อลังการศิลป์

ตึกเทศบาลเมืองบัฟฟาโบซิตี้ในนิวยอร์ก

อาร์ตเดคโค (ภาษาอังกฤษ: Art Deco) เป็นขบวนการการออกแบบนานาชาติระหว่าง ค.ศ. 1925 ถึง ค.ศ. 1939 ที่มีผลต่อศิลปะการตกแต่งเช่น สถาปัตยกรรม, การออกแบบภายใน และ การออกแบบอุตสาหกรรม และรวมทั้งทัศนศิลป์เช่นแฟชั่น, จิตรกรรม, เลขนศิลป์ (graphic arts) และภาพยนตร์ ขบวนการนี้เป็นการผสมผสานระหว่างลักษณะศิลปะและขบวนการหลายแบบในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 ที่รวมทั้งศิลปะฟื้นฟูคลาสสิก, ลัทธิเค้าโครง (Constructivism), ลัทธิบาศกนิยม, ลัทธิสมัยใหม่, อาร์ตนูโว และลัทธิอนาคตนิยม อาร์ตเดคโคนิยมกันอย่างสูงสุดในยุโรปและสหรัฐอเมริกาในสมัยรู้จักกันว่า “Roaring Twenties” และนิยมกันอย่างกว้างขวางในสหรัฐอเมริกาตลอดคริสต์ทศวรรษ 1930 แม้ว่าขบวนการออกแบบหลายขบวนการเริ่มจากความคิดทางการเมืองหรือทางปรัชญาแต่อาร์ตเดคโคมีรากมาจากการตกแต่งเท่านั้น ในขณะนั้นทัศนคติต่ออาร์ตเดคโคถือกันว่าเป็นศิลปะของความหรู ความมีประโยชน์ทางการใช้สอยและความเป็นสมัยใหม่ ความนิยมในอาร์ตเดคโคเริ่มลดถอยลงในปลายคริสต์ทศวรรษ 1930 และต้นคริสต์ทศวรรษ 1940 และในที่สุดก็หมดความนิยมไปจนมาในคริสต์ทศวรรษ 1980 ก็เริ่มมีความนิยมกันขึ้นอีกครั้งหนึ่ง อาร์ตเดคโคมีอิทธิพลลึกซึ้งต่อขบวนการศิลปะหลายขบวนการต่อมาเช่นกลุ่มเม็มฟิส (Memphis Group) และ ศิลปะประชานิยม (Pop art) ตัวอย่างของงานยังเห็นได้ทั่วไปในเกือบทุกประเทศตั้งแต่สหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักร, สเปน, คิวบา, ประเทศฟิลิปปินส์, ประเทศโรมาเนีย และบราซิล ตัวอย่างที่เด่นยังเห็นได้จากสถาปัตยกรรมตามเมืองใหญ่ๆ เช่นตามนครนิวยอร์ค อาทิ ตึกไครสเลอร์ (Chrysler Building) ที่ออกแบบโดย วิลเลียส แวน อเล็น (William Van Alen)และ ตึกเอ็มไพร์สเตท (Empire state Building)

ดูเพิ่ม

• ศิลปะสมัยใหม่

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อาร์ตเดคโค

• อาร์ตเดคโคชิคาโก
• อาร์ตเดคโคมอนทรีออล