ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โคบุตร"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล เปลี่ยน หมวดหมู่:สุนทรภู่ → หมวดหมู่:กวีนิพนธ์ของสุนทรภู่ ด้วยสจห. |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ตารางวรรณคดี |
{{ตารางวรรณคดี |
||
| กวี = สุนทรภู่ |
| กวี = [[สุนทรภู่]] |
||
| ประเภท = นิทานคำกลอน |
| ประเภท = นิทานคำกลอน |
||
| คำประพันธ์ = กลอนสุภาพ |
| คำประพันธ์ = [[กลอนสุภาพ]] |
||
| ความยาว = |
| ความยาว = |
||
| สมัย = ต้นรัตนโกสินทร์ |
| สมัย = ต้น[[รัตนโกสินทร์]] |
||
| ปี = ราว[[รัชกาลที่ 2]] |
| ปี = ราว[[รัชกาลที่ 2]] |
||
| ชื่ออื่น = |
| ชื่ออื่น = |
||
| ลิขสิทธิ์ = กรมศิลปากร |
| ลิขสิทธิ์ = [[กรมศิลปากร]] |
||
}} |
}} |
||
'''โคบุตร''' เป็น[[กลอน]][[นิทาน]]เรื่องแรกของ[[สุนทรภู่]] แต่งขึ้นเพื่อถวายเจ้านายในพระราชวังหลังพระองค์หนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ โคบุตรซึ่งเป็นลูกของ[[พระอาทิตย์]]และ[[นางอัปสร]] โดยฝากเลี้ยงไว้กับพญาราชสีห์ และนางไกรสร เมื่อเจริญชันษาโคบุตรซึ่งได้รับของวิเศษจากพระอาทิตย์ คือ แหวน และสังวาล และได้รับมอบใบยาวิเศษที่สามารถชุบชีวิตคนตายให้มีชีวิตได้จากราชสีห์ ต่อจากนั้นจึงเป็นเรื่องาวการผจญภัยของโคบุตร ดังที่จะคัดมาตอนหนึ่งในตอนท้ายที่โคบุตรมีพระมเหสีสองคน คือ นางอำพันมาลา และนางมณีสาคร นางอำพันมาลาเห็นโคบุตรรักนางมณีสาครมากกว่าตน จึงทำเสน่ห์ให้โคบุตรหลงรัก แต่อรุณกุมารได้แก้ไขเสน่ห์ โคบุตรโกรธมากถึงกับสั่งประหาร แต่อรุณกุมารขอร้อง โคบุตรจึงขับไล่นางอำพันมาลาออกจากวัง ดังต่อไปนี้ |
'''โคบุตร''' เป็น[[กลอน]][[นิทาน]]เรื่องแรกของ[[สุนทรภู่]] แต่งขึ้นเพื่อถวายเจ้านายในพระราชวังหลังพระองค์หนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ โคบุตรซึ่งเป็นลูกของ[[พระอาทิตย์]]และ[[นางอัปสร]] โดยฝากเลี้ยงไว้กับพญาราชสีห์ และนางไกรสร เมื่อเจริญชันษาโคบุตรซึ่งได้รับของวิเศษจากพระอาทิตย์ คือ แหวน และสังวาล และได้รับมอบใบยาวิเศษที่สามารถชุบชีวิตคนตายให้มีชีวิตได้จากราชสีห์ ต่อจากนั้นจึงเป็นเรื่องาวการผจญภัยของโคบุตร ดังที่จะคัดมาตอนหนึ่งในตอนท้ายที่โคบุตรมีพระมเหสีสองคน คือ นางอำพันมาลา และนางมณีสาคร นางอำพันมาลาเห็นโคบุตรรักนางมณีสาครมากกว่าตน จึงทำเสน่ห์ให้โคบุตรหลงรัก แต่อรุณกุมารได้แก้ไขเสน่ห์ โคบุตรโกรธมากถึงกับสั่งประหาร แต่อรุณกุมารขอร้อง โคบุตรจึงขับไล่นางอำพันมาลาออกจากวัง ดังต่อไปนี้ |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:08, 6 มิถุนายน 2553
| โคบุตร | |
|---|---|
| กวี | สุนทรภู่ |
| ประเภท | นิทานคำกลอน |
| คำประพันธ์ | กลอนสุภาพ |
| ยุค | ต้นรัตนโกสินทร์ |
| ปีที่แต่ง | ราวรัชกาลที่ 2 |
| ลิขสิทธิ์ | กรมศิลปากร |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมวรรณศิลป์ | |
โคบุตร เป็นกลอนนิทานเรื่องแรกของสุนทรภู่ แต่งขึ้นเพื่อถวายเจ้านายในพระราชวังหลังพระองค์หนึ่ง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ โคบุตรซึ่งเป็นลูกของพระอาทิตย์และนางอัปสร โดยฝากเลี้ยงไว้กับพญาราชสีห์ และนางไกรสร เมื่อเจริญชันษาโคบุตรซึ่งได้รับของวิเศษจากพระอาทิตย์ คือ แหวน และสังวาล และได้รับมอบใบยาวิเศษที่สามารถชุบชีวิตคนตายให้มีชีวิตได้จากราชสีห์ ต่อจากนั้นจึงเป็นเรื่องาวการผจญภัยของโคบุตร ดังที่จะคัดมาตอนหนึ่งในตอนท้ายที่โคบุตรมีพระมเหสีสองคน คือ นางอำพันมาลา และนางมณีสาคร นางอำพันมาลาเห็นโคบุตรรักนางมณีสาครมากกว่าตน จึงทำเสน่ห์ให้โคบุตรหลงรัก แต่อรุณกุมารได้แก้ไขเสน่ห์ โคบุตรโกรธมากถึงกับสั่งประหาร แต่อรุณกุมารขอร้อง โคบุตรจึงขับไล่นางอำพันมาลาออกจากวัง ดังต่อไปนี้
| โฉมอำพันมาลาน้ำตาไหล | เห็นชาวในพระสนมมาคับคั่ง | |
| ค่อยหยุดยืนฝืนองค์ทรงประทัง | เหลียวมาสั่งสาวสวรรค์กำนัลใน | |
| จงปกป้องครองกันเป็นผาสุก | อย่ามีทุกข์เศร้าสร้อยละห้อยไห้ | |
| เรามีกรรมจำลาเจ้าคลาไคล | หักพระทัยออกจากทวารา |
 | บทความวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |