ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
NewFrontierHistoryThai (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
NewFrontierHistoryThai (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 10: บรรทัด 10:
'''พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ''' ({{เกาหลี|성종|ฮันจา=成宗|MC2000=Seongjong|MR=Sŏngchong}} ค.ศ. 960 - ค.ศ. 997) กษัตริย์องค์ที่ 6 แห่ง[[ราชวงศ์โครยอ]] (ค.ศ. 981 - ค.ศ. 997) ในรัชสมัยของพระองค์มีการปฏิรูปการปกครองครั้งใหญ่เพื่อกำจัดอำนาจขุนนางท้องถิ่น และมีสงครามกับพวกคิตัน[[ราชวงศ์เหลียว]]
'''พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ''' ({{เกาหลี|성종|ฮันจา=成宗|MC2000=Seongjong|MR=Sŏngchong}} ค.ศ. 960 - ค.ศ. 997) กษัตริย์องค์ที่ 6 แห่ง[[ราชวงศ์โครยอ]] (ค.ศ. 981 - ค.ศ. 997) ในรัชสมัยของพระองค์มีการปฏิรูปการปกครองครั้งใหญ่เพื่อกำจัดอำนาจขุนนางท้องถิ่น และมีสงครามกับพวกคิตัน[[ราชวงศ์เหลียว]]


องค์ชายวัง ชี (왕치, 王治) เป็นพระโอรสขององค์ชายวัง อก (왕욱, 王旭) พระราชโอรสของ[[พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ|พระเจ้าแทโจ]] ในค.ศ. 981 [[พระเจ้าคยองจงแห่งโครยอ|พระเจ้าคยองจง]]สวรรคตแต่พระเยาว์ พระราชโอรสองค์ชายวัง ซง (왕송, 王訟 ภายหลังขึ้นครองราชย์เป็น[[พระเจ้ามกจงแห่งโครยอ|พระเจ้ามกจง]]) ก็พระชนมายุเพียง 2 พรรษา ไม่อาจขึ้นครองบ้านเมืองได้ บัลลังก์จึงตกมาสู่องค์ชายวัง ชี ซึ่งเป็นพระโอรสขององค์ชายวังอก และเป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าแทโจ เมื่อขึ้นครองราชย์แล้ว พระเจ้าซองจงก็ทรงสถาปนาพระราชบิดาองค์ชายวัง อกเป็นพระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)
องค์ชายวัง ชี (왕치, 王治) เป็นพระโอรสขององค์ชายวัง อุก (왕욱, 王旭) พระราชโอรสของ[[พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ|พระเจ้าแทโจ]] และพระมเหสีชินจอง (신정왕후, 神靜王后) ตระกูลฮวางโบ ในค.ศ. 981 [[พระเจ้าคยองจงแห่งโครยอ|พระเจ้าคยองจง]]สวรรคตแต่พระเยาว์ พระราชโอรสองค์ชายวัง ซง (왕송, 王訟 ภายหลังขึ้นครองราชย์เป็น[[พระเจ้ามกจงแห่งโครยอ|พระเจ้ามกจง]]) ก็พระชนมายุเพียง 2 พรรษา ไม่อาจขึ้นครองบ้านเมืองได้ บัลลังก์จึงตกมาสู่องค์ชายวัง ชี ซึ่งเป็นพระโอรสขององค์ชายวังอก และเป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าแทโจ เมื่อขึ้นครองราชย์แล้ว พระเจ้าซองจงก็ทรงสถาปนาพระราชบิดาองค์ชายวัง อุกเป็นพระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)


ในค.ศ. 982 พระเจ้าซองจงทรงปฏิรูปการปกครองท้องถิ่นเสียใหม่ตามแบบจีน เดิมที่การปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นของขุนนางที่ยึดครองดินแดนเหล่านั้นมาตั้งแต่ปลายสมัยชิลลา และตำแหน่งผู้ครองนครนั้นก็สามารถตกไปให้ลูกหลานได้<ref>http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C04/E0405.htm</ref> แต่พระเจ้าซองจงทรงเปลี่ยนใหม่ ทรงแบ่งอาณาจักรออกเป็น 12 ส่วน แต่ละส่วนมีเจ้าครองนครให้มีวาระการดำรงตำแหน่ง และสืบทอดไปยังลูกหลานไม่ได้ต้องได้รับการแต่งตั้งจากส่วนกลางเท่านั้น เป็นการล้มล้างอำนาจของขุนนางท้องถิ่นที่มีมานานตั้งแต่ก่อตั้งอาณาจักร พระเจ้าซองจงยังทรงตั้งโรงเรียนขึ้นตามท้องถิ่นต่างๆเพื่อให้บุคคลที่มีความสามารถสอบ[[จอหงวน]]เข้ารับราชการมาแทนที่กลุ่มขุนนางเดิม
ในค.ศ. 982 พระเจ้าซองจงทรงปฏิรูปการปกครองท้องถิ่นเสียใหม่ตามแบบจีน เดิมที่การปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นของขุนนางที่ยึดครองดินแดนเหล่านั้นมาตั้งแต่ปลายสมัยชิลลา และตำแหน่งผู้ครองนครนั้นก็สามารถตกไปให้ลูกหลานได้<ref>http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C04/E0405.htm</ref> แต่พระเจ้าซองจงทรงเปลี่ยนใหม่ ทรงแบ่งอาณาจักรออกเป็น 12 ส่วน แต่ละส่วนมีเจ้าครองนครให้มีวาระการดำรงตำแหน่ง และสืบทอดไปยังลูกหลานไม่ได้ต้องได้รับการแต่งตั้งจากส่วนกลางเท่านั้น เป็นการล้มล้างอำนาจของขุนนางท้องถิ่นที่มีมานานตั้งแต่ก่อตั้งอาณาจักร พระเจ้าซองจงยังทรงตั้งโรงเรียนขึ้นตามท้องถิ่นต่างๆเพื่อให้บุคคลที่มีความสามารถสอบ[[จอหงวน]]เข้ารับราชการมาแทนที่กลุ่มขุนนางเดิม
บรรทัด 25: บรรทัด 25:


== พระราชวงศ์ ==
== พระราชวงศ์ ==
*'''พระราชบิดา''' องค์ชายวัง อก (왕욱, 王旭) ภายหลังได้รับการสถาปนาเป็น พระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)
*'''พระราชบิดา''' องค์ชายวัง อุก (왕욱, 王旭): พระโอรสของ[[พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ|พระเจ้าแทโจ]] และพระมเหสีชินจอง ตระกูลฮวางโบ (신정왕후 황보씨, 神靜王后 皇甫氏); ภายหลังได้รับการสถาปนาเป็น พระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)
*'''พระราชมารดา''' พระมเหสีซอนอี ตระกูลยู (선의왕후 유씨, 宣義王后 劉氏) พระธิดาของ[[พระเจ้าแทโจแห่งโครยอ|พระเจ้าแทโจ]]
*'''พระราชมารดา''' พระมเหสีซอนอี ตระกูลยู (선의왕후 유씨, 宣義王后 劉氏): พระธิดาของพระเจ้าแทโจ และพระมเหสีจองด๊อก ตระกูลยู (정덕왕후 유씨, 貞德王后 劉氏)


'''พระมเหสี'''
'''พระมเหสี'''

รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:37, 24 กันยายน 2553

พระเจ้าซองจง
ฮันกึล성종
ฮันจา成宗
อักษรโรมันฉบับปรับปรุงSeongjong

พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ (เกาหลี성종; ฮันจา成宗; อาร์อาร์Seongjong; เอ็มอาร์Sŏngchong ค.ศ. 960 - ค.ศ. 997) กษัตริย์องค์ที่ 6 แห่งราชวงศ์โครยอ (ค.ศ. 981 - ค.ศ. 997) ในรัชสมัยของพระองค์มีการปฏิรูปการปกครองครั้งใหญ่เพื่อกำจัดอำนาจขุนนางท้องถิ่น และมีสงครามกับพวกคิตันราชวงศ์เหลียว

องค์ชายวัง ชี (왕치, 王治) เป็นพระโอรสขององค์ชายวัง อุก (왕욱, 王旭) พระราชโอรสของพระเจ้าแทโจ และพระมเหสีชินจอง (신정왕후, 神靜王后) ตระกูลฮวางโบ ในค.ศ. 981 พระเจ้าคยองจงสวรรคตแต่พระเยาว์ พระราชโอรสองค์ชายวัง ซง (왕송, 王訟 ภายหลังขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้ามกจง) ก็พระชนมายุเพียง 2 พรรษา ไม่อาจขึ้นครองบ้านเมืองได้ บัลลังก์จึงตกมาสู่องค์ชายวัง ชี ซึ่งเป็นพระโอรสขององค์ชายวังอก และเป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าแทโจ เมื่อขึ้นครองราชย์แล้ว พระเจ้าซองจงก็ทรงสถาปนาพระราชบิดาองค์ชายวัง อุกเป็นพระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)

ในค.ศ. 982 พระเจ้าซองจงทรงปฏิรูปการปกครองท้องถิ่นเสียใหม่ตามแบบจีน เดิมที่การปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นของขุนนางที่ยึดครองดินแดนเหล่านั้นมาตั้งแต่ปลายสมัยชิลลา และตำแหน่งผู้ครองนครนั้นก็สามารถตกไปให้ลูกหลานได้[1] แต่พระเจ้าซองจงทรงเปลี่ยนใหม่ ทรงแบ่งอาณาจักรออกเป็น 12 ส่วน แต่ละส่วนมีเจ้าครองนครให้มีวาระการดำรงตำแหน่ง และสืบทอดไปยังลูกหลานไม่ได้ต้องได้รับการแต่งตั้งจากส่วนกลางเท่านั้น เป็นการล้มล้างอำนาจของขุนนางท้องถิ่นที่มีมานานตั้งแต่ก่อตั้งอาณาจักร พระเจ้าซองจงยังทรงตั้งโรงเรียนขึ้นตามท้องถิ่นต่างๆเพื่อให้บุคคลที่มีความสามารถสอบจอหงวนเข้ารับราชการมาแทนที่กลุ่มขุนนางเดิม

ในค.ศ. 983 ฮ่องเต้เหลียวเซิ่งจง (遼聖宗) มีพระราชโองการให้ทัพคิตันบุกยึดลุ่มแม่น้ำยาลู ทำให้ต้องทำสงครามกับราชวงศ์ซ้อง ฮ่องเต้เซิ่งจงสร้างป้อมปราการขึ้นตามลุ่มแม่น้ำยาลูเพื่อกันไม่ให้พวกนูร์เชนให้ความช่วยเหลือราชวงศ์ซ้อง แต่พระเจ้าซองจงทรงเห็นว่าพวกคิตันอาจจะมาบุกโครยอจึงสร้างป้อมปราการขึ้นบ้างตามแม่น้ำยาลู ฮ่องเต้เซิ่งจงเห็นดังนั้นก็เข้าใจว่าโครยอจะเป็นปฏิปักษ์ต่อตน จึงส่งทัพคิตันมาบุกภายใต้การนำของเสี้ยวซุนหนิง (蕭遜寧) ทัพคิต้นบุกเข้ามาอย่างรวดเร็ว เผาทำลายบ้านเมือง แต่ถูกทัพโครยอหยุดไว้ได้ที่แม่น้ำชองชอน เซี่ยวซุนหนิงจึงมาเจรจาสงบศึกกับพระเจ้าซองจง

แต่ข้อเรียกร้องของเสี้ยวซุนหนิงนั้นรุนแรง คือต้องการให้โครยอยกดินแดนตอนเหนือให้เหลียว ตัดความสัมพันธ์กับราชวงศ์ซ้อง และมาเป็นประเทศราชของเหลียว ทำให้ราชสำนักโครยอแตกเป็นสองฝ่าย คือ ฝ่ายที่เห็นว่าควรยอมจำนนกับฝ่ายที่เห็นว่าควรสู้ต่อไป นำโดยแม่ทัพซอ ฮี แม่ทัพโครยอในศึกครั้งนี้ ระหว่างที่ราชสำนักกำลังถกเถียงกันอยู่เสี้ยวซุนหนิงก็ยกทัพบุกเข้ามาอีกทำให้ราชสำนักตกใจแทบสิ้นสติ แม่ทัพซอ ฮี จึงของอาสาเป็นผู้แทนเจรจากับพวกคิตัน แม่ทัพซอฮี (서희) หลอกเสี้ยวซุนหนิงว่า ดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาลทางตอนเหนือรวมทั้งคาบสมุทรเหลียวตงเป็นของอาณาจักรโคกูรยอ ดังนั้นจึงควรจะเป็นของโครยอด้วย และบอกอีกว่าโครยอจะยอมเป็นข้าของราชวงศ์เหลียวต่อเมื่อราชวงศ์เหลียวกำจัดพวกนูร์เชนที่อยู่ตามแม่น้ำยาลูออกไป เสี้ยวซุนหนิงเห็นว่า เหลียวก็ทำสงครามกับซ้องหนักอยู่แล้ว จะต้องมาปราบพวกนูร์เชนอีกคงไม่ไหว[2] จึงยกดินแดนทางตอนเหนือจรดแม่น้ำยาลูที่พวกนูร์เชนอาศัยอยู่ ให้โครยอไปเลยดีกว่า

สิ้นสุดสงครามราชสำนักโครยอเริ่มความสัมพันธ์ทางการทูตกับราชวงศ์เหลียว และตัดความสัมพันธ์กับราชวงศ์ซ้องไปชั่วคราว แม่ทัพซอ ฮี นำทัพเข้าปราบปรามชาวนูร์เชน ได้ดินแดนเพิ่มขึ้นไปจรดแม่น้ำยาลู พระเจ้าซองจงมีพระราชโองการให้สะสมกำลังกองทัพและสร้างป้อมปราการขนาดใหญ่ขึ้นหกแห่งที่ชายแดน

ค.ศ. 997 พระเจ้าซองจงสวรรคตไม่มีพระราชโอรสสืบบัลลังก์ องค์ชายวังซงพระราชโอรสของพระเจ้าคยองจงจึงขึ้นครองราชย์ต่อเป็นพระเจ้ามกจง


พระราชวงศ์

  • พระราชบิดา องค์ชายวัง อุก (왕욱, 王旭): พระโอรสของพระเจ้าแทโจ และพระมเหสีชินจอง ตระกูลฮวางโบ (신정왕후 황보씨, 神靜王后 皇甫氏); ภายหลังได้รับการสถาปนาเป็น พระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)
  • พระราชมารดา พระมเหสีซอนอี ตระกูลยู (선의왕후 유씨, 宣義王后 劉氏): พระธิดาของพระเจ้าแทโจ และพระมเหสีจองด๊อก ตระกูลยู (정덕왕후 유씨, 貞德王后 劉氏)

พระมเหสี

  • พระมเหสีมุนด๊อก ตระกูลยู (문덕왕후 유씨, 文德王后) พระธิดาของพระเจ้าควางจง
  • พระมเหสีมุนฮวา ตระกูลคิม (문화왕후 김씨, 文和王后)

พระสนม

  • องค์หญิงนังนัง ตระกูลชเว (낙랑군대부인 최씨, 樂浪郡大夫人)

พระขนิษฐา

ก่อนหน้า พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ ถัดไป
พระเจ้าคยองจง กษัตริย์แห่งโครยอ
(พ.ศ. 1524 - พ.ศ. 1540)
พระเจ้ามกจง|}