ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ของเหลวผลควบแน่นโพส–ไอน์สไตน์"
สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ โดยปกติจะสูงกว |
แจ้งลบด้วยสจห. |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ลบ}} |
|||
สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ โดยปกติจะสูงกว่าศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส) เพียงแค่เศษเสี้ยวเดียวของ 1 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิในทางทฤษฎีที่ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวนิ่งสนิท |
สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ โดยปกติจะสูงกว่าศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส) เพียงแค่เศษเสี้ยวเดียวของ 1 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิในทางทฤษฎีที่ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวนิ่งสนิท |
||
พฤติกรรมที่โดยปกติจะเห็นได้ในระดับอะตอมก็สามารถเห็นได้ในระดับที่กว้างขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้านำสสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์มาใส่ในถ้วยแก้ว |
พฤติกรรมที่โดยปกติจะเห็นได้ในระดับอะตอมก็สามารถเห็นได้ในระดับที่กว้างขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้านำสสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์มาใส่ในถ้วยแก้ว |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:55, 12 มิถุนายน 2553
บทความนี้ได้รับแจ้งให้ลบ แต่ยังไม่อธิบายเหตุผล กรุณาระบุโดยเปลี่ยนป้ายนี้เป็น {{ลบ|เหตุผลที่แจ้ง}} ดูเพิ่มที่ นโยบายการลบและเงื่อนไขการลบทันที
หากบทความนี้ไม่เข้าเกณฑ์การลบ หรือคุณตั้งใจแก้ไข กรุณาลบประกาศนี้ออก แต่อย่านำประกาศนี้ออกจากหน้าที่คุณสร้าง หากคุณสร้างหน้านี้ และคุณไม่เห็นด้วยกับเหตุผลที่แจ้งลบ ให้กดปุ่มด้านล่างเพื่อแจงเหตุที่ไม่ควรลบลงในหน้าอภิปราย คุณยังสามารถชมหน้าดังกล่าวในภายหลังเพื่อตรวจสอบว่ามีการสนองข้อความของคุณแล้วหรือยัง พึงทราบว่าเมื่อขึ้นประกาศนี้แล้ว บทความนี้อาจถูกลบเมื่อใดก็ได้หากเข้าเกณฑ์การลบทันทีอย่างไร้ข้อกังขา หรือพบว่าคำอธิบายที่แจ้งไปในหน้าคุยไม่เพียงพอ นอกจากนี้ หน้าที่ไม่มีผู้คัดค้านการแจ้งลบจะถูกลบหลังผ่านไปอย่างน้อย 7 วันโดยอัตโนมัติ ผู้ดูแลระบบ: ตรวจสอบลิงก์, ประวัติ (ล่าสุด) และปูมก่อนลบหน้านี้มีการแก้ไขล่าสุดโดย Mahatee (ส่วนร่วม | ปูม) เมื่อเวลา 15:55, 12 มิถุนายน 2553 (13 ปีก่อน) |
สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ โดยปกติจะสูงกว่าศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส) เพียงแค่เศษเสี้ยวเดียวของ 1 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิในทางทฤษฎีที่ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวนิ่งสนิท พฤติกรรมที่โดยปกติจะเห็นได้ในระดับอะตอมก็สามารถเห็นได้ในระดับที่กว้างขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้านำสสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์มาใส่ในถ้วยแก้ว
และรักษาระดับความเย็นให้เพียงพอ สสารดังกล่าวจะไหลคลานออกมาข้างนอกถ้วยแก้วด้วยตัวมันเอง
สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์ได้รับการพยากรณ์ว่ามีอยู่จริงโดยไอน์สไตน์ในปี 1925 หลังจากที่ศึกษาผลงานของสัตเยนตรานาถ โบส (Satyendra Nath Bose) แต่ก็ไม่มีใครทำให้สสารดังกล่าวเกิดขึ้นได้จริงจนกระทั่งถึงปี 1995 ซึ่งส่งผลให้การค้นพบดังกล่าวได้รับรางวัลโนเบล
สาขาฟิสิกส์ในปี 2001 ต้นฉบับงานเขียนของไอน์สไตน์ก็เพิ่งถูกค้นพบอีกครั้งในปี 2005 นี่เอง