ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผักกาดหัว"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล r2.5) (โรบอต เพิ่ม: ur:مولی |
|||
| บรรทัด 34: | บรรทัด 34: | ||
[[it:Daikon]] |
[[it:Daikon]] |
||
[[ja:ダイコン]] |
[[ja:ダイコン]] |
||
[[nl:Daikon]] |
|||
[[pl:Rzodkiew japońska]] |
[[pl:Rzodkiew japońska]] |
||
[[ru:Дайкон]] |
[[ru:Дайкон]] |
||
[[ur:مولی]] |
[[ur:مولی]] |
||
[[zh:萝卜]] |
|||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 18:21, 7 ตุลาคม 2554
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| ผักกาดหัว | |
|---|---|
| |
| ผักกาดหัว (สีขาว) | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Rosids |
| อันดับ: | Brassicales |
| วงศ์: | Brassicaceae |
| สกุล: | Raphanus |
| สปีชีส์: | R. sativus |
| สปีชีส์ย่อย: | R. sativus subsp. longipinnatus[1] |
| Trinomial name | |
| Raphanus sativus subsp. longipinnatus L. | |
ผักกาดหัว หรือชื่ออื่นๆ เช่น หัวผักกาด, หัวไช้เท้า เป็นผักที่หลายประเทศนำมาทำอาหาร อย่างอาหารญี่ปุ่นก็ นิยมนำหัวไช้เท้าดิบมาขูดฝอยลงในซีอิ๊ว ใช้เป็นน้ำจิ้ม เพราะชาวญี่ปุ่นเชื่อว่าช่วยกระตุ้นน้ำย่อย หรืออย่างชาวจีนก็นำมาแปรรูปเป็นหัวไช้โป๊วไว้ทานตลอดปี ทางด้านวงการแพทย์แผนจีนมองว่า หัวไช้เท้าอยู่ในกลุ่มหยาง (yang) คือเป็นอาหารร้อน ไม่ควรทานเวลามีไข้ ส่วนในตำรายาพื้นบ้านอินเดียแนะว่า เมื่อทานแล้วจะช่วยให้นอนหลับรวมถึงแก้โรคประสาท
ผักกาดหัวสีขาว (Raphanus sativus subsp. longipinnatus) เป็นสปีชีส์ย่อยของ ผักกาดหัวสีแดง (Raphanus sativus) [1]
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 Mish, Frederick C., Editor in Chief. “Daikon.” Webster’s Ninth New Collegiate Dictionary. 9th ed. Springfield, MA: Merriam-Webster Inc., 1985. ISBN 0-87779-508-8, ISBN 0-87779-509-6 (indexed), and ISBN 0-87779-510-X (deluxe).
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |