช้กำลังของคณะราษฎร์ในการยึดอำนาจรัฐ ซึ่งน่าสังเกตุว่าเป็นวิธีการกล่าวอ้างของกลุ่มที่ต่อต้านสถาบันกษัตริย์

จากข้อเท็จจริง เนื่อง การเปลี่ยนแปลงระบบการปกครอง เมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 นั้น เป็นการล้มล้างรัฐบาลใน พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๗ ซึ่งเป็นรัฐบาลที่บริหารปกครองรัฐสยามในสมัยนั้น ตรงตามนิยามของคำว่า รัฐประหาร จึงเป็นการรัฐประหาร และขณะเดียวกันก็เปลี่ยนแปลงระบอบการปกครอง จาก ระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ (Absolute Monachy) กลายเป็น ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข (Constitutional Monarchy) เป็นการเปลี่ยนโครงสร้างการปกครอง ตามนิยามของคำว่า ปฏิวัติ ในคราวเีดียวกัน จึงสมควรเรียกว่า ปฏิวัติรัฐประหาร


ผู้ที่ก่อการรัฐประหารได้สำเร็จในประเทศไทยมาจากฝ่ายทหารบกทั้งสิ้น ส่วนทหารเรือได้มีความพยายามในการก่อรัฐประหารแล้วแต่ไม่สำเร็จเป็นกรณีกบฏวังหลวง ใน พ.ศ. 2492 และ กบฎแมนฮัตตันใน พ.ศ. 2494 หลังจากนั้นทหารเรือก็เสียอำนาจในแวดวงการเมืองไทยไป

  1. รัฐประหาร 1 เมษายน พ.ศ. 2476 พระยามโนปกรณ์นิติธาดา ได้ประกาศพระราชกฤษฎีกาปิดสภาผู้แทนราษฎร พร้อมงดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตรา
  2. รัฐประหาร 20 มิถุนายน พ.ศ. 2476 นำโดยพลเอกพระยาพหลพลพยุหเสนา ยึดอำนาจรัฐบาล พระยามโนปกรณ์นิติธาดา
  3. รัฐประหาร 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 นำโดย พล.ท.ผิน ชุณหะวัณ ยึดอำนาจรัฐบาล พล.ร.ต.ถวัลย์ ธำรงนาวาสวัสดิ์
  4. รัฐประหาร 6 เมษายน พ.ศ. 2491 คณะนายทหารกลุ่มที่ทำการรัฐประหาร 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 จี้บังคับให้ นายควง อภัยวงศ์ ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี และมอบตำแหน่งต่อให้ จอมพล ป. พิบูลสงคราม
  5. รัฐประหาร 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2494 นำโดยจอมพล ป. พิบูลสงคราม ยึดอำนาจรัฐบาลตนเอง
  6. รัฐประหาร 16 กันยายน พ.ศ. 2500 นำโดยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ยึดอำนาจรัฐบาล จอมพล ป.พิบูลสงคราม
  7. รัฐประหาร 20 ตุลาคม พ.ศ. 2501 นำโดยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ยึดอำนาจรัฐบาล จอมพลถนอม กิตติขจร (ตามที่ตกลงกันไว้)
  8. รัฐประหาร 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 นำโดย จอมพลถนอม กิตติขจร ยึดอำนาจรัฐบาลตนเอง
  9. รัฐประหาร 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519 นำโดย พล.ร.อ.สงัด ชลออยู่ ยึดอำนาจรัฐบาล ม.ร.ว.เสนีย์ ปราโมช
  10. รัฐประหาร 20 ตุลาคม พ.ศ. 2520 นำโดย พล.ร.อ.สงัด ชลออยู่ ยึดอำนาจรัฐบาล นายธานินทร์ กรัยวิเชียร
  11. รัฐประหาร 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 นำโดย พล.อ.สุนทร คงสมพงษ์ ยึดอำนาจรัฐบาล พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ
  12. รัฐประหาร 19 กันยายน พ.ศ. 2549 นำโดย พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน ยึดอำนาจรัฐบาล พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร

หมายเหตุ: บางตำราถือการปิดสภา งดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตราเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2476 เป็นรัฐประหารครั้งแรก และไม่แยกเหตุการณ์เมื่อ พ.ศ. 2491 เป็นรัฐประหารอีกครั้ง

อ้างอิง

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

  • รศ.รุจิรา เตชางกูร, รศ.สุรพันธ์ ทับสุวรรณ์, หลักรัฐธรรมนูญและสถาบันการเมือง, สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง, พ.ศ. 2543 หน้า 130
  • สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ, "ความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ของการรัฐประหารในประเทศไทย", รัฐประหาร 19 กันยา รัฐประหารเพื่อระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน, 2550, หน้า 221-228

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น