ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ระบบถือครองที่ดินสมัยฟิวดัล"
ล โรบอต เพิ่ม: an, ar, ca, cs, cy, da, eo, et, fa, gl, hr, hu, it, lb, nn, no, pl, sh, simple, sl, sr, tr, uk แก้ไข: de, en, es, fr, he, ja, nl, pt, ro, ru, sv, zh |
Idioma-bot (คุย | ส่วนร่วม) ล โรบอต เพิ่ม: hy:Ճորտություն, lt:Baudžiava |
||
| บรรทัด 39: | บรรทัด 39: | ||
[[hr:Kmetstvo]] |
[[hr:Kmetstvo]] |
||
[[hu:Jobbágy]] |
[[hu:Jobbágy]] |
||
[[hy:Ճորտություն]] |
|||
[[it:Servitù della gleba]] |
[[it:Servitù della gleba]] |
||
[[ja:農奴制]] |
[[ja:農奴制]] |
||
[[lb:Leifeegeschaft]] |
[[lb:Leifeegeschaft]] |
||
[[lt:Baudžiava]] |
|||
[[nl:Horigheid]] |
[[nl:Horigheid]] |
||
[[nn:Liveigenskap]] |
[[nn:Liveigenskap]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:32, 17 พฤศจิกายน 2552
ระบบมาเนอร์ หรือ สังคมศักดินา (อังกฤษ: Manorialism หรือ Seigneurialism หรือ Feudal Society[1]) คือระบบเศรษฐกิจและสังคมที่นิยมปฏิบัติกันโดยทั่วไปในยุคกลางในยุโรปตะวันตกและยุโรปกลาง ระบบมาเนอร์เป็นระบบที่ผู้เป็นเจ้าของที่ดินหรือลอร์ดมีอำนาจทางเศรษฐกิจและทางกฎหมายที่สนับสนุนโดยรายได้ที่ได้มาจากผลผลิตของที่ดินที่เป็นเจ้าของ และจากค่าธรรมเนียมของเกษตรกรผู้ที่อยู่ภายใต้การปกครองตามกฎหมาย ค่าธรรมเนียมอาจจะเป็นในรูปของ:
- แรงงาน (ภาษาฝรั่งเศสใช้คำว่า “corvée”),
- ผลผลิต หรือ
- เงิน (ไม่บ่อยนัก)
ทางตะวันออกของเยอรมนี ระบบนี้ใช้กันมาจนถึงสงครามโลกครั้งที่สอง
ระบบมาเนอร์เป็นคำที่เกี่ยวข้องกับยุคกลางของยุโรปตะวันตก ที่วิวัฒนาการมาจากระบบเศรษฐกิจชนบทของปลายสมัยจักรวรรดิโรมันโรมัน เมื่อจำนวนประชากรลดลงชนชั้นแรงงานกลายเป็นปัจจัยสำคัญของเศรษฐกิจ ในที่สุดก็จัดเป็นระบบมาเนอร์ หรือระบบนายไพร่ที่นายไม่จำเป็นต้องเป็นคฤหัสน์เสมอไปแต่อาจจะเป็นสังฆราช หรือ เจ้าอาวาส แต่ก็มีหน้าที่รับผิดชอบเช่นเดียวกับเจ้าของที่ดิน
อ้างอิง
- ↑ "Feudal Society", in its modern sense, was coined in Marc Bloch's 1939-40 books of the same name.
ดูเพิ่ม
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |