ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ลำยอง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Pongsak ksm (คุย | ส่วนร่วม) |
|||
บรรทัด 47: | บรรทัด 47: | ||
* [http://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/rarebook/r35/na3578_7ก1พ43.pdf พุทธศิลปะสถาปัตยกรรม ภาคต้น โดย พระพรหมพิจิตร] |
* [http://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/rarebook/r35/na3578_7ก1พ43.pdf พุทธศิลปะสถาปัตยกรรม ภาคต้น โดย พระพรหมพิจิตร] |
||
* [http://www.photoontour9.com/gallery/watchomping/watchomping09.htm ตัวอย่างภาพ ลานหน้าบันวัดพระธาตุจอมปิง ลำปาง เป็นรูปเทพนม] |
* [http://www.photoontour9.com/gallery/watchomping/watchomping09.htm ตัวอย่างภาพ ลานหน้าบันวัดพระธาตุจอมปิง ลำปาง เป็นรูปเทพนม] |
||
<gallery> |
|||
ภาพ:Chofahwatpkaeo05.jpg|ช่อฟ้าอุโบสถวัดพระแก้ว กรุงเทพฯ (ช่อฟ้าแบบปากนก) |
|||
ภาพ:Chofahwatchyod04.jpg|ช่อฟ้าวิหาร วัดเจ็ดยอด เชียงใหม่ (ช่อฟ้าแบบหัวช้าง) |
|||
ภาพ:Chofahwatpsingh05.jpg|ช่อฟ้าอุโบสถวัดพระสิงห์ เชียงใหม่ (ช่อฟ้าศิลปลานนา) |
|||
ภาพ:Ubosot_giebel_1.jpg|ช่อฟ้าวิหารหลวง วัดสุทัศน์ กรุงเทพฯ (ช่อฟ้าแบบปากปลา) |
|||
</gallery> |
|||
{{เรียงลำดับ|ครื่องลำยอง}} |
{{เรียงลำดับ|ครื่องลำยอง}} |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:40, 26 พฤษภาคม 2554
เครื่องลำยอง คือองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมไทยที่มีลวดลายประดับให้อาคารสวยงาม ซึ่งจะใช้กับอาคารทางศาสนา เทวสถาน พระบรมมหาราชวัง หรือเป็นอุเทสิกเจดีย์เท่านั้น
เครื่องลำยองที่ใช้กับหลังคาหน้าจั่ว
การใช้เครื่องลำยองประดับตกแต่งส่วนหลังคาและหน้าบันมีองค์ประกอบดังนี้
- ช่อฟ้า เป็นส่วนซึ่งประดับอยู่ส่วนยอดบนสุดของปลายสันหลังคา
องค์ประกอบของช่อฟ้า
- ส่วนปลายยอดหรือหงอน
- ส่วนปาก
- ส่วนท้อง เรียกว่าอกสุบรรณ
ประเภทของช่อฟ้า
- ช่อฟ้าแบบปากหงส์ เรียกอีกอย่างว่าปากปลา ลักษณะปลายจะงอยทู่หงายขึ้นยื่นไปข้างหน้า
- ช่อฟ้าแบบปากครุฑ เรียกอีกอย่างว่าปากนก ลักษณะปลายจะงอยแหลมโค้งและงุ้มลง
- ช่อฟ้าลาว
- ช่อฟ้าหัวช้าง
- ช่อฟ้าหัวนกเจ่า
- ช่อฟ้าแบบประยุกต์ อื่น ๆ
- ใบระกา เป็นส่วนของปั้นลมประดับตกแต่งอยู่ระหว่างช่อฟ้าและหางหงส์ มีลักษณะลวดลายปลายเรียว มีหลายลักษณะ เช่นลายน่องสิงห์ ลายหอยจับหลัก ลายกระหนก ลายใบเทศ เป็นต้น มีคติความเชื่อว่าเป็นลักษณะของขนปีกของครุฑ
- รวยระกา งวงไอยรา นาคสะดุ้ง
- รวยระกา เป็นส่วนที่รองรับใบระกา
- งวงไอยรา เป็นส่วนที่เกี่ยวงอกับแป
- นาคสะดุ้ง เป็นรวยระกาส่วนที่โค้งงอต่อจากงวงไอยรายาวไปจนจรดหางหงษ์
- หางหงส์ เป็นส่วนปลายสุดของปั้นลม มีหลายแบบได้แก่ แบบทรงนาค แบบนาคเบือน แบบเศียรนาค แบบเหรา เป็นต้น
- ลานหน้าบัน
หนังสืออ่านเพิ่ม
- สมคิด จิระทัศนกุล วัด: พุทธศาสนสถาปัตยกรรมไทย โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พ.ศ. 2544. ISBN 974-6006-81-9
- สมภพ ภิรมย์, พลเรือตรี ช่อฟ้า นาคเบือน ตุง องค์การค้คุรุสภา พ.ศ. 2545. ISBN 974-0086-30-6