ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นางสำมนักขา"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
| บรรทัด 15: | บรรทัด 15: | ||
ฉวีกายสกลวรรณ เขียวสด สอาดนอ<br /> |
ฉวีกายสกลวรรณ เขียวสด สอาดนอ<br /> |
||
เป็นเอกชาเยศรได้ อยู่ด้วยชิวหา<br /> |
เป็นเอกชาเยศรได้ อยู่ด้วยชิวหา<br /> |
||
ขุนมหาสิทธิโวหาร |
ขุนมหาสิทธิโวหาร<br /> |
||
( ตัวสะกดตามต้นฉบับเดิม ) |
( ตัวสะกดตามต้นฉบับเดิม ) |
||
== ข้อมูลเพิ่มเติม== |
== ข้อมูลเพิ่มเติม== |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:34, 3 สิงหาคม 2552
ความเป็นมา
นางสำมนักขาเป็นธิดาองค์เดียวของท้าวลัสเตียนและนางรัชฎา มีสวามีคือ ชิวหา เป็นน้องสาวของทศกัณฐ์ กุมภกรรณ พิเภก ขร ทูษณ์และ ตรีเศียร นางสำมนักขาต้องเป็นม่ายเพราะทศกัณฐ์เข้าใจผิด ขว้างจักรตัดลิ้นชิวหา สวามีตาย
วันหนึ่งสำมนักขาเหาะออกนอกกรุงลงกา พบพระรามรูปงามก็หลงรัก เข้าเกี้ยวพาราสีพระราม แต่พระรามไม่สนใจ นางสำมนักขาพบนางสีดาเกิดความริษยา เข้าตบตี พระลักษณ์ทรงกริ้ว จึงจับนางสำมนักขาตัดแขน ขา จมูก หูจนแหว่งวิ่น แล้วไล่ไป นางสำมนักขาหนีเตลิด ไปฟ้องพี่ชาย ว่าถูกพระรามกับพระลักษมณ์รังแก เป็นเหตุให้เกิดสงครามระหว่างพระรามกับทศกัณฐ์
นางสำมนักขา มีบุตรเป็นรากษส 3 ใน 10 แห่งกรุงลงกา คือ กุมภกาศ อดูล ปีศาจยักษิณี และวรณีสูร
ลักษณะและสี
สีเขียวสด 1 หน้า 2 มือ
โคลงภาพรามเกียรติ์
สำมนักขาชื่ออ้าง อสุรพันธุ์
นาฏขนิษฐาทศกรรฐ แก่นไท้
ฉวีกายสกลวรรณ เขียวสด สอาดนอ
เป็นเอกชาเยศรได้ อยู่ด้วยชิวหา
ขุนมหาสิทธิโวหาร
( ตัวสะกดตามต้นฉบับเดิม )
ข้อมูลเพิ่มเติม
โขนเรื่องรามเกียรติ์ ตอนนางสำมนักขาหึงสีดา ของกรมศิลปากร
 | บทความวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |