ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจ้าฟ้ากุณฑล"
ล เพิ่มหมวดหมู่:ราชวงศ์; ลบป้ายต้องการหมวดหมู่ออก ด้วยสจห. |
ล จัดรูปแบบ +เก็บกวาดด้วยสจห. |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
| ⚫ | |||
{{เก็บกวาดบุคคล}} |
{{เก็บกวาดบุคคล}} |
||
| ⚫ | '''เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ''' เป็นพระราชธิดาใน[[สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ]]และ[[เจ้าฟ้าสังวาลย์]] เป็นพระขนิษฐาต่างพระมารดาของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ไชยเชษฐสุริยวงศ์หรือเจ้าฟ้ากุ้ง บางคนนั้นอาจจะไม่รู้จักเจ้าฟ้าทั้งสองคนนี้ แต่เจ้าฟ้าทั้งสองนั้นเป็นผู้พระราชนิพนธ์บทละครเรื่องดาหลัง และอิเหนา ที่ทุกคนรู้จักกัน |
||
| ⚫ | '''เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ''' เป็นพระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศและเจ้าฟ้าสังวาลย์ เป็นพระขนิษฐาต่างพระมารดาของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ไชยเชษฐสุริยวงศ์หรือเจ้าฟ้ากุ้ง บางคนนั้นอาจจะไม่รู้จักเจ้าฟ้าทั้งสองคนนี้ แต่เจ้าฟ้าทั้งสองนั้นเป็นผู้พระราชนิพนธ์บทละครเรื่องดาหลัง และอิเหนา ที่ทุกคนรู้จักกัน |
||
== พระราชประวัติ == |
== พระราชประวัติ == |
||
| ⚫ | ในแผ่นดิน[[กรุงศรีอยุธยา]]นั้น สมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ มีอยู่สามเจ้าฟ้าที่เป็นยอดกวีของกรุงศรีอยุธยา ได้แก่ [[เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ไชยเชษฐสุริยวงศ์]] (เจ้าฟ้ากุ้ง) เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎเป็นพระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศและเจ้าฟ้าสังวาลย์ วันหนึ่งมีนางข้าหลวงจาก[[ปัตตานี]]มาเป็นพระพี่เลี้ยงของเจ้าฟ้าทั้งสองชื่อว่ายายยะโว ยายยะโวนั้นชอบเล่านิทานปรัมปราต่าง ๆ ให้เจ้าฟ้าทั้งสองฟัง วันหนึ่งยายยะโวเล่าเรื่องอิเหนาให้ฟังแต่เล่าไม่จบเพราะยายยะโวต้องไปธุระ เจ้าฟ้าทั้งสองจึงแอบออกจากพระตำหนักมาหอสมุดเพื่อหาอ่านกัน แต่ไปเจอเจ้าฟ้ากุ้งเสียก่อน เจ้าฟ้ากุ้งจึงเล่าเรื่องอิเหนาให้ฟังจนจบ เจ้าฟ้าทั้งสองชอบเรื่องอิเหนาเป็นอย่างมากจึงเอาไปแสดงเล่นกับเหล่าเจ้าฟ้าบ่อยครั้ง อีกทั้งได้ให้เจ้าฟ้ากุ้งสอนกวีนิพนธ์ต่างๆด้วย หลายๆปีต่อมา คนฝึกซ้อมละครในไม่มีพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศเห็นว่าเจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎนั้นได้เก่งด้านนี้จึงให้เจ้าฟ้าทั้งสองเป็นคนฝึกซ้อมละครในแทน เมื่อฝึกซ้อมแล้วเอาไปแสดง นานๆเข้าคนดูเริ่มเบื่อเจ้าฟ้าทั้งสองจึงคิดที่จะแต่งบทละครกันเองโดยได้ปรึกษากันว่าจะแต่งเรื่องอิเหนา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเอาตอนไหนมาแต่งดีอีกทั้งความคิดของเจ้าฟ้าทั้งสองไม่ตรงกันจึงไปปรึกษาพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศจึงให้แต่งกันคนละเรื่อง เจ้าฟ้าทั้งสองใช้เวลานานกว่าเดือนกว่าจะแต่งเสร็จ เมื่อแต่งเสร็จก็ไปให้พระเจ้าอยู่หัวพรมโกศทอดพระเนตร พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศจึงให้เจ้าฟ้าทั้งสองนำไปแสดงเป็นละคร โดยเจ้าฟ้ากุณฑลพระราชนิพนธ์เรื่องดาหลัง ส่วนเจ้าฟ้ามงกุฎพระราชนิพนธ์เรื่องอิเหนาพอเอาไปแสดงละครแล้วปรากฏว่าคนดูชอบของเจ้าฟ้ามงกุฎมากกว่า พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศจึงอนุญาตให้นำบทละครทั้งสองมาแสดงสืบต่อมา แต่ครั้นเสียกรุงครั้งที่2ต้นฉบับทั้ง2ก็ได้หายสาบสูญไปจนรัชกาลที่1และ2มาพระราชนิพนธ์ใหม่ |
||
| ⚫ | ในแผ่นดินกรุงศรีอยุธยานั้น สมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ มีอยู่สามเจ้าฟ้าที่เป็นยอดกวีของกรุงศรีอยุธยา ได้แก่ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ไชยเชษฐสุริยวงศ์ (เจ้าฟ้ากุ้ง) เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎเป็นพระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศและเจ้าฟ้าสังวาลย์ วันหนึ่งมีนางข้าหลวงจากปัตตานีมาเป็นพระพี่เลี้ยงของเจ้าฟ้าทั้งสองชื่อว่ายายยะโว ยายยะโวนั้นชอบเล่านิทานปรัมปรา |
||
| ⚫ | |||
{{เริ่มอ้างอิง}} |
|||
| ⚫ | |||
{{จบอ้างอิง}} |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:37, 2 พฤษภาคม 2552
 | บทความชีวประวัติของบุคคลนี้ต้องการเก็บกวาด ตรวจสอบ ปรับปรุง แก้ไขรูปแบบ วิกิพีเดียไม่สนับสนุนให้มีอัตชีวประวัติ หรือประวัติการทำงาน นอกเหนือจากนั้นถ้าคุณเห็นว่าบุคคลนี้ไม่ใช่บุคคลสำคัญให้ทำการแจ้งลบ |
เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ เป็นพระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศและเจ้าฟ้าสังวาลย์ เป็นพระขนิษฐาต่างพระมารดาของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ไชยเชษฐสุริยวงศ์หรือเจ้าฟ้ากุ้ง บางคนนั้นอาจจะไม่รู้จักเจ้าฟ้าทั้งสองคนนี้ แต่เจ้าฟ้าทั้งสองนั้นเป็นผู้พระราชนิพนธ์บทละครเรื่องดาหลัง และอิเหนา ที่ทุกคนรู้จักกัน
พระราชประวัติ
ในแผ่นดินกรุงศรีอยุธยานั้น สมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ มีอยู่สามเจ้าฟ้าที่เป็นยอดกวีของกรุงศรีอยุธยา ได้แก่ เจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ ไชยเชษฐสุริยวงศ์ (เจ้าฟ้ากุ้ง) เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎ เจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎเป็นพระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศและเจ้าฟ้าสังวาลย์ วันหนึ่งมีนางข้าหลวงจากปัตตานีมาเป็นพระพี่เลี้ยงของเจ้าฟ้าทั้งสองชื่อว่ายายยะโว ยายยะโวนั้นชอบเล่านิทานปรัมปราต่าง ๆ ให้เจ้าฟ้าทั้งสองฟัง วันหนึ่งยายยะโวเล่าเรื่องอิเหนาให้ฟังแต่เล่าไม่จบเพราะยายยะโวต้องไปธุระ เจ้าฟ้าทั้งสองจึงแอบออกจากพระตำหนักมาหอสมุดเพื่อหาอ่านกัน แต่ไปเจอเจ้าฟ้ากุ้งเสียก่อน เจ้าฟ้ากุ้งจึงเล่าเรื่องอิเหนาให้ฟังจนจบ เจ้าฟ้าทั้งสองชอบเรื่องอิเหนาเป็นอย่างมากจึงเอาไปแสดงเล่นกับเหล่าเจ้าฟ้าบ่อยครั้ง อีกทั้งได้ให้เจ้าฟ้ากุ้งสอนกวีนิพนธ์ต่างๆด้วย หลายๆปีต่อมา คนฝึกซ้อมละครในไม่มีพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศเห็นว่าเจ้าฟ้ากุณฑลและเจ้าฟ้ามงกุฎนั้นได้เก่งด้านนี้จึงให้เจ้าฟ้าทั้งสองเป็นคนฝึกซ้อมละครในแทน เมื่อฝึกซ้อมแล้วเอาไปแสดง นานๆเข้าคนดูเริ่มเบื่อเจ้าฟ้าทั้งสองจึงคิดที่จะแต่งบทละครกันเองโดยได้ปรึกษากันว่าจะแต่งเรื่องอิเหนา แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเอาตอนไหนมาแต่งดีอีกทั้งความคิดของเจ้าฟ้าทั้งสองไม่ตรงกันจึงไปปรึกษาพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศจึงให้แต่งกันคนละเรื่อง เจ้าฟ้าทั้งสองใช้เวลานานกว่าเดือนกว่าจะแต่งเสร็จ เมื่อแต่งเสร็จก็ไปให้พระเจ้าอยู่หัวพรมโกศทอดพระเนตร พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศจึงให้เจ้าฟ้าทั้งสองนำไปแสดงเป็นละคร โดยเจ้าฟ้ากุณฑลพระราชนิพนธ์เรื่องดาหลัง ส่วนเจ้าฟ้ามงกุฎพระราชนิพนธ์เรื่องอิเหนาพอเอาไปแสดงละครแล้วปรากฏว่าคนดูชอบของเจ้าฟ้ามงกุฎมากกว่า พระเจ้าอยู่หัวบรมโกศจึงอนุญาตให้นำบทละครทั้งสองมาแสดงสืบต่อมา แต่ครั้นเสียกรุงครั้งที่2ต้นฉบับทั้ง2ก็ได้หายสาบสูญไปจนรัชกาลที่1และ2มาพระราชนิพนธ์ใหม่
อ้างอิง
- หนังสือเรื่อง เจ้าฟ้ากุณฑล เจ้าฟ้ามงกุฎกับบทพระราชนิพนธ์เรื่องอิเหนา ของบริษัท EQ plus