ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ระบบเผด็จการโดยเสียงข้างมาก"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
KungDekZa (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
KungDekZa (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{ลบ|ไม่เป็นกลาง โดยเอนเอียงไปด้านใดด้านหนึ่ง}}
{{ลบ|ไม่เป็นกลาง โดยเอนเอียงไปด้านใดด้านหนึ่ง}}
{{ไม่เป็นกลาง}}


'''ทรราชเสียงข้างมาก''' หรือ '''ทรราชโดยเสียงส่วนใหญ่''' เป็นแบบ[[การปกครอง]]โดยใช้เสียงส่วนใหญ่ไปกระทำการชั่วร้ายต่าง ๆ แล้วกลับอ้างเอาว่าเสียงส่วนใหญ่ได้ให้ความเห็นชอบแล้ว การใช้เสียงส่วนใหญ่ลักษณะนี้เป็นเรื่องน่ากลัวมากและไม่ควรยึดถือรับเป็นหลักการของการตัดสินใจ<ref>เดโช สวนานนท์, พจนานุกรมศัพท์การเมือง, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์หน้าต่างสู่โลกกว้าง, 2545, หน้า 123</ref> นักวิชาการบางคนเรียก[[ระบอบทักษิณ]]ว่าเป็นทรราชเสียงข้างมาก<ref>รศ.ดร.นครินทร์ เมฆไตรรัตน์, พระผู้ทรงปกเกล้าฯ ประชาธิปไตย : ๖๐ ปีสิริราชสมบัติกับการเมืองการปกครองไทย, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2549, หน้า 202</ref> เนื่องจากเป็นลักษณะการบริหารประเทศที่มีแนวโน้มรวบอำนาจแบบเบ็ดเสร็จ
'''ทรราชเสียงข้างมาก''' หรือ '''ทรราชโดยเสียงส่วนใหญ่''' เป็นแบบ[[การปกครอง]]โดยใช้เสียงส่วนใหญ่ไปกระทำการชั่วร้ายต่าง ๆ แล้วกลับอ้างเอาว่าเสียงส่วนใหญ่ได้ให้ความเห็นชอบแล้ว การใช้เสียงส่วนใหญ่ลักษณะนี้เป็นเรื่องน่ากลัวมากและไม่ควรยึดถือรับเป็นหลักการของการตัดสินใจ<ref>เดโช สวนานนท์, พจนานุกรมศัพท์การเมือง, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์หน้าต่างสู่โลกกว้าง, 2545, หน้า 123</ref> นักวิชาการบางคนเรียก[[ระบอบทักษิณ]]ว่าเป็นทรราชเสียงข้างมาก<ref>รศ.ดร.นครินทร์ เมฆไตรรัตน์, พระผู้ทรงปกเกล้าฯ ประชาธิปไตย : ๖๐ ปีสิริราชสมบัติกับการเมืองการปกครองไทย, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2549, หน้า 202</ref> เนื่องจากเป็นลักษณะการบริหารประเทศที่มีแนวโน้มรวบอำนาจแบบเบ็ดเสร็จ

รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:10, 14 ตุลาคม 2551

ทรราชเสียงข้างมาก หรือ ทรราชโดยเสียงส่วนใหญ่ เป็นแบบการปกครองโดยใช้เสียงส่วนใหญ่ไปกระทำการชั่วร้ายต่าง ๆ แล้วกลับอ้างเอาว่าเสียงส่วนใหญ่ได้ให้ความเห็นชอบแล้ว การใช้เสียงส่วนใหญ่ลักษณะนี้เป็นเรื่องน่ากลัวมากและไม่ควรยึดถือรับเป็นหลักการของการตัดสินใจ[1] นักวิชาการบางคนเรียกระบอบทักษิณว่าเป็นทรราชเสียงข้างมาก[2] เนื่องจากเป็นลักษณะการบริหารประเทศที่มีแนวโน้มรวบอำนาจแบบเบ็ดเสร็จ

อ้างอิง

  1. เดโช สวนานนท์, พจนานุกรมศัพท์การเมือง, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์หน้าต่างสู่โลกกว้าง, 2545, หน้า 123
  2. รศ.ดร.นครินทร์ เมฆไตรรัตน์, พระผู้ทรงปกเกล้าฯ ประชาธิปไตย : ๖๐ ปีสิริราชสมบัติกับการเมืองการปกครองไทย, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2549, หน้า 202