ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อัครบิดร"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
หน้าใหม่: '''อัครบิดร''' (patriarch) เป็นตำแหน่งทางการปกครองภายในคริสต์ศาสนาบา...
 
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
'''อัครบิดร''' (patriarch) เป็นตำแหน่งทางการปกครองภายใน[[คริสต์ศาสนา]]บางนิกาย โดยเฉพาะในนิกายออร์ทอดอกซ์ และโรมันคาทอลิก
'''อัครบิดร''' ({{lang-en|patriarch}}) เป็นตำแหน่งทางการปกครองภายใน[[คริสต์ศาสนา]]บางนิกาย โดยเฉพาะในนิกายออร์ทอดอกซ์ และโรมันคาทอลิก


==ประวัติ==
==ประวัติ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:25, 17 ตุลาคม 2553

อัครบิดร (อังกฤษ: patriarch) เป็นตำแหน่งทางการปกครองภายในคริสต์ศาสนาบางนิกาย โดยเฉพาะในนิกายออร์ทอดอกซ์ และโรมันคาทอลิก

ประวัติ

อัครบิดร บาร์โธโลมิวที่ 1 อัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิลองค์ปัจจุบัน

หลังการสังคายนาแห่งไนซีนในปี ค.ศ. 325 ได้มีการแบ่งเขตการปกครองภายในคริสตจักรออกเป็น 3 เขต ได้แก่ เขตอัครบิดรกรุงโรม (Rome) เขตอัครบิดรเมืองอะเลกซานเดรีย (Alexandria) และเขตอัครบิดรแอนติออก (Antioch) แต่ละเขตมีอัครบิดรเป็นประมุข โดยถือเอาอัครบิดรแห่งกรุงโรมเป็นสมเด็จพระสันตะปาปา เป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล ต่อมามีการสังคายนาแห่งแคลสิโดเนียกำหนดให้มีเขตอัครบิดรกรุงเยรูซาเล็ม (Jerusalem) และเขตอัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิล (Constantinople) แยกออกมาจากเขตอัครบิดรเมืองแอนติออก ทำให้ได้เขตอัครบิดร 5 เขต และมีอัครบิดร 5 คนในคริสต์จักร โดยอัครบิดรแห่งโรมยังคงเป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล (Ecumenical church) และอัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิลเป็นรอง แต่ถือว่าเป็นใหญ่สุดในคริสตจักรตะวันออกซึ่งใช้ภาษากรีก ทำให้ในทางปฏิบัติอัครบิดรกรุงคอนสแตนติโนเปิลมีอิิทธิพลมากกว่า[1]

ต่อมาเขตอัครบิดรแอนติออกยังถูกแบ่งออกเป็น 3 เขตตามภาษาพิธีกรรม คือ อัครบิดรเมลไคต์ (Melkite) เขตอัครบิดรมาโรไนต์ (Maroniite) และเขตอัครบิดรซีเรียน (Syrian) เขตอัครบิดรกรุงโรมก็แบ่งเป็นอีก 3 เขตพิเศษ คือ เขตอัครบิดรเวนิซ เขตอัครบิดรลิสบอน และเขตอัครบิดรกัว[2]

เมื่อคริสตจักรแบ่งออกเป็น 2 นิกาย คือฝ่ายตะวันออกกลายเป็นนิกายโรมันคาทอลิก ส่วนฝ่ายตะวันออกเป็นนิกายออทอร์ออกซ์ เมื่อนิกายออร์ทอดอกซ์แพร่หลายไปยังท้องที่อื่นในภูมิภาคตะวันออก จึงเกิดเขตอัครบิดรต่างๆ มากขึ้น เช่น อาร์เมเนีย รัสเซีย เซอร์เบีย โรมาเนีย เป็นต้น โดยให้เกียรติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นประธาน แต่ไม่ถือว่าเป็นประมุขสูงสุด

อ้างอิง

  1. กีรติ บุญเจือ, แก่นปรัชญายุคกลาง, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550, หน้า 164
  2. ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรมศัพท์ศาสนาสากล อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, ราชบัณฑิตยสถาน, 2548, หน้า 375-6