ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อุโนฮานะ เร็ตสึ"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 19: | บรรทัด 19: | ||
== ลักษณะ/อุปนิสัย == |
== ลักษณะ/อุปนิสัย == |
||
อุโนฮานะ เป็นหญิงสาวถักผมเปียด้านหน้า เป็นคนใจเย็น แต่ถ้าโกรธเมื่อไหร่จะน่ากลัวขึ้นมาทันที (แม้แต่หน่วยที่ 11 ก็ไม่กล้าหือ) |
อุโนฮานะ เป็นหญิงสาวถักผมเปียด้านหน้า เป็นคนใจเย็น กิริยาเนิบนาบอ่อนโยนและมีรอยยิ้มอยู่เสมอ แต่ถ้าโกรธเมื่อไหร่จะน่ากลัวขึ้นมา(มากๆ)ทันที (แม้แต่หน่วยที่ 11 ก็ไม่กล้าหือ) เธอเป็นคนเฉลียวฉลาด ถึงกับมองออกว่าร่างของหัวหน้า[[ไอเซ็น โซสึเกะ|ไอเซ็น]]ที่ตายไป ไม่ใช่ร่างที่แท้จริง ซึ่งเธอมีหน้าที่คอยรักษายมทูตที่บาดเจ็บจากการต่อสู้ โดยที่ทำการหน่วยที่ 4 คือ สถานพยาบาลอุโนะฮานะ และดูเหมือนเธอจะให้ความเอ็นดูแก่ยามาดะ ฮานาทาโร่ซึ่งเป็นนักสู้ลำดับภายในหน่วยเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธออยู่ในสถานการณ์อันตรายหรือจำเป็นต้องสู้ นิสัยและสีหน้าจะเปลี่ยนไปทันที(และอิซาเนะจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเกรงขาม+หวาดกลัวขึ้นมาในทันทีเช่นกัน) |
||
เพิ่มเติม |
เพิ่มเติม |
||
หัวหน้าอุโนะฮานะเป็นหนึ่งในยมทูตที่ครองตำแหน่งหัวหน้าหน่วยได้นานที่สุด ท่านหญิงผู้นี้เป็นห่วงลูกหน่วยของตนเองเสมอโดยเฉพาะรองหัวหน้าที่แสนจะเทิดทูนในตัวของเธอ โคเท็ตสึ อิซาเนะ เพราะเกือบจะทุกๆครั้งที่ อิซาเนะนั้นบาดเจ็บหล่อนก็จะรีบเข้าไปช่วยเท่าที่จะรีบได้เลยทีเดียว(บางฉากบางตอนอย่างกะนิยายนำ้เน่า)แล้วแทบจะทุกบททุกบาทที่ อุโนะฮานะ เร็ตสึ ผู้นี้ปรากฏกายสู่สายตาชาวโลกและนอกโลกก็จะมีเงาตามตัวอย่าง อิซาเนะ คนนี้ตามติดไปด้วยทุกๆที่ |
หัวหน้าอุโนะฮานะเป็นหนึ่งในยมทูตที่ครองตำแหน่งหัวหน้าหน่วยได้นานที่สุด ท่านหญิงผู้นี้เป็นห่วงลูกหน่วยของตนเองเสมอโดยเฉพาะรองหัวหน้าที่แสนจะเทิดทูนในตัวของเธอ โคเท็ตสึ อิซาเนะ เพราะเกือบจะทุกๆครั้งที่ อิซาเนะนั้นบาดเจ็บหล่อนก็จะรีบเข้าไปช่วยเท่าที่จะรีบได้เลยทีเดียว(บางฉากบางตอนอย่างกะนิยายนำ้เน่า)แล้วแทบจะทุกบททุกบาทที่ อุโนะฮานะ เร็ตสึ ผู้นี้ปรากฏกายสู่สายตาชาวโลกและนอกโลกก็จะมีเงาตามตัวอย่าง อิซาเนะ คนนี้ตามติดไปด้วยทุกๆที่ |
||
== ประวัติ == |
== ประวัติ == |
||
บรรทัด 58: | บรรทัด 58: | ||
== บทบาท == |
== บทบาท == |
||
=== ภาคโซลโซไซตี้ === |
=== ภาคโซลโซไซตี้ === |
||
หัวหน้าอุโนฮานะได้ตรวจสอบร่างของหัวหน้าไอเซ็นที่ถูกฆ่าตายปริศนาจึงไปยืนยันต่อหัวหน้า[[โคมามูระ ซาจิน|โคมามูระ]]และหัวหน้า[[โทเซ็น คานาเมะ|โทเซ็น]]ว่าเป็นร่างจริง แต่พอตรวจสอบโดยถี่ถ้วนอีกทีก็เกิดความสงสัย ภายหลังการไปที่ลานประหารกับรองหัวหน้า[[โคเท็ตสึ อิซาเนะ|โคเท็ตสึ]] เกิดเหตุการณ์ที่[[คุโรซากิ อิจิโกะ|อิจิโกะ]]เข้ามาหยุดยั้งการประหาร จึงได้เกิดการต่อสู้ขึ้น หัวหน้าอุโนฮานะจึงนำร่างผู้บาดเจ็บกลับมารักษา และได้พารองหัวหน้าโคเท็ตสึไปยังสถานที่ต้องห้ามภายใน 46 วังกลาง ทำให้ได้พบกับไอเซ็น โซสึเกะ และ[[อิชิมารุ งิน]] ซึ่งไอเซ็นได้บอกความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ทั้งหมด และหายตัวไป อุโนฮานะจึงได้ให้โคเท็ตสึใช้วิถีมารติดตามที่อยู่ของไอเซ็นและบอกกับยมทูตทุกคน จากนั้นหัวหน้าอุโนฮานะก็ทำการรักษาบาดแผลให้กับหัวหน้า[[ฮิตสึกายะ โทชิโร่|ฮิตสึกายะ]]และรองหัวหน้า[[ฮินาโมริ โมโมะ|ฮินาโมริ]]แล้วจึงตามไป โดยหลังจากที่ไอเซ็น อิชิมารุ และโทเซ็น ไปยัง |
หัวหน้าอุโนฮานะได้ตรวจสอบร่างของหัวหน้าไอเซ็นที่ถูกฆ่าตายปริศนาจึงไปยืนยันต่อหัวหน้า[[โคมามูระ ซาจิน|โคมามูระ]]และหัวหน้า[[โทเซ็น คานาเมะ|โทเซ็น]]ว่าเป็นร่างจริง แต่พอตรวจสอบโดยถี่ถ้วนอีกทีก็เกิดความสงสัย ภายหลังการไปที่ลานประหารกับรองหัวหน้า[[โคเท็ตสึ อิซาเนะ|โคเท็ตสึ]] เกิดเหตุการณ์ที่[[คุโรซากิ อิจิโกะ|อิจิโกะ]]เข้ามาหยุดยั้งการประหาร จึงได้เกิดการต่อสู้ขึ้น หัวหน้าอุโนฮานะจึงนำร่างผู้บาดเจ็บกลับมารักษา และได้พารองหัวหน้าโคเท็ตสึไปยังสถานที่ต้องห้ามภายใน 46 วังกลาง ทำให้ได้พบกับไอเซ็น โซสึเกะ และ[[อิชิมารุ งิน]] ซึ่งไอเซ็นได้บอกความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ทั้งหมด และหายตัวไป อุโนฮานะจึงได้ให้โคเท็ตสึใช้วิถีมารติดตามที่อยู่ของไอเซ็นและบอกกับยมทูตทุกคน จากนั้นหัวหน้าอุโนฮานะก็ทำการรักษาบาดแผลให้กับหัวหน้า[[ฮิตสึกายะ โทชิโร่|ฮิตสึกายะ]]และรองหัวหน้า[[ฮินาโมริ โมโมะ|ฮินาโมริ]]แล้วจึงตามไป โดยหลังจากที่ไอเซ็น อิชิมารุ และโทเซ็น ไปยังฮูเอโก้มุนโด้แล้ว เธอก็ได้ทำการรักษาหัวหน้า[[คุจิกิ เบียคุยะ|คุจิกิ]]และยมทูตคนอื่นๆ |
||
== ดาบฟันวิญญาณ == |
== ดาบฟันวิญญาณ == |
||
บรรทัด 95: | บรรทัด 95: | ||
เกลียด - 150 |
เกลียด - 150 |
||
สนุก - 30 |
สนุก - 30 |
||
ระดับความอันตรายจะค่อยๆเพิ่มขึ้นตามแต่สถานการณ์ชนิดชวนขนลุก |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:45, 8 มีนาคม 2553
ตัวละคร เทพมรณะ | |
---|---|
ไฟล์:Retsu Unohana.jpg | |
อุโนฮานะ เร็ตสึ | |
อาชีพ | ยมทูต หัวหน้าหน่วยที่ 4 |
วันเกิด | 21 เมษายน |
สีผม | สีดำ |
สีตา | สีน้ำตาล |
ส่วนสูง | 159 เซนติเมตร |
น้ำหนัก | 45 กิโลกรัม |
ดาบฟันวิญญาณ | มินาซึกิ |
พากย์เสียงโดย | อายะ ฮิซาคาวะ |
อุโนฮานะ เร็ตสึ ญี่ปุ่น: 卯ノ花 烈; โรมาจิ: Unohana Retsu ตัวการ์ตูนจากเรื่องเทพมรณะ เป็นยมทูตหัวหน้าหน่วยที่ 4 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์
ลักษณะ/อุปนิสัย
อุโนฮานะ เป็นหญิงสาวถักผมเปียด้านหน้า เป็นคนใจเย็น กิริยาเนิบนาบอ่อนโยนและมีรอยยิ้มอยู่เสมอ แต่ถ้าโกรธเมื่อไหร่จะน่ากลัวขึ้นมา(มากๆ)ทันที (แม้แต่หน่วยที่ 11 ก็ไม่กล้าหือ) เธอเป็นคนเฉลียวฉลาด ถึงกับมองออกว่าร่างของหัวหน้าไอเซ็นที่ตายไป ไม่ใช่ร่างที่แท้จริง ซึ่งเธอมีหน้าที่คอยรักษายมทูตที่บาดเจ็บจากการต่อสู้ โดยที่ทำการหน่วยที่ 4 คือ สถานพยาบาลอุโนะฮานะ และดูเหมือนเธอจะให้ความเอ็นดูแก่ยามาดะ ฮานาทาโร่ซึ่งเป็นนักสู้ลำดับภายในหน่วยเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธออยู่ในสถานการณ์อันตรายหรือจำเป็นต้องสู้ นิสัยและสีหน้าจะเปลี่ยนไปทันที(และอิซาเนะจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเกรงขาม+หวาดกลัวขึ้นมาในทันทีเช่นกัน)
เพิ่มเติม หัวหน้าอุโนะฮานะเป็นหนึ่งในยมทูตที่ครองตำแหน่งหัวหน้าหน่วยได้นานที่สุด ท่านหญิงผู้นี้เป็นห่วงลูกหน่วยของตนเองเสมอโดยเฉพาะรองหัวหน้าที่แสนจะเทิดทูนในตัวของเธอ โคเท็ตสึ อิซาเนะ เพราะเกือบจะทุกๆครั้งที่ อิซาเนะนั้นบาดเจ็บหล่อนก็จะรีบเข้าไปช่วยเท่าที่จะรีบได้เลยทีเดียว(บางฉากบางตอนอย่างกะนิยายนำ้เน่า)แล้วแทบจะทุกบททุกบาทที่ อุโนะฮานะ เร็ตสึ ผู้นี้ปรากฏกายสู่สายตาชาวโลกและนอกโลกก็จะมีเงาตามตัวอย่าง อิซาเนะ คนนี้ตามติดไปด้วยทุกๆที่
ประวัติ
อุโนฮานะ มีประวัติที่ไม่แน่ชัด เพียงแต่เป็นยมทูตหัวหน้าหน่วยที่ 4 มานาน และยังทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการสมาคมยมทูตสตรีแห่งโซลโซไซตี้อีกด้วย
- วันเกิด / 21 เมษายน
- สีผม / สีดำ
- สีตา / สีน้ำตาล
- ส่วนสูง / 159 เซนติเมตร
- น้ำหนัก / 45 กิโลกรัม
- ดาบฟันวิญญาณ / มินาซึกิ
- คำปลดปล่อย / จงร่ายรำ มินาซึกิ
- ความชอบส่วนตัว / ดอกไม้สด
- ความถนัดส่วนตัว / เคนโด้
- อาหาร / อาหารที่ชอบ - อาหารรสจัด
- อาหารที่ไม่ชอบ - อาหารรสเบา
- การพักผ่อนสบายๆในวันหยุด / ปีนเขาเพื่อค้นหาสมุนไพร
ดูจากท่าทางและนิสัยไม่น่าที่จะชอบ เคนโด้ หรือแม้แต่อาหารรสจัด นับว่าเป็นคนที่ต้องมีความลับปิดบังไว้อย่างมากแน่ๆภายใต้ความอ่อนโยนที่แสดงออกมา และคำพูดที่คมดุจมีดเฉือนอีก แล้วยังมีนิสัยค่อนข้างชอบบังคับคนอื่นอยู่นิดๆ ก็ตอนที่ 228 ตอนที่พวกยมทูตไปทะเลเพื่อพกผ่อนกัน *เหลาซือเจ้* คนนี้ก็ได้บีบบังคับให้รองหัวหน้าสุดรักของหล่อน "โคเท็ตสึ อิซาเนะ"เอาชุดว่ายนำ้้ โชว์อึ๋มอีกตะหาก
*เหลาซือเจ้ แปลว่า ศิษย์พี่ใหญ่ที่เป็นผู้หญิง*
ความสามารถในการรบ
- พลังโจมตี 100(ตอนปลดปล่อยดาบ 120)
- พลังป้องกัน 80
- การเคลื่อนไหว 80
- วิถีมาร/แรงกดดันวิญญาณ 100(ตอนปลดปล่อยดาบ 150)
- ภูมิปัญญา 100
- พลังกาย 90
ถึงจะไม่ค่อยมีโอกาสยืนในแนวหน้าบ่อยนัก แต่พลังโจมตีอยู่ในระดับสุดยอด!ถ้าหากโกรธขึ้นมาอาจจะเป็นหัวหน้าหน่วยที่น่ากลัวที่สุดเลยก็เป็นได้... พลังเธอเยอะมากๆ แต่จะว่าไปถ้าเธอไม่เก่งขนาดนั้น หน่วย 4 ก็คงจะโดนกดจมธรณีไปเหมือนที่พวกลูกหน่วย 11 ดูแคลนเอาก็ได้ วันไหนที่เธอมายืนสู้ในแนวหน้าคงต้องโหดแน่ๆ ขนาดชิไคยังเป็นสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์เหมือนบังไคของ คุโรซึจิ มายูริ เลย แล้วบังไคเธอละคงไม่ต้องพูดถึง เป็นหัวหน้าที่เก่งที่สุดรองจากหัวหน้าใหญ่ยามาโมโตะ
บทบาท
ภาคโซลโซไซตี้
หัวหน้าอุโนฮานะได้ตรวจสอบร่างของหัวหน้าไอเซ็นที่ถูกฆ่าตายปริศนาจึงไปยืนยันต่อหัวหน้าโคมามูระและหัวหน้าโทเซ็นว่าเป็นร่างจริง แต่พอตรวจสอบโดยถี่ถ้วนอีกทีก็เกิดความสงสัย ภายหลังการไปที่ลานประหารกับรองหัวหน้าโคเท็ตสึ เกิดเหตุการณ์ที่อิจิโกะเข้ามาหยุดยั้งการประหาร จึงได้เกิดการต่อสู้ขึ้น หัวหน้าอุโนฮานะจึงนำร่างผู้บาดเจ็บกลับมารักษา และได้พารองหัวหน้าโคเท็ตสึไปยังสถานที่ต้องห้ามภายใน 46 วังกลาง ทำให้ได้พบกับไอเซ็น โซสึเกะ และอิชิมารุ งิน ซึ่งไอเซ็นได้บอกความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ทั้งหมด และหายตัวไป อุโนฮานะจึงได้ให้โคเท็ตสึใช้วิถีมารติดตามที่อยู่ของไอเซ็นและบอกกับยมทูตทุกคน จากนั้นหัวหน้าอุโนฮานะก็ทำการรักษาบาดแผลให้กับหัวหน้าฮิตสึกายะและรองหัวหน้าฮินาโมริแล้วจึงตามไป โดยหลังจากที่ไอเซ็น อิชิมารุ และโทเซ็น ไปยังฮูเอโก้มุนโด้แล้ว เธอก็ได้ทำการรักษาหัวหน้าคุจิกิและยมทูตคนอื่นๆ
ดาบฟันวิญญาณ
ขั้นต้น (ชิไค)
- ชื่อ : มินาซึกิ ญี่ปุ่น: 肉雫唼; โรมาจิ: Minazuki
- คำปลดปล่อย : จงโบยบิน
- ลักษณะ : ดาบจะแปรสภาพเป็นสัตว์คล้ายปลากระเบน แต่มีตาเดียว
- ความสามารถ : สามารถรักษาบาดแผลและฟื้นร่างกายโดยการกลืนร่างผู้บาดเจ็บเข้าไปในท้องของมินาซึกิ
ในภาคการ์ตูนจะสามารถนำพลังกดดันวิญญาณมาเป็นอาวุธได้
ขั้นปลดปล่อยสวัสดิกะ (บังไค)
- ยังไม่ปรากฏ
ลับสุดยอด
- ในวันหยุด เธอมักจะไปปีนเขาในแถบเมืองลูคอน แต่ก็มีคนเห็นเธอกำลังนั่งมินาซึกิบินขึ้นไป จึงทำให้ไม่แน่ใจว่าแบบนี้เรียกว่าปีนเขาได้รึเปล่า
- เพราะความที่ชอบดอกไม้สด จึงมีนิทรรศการดอกไม้สดของหน่วยที่สี่ (เข้าร่วมได้ตามความสมัครใจ) ที่จัดขึ้นปีละครั้ง ยาจิรุก็เข้าร่วมด้วย แต่มาเพื่อทานขนมที่เอามาเสิร์ฟในช่วงพักเพียงอย่างเดียวแล้วก็กลับ(ส่วนยาจิรุนี่ไปแจมตลกบริโภคทุกงานเลย )
ความอันตรายในแต่ละช่วง
อารมณ์ดี - 20 อารมณ์เสีย - 60 โกรธ - 100 อาฆาตแค้น - 200 เกลียด - 150 สนุก - 30
ระดับความอันตรายจะค่อยๆเพิ่มขึ้นตามแต่สถานการณ์ชนิดชวนขนลุก