มอร์กอธ

มอร์กอธ เบลาเกอร์(เดิมเป็นที่รู้จักในนาม เมลคอร์) เป็นตัวละครที่ถูกแต่งขึ้นโดย เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน มอร์กอธมีตำแหน่งเป็น "ไอนูร์" ซึ่งเป็นเทพเจ้าเฉกเช่นวาลาร์ ในประวัติศาสตร์ของมิดเดิล เอิร์ธ มอร์กอธมีบทบาทเป็นฝ่ายอธรรมผู้ยิ่งใหญ่ ซึ่ง "เซารอน" เจ้าแห่งความมืดที่หลายคนรู้จักดีจากเดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์เคยเป็นข้ารับใช้ของเขา

นาม มอร์กอธ เบลาเกอร์ ที่จริงแล้วเป็นคำคุณสรรพ ชื่อของมอกอทธ์ถูกกล่าวถึงครั้งเเรกในอีดูลินดอล (เรื่องราวของการสร้างโลกเเห่ง มิดเดิ้ล-เอิร์ธ เเละเป็นบทเเรกของThe Silmarillion) สามารถเเปลได้เป็น ทรราชย์เจ้าเเห่งความมืด หรือ เจ้าแห่งความมืดเเละการกดขี่ผู้น่ากลัว มอร์กอธ มาจากภาษา เควนยาแปลได้ว่า ศัตรูจากความมืด หรือ ความมืดอันน่าหวาดหวั่น (รากศัพท์มาจาก มอร์ - สีดำ ความมืดเงามืด และ กอส/กอธ -น่ากลัวมากความสยองขวัญ) เบลาเกอร์ เป็นภาษาซินดาริน แปลได้ว่า ทรราชย์ หรือ การกดขี่ (รากศัพท์ MBAW - บังคับ พลังอำนาจ มูลเหตุกดขี่) ตัวละครนี้ถูกเรียกอย่างไม่ถูกต้องว่ามอร์กอธเรื่อยมาจนกระทั่งเขาได้รับการขานนามใหม่โดย เฟอานอร์ แห่ง โนลดอร์ เรื่องนี้ปรากฏขึ้นในยุคแรก(first age) หลังจาก เมลกอร์ หลบหนีออกจาก วาลินอร์ จนถึงจุดนี้เขาก็ยังคงถูกเรียกเพียงว่า เมลกอร์ และก็มีเพียงพวกเอลฟ์ที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้ ระหว่างการพัฒนาการของบทกวีนี้ที่เกี่ยวกับประวัติของเขา Tolkien ก็ได้เปลี่ยน ความคิดเกี่ยวกับการล่วงหล่นของอินูองค์นี้ และชื่อของเขา นอกเหนือจากชื่อพิเศษของเขาซึ่งถูกตั้งโดยนอร์ดอ (มอกอทธ์) เขาก็ถูกเรียกในหลากหลายนิยาย (ในหลากหลาย ทาง) ว่า'เมลโค' 'เบลช่า' 'เมเลกอร์' และ 'เมเลโค' ชื่อของเขาในภาษาซินดารินคือ'เบเรกอร์' ซึ่งไม่เคยถูกใช้ ยกเว้นใน รูปแบบที่ได้รับการแก้ไขว่า 'เบเลเกิรทธ์' แปลว่า’ความตายอันยิ่งใหญ่'