ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ของเหลวผลควบแน่นโพส–ไอน์สไตน์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ โดยปกติจะสูงกว
 
Mahatee (คุย | ส่วนร่วม)
แจ้งลบด้วยสจห.
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{ลบ}}

สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ โดยปกติจะสูงกว่าศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส) เพียงแค่เศษเสี้ยวเดียวของ 1 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิในทางทฤษฎีที่ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวนิ่งสนิท
สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ โดยปกติจะสูงกว่าศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส) เพียงแค่เศษเสี้ยวเดียวของ 1 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิในทางทฤษฎีที่ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวนิ่งสนิท
พฤติกรรมที่โดยปกติจะเห็นได้ในระดับอะตอมก็สามารถเห็นได้ในระดับที่กว้างขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้านำสสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์มาใส่ในถ้วยแก้ว
พฤติกรรมที่โดยปกติจะเห็นได้ในระดับอะตอมก็สามารถเห็นได้ในระดับที่กว้างขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้านำสสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์มาใส่ในถ้วยแก้ว

รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:55, 12 มิถุนายน 2553

  สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์เกิดขึ้นเมื่อเราลดอุณหภูมิของธาตุลงให้ต่ำมากๆ  โดยปกติจะสูงกว่าศูนย์องศาสัมบูรณ์ (-273 องศาเซลเซียส)  เพียงแค่เศษเสี้ยวเดียวของ  1 องศาเซลเซียส  ซึ่งเป็นอุณหภูมิในทางทฤษฎีที่ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหวนิ่งสนิท
     พฤติกรรมที่โดยปกติจะเห็นได้ในระดับอะตอมก็สามารถเห็นได้ในระดับที่กว้างขึ้น  ตัวอย่างเช่น  ถ้านำสสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์มาใส่ในถ้วยแก้ว

และรักษาระดับความเย็นให้เพียงพอ สสารดังกล่าวจะไหลคลานออกมาข้างนอกถ้วยแก้วด้วยตัวมันเอง

     สสารควบแน่นโบส-ไอน์สไตน์ได้รับการพยากรณ์ว่ามีอยู่จริงโดยไอน์สไตน์ในปี  1925 หลังจากที่ศึกษาผลงานของสัตเยนตรานาถ โบส  (Satyendra Nath Bose) แต่ก็ไม่มีใครทำให้สสารดังกล่าวเกิดขึ้นได้จริงจนกระทั่งถึงปี  1995 ซึ่งส่งผลให้การค้นพบดังกล่าวได้รับรางวัลโนเบล

สาขาฟิสิกส์ในปี 2001 ต้นฉบับงานเขียนของไอน์สไตน์ก็เพิ่งถูกค้นพบอีกครั้งในปี 2005 นี่เอง