ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กลุ่มภาษากะเหรี่ยง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ล โรบอต เพิ่ม: fr:Langues karens |
||
บรรทัด 34: | บรรทัด 34: | ||
[[de:Karenische Sprachen]] |
[[de:Karenische Sprachen]] |
||
[[en:Karen languages]] |
[[en:Karen languages]] |
||
[[fr:Langues karens]] |
|||
[[lt:Kajinų kalbos]] |
[[lt:Kajinų kalbos]] |
||
[[simple:Karen languages]] |
[[simple:Karen languages]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:39, 6 เมษายน 2552
ภาษากะเหรี่ยง | |
---|---|
ประเทศที่มีการพูด | รัฐกะเหรี่ยงและรัฐกะยา ประเทศพม่า, ภาคเหนือและภาคตะวันตกของประเทศไทย |
ตระกูลภาษา | จีน-ทิเบต
|
ระบบการเขียน | อักษรพม่าและอักษรละตินในพม่า อักษรละตินและอักษรไทยในไทย |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | รัฐกะเหรี่ยง ประเทศพม่า |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | sit (B) [[ISO639-3:|]] (T) |
ISO 639-3 | kar |
ภาษากะเหรี่ยงเป็นภาษาในตระกูลจีน-ทิเบต สาขาทิเบต-พม่า มีผู้พูดภาษากะเหรี่ยงอยู่ในไทยและพม่า แบ่งเป็นภาษาย่อยได้ 8 ภาษา คือ [1]
- ภาษากะเหรี่ยงสะกอ
- ภาษากะเหรี่ยงโป
- ภาษากะยา หรือภาษากะเหรี่ยงบาเว ยังแบ่งย่อยได้อีกหลายภาษา
- ภาษากะเหรี่ยงเฆโก
- ภาษากะเหรี่ยงมอบวา แบ่งเป็นภาษาถิ่นได้อีก 2 ภาษา คือ ภาษากะเหรี่ยงบิลีจีและภาษากะเหรี่ยงเดอมูฮา
- ภาษากะเหรี่ยงปาไลชิ
- ภาษากะเหรี่ยงต้องสู้หรือตองทู
- ภาษากะเหรี่ยงเวเวา
นอกจากนี้ยังมีภาษากะเหรี่ยงสำเนียงอื่นๆอีกเช่น
- ภาษากะเหรี่ยงปะโอ
- ภาษากะเหรี่ยงกะยัน มีเสียงพยัญชนะต้น 22 เสียง เป็นตัวสะกดได้ 7 เสียง เสียงควบกล้ำมี 3 เสียง คือ l r w สระมี 13 เสียง และวรรณยุกต์ 4 เสียง [2]
อ้างอิง
- ↑ เรืองเดช ปันเขื่อนขัติย์. ภาษาถิ่นตระกูลไทย. กทม. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชนบทมหาวิทยาลัยมหิดล. 2531.
- ↑ สมทรง บุรุษพัฒน์และสรินยา คำเมือง. สารานุกรมกลุ่มชาติพันธุ์: กะเหรี่ยงกะยัน. สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท. มหาวิทยาลัยมหิดล. 2542
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ใน[[:|ภาษาmy-kl ]]